One fine evening a young princess p

One fine evening a young princess put on her bonnet and clogs, andwent out to take a walk by herself in a wood; and when she came to acool spring of water, that rose in the midst of it, she sat herselfdown to rest a while. Now she had a golden ball in her hand, which washer favourite plaything; and she was always tossing it up into theair, and catching it again as it fell. After a time she threw it up sohigh that she missed catching it as it fell; and the ball boundedaway, and rolled along upon the ground, till at last it fell down intothe spring. The princess looked into the spring after her ball, but itwas very deep, so deep that she could not see the bottom of it. Thenshe began to bewail her loss, and said, ‘Alas! if I could only get myball again, I would give all my fine clothes and jewels, andeverything that I have in the world.’
Whilst she was speaking, a frog put its head out of the water, andsaid, ‘Princess, why do you weep so bitterly?’ ‘Alas!’ said she, ‘whatcan you do for me, you nasty frog? My golden ball has fallen into thespring.’ The frog said, ‘I want not your pearls, and jewels, and fineclothes; but if you will love me, and let me live with you and eatfrom off your golden plate, and sleep upon your bed, I will bring youyour ball again.’ ‘What nonsense,’ thought the princess, ‘this sillyfrog is talking! He can never even get out of the spring to visit me,though he may be able to get my ball for me, and therefore I will tellhim he shall have what he asks.’ So she said to the frog, ‘Well, ifyou will bring me my ball, I will do all you ask.’ Then the frog puthis head down, and dived deep under the water; and after a littlewhile he came up again, with the ball in his mouth, and threw it onthe edge of the spring. As soon as the young princess saw her ball,she ran to pick it up; and she was so overjoyed to have it in her handagain, that she never thought of the frog, but ran home with it asfast as she could. The frog called after her, ‘Stay, princess, andtake me with you as you said,’ But she did not stop to hear a word.
The next day, just as the princess had sat down to dinner, she heard astrange noise—tap, tap—plash, plash—as if something was coming upthe marble staircase: and soon afterwards there was a gentle knock atthe door, and a little voice cried out and said:
'Open the door, my princess dear, Open the door to thy true love here! And mind the words that thou and I said By the fountain cool, in the greenwood shade.'
Then the princess ran to the door and opened it, and there she saw thefrog, whom she had quite forgotten. At this sight she was sadlyfrightened, and shutting the door as fast as she could came back toher seat. The king, her father, seeing that something had frightenedher, asked her what was the matter. ‘There is a nasty frog,’ said she,‘at the door, that lifted my ball for me out of the spring thismorning: I told him that he should live with me here, thinking that hecould never get out of the spring; but there he is at the door, and hewants to come in.’
While she was speaking the frog knocked again at the door, and said:
'Open the door, my princess dear, Open the door to thy true love here! And mind the words that thou and I said By the fountain cool, in the greenwood shade.'
Then the king said to the young princess, ‘As you have given your wordyou must keep it; so go and let him in.’ She did so, and the froghopped into the room, and then straight on—tap, tap—plash, plash—from the bottom of the room to the top, till he came up close to thetable where the princess sat. ‘Pray lift me upon chair,’ said he tothe princess, ‘and let me sit next to you.’ As soon as she had donethis, the frog said, ‘Put your plate nearer to me, that I may eat outof it.’ This she did, and when he had eaten as much as he could, hesaid, ‘Now I am tired; carry me upstairs, and put me into your bed.’And the princess, though very unwilling, took him up in her hand, andput him upon the pillow of her own bed, where he slept all night long.As soon as it was light he jumped up, hopped downstairs, and went outof the house. ‘Now, then,’ thought the princess, ‘at last he is gone,and I shall be troubled with him no more.’
But she was mistaken; for when night came again she heard the sametapping at the door; and the frog came once more, and said:
'Open the door, my princess dear, Open the door to thy true love here! And mind the words that thou and I said By the fountain cool, in the greenwood shade.'
