Fish and shrimp larvae require prey

Fish and shrimp larvae require prey containing essential
amino acids (Wilson 2003) and essential fatty
acids such as docosahexenoic acid (22:6n-3, DHA),
eicosapentaenoic acid (20:5n-3, EPA) and arachidonic
acid (20:4n-6, ARA). It is well documented that
essential amino acids and fatty acids in live foods are
the main factors required for survival and growth of
¢sh and shrimplarvae (Howell & Tzoumas1991; Evjemo
& Olsen1997; Payne & Rippingale 2000; Hernandez
Molejon & Alvarez-Lajonchere 2003; Kanazawa
2003).
Although Artemia nauplii is widely used as live
feed, they do not provide optimal nutritional requirements
for ¢sh and shrimp larvae. The biggest disadvantages
of Artemia are the marked variations in the
cost, physical properties and nutritional quality
among di¡erent sources. Nutrient de¢ciencies of different
Artemia strains have been associated with the
characteristics of the biotopes that these organisms
inhabit (Leger, Bengtson, Simpson & Sorgeloos
1986). To overcome some of these shortcomings, enrichment
of Artemia has been proposed and used
widely (Sorgeloss, Levans, Leger & Tackaert 1993;
Czesny, Kolkovski, Dabrowski & Culver 1999).
Although enrichment of the Artemia has improved
its nutritional value such as an increase in DHA and
EPA to the levels found in copepod species
(DHA515^28 mg g1 dry weight; EPA510^
28 mgg1dry weight) (Dehert1999), other nutrients
such as free amino acids are still de¢cient (Helland,
Terjesen & Berg 2003). A possible solution to these
shortcomings could be the introduction of other live
food organisms, such as copepods. Sargent, McEvoy
and Bell (1997) noted the advantage of using
copepods as live feed due to the prevalence of phospholipids
rather than triacylglycerols in these zooplankton. In addition, copepods are nutritious
larval feeds with a relatively high DHA to EPA
ratio, and they do not require enrichment (Dehert
1999; Nanton & Castell 1999; Toledo, Golez, Doi &
Ohno 1999). Among the very many bene¢ts that
application of copepod food could have in aquaculture
industries are: improved larval survival
(Shields, Bell, Luizi, Gara, Bromage & Sargent 1999),
higher growth rates (Stttrup & Norsker 1997),
better pigmentation (Spenelli 1979; Stttrup, Shields,
Gillespie, Gara, Sargent, Bell, Henderson, Tocher,
Sutherland, Naess, Mangor Jenson, Nass, van der
Meeren, Harboe, Sanchez, Sorgeloos & Fitzgerald
1998), improved gut development (Luizi, Gara,
Shields & Bromage 1999) and being a source of exogenous
enzymes (Munilla-Moran, Stark & Barbour
1990).
Calanoids, harpacticoids and cyclopoids are the
three groups of copepods that can be used as a live
food source in ¢sh/shrimp culture (Payne & Rippingale
2000, 2001; Farhadian 2006). Cyclopoid copepod,
Apocyclops dengizicus, is indigenous to Malaysia
and abundant in local coastal waters (Farhadian
2006). This species is easily cultured at a salinity
range of 20 to 30 g L1 and a temperature between
25 to 35 1C (Farhadian 2006). Apocyclops dengizicus
has six naupliar (85^240 mm size) and ¢ve copepodid
(320^680 mm size) stages (Alvarez Valderhaug &
Kewalramani 1979; Farhadian 2006). This wide
spectrum of sizes makes it a more suitable prey for
¢sh/shrimplarvae.As for feeding habits, A. dengizicus
consumes a wide range of cultured microalgae
species, namely: Nannochloropsis oculata, Isochrysis
galbana, Chaetocerous calcitrans and Tetraselmis
tetrathele (Farhadian 2006; Farhadian, Yuso¡ &
Arshad 2008), which makes it more convenient for
culture.
