If we look at punishment in modern

If we look at punishment in modern industrial societies, we can see many of the characteristics of Weber's bureaucratic rationality. Judgments must be made according to rules; authority is vested in position-holders rather than in people themselves (judges can only impose punishments while they are sitting in court; they lose their right to punish when they retire). To the extent that criminal justice systems do not conform to the ideal of bureau¬cratic rationality, there is public criticism. Much of the impetus for sen¬tencing reform in the USA, in England and Wales, and elsewhere in the 1980s was because of inconsistencies in sentencing, and perceptions that judges were sentencing according to their own prejudices rather than according to the facts of the case and the rules of due process (Frankel 1973; Hudson 1987). These criticisms of criminal justice systems in the 1980s can be seen as pointing to inadequacies in relation to bureaucratic rationality: critics of criminal justice in this period used decidedly Weberian language when they posited a 'crisis of legitimacy' (Cavadino and Dignan 1992: 74).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเรามองไปที่การลงโทษในสังคมอุตสาหกรรมที่ทันสมัย​​เราจะเห็นหลายลักษณะของเวเบอร์ของเหตุผลราชการ การตัดสินจะต้องทำตามกฎ; อำนาจตกเป็นในตำแหน่งที่ผู้ถือมากกว่าในคนของตัวเอง (ผู้พิพากษาเท่านั้นที่สามารถกำหนดบทลงโทษในขณะที่พวกเขากำลังนั่งอยู่ในศาลที่พวกเขาสูญเสียสิทธิที่จะลงโทษพวกเขาเมื่อพวกเขาออก)เท่าที่ระบบยุติธรรมทางอาญาไม่เป็นไปตามอุดมคติของสำนัก¬ cratic เหตุผลที่มีการวิจารณ์ของประชาชน มากของแรงผลักดันให้เซ็นฌ tencing การปฏิรูปในประเทศสหรัฐอเมริกาในอังกฤษและเวลส์และที่อื่น ๆ ในช่วงปี 1980 เป็นเพราะความไม่สอดคล้องกันในการพิจารณาและการรับรู้ว่าผู้พิพากษาได้รับการพิจารณาเป็นไปตามอคติของตัวเองมากกว่าเป็นไปตามข้อเท็จจริงของคดีและกฎของกระบวนการ (แฟรงเคิล 1973; ฮัดสัน 1987) การวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ของระบบยุติธรรมทางอาญาในปี 1980 จะเห็นได้ว่าชี้ไปที่ความบกพร่องเกี่ยวกับเหตุผลราชการ:นักวิจารณ์ของความยุติธรรมทางอาญาในช่วงนี้ที่ใช้ภาษา Weberian เด็ดเมื่อพวกเขา posited 'วิกฤตของถูกต้องตามกฎหมาย (cavadino และ Dignan 1992: 74)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้าเราดูบทลงโทษในสังคมอุตสาหกรรมสมัยใหม่ เราสามารถดูลักษณะของ rationality ราชการของเวเบอร์มากมาย ต้องทำการตัดสินตามกฎ อำนาจเป็น vested ในตำแหน่งผู้ แทนคนตัวเอง (ผู้พิพากษาสามารถเท่านั้นกำหนดลงโทษในขณะที่พวกเขาจะนั่งอยู่ในศาล พวกเขาสูญเสียการลงโทษเมื่อเกษียณ) ที่ระบบยุติธรรมทางอาญาไม่สอดคล้องกับอุดมคติของ bureau¬cratic rationality มีวิจารณ์สาธารณะ ของแรงผลักดันการปฏิรูป sen¬tencing ในสหรัฐอเมริกา อังกฤษและเวลส์ และที่อื่น ๆ ในทศวรรษ 1980 ได้เนื่องจากไม่สอดคล้องกันในโทษประหาร และภาพลักษณ์ที่ผู้พิพากษาถูก sentencing ตามอคติของตนเอง มากกว่า ตามข้อเท็จจริงและกฎของกระบวนการ (Frankel 1973 ฮัดสัน 1987) วิจารณ์เหล่านี้ของระบบยุติธรรมทางอาญาในทศวรรษ 1980 สามารถเห็นเป็นข้อง inadequacies เกี่ยวกับ rationality ราชการ: นักวิจารณ์ของความยุติธรรมทางอาญาในรอบระยะเวลานี้ใช้ภาษาเด็ด Weberian เมื่อพวกเขา posited 'วิกฤตความชอบธรรมของ' (Cavadino และ Dignan 1992:74)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าเรามองว่าการลงโทษในสังคมอุตสาหกรรมที่ทันสมัยจำนวนมากเราจะเห็นลักษณะอันโดดเด่นของความมีเหตุผลของหน่วยงาน ภาค รัฐของ Weber คำตัดสินจะต้องทำตามกฎระเบียบมีอำนาจในตำแหน่งตกเป็นผู้ถือหุ้นมากกว่าในคนด้วยกันเอง(ตุลาการจะสามารถกำหนดให้มีการลงโทษในขณะที่พวกเขากำลังนั่งอยู่ในศาลพวกเขาจะเสียสิทธิในการลงโทษเมื่อพวกเขาออกจากตำแหน่งเท่านั้น)ในกรณีที่ระบบกระบวนการยุติธรรมทางอาญาไม่ได้เป็นไปตามที่ดีเยี่ยมของความมีเหตุผล สำนักงาน ¬ cratic มีการวิจารณ์สาธารณะ ส่วนมากเป็นแรงผลักดันให้การ ปฏิรูป ¬ tencing นิสิตในประเทศสหรัฐอเมริกาในประเทศอังกฤษและเวลส์และในที่อื่นๆในช่วงทศวรรษที่ 1980 s เป็นเพราะในความไม่ลงรอยกันในปราบปรามต้นตอและรับรู้ว่าตุลาการได้ปราบปรามต้นตอตามอคติของตนเองมากกว่าตามข้อเท็จจริงของคดีนี้และกฎของกระบวนการ( frankel 1973 Hudson 1987 ) คำวิจารณ์เหล่านี้ในระบบกระบวนการยุติธรรมทางอาญาในช่วงทศวรรษที่ 1980 s สามารถเป็นได้ทั้งชี้ไปในความสัมพันธ์แต่อย่างใดต่อระบบราชการเพื่อความมีเหตุผลนักวิจารณ์ของกระบวนการยุติธรรมทางอาญาในช่วงเวลาดังกล่าวนี้มาใช้อย่างเด็ดเดี่ยว ภาษา วเบอเรียน"เมื่อเขาได้พูดถึงความล่มสลาย'วิกฤตของบ้านเมือง'( cavadino dignan 1992 และ 74 )