Our names won't be remembered If we

Our names won't be remembered 
If we die like trampled flowers
I refuse to be forgotten
Written off as less than worthless

Scream and cry
But none will hear you
Plead and beg
But none will help you
You no longer live as cattle
Will you rise and join the battle?

There are beings that live off of fears 
And their words are like knives 
As they play with our lives 
They'll try to control you
As if they own you
Will you let them steal your freedom?

Channel the anger swelling inside you
Fighting the boundary 'till you break through
Deep in your soul there's no hesitation
So make yourself the one they all fear 

There is a wild fire inside you
Burning desire you can't extinguish
Your crimson arrow
Rips through the twilight
This is the moment for war

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่สามารถจดจำชื่อของเรา
ถ้าเราตายเช่นดอกไม้ trampled
หรอกที่จะลืม
ตัดสามหาวเป็นน้อยกว่า

กรี๊ดและร้อง
แต่ไม่ได้ยินคุณ
Plead และวอน
แต่ไม่มีจะช่วยให้คุณ
ไม่อยู่เป็นโค
จะคุณเพิ่มขึ้น และเข้าร่วมการต่อสู้?

มีสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ออกจากความกลัว
และพวกเช่นมีด
เป็นเล่นกับชีวิต
จะพยายามควบคุมคุณ
ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นเจ้าของคุณ
คุณจะปล่อยให้พวกเขาขโมยอิสระ?

ช่องโกรธที่บวมภายในคุณ
ต่อสู้ขอบ 'till คุณตัดผ่าน
ลึกในจิตใจของคุณ มีไม่ลังเล
เพื่อ ให้ตัวเองได้ทั้งกลัว

มีไฟป่าภายในคุณ
เขียนคุณไม่สามารถดับความปรารถนา
วันศรแดง
Rips ผ่านยามอาทิตย์อัสดง
นี้เป็นช่วงเวลาสำหรับสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อของเราจะไม่ได้รับการจดจำ 
ถ้าเราตายเหมือนดอกไม้เหยียบย่ำ
ฉันปฏิเสธที่จะถูกลืม
เขียนออกมาเป็นน้อยกว่าค่ากรีดร้องและร้องไห้แต่ไม่มีจะได้ยินคุณสารภาพและขอแต่ไม่มีจะช่วยให้คุณคุณไม่อยู่เช่นวัวคุณจะเพิ่มขึ้นและ เข้าร่วมรบ? มีสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ออกจากความกลัวเป็น  และคำพูดของพวกเขาเป็นเหมือนมีด  ขณะที่พวกเขาเล่นกับชีวิตของเรา  พวกเขาจะพยายามที่จะควบคุมคุณราวกับว่าพวกเขาเป็นเจ้าของคุณคุณจะปล่อยให้พวกเขาขโมยเสรีภาพของคุณ? ช่องความโกรธบวมภายในคุณการต่อสู้ขอบเขต 'จนกว่าคุณจะตัดผ่านลึกลงไปในจิตวิญญาณของคุณไม่มีการลังเลเพื่อให้ตัวเองหนึ่งที่พวกเขาทั้งหมดกลัว  มีไฟป่าภายในคุณเป็นความปรารถนาของคุณจะไม่สามารถดับไฟไหม้ลูกศรสีแดงเข้มของคุณRips ผ่านสนธยานี่คือช่วงเวลาสำหรับการทำสงคราม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อของเราจะไม่สามารถจำได้รึเปล่า
ถ้าเราตายเหมือนเหยียบย่ำดอกไม้

ฉันปฏิเสธที่จะถูกลืมเขียนออกมาเป็นน้อยกว่าไร้ค่า

กรี๊ดและร้องไห้

แต่ไม่มีใครจะได้ยินเธออ้อนวอนขอร้อง

แต่ไม่มีผู้ใดจะช่วยให้คุณที่คุณไม่ เป็นโค
จะสูงขึ้น และเข้าร่วมการต่อสู้ ?

มีสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ออกจากความกลัวรึเปล่า
และคำพูดของพวกเขาเช่นที่พวกเขาเล่นกับมีดรึเปล่า

ทำไมชีวิตของเรา พวกเขาพยายามที่จะควบคุมคุณ
ราวกับว่าพวกเขาเองคุณ
คุณจะปล่อยให้พวกเขาขโมยอิสรภาพ

ช่องทางความโกรธบวมภายในคุณ
สู้ขอบเขตจนทะลุ
ลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของคุณไม่ลังเล
เพื่อ ให้ตัวเองหนึ่งพวกเขาทั้งหมดกลัวรึเปล่า

มีไฟป่าในตัวคุณ
เขียนความปรารถนาคุณไม่สามารถดับ

สีแดงเข้ม rips ลูกศรของคุณผ่าน Twilight
นี่คือ ช่วงเวลาสงคราม