ProfileFashion designer. Lee Alexan

Profile

Fashion designer. Lee Alexander McQueen was born on March 17, 1969 into a working-class family living in public housing in London's Lewisham district. His father, Ronald, was a cab driver, and his mother, Joyce, taught social science. On their small incomes, they supported McQueen and his five siblings. McQueen, called "Lee" by his friends for most of his life, recognized his homosexuality at an early age and was teased extensively about it by schoolmates.

At age 16, McQueen dropped out of school. He found work on Savile Row, a street in London's Mayfair district famous for offering made-to-order men's suits. He worked first with the tailor shop Anderson and Shephard, and then moved to nearby Gieves and Hawkes.

McQueen decided to further his clothes-making career, and moved on from Savile Row. McQueen began working with theatrical costume designers Angels and Bermans. The dramatic style of the clothing he made there would become a signature of his later independent design work. McQueen then left London for a short stint in Milan, where he worked as a design assistant to Italian fashion designer Romeo Gigli. Upon his return to London, he enrolled at Central Saint Martin's College of Art & Design, and received his M.A. in fashion design in 1992. The collection he produced as the culminating project of his degree was inspired by Jack the Ripper, and was famously bought in its entirety by the well-known London stylist and eccentric Isabella Blow. She became a long-time friend of McQueen, as well as an advocate for his work.

Soon after obtaining his degree, Alexander McQueen started his own business designing clothes for women. He met enormous success with the introduction of his "bumster" pants, so named because of their extremely low-cut waistline. Only four years out of design school, McQueen was named Chief Designer of Louis Vuitton-owned Givenchy, a French haute couture fashion house. Although it was a prestigious job, McQueen took it reluctantly, and his tenure there (from 1996 to 2001) was a tumultuous time in the designer's life. Even as he was pushing the limits of what people expected from fashion (one of his shows featured a model who was an amputee walking the runway on carved wooden legs), McQueen felt he was being held back. He would later say that the job "constrain[ed] his creativity." However, he also made the following admission: "I treated Givenchy badly. It was just money to me. But there was nothing I could do: the only way it would have worked would have been if they had allowed me to change the whole concept of the house, to give it a new identity, and they never wanted me to do that." Even with his reservations about his work, McQueen won British Designer of the year in 1996, 1997, and 2001, all during his time at Givenchy.

In 2000, Gucci bought a 51 percent stake in Alexander McQueen's private company, and provided the capital for McQueen to expand his business. McQueen left Givenchy shortly thereafter. In 2003, McQueen was declared International Designer of the Year by the Council of Fashion Designers of America and A Most Excellent Commander of the British Empire by the Queen of England, and won yet another British Designer of the Year honor. Meanwhile, McQueen opened stores in New York, Milan, London, Las Vegas and Los Angeles. With the help of Gucci's investment, McQueen had become even more successful than he was before. Already known for the flare and passion of his shows, McQueen produced even more interesting spectacles after leaving Givenchy. For example, a hologram of model Kate Moss floated ethereally at the showing of his 2006 Fall/Winter line.

Alexander McQueen was also known for not being shy about his lack of traditional good looks or his lower class background. One acquaintance described that during a first encounter, McQueen was "wearing a lumberjack shirt with the most low-class kind of schlubby-looking jeans falling down with a long key chain...[and was] quite podgy." Another friend said that his teeth "looked like Stonehenge." According to those who knew him closely, McQueen was proud of breaking the traditional mold of a successful designer.

In 2007, the specter of death would come to haunt McQueen, first with the suicide of Isabella Blow. The designer dedicated his 2008 Spring/Summer line to Blow, and said that her death "was the most valuable thing I learnt in fashion." Just two years later, on February 2, 2010, McQueen's mother died. One day before her funeral, on February 11, 2010, McQueen was found dead in his Mayfair, London apartment. The cause of death was determined to be suicide.