And when the princess opened the door the frog came in, and slept uponher pillow as before, till the morning broke. And the third night hedid the same. But when the princess awoke on the following morning shewas astonished to see, instead of the frog, a handsome prince, gazingon her with the most beautiful eyes she had ever seen, and standing atthe head of her bed.
He told her that he had been enchanted by a spiteful fairy, who hadchanged him into a frog; and that he had been fated so to abide tillsome princess should take him out of the spring, and let him eat fromher plate, and sleep upon her bed for three nights. ‘You,’ said theprince, ‘have broken his cruel charm, and now I have nothing to wishfor but that you should go with me into my father’s kingdom, where Iwill marry you, and love you as long as you live.’
The young princess, you may be sure, was not long in saying ‘Yes’ toall this; and as they spoke a gay coach drove up, with eight beautifulhorses, decked with plumes of feathers and a golden harness; andbehind the coach rode the prince’s servant, faithful Heinrich, who hadbewailed the misfortunes of his dear master during his enchantment solong and so bitterly, that his heart had well-nigh burst.
They then took leave of the king, and got into the coach with eighthorses, and all set out, full of joy and merriment, for the prince’skingdom, which they reached safely; and there they lived happily agreat many years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับหนึ่งตอนเย็นหญิงสาวที่ใส่เธอบาสเตียบอนเนต์ และอุดตัน andwent ออกนำ ด้วยตนเองในไม้ และเมื่อเธอมาถึงสปริง acool น้ำ ที่กลางนั้น เธอนั่ง herselfdown พัก ตอนนี้เธอมีลูกบอลทองคำในมือของเธอ plaything ที่ชื่นชอบผ้า และเธอถูกเสมอ tossing ขึ้น theair และจับมันอีกมันตก หลังจากเวลาเธอโยนมันขึ้น sohigh ที่ เธอพลาดจับเป็นมันตก และ boundedaway ลูก และสะสมไปตามพื้นดิน จนในที่สุด ก็ล้มลงสปริง intothe เจ้าหญิงมองเข้าไปในฤดูใบไม้ผลิหลังจากลูกของเธอ แต่ก็ลึกมาก ดังนั้นลึกที่เธอไม่สามารถเห็นด้านล่างของมัน Thenshe เริ่ม bewail สูญเสียของเธอ และ ว่า, ' พักสามารถ ถ้าสามารถเฉพาะได้รับ myball อีกครั้ง ฉันจะให้เสื้อผ้าที่ดีและรัตนากร andeverything ที่มีในโลกทั้งหมดของฉัน.'