「It’s quite deep inside the mountai

「It’s quite deep inside the mountain…」
「I heard about it in the port but I didn’t think that it would be up here」

Melia agrees with the question inside my head.

It’s been an hour since we started climbing the mountain the Shrine Maiden lives.

We continued to walk on the stone stairs but there’s no sign of the top yet.

「Hey, Hey, Onii-chan. Is there really a shrine up there?」
「They told that it’s on the top. We won’t know until we climb up」

We just kept climbing and climbing the stone steps.

Both left and right have the color of the forest after all.

Eunice seems bored of the mountain climbing.

Also, I’m not a mountain climbing enthusiast.

We could just do it in one stroke with warp, but I have to walk on foot as there might be a interference.

Also, not knowing how much longer we need to climb makes me feel down.

「Ryuu, I’m seeing something ahead」

Aisha’s words made me feel relieved.

Since we’ve gone deep in this mountain, our destination is the shrine after all.

「We finally arrived」

We saw a red arch of a shrine not too far.

I who came from Japan feels nostalgic about this.

I haven’t seen the shrine yet but it doesn’t change that it’s ahead the arc like the original.

「Master, I’ll go ahead and scout?」
「No, it’s fine. It’s safer if all of us will go」
「Roger, Master」

Leona seems she can’t escape her habit as a knight.

It helps me that she doesn’t lower her guard.

She’s reliable in the enemy territory.

「We’re going to arrive soon. Let’s go」

Then, we finally came to the shrine.

「It’s quite a wide location」

Aisha said while looking around.

「If you look from above, it certainly is. It would be crowded in the new year shrine visit though」
「New year shrine visit? What’s that?」

Of course, Melia asks the unknown.

There’s no other shrine apart from this after all.

「It’s a traditional event where we pray to the God at the shrine on the first day of the year. Although I don’t know the history, it’s widely known as a general event」
「It’s a traditional event. It seems we don’t know anything about Japoneru yet」

Frankly, I don’t remember the manners much.

It’s something like; you ring the bell, then give thanks, then clap, then bow right?

That’s my only knowledge about the shrine.

Honestly, I don’t go much at the new year shrine visit. I ask myself why I have to go to the crowd of people in the shrine at new year.

Then, a figure was seen from the distant main shrine.

「Someone’s coming, Onii-chan」

As Eunice is speaking, the figure is approaching closer.

「It’s probably the shrine maiden that has the treasure. Should we talk to her?」

We walked towards the direction of the main shrine.

Getting in closer, I found out that it’s the shrine maiden that’s serving this shrine’s god.

Why do I know that? Her clothe is of a shrine maiden’s

I know shrine maiden clothes, for some reason it looks lewd.

「You, are you living here?」
「Yes. It’s been the first time we meet. My name is Shizuku」
「Are you the shrine maiden ruling this country?」
「Yes, I am. I was waiting for you. Please come inside」
「You were waiting? You know that we’re going to arrive?」
「I’ll talk about the details inside. Please come in」

…Is it a trap?

Meeting the shrine maiden easily, and inviting us inside easily.

「…Aisha, what do you think?」
「We can’t be careless」
「Yeah」

That said, we can’t afford to just stand here.