Alexander McQueen's rise from lower-class high school dropout to internationally famous designer is a remarkable story. His bold styles and fascinating shows inspired and wowed the world of fashion, and his legacy lives on. Longtime co-designer Sarah Burton took over the still-operating Alexander McQueen brand, and McQueen's contribution to fashion was honored by a 2011 exhibition of his creations at the Metropolitan Museum of Art in New York City.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนกำหนดค่า

นักออกแบบแฟชั่น อเล็กซานเดอร์แม็กควีน Lee เกิดบน 17 มีนาคม 1969 เป็นครอบครัว working-class อาศัยอยู่ในการเคหะในลอนดอนแห่งกรีนิชอำเภอ บิดา โรนัลด์ โปรแกรมควบคุม cab และแม่ของเขา Joyce สอนสังคม ในรายได้เล็ก ๆ ของพวกเขา พวกเขาสนับสนุนควีนและพี่น้องของเขาห้า ควีน เรียกว่า "ลี" โดยเพื่อนของเขาในที่สุดของชีวิต ยอมรับทัศนะของเขาตั้งแต่เด็ก และถูก teased อย่างกว้างขวางเกี่ยวกับมัน โดย schoolmates

ที่อายุ 16 ปี ควีนหลุดออกจากโรงเรียน เขาพบงานบน Savile แถว ถนนในย่านเมย์แฟร์ลอนดอนมีชื่อเสียงสำหรับคนที่ทำตามคำสั่งชุดนี้ เขาทำงานครั้งแรกกับเสื้อแอนเดอร์สันและ Shephard และยังใกล้เคียง Gieves และ Hawkes

ควีนตัดสินใจเพิ่มเติมของเขาเสื้อผ้าทำงาน และย้ายจาก Savile แถวบน ควีนเริ่มทำงานกับนักออกแบบเครื่องแต่งกายละครเทวดาและ Bermans ลักษณะของเสื้อผ้าที่เขาทำมีละครจะกลายเป็น ลายเซ็นของงานออกแบบอิสระของเขาในภายหลัง ควีนแล้ว เหลือลอนดอนสำหรับ stint สั้นในมิลาน ที่เขาทำงานเป็นผู้ช่วยออกแบบการออกแบบแฟชั่นอิตาลีอย่างไร Gigli โรมิโอ เมื่อเขากลับไปลอนดอน เขาลงทะเบียนที่เซ็นทรัลเซนต์มาร์ตินส์&วิทยาลัยศิลปะออกแบบ และรับ M.A. ของเขาในการออกแบบแฟชั่นในปี 1992 คอลเลกชันที่เขาผลิตเป็นโครงการ culminating ปริญญาของเขาเป็นแรงบันดาลใจแจ็กเดอะริปเปอร์ และถูกซื้อซึ่งทั้งหมดหน้าทำลอนดอนรู้จักและอิซาเบลลาเป่าหลุดโลก เธอเป็นเพื่อนของควีน ตลอดจนสนับสนุนการทำงานของเขานาน

นี้หลังจากได้รับปริญญาของเขา อเล็กซานเดอร์แม็กควีนเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองออกแบบเสื้อผ้าสำหรับผู้หญิง เขาได้พบความสำเร็จอย่างมาก ด้วยการแนะนำกางเกงของเขา "bumster" ดังนั้น ชื่อเนื่องจากตัวการตัดต่ำมาก เพียง 4 ปีจากโรงเรียนสอนออกแบบ ควีนมีชื่อหัวหน้าผู้ออกแบบของ Louis Vuitton เป็นของ Givenchy ฝรั่งเศส haute couture แฟชั่นเฮ้าส์ ถึงแม้ว่ามันเป็นงานอันทรงเกียรติ ควีนเอามันเต็มใจ และอายุงานของเขามี (ตั้งแต่ปี 1996 ถึง 2001) เป็นเวลา tumultuous ผู้ออกแบบชีวิต แม้ในขณะที่เขาถูกผลักดัน ขีดจำกัดของสิ่งที่ผู้คนคาดหวังจากแฟชั่น (หนึ่งแสดงของเขาที่โดดเด่นแบบที่ถูก amputee การเดินรันเวย์บนแกะสลักไม้ขา), ควีนรู้สึกว่า เขามีอยู่เดิม ในภายหลังจะบอกว่า งาน "จำกัด [ed] ความคิดสร้างสรรค์ของเขา" อย่างไรก็ตาม เขายังทำเข้าต่อไปนี้: "ฉันถือ Givenchy ไม่ เงินเพียงให้ฉันได้ แต่ไม่มีอะไรฉันไม่: วิธีเดียวที่จะได้ทำงานจะได้รับหากได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนแนวคิดทั้งหมดของบ้าน เพื่อให้ตัวใหม่ และพวกเขาไม่อยากให้ฉันทำ " แม้จะ มีการจองของเขาเกี่ยวกับงานของเขา ควีนชนะอังกฤษแบบปี ในปี 1996, 1997, 2001 เวลาที่ Givenchy ตลอด