ในขณะที่เธอถูกพูด กบใส่น้ำ andsaid ส่วนใหญ่ของ 'เจ้าหญิง ทำไมคุณร้องได้พิรี้พิไร ' 'อนิจจา ' กล่าวว่า เธอ, ' whatcan สำหรับฉัน คุณกบน่ารังเกียจ ลูกบอลทองคำของฉันตกเป็น thespring .' กบกล่าวว่า, ' ต้องไม่ และของคุณ ไข่มุก และอัญมณี fineclothes แต่ถ้าคุณจะรักฉัน และผมอยู่กับคุณและ eatfrom ของแผ่นทอง และนอนตามเตียงของคุณ ฉันจะนำลูกบอล youyour อีก ' เจ้าหญิง คิดว่า 'อะไรเหลวไหล ' พูด sillyfrog นี้ เขาไม่เคยแม้แต่ได้จากฤดูใบไม้ผลิชมฉัน แม้ว่าเขาอาจจะได้รับลูกของฉันสำหรับฉัน และดังนั้น ฉันจะ tellhim คงจะมีอะไรที่เขาถาม ' เธอว่าให้กบ 'ดี ifyou จะขอลูกของฉัน ฉันจะทำทั้งหมดที่คุณถาม ' แล้ว puthis กบหัวลง และดำลึกใต้น้ำ และหลังจาก littlewhile เขามาอีกครั้ง กับลูกในปาก และโยนในฤดูใบไม้ผลิ ทันทีที่หญิงสาวเห็นลูกของเธอ เธอวิ่งไปรับค่า และเธอปลื้มมาก มีใน handagain ของเธอ ที่เธอไม่เคยคิดว่า กบ แต่วิ่งบ้านด้วย asfast เหมือนที่เธอสามารถทำ กบเรียกหลังจากเธอ, ' andtake เจ้าหญิง ห้องพัก ฉันกับคุณตามที่คุณกล่าวว่า แต่เธอก็ไม่ได้หยุดฟังคำนั้นในวันถัดไป เช่นเดียวกับที่เจ้าหญิงได้นั่งลงไปทานอาหารค่ำ เธอได้ยินเสียง astrange — เคาะ เคาะ — plash, plash — ว่าบางสิ่งบางอย่างกำลังภายในหินอ่อน upthe: เร็ว ๆ นี้หลังจากนั้น มีเสียงเคาะเบา ๆ ที่ประตู และเสียงเล็ก ๆ ร้อง และกล่าวว่า:' เปิดประตู ยาหยีเจ้าหญิง เปิดประตูสู่ความรักพระองค์จริงที่นี่ และจิตใจคำว่าพระองค์และ โดยเย็นน้ำพุ ในร่ม greenwood 'เจ้าหญิงวิ่งไปประตู แล้วเปิด และการมีเธอเห็น thefrog ที่เธอค่อนข้างลืม ที่เห็นนี้ คือ sadlyfrightened และปิดประตูเป็นอย่างที่เธอสามารถมานั่ง toher พระมหากษัตริย์ พ่อ เห็นว่าสิ่งที่มี frightenedher ถามเธอว่ามีเรื่อง 'มีกบน่ารังเกียจ กล่าวว่า เธอ ที่ประตู ที่ยกลูกของฉันสำหรับฉันจาก thismorning ฤดูใบไม้ผลิ: ฉันบอกเขาว่า เขาควรอยู่กับฉัน ที่นี่ คิด hecould ที่ไม่ได้รับประโยชน์จากฤดูใบไม้ผลิ แต่เขามีประตู และ hewants เข้ามา 'ในขณะที่เธอถูกพูดกบโบว์ลิ่งที่ประตูอีกครั้ง และกล่าวว่า:' เปิดประตู ยาหยีเจ้าหญิง เปิดประตูสู่ความรักพระองค์จริงที่นี่ และจิตใจคำว่าพระองค์และ โดยเย็นน้ำพุ ในร่ม greenwood 'แล้วพระกล่าวว่า เจ้าหญิงน้อย, ' เป็นคุณให้ wordyou ของคุณต้องให้มัน ดังนั้นไป และให้เขาค่ะ ' เธอไม่ได้ และ froghopped ในห้อง แล้วตรงบน — แตะ แตะ — plash, plash — จากด้านล่างของห้องด้านบนสุด จนถึงเขามาขึ้นใกล้กับ thetable ที่นั่งของเจ้าหญิง 'อธิษฐานยกฉันขึ้นเก้าอี้ กล่าวว่า เขากับเจ้าหญิง, ' และผมนั่งคุณ' ทันทีที่เธอมี donethis กบกล่าวว่า 'ใส่จานของคุณใกล้กับฉัน