Strong guys might come out from the surroundings, I think we’ll just do what the girl named Shizuku says.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「It ของค่อนข้างลึกภายในภูเขา...ถูก「I ได้ยินเกี่ยวกับมันในพอร์ต แต่ผมไม่คิดว่า มันจะขึ้น here」เมเลียเห็นด้วยกับคำถามในหัวของฉันมันเป็นชั่วโมงตั้งแต่เราเริ่มปีนภูเขาอยู่กลางศาลเจ้าเรายังคงเดินบนบันไดหิน แต่มียังไม่ลงด้านบนได้「Hey เฮ้ Onii จัง มีจริงศาลมีหรือไม่ถูก「They บอกว่า มันเป็นด้านบน เราจะไม่รู้จนเราปีน up」เราเพียงแค่เก็บปีนเขา และปีนเขาโด่งดังทั้งซ้ายและขวามีสีของป่าทั้งหมดหลังจากยูนิชน่าเบื่อของการปีนเขาด้วย ฉันไม่เป็นปีนเนสเราเพิ่งจะทำในจังหวะเดียวกับ warp แต่ต้องเดินเท้าเป็นอาจจะเป็นการรบกวนนอกจากนี้ ไม่รู้ว่าต่อไปเราต้องปีนทำให้ฉันรู้สึกลง「Ryuu ฉันเห็นบางสิ่งบางอย่าง ahead」คำพูดของไอชาทำให้ผมรู้สึกโล่งใจเนื่องจากเราได้ไปลึกในภูเขานี้ ปลายทางของเราเป็นศาลหลังจากทั้งหมด「We arrived」 ในที่สุดเราเห็นเป็นซุ้มประตูสีแดงของศาลเจ้าค่ะผมที่มาจากญี่ปุ่นรู้สึกคิดถึงเรื่องนี้เรามองไม่เห็นศาลยังได้ แต่มันไม่เปลี่ยนแปลงว่า เป็นข้างหน้าโค้งเหมือนเดิม「Master ฉันจะไปข้างหน้า และลูกเสือ? ถูก「No มันเป็นอย่างดี จะเป็นการปลอดภัยหากทุกท่านได้ go」「Roger, Master」เลโอนาดูเหมือนว่า เธอไม่สามารถหนีนิสัยของเธอเป็นอัศวินมันช่วยให้ผมว่า เธอไม่ลดยามเธอเธอความน่าเชื่อถือในดินแดนของศัตรู「We กำลังจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ ลอง go」จากนั้น เราก็มาถึงศาลเจ้า「It ของ location」 ค่อนข้างหลากหลายไอชากล่าวว่า ในขณะที่มองไปรอบ ๆ「If คุณมองจากด้านบน แน่นอนได้ มันจะหนาแน่นใน though」 การเยี่ยมชมศาลเจ้าปีใหม่ไปที่ศาลเจ้า 「New ปี นั่นคือ? ถูกแน่นอน เมเลียขอไม่รู้จักมีอยู่ไม่มีศาลเจ้าอื่น ๆ นอกจากนี้หลังจากทั้งหมด「It ของเทศกาลที่เราอธิษฐานต่อพระเจ้าที่ศาลเจ้าที่ในวันแรกของปี แม้ว่าฉันไม่รู้ประวัติความเป็นมา มันเป็นที่รู้จักอย่างกว้าง event」 แบบทั่วไป「It ของเทศกาล ดูเหมือนว่าเราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ Japoneru yet」ตรงไปตรงมา ฉันไม่อย่าลืมมารยาทมากมันเป็นสิ่งที่ต้องการ คุณแหวนระฆัง แล้วให้ขอบคุณ จากนั้นเสียงดังเปรี้ยง แล้วโบว์ขวานั่นคือศาลเจ้าความรู้ของฉันเท่านั้นอย่างสุจริต ฉันไม่ไปที่ศาลเจ้าปีใหม่มากไป ฉันถามตัวเองทำไมจะต้องไปที่ฝูงชนของคนในศาลเจ้า ณปีใหม่แล้ว รูปคนก็เห็นจากศาลเจ้าไกลมาของ 「Someone, Onii-chan」ขณะพูดยูนิช รูปอยู่ใกล้ชิด「It ของคงสกุลเดิมศาลเจ้าที่มีสมบัติ เราควรพูดคุยกับเธอหรือไม่ถูกเราเดินไปทิศทางของศาลเจ้าการใกล้ชิด ผมพบว่า เป็นกลางของศาลเจ้าที่มีพระของศาลเจ้านี้ทำไมทำฉันรู้ว่า เป็นเสื้อของเธอศาลกลางรู้ศาลเจ้าครั้งแรกผ้า ด้วยเหตุผลบางอย่างมันดูลามก「You คุณอาศัยอยู่ที่นี่? ถูก「Yes ครั้งแรกที่เราพบแล้ว ชื่อของฉันคือ Shizuku」「Are คุณสกุลเดิมศาลเจ้าที่ปกครองประเทศนี้? ถูก「Yes ฉัน ผมกำลังรอคุณ มา inside」「You รออยู่ คุณรู้ว่า เรากำลังจะมาถึง? ถูก「I จะพูดคุยเกี่ยวกับรายละเอียดด้านใน มา in」… มันเป็นกับดักประชุมกลางศาลได้ง่าย ๆ และห้องเราภายในได้อย่างง่ายดาย「… ไอชา อะไรที่คุณคิดว่า ? ถูก「We ไม่สามารถ careless」「yes」ที่กล่าวว่า เราไม่สามารถที่จะยืนที่นี่คนที่แข็งแกร่งอาจออกมาจากสภาพแวดล้อม ผมคิดว่า เราจะทำเพียงแค่หญิงสาวที่ชื่อโนะกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「มันค่อนข้างลึกลงไปในภูเขา ... 」
「ผมได้ยินเกี่ยวกับมันในพอร์ต แต่ผมไม่คิดว่ามันจะขึ้นที่นี่」Melia เห็นด้วยกับคำถามที่อยู่ในหัวของฉัน. มันเป็นชั่วโมงตั้งแต่เราเริ่มต้นปีนภูเขา ศาลเจ้าหญิงสาวอาศัยอยู่. เรายังคงเดินบนบันไดหิน แต่มีสัญญาณของด้านบนยังไม่มี. 「 Hey, Hey, Onii จัง จริงๆมีศาลเจ้าไปอยู่ที่นั่น? 」「พวกเขาบอกว่ามันเป็นด้านบน เราจะไม่ทราบจนกว่าเราจะปีนขึ้น」เราเพียงแค่เก็บไว้ปีนเขาปีนเขาและขั้นตอนหิน. ทั้งซ้ายและขวามีสีของป่าหลังจากทั้งหมด. ยูนิดูเหมือนเบื่อของการปีนภูเขา. นอกจากนี้ผมไม่ได้เป็นภูเขาปีนเขา ผู้ที่ชื่นชอบ. เราก็จะทำมันในหนึ่งจังหวะกับวิปริต แต่ฉันต้องเดินบนเท้าอาจจะมีการรบกวน. นอกจากนี้ยังไม่ทราบว่าอีกนานแค่ไหนที่เราต้องปีนขึ้นไปทำให้ฉันรู้สึกลง. 「 Ryuu, ฉันเห็น บางสิ่งบางอย่างไปข้างหน้า」คำพูดของไอชาทำให้ฉันรู้สึกโล่งใจ. เนื่องจากเราได้ไปลึกลงไปในภูเขานี้ปลายทางของเราคือศาลหลังจากทั้งหมด. 「ในที่สุดเราก็มาถึง」เราเห็นซุ้มประตูสีแดงของศาลไม่ไกล. ผมที่มาจากประเทศญี่ปุ่น รู้สึกคิดถึงเกี่ยวกับเรื่องนี้. ฉันไม่ได้เห็นศาลเจ้าเลย แต่มันจะไม่เปลี่ยนแปลงว่ามันเป็นไปข้างหน้าโค้งเหมือนเดิม. 「 Master, ฉันจะไปข้างหน้าและเสือป่า? 」「ไม่มีก็ไม่เป็นไร มันปลอดภัยถ้าเราทุกคนจะไป」「โรเจอร์โท」Leona ดูเหมือนว่าเธอไม่สามารถหนีนิสัยของเธอในฐานะอัศวิน. มันช่วยให้ผมว่าเธอไม่ลดยามเธอ. เธอที่เชื่อถือได้ในดินแดนของศัตรู. 「เรา จะเร็ว ๆ นี้ที่จะมาถึง Let 's go 」แล้วในที่สุดเราก็มาถึงศาล. 「มันค่อนข้างจะเป็นสถานที่กว้าง」Aisha กล่าวว่าในขณะที่มองไปรอบ ๆ . 「ถ้าคุณมองจากด้านบนอย่างแน่นอน มันจะแออัดในการเยี่ยมชมศาลเจ้าปีใหม่แม้ว่า」「ใหม่เยี่ยมชมศาลเจ้าปี? มีอะไรที่? 