This paper aims to determine the nutritional
values, production and development of A. dengizicus
fed C. calcitrans and T. tetrathele and their combination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอ่อนกุ้งและปลาต้องใช้เหยื่อที่ประกอบด้วยความสำคัญกรดอะมิโน (Wilson 2003) และไขมันที่จำเป็นกรดเช่นกรด docosahexenoic (22:6n-3, DHA),กรด eicosapentaenoic (20:5n-3, EPA) และ arachidonicกรด (20:4n-6, ARA) มันเป็นอย่างดีมีบันทึกว่ากรดอะมิโนและกรดไขมันในอาหารสดปัจจัยหลักที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอดและเจริญเติบโตของเลข sh และ shrimplarvae (Howell & Tzoumas1991 Evjemo& Olsen1997 Rippingale 2000; & เพน ว่ายน้ำMolejon & Alvarez Lajonchere 2003 คานาซาวะ2003)แม้ว่า Artemia ประกอบกิจการที่จะใช้ ชีวิตอยู่อาหาร พวกเขาไม่มีความต้องการทางโภชนาการที่เหมาะสมสำหรับเลข sh และตัวอ่อนของกุ้ง ข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดArtemia เป็นรูปแบบการทำเครื่องหมายในการต้นทุน คุณสมบัติทางกายภาพ และคุณภาพทางโภชนาการในบรรดาแหล่ง di¡erent สารอาหาร de ciencies เลขที่แตกต่างArtemia สายพันธุ์ได้ถูกเชื่อมโยงกับการลักษณะของการ biotopes ที่มีชีวิตเหล่านี้อาศัยอยู่ (Leger, Bengtson ซิมป์สัน และ Sorgeloos1986) . จะแก้ข้อบกพร่องเหล่านี้ ตกแต่งของ Artemia ถูกเสนอ และใช้อย่างกว้างขวาง (Sorgeloss, Levans, Leger และ Tackaert 1993Czesny, Kolkovski, Dabrowski และ Culver 1999)แม้ว่าจะเพิ่มคุณค่าใน Artemia ดีขึ้นค่าทางโภชนาการเช่นการเพิ่ม DHA และEPA ระดับที่พบในพันธุ์ copepod(DHA515 ^ 28 มิลลิกรัมน้ำหนักแห้ง 1 กรัม EPA510 ^28 mgg น้ำหนัก 1dry) (Dehert1999), สารอาหารอื่น ๆเช่นกรดอะมิโนอิสระยังคง cient เลขเด (HellandTerjesen & Berg 2003). A possible solution to theseshortcomings could be the introduction of other livefood organisms, such as copepods. Sargent, McEvoyand Bell (1997) noted the advantage of usingcopepods as live feed due to the prevalence of phospholipidsrather than triacylglycerols in these zooplankton. In addition, copepods are nutritiouslarval feeds with a relatively high DHA to EPAratio, and they do not require enrichment (Dehert1999; Nanton & Castell 1999; Toledo, Golez, Doi &Ohno 1999). Among the very many bene¢ts thatapplication of copepod food could have in aquacultureindustries are: improved larval survival(Shields, Bell, Luizi, Gara, Bromage & Sargent 1999),higher growth rates (Stttrup & Norsker 1997),better pigmentation (Spenelli 1979; Stttrup, Shields,Gillespie, Gara, Sargent, Bell, Henderson, Tocher,Sutherland, Naess, Mangor Jenson, Nass, van derMeeren, Harboe, Sanchez, Sorgeloos & Fitzgerald1998), improved gut development (Luizi, Gara,Shields & Bromage 1999) and being a source of exogenousenzymes (Munilla-Moran, Stark & Barbour1990).Calanoids, harpacticoids and cyclopoids are thethree groups of copepods that can be used as a livefood source in ¢sh/shrimp culture (Payne & Rippingale2000, 2001; Farhadian 2006). Cyclopoid copepod,Apocyclops dengizicus, is indigenous to Malaysiaand abundant in local coastal waters (Farhadian2006). This species is easily cultured at a salinityrange of 20 to 30 g L1 and a temperature between25 to 35 1C (Farhadian 2006). Apocyclops dengizicushas six naupliar (85^240 mm size) and ¢ve copepodid(320^680 mm size) stages (Alvarez Valderhaug &Kewalramani 1979; Farhadian 2006). This widespectrum of sizes makes it a more suitable prey for¢sh/shrimplarvae.As for feeding habits, A. dengizicusconsumes a wide range of cultured microalgaespecies, namely: Nannochloropsis oculata, Isochrysisgalbana, Chaetocerous calcitrans and Tetraselmistetrathele (Farhadian 2006; Farhadian, Yuso¡ &Arshad 2008), which makes it more convenient forculture.This paper aims to determine the nutritionalvalues, production and development of A. dengizicusfed C. calcitrans and T. tetrathele and their combination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลาและกุ้งตัวอ่อนต้องใช้เหยื่อที่มีจำเป็น
กรดอะมิโน (วิลสัน 2003) และไขมันที่จำเป็น
กรดเช่นกรด docosahexenoic (22: 6n-3, DHA)
กรด eicosapentaenoic (20: 5n-3, EPA) และ arachidonic
กรด (20: 4N -6, ARA) มันเป็นเอกสารที่ดีว่า
กรดอะมิโนและกรดไขมันในอาหารสด
ปัจจัยหลักที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอดและการเจริญเติบโตของ
¢ SH และ shrimplarvae (ธรรมด๊าธรรมดาและ Tzoumas1991; Evjemo
& Olsen1997; เพนและ Rippingale 2000 Hernandez
Molejon & Alvarez-Lajonchere 2003 คานาซา
2003).