ที่ฉันจะกินไม่ได้' นี้เธอไม่ได้ และเมื่อเขาได้กินมากเท่าที่เขาสามารถ เขากล่าวว่า, ' ตอนนี้ฉันเหนื่อย มีฉันอยู่ชั้นบน และผมใส่ลงไปในเตียงของคุณ ' และเจ้าหญิง ว่าไม่ยอมมาก เขาใช้ค่าในมือของเธอ andput เขาตามหมอนของเธอเอง เตียง ที่เขานอนหลับตลอดทั้งคืนทันทีที่มันถูกแสง เขาไปขึ้น ล่าง hopped แล้วก็ออกจากบ้าน ' ตอนนี้ แล้ว คิดว่า เจ้าหญิง 'ในที่สุด เขาได้หายไป และฉันจะมีปัญหากับเขาไม่ 'แต่เธอคือดาว ตามปกติ สำหรับเมื่อคืนมาอีกครั้ง เธอได้ยิน sametapping ที่ประตู และกบมาอีกครั้ง กล่าวว่า:' เปิดประตู ยาหยีเจ้าหญิง เปิดประตูสู่ความรักพระองค์จริงที่นี่ และจิตใจคำว่าพระองค์และ โดยเย็นน้ำพุ ในร่ม greenwood 'และเมื่อเจ้าหญิงเปิดประตู กบมา และนอนเป็นมาก่อน uponher หมอนจนตอนเช้ายากจน และ hedid คืนที่สามเหมือนกัน แต่เมื่อเจ้าหญิงตื่นขึ้นมาบน shewas ตอนเช้าต่อไปนี้ประหลาดเพื่อดู แทนกบ โรงหล่อ gazingon เธอ มีตาสวยที่สุดที่เธอเคยเห็น และยืนที่หัวเตียงของเธอเขาบอกเธอว่า เขาได้ถูกทำ โดยแฟรี่ spiteful ที่ hadchanged เขาเป็นกบ และที่เคย fated เพื่อมุ่งปฏิบัติ tillsome เจ้าหญิงควรพาเขาออกจากฤดูใบไม้ผลิ และให้เขากินจาน fromher และนอนสามคืนตามเตียงของเธอ 'คุณ กล่าวว่า theprince, ' ได้เสียเสน่ห์ของเขาโหดร้าย และตอนนี้ ไม่มีอะไรที่ wishfor แต่ว่าคุณควรไปกับฉันในราชอาณาจักรของพ่อ ที่ Iwill แต่งงานกับคุณ และรักคุณตราบใดที่คุณอยู่ 'เจ้าหญิงน้อย คุณอาจไม่แน่ใจ ไม่นานในการพูดว่า 'ใช่' toall นี้ และเป็นผู้ พูดรถเกย์ขับรถ มีแปด beautifulhorses มีเบิ้ลพลูมน่าขนเทียมทอง andbehind โค้ชกำลังคนใช้ของเจ้าชาย ไฮน์ริชซื่อสัตย์ ที่ hadbewailed misfortunes ของรักของเขาหลัก solong มนต์เสน่ห์ของเขา และดังนั้นพิรี้พิไร ชุมชนดีมีระเบิดหัวใจของเขาพวกเขาจึงลาพระ แล้วได้เป็นโค้ช eighthorses และทั้งหมดออก เต็มไปด้วยความสุขและ merriment, prince'skingdom ซึ่งพวกเขามาถึงอย่างปลอดภัย และมีพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุข agreat หลายปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดีตอนเย็นเป็นหญิงสาวหยิบหมวกและรองเท้าไม้ , andwent ออกไปเดินเล่นคนเดียวในป่า และเมื่อเธอมาถึงฤดูใบไม้ผลิ Acool ของน้ำที่เพิ่มขึ้นในท่ามกลางมัน เธอนั่ง herselfdown จะพัก ตอนนี้เธอมีลูกบอลสีทองในมือของเธอซึ่งเป็นเครื่องซักผ้าที่ชื่นชอบของเล่น และนางก็โยนมันขึ้นความเร็วลม และจับมันอีกครั้ง เมื่อมันตกลงมาหลังจากเวลาที่เธอโยนมันขึ้น sohigh ที่เธอพลาดจับมันล้ม และลูก boundedaway และกลิ้งไปบนพื้นดิน จนในที่สุดมันก็ล้มลงในฤดูใบไม้ผลิ เจ้าหญิงมองเข้าไปในฤดูใบไม้ผลิหลังจากที่ลูกของเธอ แต่มันลึกมาก ลึกๆ ที่เธอไม่อาจเห็นด้านล่าง thenshe เริ่มร้องไห้ เธอเสีย และกล่าวว่า " อนิจจาเอ๋ย ถ้าฉันสามารถได้รับ myball อีกครั้งผมจะมอบเสื้อผ้าที่ดีของฉันและอัญมณี andeverything ที่ฉันมีในโลกนี้ '