」แน่นอน Melia ถามไม่รู้จัก. ไม่มีศาลเจ้าอื่น ๆ นอกเหนือจากนี้หลังจากทั้งหมด. 「มันเป็นเหตุการณ์แบบดั้งเดิมที่เราอธิษฐานต่อพระเจ้าที่ศาลในวันแรกของปี ถึงแม้ว่าผมจะไม่ทราบประวัติความเป็นมาเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางว่าเป็นเหตุการณ์ทั่วไป」「มันเป็นเหตุการณ์แบบดั้งเดิม ดูเหมือนว่าเราไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับ Japoneru ยัง」ตรงไปตรงมาผมจำไม่ได้มารยาทมาก. มันเป็นสิ่งที่ต้องการ; คุณกดกริ่งแล้วให้ขอบคุณแล้วตบมือแล้วน้อมขวา? นั่นเป็นเพียงความรู้ของฉันเกี่ยวกับศาล. สุจริตผมไม่ได้ไปมากที่เข้ามาปีศาลเจ้าใหม่ ฉันถามตัวเองว่าทำไมฉันต้องไปกับฝูงชนของคนในศาลเจ้าที่ปีใหม่. จากนั้นตัวเลขที่เห็นจากศาลหลักที่ห่างไกล. 「ใครบางคนมา Onii จัง」เป็น Eunice พูดตัวเลขกำลังใกล้เข้ามาใกล้ชิด . 「มันอาจจะเป็นครั้งแรกของศาลที่มีสมบัติ เราควรจะพูดคุยกับเธอ? 」เราเดินไปในทิศทางของศาลเจ้าหลัก. การเดินทางในที่ใกล้ชิดและผมพบว่ามันเป็นครั้งแรกของศาลที่ให้บริการของพระเจ้าศาลนี้. ทำไมฉันรู้ว่า? ผ้าของเธอเป็นหญิงสาวที่ศาลฉันรู้ว่าแขวนประดับเสื้อผ้าหญิงสาวด้วยเหตุผลบางอย่างมันก็ดูลามก. 「คุณที่คุณอาศัยอยู่ที่นี่? 」「ใช่ มันเป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน ชื่อของฉันคือชิสุกะ」「คุณครั้งแรกศาลปกครองประเทศนี้? 」「ใช่ฉัน ฉันรอคุณอยู่. กรุณามาภายใน」「คุณกำลังรอ? คุณรู้ไหมว่าเรากำลังจะมาถึง? 」「ฉันจะพูดคุยเกี่ยวกับรายละเอียดที่อยู่ภายใน กรุณามาใน」... มันเป็นกับดัก? การประชุมครั้งแรกของศาลได้อย่างง่ายดายและเชิญชวนให้เราภายในได้อย่างง่ายดาย. 「 ... Aisha ทำในสิ่งที่คุณคิดว่า? 」「เราไม่สามารถประมาท」「ใช่」ที่กล่าวว่าเราไม่สามารถ จ่ายเพียงแค่ยืนอยู่ที่นี่. คนที่แข็งแกร่งอาจจะออกมาจากสภาพแวดล้อมที่ฉันคิดว่าเราก็จะทำในสิ่งที่หญิงสาวที่ชื่อชิสุกะกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「มันค่อนข้างลึกภายในภูเขา . . . . . . . 」「ฉันได้ยินเกี่ยวกับมันในพอร์ต แต่ผมไม่คิดว่ามันจะมา」เมเลีย เห็นด้วยกับคำถามในหัวของฉันนั่นมัน 1 ชั่วโมง ตั้งแต่เราเริ่มปีนภูเขาศาลเจ้านั้นอยู่เรายังคงเดินบนหินบันไดแต่ไม่มีสัญญาณด้านบนเลย「เฮ้ โอนี่จัง จริงๆมีศาลเจ้าไป 」「พวกเขาบอกว่ามันอยู่ด้านบน เราไม่รู้จนกว่าจะได้ปีนขึ้น」เราแค่ปีนและปีนหินก้าวทั้งซ้ายและขวามีสีของป่า หลังจากทั้งหมดยูนิซ น่าเบื่อของการปีนเขานอกจากนี้ ผมไม่ได้ปีนเขา ผู้ที่ชื่นชอบ .