แม้ว่าอาร์ทีเมียทีเมียถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางว่าเป็นสด
อาหารพวกเขาไม่ให้ความต้องการทางโภชนาการที่ดีที่สุด
สำหรับ¢ดวลจุดโทษและลูกกุ้ง ข้อเสียที่ใหญ่ที่สุด
ของอาร์ทีเมียมีรูปแบบการทำเครื่องหมายใน
ค่าใช้จ่ายสมบัติทางกายภาพและคุณภาพทางโภชนาการ
ในหมู่แหล่งdi¡erent สารอาหารที่¢ ciencies ที่แตกต่างกันของ
สายพันธุ์อาร์ทีเมียได้รับการเชื่อมโยงกับ
ลักษณะของ biotopes ที่มีชีวิตเหล่านี้
อาศัยอยู่ (Leger, Bengtson ซิมป์สันและ Sorgeloos
1986) ที่จะเอาชนะบางส่วนของข้อบกพร่องเหล่านี้เพิ่มปริมาณ
ของอาร์ทีเมียได้รับการเสนอและใช้
กันอย่างแพร่หลาย (Sorgeloss, Levans, Leger & Tackaert 1993
. Czesny, Kolkovski, Dabrowski และนกพิราบ 1999)
ถึงแม้ว่าการเพิ่มปริมาณของอาร์ทีเมียมีการปรับปรุง
คุณค่าทางโภชนาการเช่นการเพิ่ม ใน DHA และ
EPA ให้อยู่ในระดับที่พบในสายพันธุ์โคพีพอด
(DHA515 ^ 28 มิลลิกรัมต่อกรัม 1 น้ำหนักแห้ง; EPA510 ^
? 28 MGG น้ำหนัก 1dry) (Dehert1999) สารอาหารอื่น ๆ
เช่นกรดอะมิโนอิสระยังคงเด¢ประสิทธิภาพ (Helland,
Terjesen และภูเขาน้ำแข็ง 2003) วิธีการแก้ปัญหาเหล่านี้ไปได้ที่จะ
มีข้อบกพร่องที่อาจจะแนะนำของสดอื่น ๆ
มีชีวิตอาหารเช่นโคพีพอด ซาร์เจนท์ McEvoy
และเบลล์ (1997) ตั้งข้อสังเกตข้อได้เปรียบของการใช้
โคพีพอดเป็นอาหารสดเนื่องจากความชุกของฟอสโฟ
มากกว่า triacylglycerols ในแพลงก์ตอนสัตว์เหล่านี้ นอกจากนี้ยังมีคุณค่าทางโภชนาการ copepods
ตัวอ่อนฟีดที่มี DHA EPA จะค่อนข้างสูง
อัตราส่วนและพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีการเพิ่มปริมาณ (Dehert
1999; & Nanton Castell ปี 1999 โตเลโด Golez ดอยและ
โอโนะ 1999) ในบรรดา Bene มาก¢ TS ที่
แอพลิเคชันของอาหารโคพีพอดอาจมีในการเพาะเลี้ยงสัตว์
อุตสาหกรรมคือการปรับปรุงความอยู่รอดของตัวอ่อน
(โล่เบลล์ Luizi, Gara, Bromage และซาร์เจนท์ 1999)
อัตราการเจริญเติบโตที่สูงขึ้น (เซนต์ ttrup & Norsker 1997?)