ในขณะที่เธอพูด กบใส่หัวจากน้ำ andsaid ' เจ้าหญิง ทำไมคุณถึงร้องไห้อย่างขมขื่นเพื่อ ? ' ' โธ่ ! ' เธอ ' whatcan คุณทำนะ คุณกบที่น่ารังเกียจ ? ลูกบอลสีทองของฉันได้ลดลงใน thespring " กบกล่าวว่า ' ฉันต้องการไม่ใช่ไข่มุก และอัญมณี และ fineclothes ;แต่ถ้าคุณจะชอบฉัน และปล่อยให้ฉันอยู่กับคุณและ eatfrom ปิดแผ่นทองคำ และนอนอยู่บนเตียง ผมจะพา youyour บอลอีกครั้ง ' ' ไร้สาระ ' คิดว่าเจ้าหญิง ' sillyfrog นี้กำลังพูด ! เขาจะไม่เคยออกไปของฤดูใบไม้ผลิมา แม้ว่าเขาจะสามารถรับลูกให้ผม ดังนั้นผมจะ tellhim เขาจะได้ในสิ่งที่เขาต้องการ ดังนั้นเธอบอกให้กบ' อืม ถ้าจะเอาลูกของฉัน ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณขอ แล้วกบ puthis หัวลง และดำน้ำลึกใต้น้ำ และหลังจาก littlewhile เขาขึ้นมาอีกครั้ง กับลูกบอลในปากของเขาและโยนมันบนขอบของฤดูใบไม้ผลิ ทันทีที่เจ้าหญิง เห็นลูกของเธอ เธอวิ่งไปหยิบมันขึ้นมา เธอจึงดีใจมาก ที่จะมีใน handagain นางไม่เคยคิดว่า กบแต่วิ่งกลับบ้านด้วย asfast เท่าที่เธอทำได้ กบโทรมาหลังจากเธอ ' อยู่ เจ้าหญิง andtake ฉันกับคุณ อย่างที่คุณบอก แต่เธอไม่ได้หยุดได้ยินคำ .
วันถัดไปเช่นเดียวกับเจ้าหญิงนั่งลงทานข้าว เธอได้ยินเสียงเคาะ เคาะ astrange plash plash , เหมือนมีบางอย่างกำลังบนบันไดหินอ่อน : และอีกไม่นานหลังจากนั้นก็นุ่มนวล เคาะที่ประตูและเสียงเล็กร้องออกมาและกล่าวว่า :
'open ประตู เจ้าหญิงที่รักของฉัน เปิดประตูของความรักที่แท้จริงที่นี่ และจิตใจ คำที่ท่านและผมพูดโดยน้ำพุเย็น ใน Greenwood เงา '
แล้วเจ้าหญิงวิ่งไปที่ประตูและเปิดมัน และที่นั่นเธอเห็น thefrog , ซึ่งเธอได้ค่อนข้างลืม ที่เห็นนี้คือ sadlyfrightened เธอ ,และปิดประตูให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอสามารถกลับมานั่งกับหร่อน . ในหลวง , พ่อของเธอเห็น ว่าเกิดอะไร frightenedher ถามเธอว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น มีกบที่น่ารังเกียจ , ' เธอกล่าว 'at ประตู ที่ยกบอลให้ฉันออกจากสปริงธีส มอร์นิ่ง : ฉันบอกเขาว่าเขาควรอยู่กับผมที่นี่ คิดว่า hecould ไม่เคยออกไปของฤดูใบไม้ผลิ แต่เขาอยู่ที่ประตูและ hewants มา '
ขณะที่เธอพูดกบเคาะอีกครั้งที่ประตูและพูด :