เราสามารถทำมันในหนึ่งจังหวะกับบิด แต่ฉันต้องเดินอยู่บนเท้าที่อาจจะมีการรบกวนยัง ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน เราต้องปีน ทำให้ฉันรู้สึกแย่「ริว ฉันเห็นบางอย่างข้างหน้า」ไอช่าพูด ทำให้ผมรู้สึกโล่งใจเนื่องจากเราได้ไปลึกเข้าไปในภูเขานี้ ปลายทางของเราคือศาลเจ้าหลังจากทั้งหมด「ในที่สุดพวกเราก็มาถึง」เราเห็นซุ้มประตูสีแดงของศาลเจ้าก็ไม่ไกลมากผมที่มาจากญี่ปุ่นรู้สึกคิดถึง ประมาณนี้ฉันไม่เห็นศาลเจ้า แต่ก็ไม่ได้เปลี่ยน มันเลยโค้งเหมือนเดิม「อาจารย์ ผมจะไปข้างหน้าและลูกเสือ ? 」「ไม่เป็นไร มันปลอดภัยกว่า ถ้าเราทุกคนจะไป」「โรเจอร์ มาสเตอร์」ลีโอน่า ดูเหมือนเธอจะหนีไม่ได้ นิสัยของเธอเป็นอัศวินมันช่วยให้ฉันว่า เธอจะปกป้องไม่ล่างของเธอเธอเชื่อถือได้ในดินแดนศัตรู「เรากำลังจะมาถึงเร็วๆนี้ ไป」แล้วในที่สุดเราก็มาถึงศาลเจ้า「มันค่อนข้างกว้าง」ที่ตั้งไอช่าพูดขณะมองไปรอบ ๆ「ถ้าคุณมองจากข้างบน , แน่นอน มันจะแออัดในวันปีใหม่นะ」ศาลเจ้าเข้าชม「ปีท่องเที่ยวใหม่ที่ศาลเจ้า ? นั่นอะไร ? 」แน่นอน เมเลีย ถามที่ไม่รู้จักไม่มีศาลเจ้านอกจากนี้หลังจากทั้งหมด「เหตุการณ์แบบดั้งเดิมที่เราอธิษฐานกับพระเจ้าที่ศาลเจ้า ในวันแรกของปี ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้จักประวัติศาสตร์ เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ซึ่งเป็นเหตุการณ์ทั่วไป」「เหตุการณ์แบบดั้งเดิม ดูเหมือนเราไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับ japoneru ยัง」พูดตรงๆ ผมไม่ได้จำ ไร้มารยาทมากมันเหมือน คุณกดกริ่งแล้วบอกขอบคุณ แล้วตบมือ แล้วโค้งขวานั่นคือความรู้เฉพาะเกี่ยวกับศาลเจ้าจริงๆ แล้วผมไม่ได้ไปที่ปีใหม่ที่ศาลเจ้าไป ผมถามตัวเองว่าทำไมฉันต้องไปที่คนเยอะๆในศาลเจ้าในวันปีใหม่ .แล้วรูปที่เห็นจากศาลเจ้าหลักไกล「บางคนมาแล้ว โอนี่จัง」เป็นยูนิพูด ร่างนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ「อาจจะเป็นคนทรงที่มีสมบัติ เราควรจะคุยกับเธอ 」เราเดินต่อทิศทางของศาลเจ้าการใกล้กัน ผมพบว่ามันเป็นคนทรงที่ศาลเจ้านี้รับใช้พระเจ้าทำไมผมรู้ ? นางอาภรณ์เป็นคนทรงของผมรู้ว่าเสื้อผ้า Maiden ศาลเจ้า , ด้วยเหตุผลบางอย่างมันดูลามก「คุณ , คุณอาศัยอยู่ที่นี่ ? 」「ครับ มันเป็นครั้งแรกที่เราได้พบกัน ฉันชื่อ ชิซุคุ」「คุณเป็นคนทรงปกครองประเทศนี้ ? 」「ครับ ผมรอคุณ กรุณาเข้ามาข้างใน」「คุณกำลังคอย คุณก็รู้ว่าเรากำลังจะมาถึง 」「ฉันจะคุยรายละเอียดข้างใน กรุณาเข้ามา」. . . . . . . มันคือกับดักประชุมคนทรงได้อย่างง่ายดาย และเชิญพวกเราเข้าไปได้อย่างง่ายดาย「 . . . ไอชา คุณคิดอย่างไร 」「เราไม่สามารถประมาท」「ใช่」ที่กล่าวว่าเราไม่สามารถที่จะยืนอยู่ที่นี่ผู้ชายที่แข็งแกร่งอาจจะออกมาจากรอบข้าง ฉันคิดว่าพวกเราจะทำสิ่งที่ผู้หญิงที่ชื่อชิซุคุ กล่าว