ดีกว่า ผิวคล้ำ (Spenelli 1979; เซนต์ ttrup โล่
กิล Gara ซาร์เจนท์, เบลล์, เฮนเดอ Tocher,
ซัท Naess, Mangor เจนสัน Nass แวนเดอร์
Meeren, Harboe, ซานเชซ Sorgeloos และฟิตซ์เจอรัลด์
1998) การพัฒนาที่ดีขึ้นลำไส้ ( Luizi, Gara,
โล่และ Bromage 1999) และเป็นแหล่งที่มาของจํากัดภายนอก
เอนไซม์ (Munilla-แรน, สตาร์แอนด์บาร์เบอร์
1990).
Calanoids, harpacticoids และ cyclopoids เป็น
สามกลุ่มของโคพีพอดที่สามารถนำมาใช้เป็นสด
แหล่งอาหารใน¢ดวลจุดโทษ / การเลี้ยงกุ้ง (เพนและ Rippingale
2000 2001 Farhadian 2006) โคพีพอด Cyclopoid,
Apocyclops dengizicus เป็นชนพื้นเมืองไปยังประเทศมาเลเซีย
และอุดมสมบูรณ์ในน้ำชายฝั่งทะเลในพื้นที่ (Farhadian
2006) นี่คือสายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงได้ง่ายที่ความเค็ม
ช่วง 20 ถึง 30 กรัม L 1 และอุณหภูมิระหว่าง
25 ถึง 35 1C (Farhadian 2006) Apocyclops dengizicus
มี naupliar (ขนาด 85 ^ 240 มิลลิเมตร) หก¢ ve copepodid
(320 ^ 680 ขนาดมิลลิเมตร) ขั้นตอน (อัลวาเร Valderhaug &
Kewalramani 1979; Farhadian 2006) นี้กว้าง
สเปกตรัมของขนาดที่ทำให้มันเป็นเหยื่อมากขึ้นเหมาะสำหรับ
¢ SH / shrimplarvae.As สำหรับนิสัยการกินอาหาร, A. dengizicus
กินที่หลากหลายของสาหร่ายที่เพาะเลี้ยง
สายพันธุ์ ได้แก่ Nannochloropsis oculata, Isochrysis
galbana, calcitrans Chaetocerous และ Tetraselmis
tetrathele (Farhadian 2006 ; Farhadian, Yuso¡ &
Arshad 2008) ซึ่งทำให้สะดวกมากขึ้นสำหรับ
. วัฒนธรรม
กระดาษนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบทางโภชนาการ
ค่าการผลิตและการพัฒนาของเอ dengizicus
เลี้ยง calcitrans ซีตันและ tetrathele และการรวมกันของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปลาและกุ้งวัยอ่อนที่มีความต้องการเหยื่อกรดอะมิโน และกรดไขมันที่จำเป็น ( วิลสัน 2003 )กรดอินทรีย์ เช่น กรด docosahexenoic ( 22:6n-3 , DHA )กรด eicosapentaenoic ( 20:5n-3 , EPA ) และกรดอะราคิโดนิกกรด ( 20:4n-6 , ARA ) มันเป็นเอกสารที่ดีที่กรดอะมิโนที่จำเป็นและกรดไขมันในอาหารสดปัจจัยที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอดและการเจริญเติบโตของ¢ SH และ shrimplarvae ( Howell & tzoumas1991 ; evjemo& olsen1997 ; เพน & rippingale 2000 ; เฮอร์นันเดสmolejon & อัลวาเรซ lajonchere 2003 ; คานาซาว่า2003 )ถึงอาร์ท nauplii ใช้กันอย่างแพร่หลายเช่นสดฟีดที่พวกเขาไม่ได้มีความต้องการทางโภชนาการที่เหมาะสมสำหรับ¢ sh และกุ้งตัวอ่อน ข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของอาร์ทีเมียเป็นเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงในราคา , คุณสมบัติทางกายภาพและคุณภาพทางโภชนาการของ ดิ ¡ erent แหล่ง สารอาหารที่แตกต่างกัน¢ ciencies เดออาร์ทีเมีย สายพันธุ์ มี ที่เกี่ยวข้องกับลักษณะของ biotopes ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้อาศัยอยู่ใน ( Leger