'open ประตู เจ้าหญิงที่รักของฉัน เปิดประตูของความรักที่แท้จริงที่นี่ และจิตใจ คำที่ท่านและผมพูดโดยน้ำพุเย็น ใน Greenwood เงา '
แล้วกษัตริย์จึงตรัสกับเจ้าหญิง ' อย่างที่คุณมีให้ wordyou ของคุณ ต้อง ให้ มัน ไปให้เขา เขาก็ยอมและ froghopped เข้ามาในห้อง แล้วตรงไปแตะแตะ plash plash , จากด้านล่างของห้องด้านบน จนกระทั่งเขามาใกล้ thetable ที่เจ้าหญิงนั่งอธิษฐานยกผมบนเก้าอี้ ' ' เขาพูดกับเจ้าหญิง " และให้ฉันนั่งข้างๆเธอ ทันทีที่ เธอมี donethis กบบอกว่า " ใส่จานใกล้ๆฉัน ฉันอาจจะกินคนใน ' นี้เธอทำและเมื่อเขาได้กินมากที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้ hesaid ' ตอนนี้ผมเหนื่อย พาฉันขึ้นไปข้างบน และจับฉันลงเตียง และเจ้าหญิง แม้ว่าอย่างไม่เต็มใจ เอาเขาขึ้นในมือของเธอ andput ท่านบนหมอนเตียงของเธอเอง ที่เขานอนทั้งคืน ทันที มันเป็นแสงที่เขากระโดดขึ้น กระโดดลงไปข้างล่าง ไปคนในบ้าน ' แล้ว ' คิดว่าเจ้าหญิง ' ในที่สุดเขาก็หายไปและผมจะต้องมีปัญหากับเขาอีกต่อไป '
แต่เธอก็คิดผิด เพราะเมื่อคืนมาอีกครั้ง เธอได้ยิน sametapping ที่ประตู และ กบ มาอีกครั้ง และกล่าวว่า :
'open ประตู เจ้าหญิงที่รักของฉัน เปิดประตูของความรักที่แท้จริงที่นี่ และจิตใจ คำที่ท่านและผมพูดโดยน้ำพุเย็น ใน Greenwood เงา '
เมื่อเจ้าหญิงเปิดประตูกบเข้ามาและนอนหมอน uponher เช่นเดิม จนถึงเช้าเลยพัง และสามคืนทั้งหมดเหมือนกัน แต่เมื่อเจ้าหญิงตื่นขึ้นในตอนเช้าต่อไปนี้เธอประหลาดใจที่เห็นแทนกบ เจ้าชายหล่อ gazingon ของเธอด้วยดวงตาที่สวยที่สุดที่เธอเคยเห็น และยืนที่หัวเตียงของเธอ
เขาบอกเธอว่าเขาได้หลงรักนางฟ้าอาฆาตที่เปลี่ยนแปลงเขาเป็นกบ และเขาได้ถูกกำหนดให้ปฏิบัติ เจ้าหญิง tillsome ควรพาเขาออกมาจากฤดูใบไม้ผลิ และให้เค้ากิน fromher จาน และนอนอยู่บนเตียงของเธอเป็นเวลาสามคืน ' ' theprince ' หักเสน่ห์ร้ายของเขา และตอนนี้ฉันก็ไม่มีอะไรจะ wishfor แต่คุณควรไปกับฉันเข้าไปในอาณาจักรของพ่อ ที่ส่องแสงให้แต่งงานกับคุณและความรักที่คุณตราบเท่าที่คุณอาศัยอยู่ . '
เจ้าหญิงน้อย คุณอาจจะมั่นใจได้ไม่นานว่า ' ใช่ ' และประชาชน และขณะที่พวกเขาพูดโค้ชเกย์ขับรถขึ้น 8 beautifulhorses ประดับด้วยขนนก , ขนนก และ เทียมทอง ; andbehind โค้ชขี่ คนรับใช้ของเจ้าชาย ไฮน์ริช ซื่อสัตย์ ,ใคร hadbewailed เคราะห์ของเจ้านายที่รักของเขาในระหว่างที่เขาหลงไหลและเดียวที่นั่น หัวใจของเขาก็ใกล้ระเบิด .
จากนั้นพวกเขาจากไปกษัตริย์ และได้เป็นโค้ชกับ eighthorses และชุดเต็มของความสุขและความสนุกสนาน ใน prince'skingdom ซึ่งพวกเขามาถึงอย่างปลอดภัยและมีพวกเขา เป็นอย่างมาก อย่างมีความสุขอยู่หลายปี