เบงส์สัน , ซิมป์สัน & sorgeloos ,1986 ) ที่จะเอาชนะบางส่วนของข้อบกพร่องเหล่านี้เสริมระดับได้รับการเสนอและใช้อย่างกว้างขวาง ( sorgeloss ลีแวน , กองทัพ , & tackaert 1993 ;czesny kolkovski , dabrowski & Culver , 1999 )แม้ว่าการเพิ่มคุณค่าของอาร์ทีเมีย มีการปรับปรุงของมัน คุณค่าทางโภชนาการ เช่น การเพิ่มขึ้นของ DHA และEPA เพื่อระดับที่พบในสัตว์ชนิด( dha515 G1 ^ 28 มิลลิกรัมน้ำหนักแห้ง epa510 ^ ;28 mgg1dry น้ำหนัก ) ( dehert1999 ) สารอาหารอื่น ๆเช่นกรดอะมิโนอิสระยัง¢ ( helland cient , เดอterjesen & เบิร์ก 2003 ) ทางออกที่เป็นไปได้เหล่านี้ข้อบกพร่องที่อาจจะแนะนำอื่น ๆอยู่สิ่งมีชีวิตในอาหาร เช่น โคพิปอด . ซาร์เจนท์ McEvoy ,และระฆัง ( 1997 ) ได้กล่าวถึงประโยชน์ของการใช้โคพิปอดเป็นอาหารสด เนื่องจากความชุกของผู้ป่วยธาลัสซีเมียมากกว่าไตรกลีเซอรอลในสัตว์ . นอกจากนี้ โคพิปอดจะลดอาหารที่มี DHA และ EPA ที่ค่อนข้างสูงอัตราส่วน และพวกเขาไม่ต้องการ ( dehert2542 ; nanton & กา ตล 1999 ; Toledo , golez , ดอย &โอโนะ 1999 ) ของเยอะดี¢ TS ที่การปราศจากอาหารสามารถในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำอุตสาหกรรมปรับปรุงการอยู่รอด ดักแด้( โล่ เบล luizi การา , โบรเมิจ & ซาร์เจนท์ , 1999 )อัตราการเจริญเติบโตสูงกว่า ( stttrup & norsker 1997 )ดีกว่าสี ( spenelli 1979 ; stttrup โล่Gillespie , การ่าซาร์เจนท์ , ระฆัง , เฮนเดอร์สัน , tocher , ,ซัทเทอร์แลนด์ naess mangor นซ , เจนสัน , , ฟาน เดอร์meeren harboe , ซานเชส , sorgeloos & ฟิตซ์เจอรัลด์2541 ) , การพัฒนาดีขึ้น ( luizi การา , ,โล่ & โบรเมิจ 1999 ) และเป็นแหล่งภายนอกเอนไซม์ ( munilla มอแรน สตาร์คและ บาร์เบอร์1990 )calanoids harpacticoids cyclopoids , และเป็นกลุ่มโคพิปอดที่สามารถใช้เป็นสดแหล่งอาหารในวัฒนธรรม SH / กุ้ง¢ ( เพน & rippingale2000 , 2001 ; farhadian 2006 ) cyclopoid เขตapocyclops dengizicus เป็นชนพื้นเมืองไปยังมาเลเซียและมากมายในน่านน้ำชายฝั่งท้องถิ่น ( farhadian2006 ) ชนิดนี้สามารถเพาะเลี้ยงในความเค็มช่วงของ 20 ถึง 30 กรัม L1 และอุณหภูมิระหว่าง25 ถึง 35 1C ( farhadian 2006 ) apocyclops dengizicusมีหก naupliar ( 85 ^ ขนาด 240 มม. ) และ¢ได้ copepodid( 320 ^ ขนาด 680 มม. ) ระยะ valderhaug & ( อัลวาเรซkewalramani 1979 ; farhadian 2006 ) กว้างขนาดนี้สเปกตรัมของขนาดทำให้มันเหมาะสมมากกว่าเหยื่อสำหรับ¢ SH / shrimplarvae.as สำหรับนิสัยการกินอาหาร dengizicus Aใช้ช่วงกว้างของการเพาะเลี้ยงสาหร่ายขนาดเล็กชนิด ได้แก่ nannochloropsis oculata isochrysis ,ตัวอ่อนหอยที่เลี้ยงด้วยต่อการเตตร้าเซลมีส chaetocerous , และtetrathele ( farhadian 2006 ; farhadian yuso ¡ & ,arshad 2008 ) ซึ่งทำให้มันสะดวกสำหรับวัฒนธรรมบทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาภาวะค่าผลิตและพัฒนา dengizicus .อาหาร C . calcitrans และ ต. tetrathele และการรวมกันของพวกเขา