ใน 2000 กุชชี่ซื้อเดิมพัน 51 เปอร์เซ็นต์ในบริษัทส่วนตัวอเล็กซานเดอร์แม็กควีน และให้เงินทุนสำหรับควีนในการขยายธุรกิจของเขา ควีนจาก Givenchy มิช้ามินาน ใน 2003 ควีนถูกประกาศออกแบบนานาชาติปี โดยสภาของนักออกแบบแฟชั่นของอเมริกาและ A มากที่สุดแห่งผู้บัญชาการของจักรวรรดิอังกฤษโดยราชินีอังกฤษ และชนะได้เกียรติปีอื่นแบบอังกฤษ ในขณะเดียวกัน ควีนเปิดร้านค้าในนิวยอร์ก มิลาน ลอนดอน ลาสเวกัส และลอสแอนเจลิส ช่วยลงทุนของกุชชี่ ควีนได้ประสบความสำเร็จยิ่งกว่าเขาก่อน แล้วเรียกว่าการสะท้อนและความหลงใหลในการแสดงของเขา ควีนผลิตแว่นตาที่น่าสนใจมากหลังจากออกจาก Givenchy ตัวอย่าง โฮโลแกรมรุ่น Kate Moss ลอย ethereally ที่แสดงของเขา 2006 ฤดูใบไม้ร่วง/ฤดูหนาวบรรทัด

อเล็กซานเดอร์แม็กควีนที่รู้จักกันไม่อายเกี่ยวกับขาดการดูดีแบบดั้งเดิมหรือพื้นชั้นล่างของเขา ความใกล้ชิดหนึ่งอธิบายที่ในระหว่างการเผชิญหน้าแรก ควีน "สวมเสื้อช่างตัดไม้กับชนิดชั้นต่ำสุดของ schlubby มองหากางเกงยีนส์ล้มลง ด้วยโซ่กุญแจยาว...[และ] podgy มากขึ้น " เพื่อนอื่นกล่าวว่า ฟันของเขา "เหมือนสโตนเฮนจ์" ตามคนที่รู้จักเขาอย่างใกล้ชิด ควีนเป็นความภาคภูมิใจของแม่พิมพ์แบบดั้งเดิมของการประสบความสำเร็จออกแบบ

ใน 2007, specter ความตายจะมาหลอกหลอนควีน ครั้งแรกกับการฆ่าตัวตายของอิซาเบลลาเป่า แบบทุ่มเทสายฤดูใบไม้ผลิ/ฤดูร้อน 2008 ของเขาระเบิด และกล่าวว่า เธอเสียชีวิต "ได้สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมได้เรียนรู้ใน" เพียงสองปีต่อมา บน 2 กุมภาพันธ์ 2010 มารดาของควีนเสียชีวิต หนึ่งวันก่อนพิธีฝังศพของเธอ บน 11 กุมภาพันธ์ 2010 ควีนพบตายในของเมย์แฟร์ อพาร์ทเมนท์ลอนดอน กำหนดสาเหตุการตายจะ ฆ่าตัวตาย

อเล็กซานเดอร์แม็กควีนสูงขึ้นจากระดับต่ำกว่ามัธยมเป็นถอนเพื่อนักออกแบบที่มีชื่อเสียงในระดับนานาชาติเป็นเรื่องน่าทึ่ง ลักษณะตัวหนาและแสดงเสน่ห์ของเขาเป็นแรงบันดาลใจ และ wowed โลกของแฟชั่น และมรดกของเขาอยู่ เอาออกร่วม longtime ซาราห์เบอร์ตันกว่ายี่ห้ออเล็กซานเดอร์แม็กควีนยังคงปฏิบัติ และเงินสมทบของควีนแฟชั่นถูกยกย่อง โดยนิทรรศการ 2011 ของเขาสร้างสรรค์ที่นครพิพิธภัณฑ์ในนิวยอร์กซิตี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายละเอียดนักออกแบบแฟชั่น ลี Alexander McQueen เกิดเมื่อวันที่ 17 มีนาคม 1969 ในครอบครัวชนชั้นแรงงานที่อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยของประชาชนในย่านเลวิชลอนดอน พ่อของเขาโรนัลด์เป็นคนขับรถแท็กซี่และแม่ของเขาจอยซ์สอนสังคมศาสตร์ รายได้เล็กของพวกเขาได้รับการสนับสนุนเอสเคปและห้าพี่น้องของเขา McQueen เรียกว่า "ลี" โดยเพื่อนของเขามากที่สุดในชีวิตของเขาได้รับการยอมรับการรักร่วมเพศของเขาในวัยเด็กและได้รับการแกล้งกันอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยร่วมโรงเรียนตอนอายุ 16 แมกลาออกจากโรงเรียน เขาพบว่าการทำงานในซาวิลแถวถนนในย่านเมย์แฟร์ของกรุงลอนดอนที่มีชื่อเสียงสำหรับการเสนอที่เหมาะสมกับคนที่ทำตามคำสั่งของ เขาทำงานครั้งแรกกับร้านตัดเสื้อเดอร์สันและ Shephard และจากนั้นก็ย้ายไปอยู่ใกล้ ๆ Gieves และฮอว์คแมกตัดสินใจที่จะต่อเสื้อผ้าการทำอาชีพของเขาและย้ายจากซาวิลโรว์ เอสเคปเริ่มทำงานกับนักออกแบบเครื่องแต่งกายละครเทวดาและ Bermans ละครสไตล์ของเสื้อผ้าที่เขาทำก็จะกลายเป็นลายเซ็นของงานออกแบบของเขาในภายหลังอิสระ เอสเคปแล้วออกจากลอนดอนเพื่อยุติสั้นในมิลานที่เขาทำงานเป็นผู้ช่วยออกแบบการออกแบบแฟชั่นอิตาลีโรมิโอ Gigli เมื่อเขากลับไปลอนดอนเขาลงทะเบียนเรียนที่เซ็นทรัลเซนต์มาร์ตินวิทยาลัยศิลปะและการออกแบบและได้รับปริญญาโทของเขาในการออกแบบแฟชั่นในปี 1992 คอลเลกชันที่เขาผลิตเป็นโครงการที่ปิดท้ายของปริญญาของเขาได้รับแรงบันดาลใจจากแจ็คเดอะริปเปอร์และกำลังซื้อที่มีชื่อเสียง อย่างครบถ้วนโดยที่รู้จักกันดีสไตลิสลอนดอนและ Isabella Blow ประหลาด เธอกลายเป็นเพื่อนเป็นเวลานานของเอสเคปเป็นผู้ให้การสนับสนุนการทำงานของเขาไม่นานหลังจากที่ได้รับปริญญาของเขา Alexander McQueen เริ่มต้นธุรกิจการออกแบบเสื้อผ้าของตัวเองสำหรับผู้หญิง เขาได้พบกับความสำเร็จอย่างมากด้วยการแนะนำของ "Bumster" ของเขากางเกงดังนั้นชื่อเพราะรอบเอวตัดต่ำมากของพวกเขา เพียงสี่ปีออกจากโรงเรียนการออกแบบเอสเคปเป็นชื่อหัวหน้านักออกแบบของหลุยส์วิตตองเป็นเจ้าของจิวองชี่, แฟชั่นชั้นสูงบ้านแฟชั่นฝรั่งเศส แม้ว่ามันจะเป็นงานที่มีชื่อเสียงเอสเคปเอามันอย่างไม่เต็มใจและวาระการดำรงตำแหน่งของเขามี (1996-2001) เป็นช่วงเวลาที่สับสนวุ่นวายในชีวิตของนักออกแบบ แม้ในขณะที่เขาได้รับการผลักดันขอบเขตของสิ่งที่คนคาดหวังจากแฟชั่น (หนึ่งในการแสดงของเขาที่โดดเด่นรูปแบบที่ชะงักงันเดินรันเวย์ที่ขาแกะสลักไม้), แมกรู้สึกว่าเขาถูกจัดขึ้นกลับ หลังจากนั้นเขาก็จะบอกว่างาน "จำกัด [เอ็ด] ความคิดสร้างสรรค์ของเขา". แต่เขายังได้เข้ารับการรักษาต่อไปนี้: "ผมได้รับการปฏิบัติไม่ดีจิวองชี่มันเป็นเงินเพียงเพื่อฉัน แต่ก็ไม่มีอะไรที่ฉันจะทำ.:. วิธีเดียวที่มันจะได้ทำงานจะได้รับหากพวกเขาได้รับอนุญาตให้ฉันที่จะเปลี่ยนแปลงแนวคิดทั้ง ของบ้านที่จะให้มันเป็นตัวตนใหม่และพวกเขาไม่เคยต้องการให้ผมทำอย่างนั้น ". แม้จะมีการจองห้องพักของเขาเกี่ยวกับการทำงานของเอสเคปได้รับรางวัลการออกแบบของอังกฤษปีในปี 1996, ปี 1997 และปี 2001 ในช่วงเวลาของเขาที่จิวองชี่ในปี 2000 กุชชี่ซื้อหุ้นร้อยละ 51 ใน บริษัท เอกชน Alexander McQueen และให้เงินทุนสำหรับ เอสเคปที่จะขยายธุรกิจของเขา เอสเคปที่เหลือจิวองชี่หลังจากนั้นไม่นาน ในปี 2003 เอสเคปที่มีการประกาศออกแบบนานาชาติแห่งปีจากสภานักออกแบบแฟชั่นของอเมริกาและพิเชฐผู้บัญชาการของจักรวรรดิอังกฤษโดยสมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษและได้รับรางวัลอีกหนึ่งการออกแบบของอังกฤษเพื่อเป็นเกียรติแก่ปีที่ ในขณะที่เอสเคปที่เปิดร้านค้าใน New York, มิลาน, ลอนดอน, ลาสเวกัสและ Los Angeles ด้วยความช่วยเหลือของการลงทุนของกุชชี่, เอสเคปได้กลายเป็นแม้กระทั่งประสบความสำเร็จมากกว่าที่เขาเป็นมาก่อน เป็นที่รู้จักกันไปแล้วสำหรับเปลวไฟและความหลงใหลในการแสดงของเขาแมกผลิตแว่นตาที่น่าสนใจมากยิ่งขึ้นหลังจากออกจากจิวองชี่ ตัวอย่างเช่นโฮโลแกรมของรูปแบบเคทมอสส์ลอย ethereally ที่แสดงให้เห็นในฤดูใบไม้ร่วงของปี 2006 สาย / ฤดูหนาวของเขาAlexander McQueen ยังเป็นที่รู้จักกันไม่ได้เป็นคนขี้อายเกี่ยวกับการขาดหน้าตาดีแบบดั้งเดิมของเขาหรือพื้นชั้นล่างของเขา หนึ่งมีคนรู้จักที่อธิบายไว้ว่าในระหว่างการเผชิญหน้ากันครั้งแรกเอสเคปเป็น "สวมเสื้อเชิ้ตตัดไม้กับชนิดต่ำชั้นที่สุดของกางเกงยีนส์ schlubby มองล้มลงกับพวงกุญแจยาว ... [และ] ตุ้ยนุ้ยมาก". เพื่อนอีกคนหนึ่งกล่าวว่าฟันของเขา "ดูเหมือนโตนเฮนจ์". ตามคนที่รู้จักเขาอย่างใกล้ชิดเอสเคปเป็นความภาคภูมิใจของการทำลายแม่พิมพ์แบบดั้งเดิมของนักออกแบบที่ประสบความสำเร็จในปี 2007 สถานที่น่ากลัวของความตายจะมาหลอกหลอนแมกครั้งแรกกับการฆ่าตัวตายของ Isabella Blow นักออกแบบทุ่มเท 2008 ฤดูใบไม้ผลิสาย / ฤดูร้อนของเขาในการเป่าและบอกว่าเธอตาย "เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดที่ฉันได้เรียนรู้ในแฟชั่น". เพียงสองปีต่อมาเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2010 แม่ของเอสเคปของเขาเสียชีวิต หนึ่งวันก่อนงานศพของเธอในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2010 เอสเคปมีคนพบศพในอพาร์ตเมนต์ของเมย์แฟร์ลอนดอนของเขา สาเหตุของการตายที่ได้รับการกำหนดให้มีการฆ่าตัวตายเพิ่มขึ้น Alexander McQueen จากที่ต่ำกว่าระดับการออกกลางคันของโรงเรียนมัธยมในการออกแบบที่มีชื่อเสียงในระดับนานาชาติเป็นเรื่องที่น่าทึ่ง รูปแบบที่เป็นตัวหนาของเขาและการแสดงที่น่าสนใจแรงบันดาลใจและสร้างความประทับใจให้โลกของแฟชั่นและมรดกของเขาอาศัยอยู่บน รู้จักกันมานานร่วมออกแบบซาร่าห์เบอร์ตันเข้ามาที่ยังใช้งานแบรนด์ Alexander McQueen และการมีส่วนร่วมของแมกแฟชั่นได้รับเกียรติจากนิทรรศการ 2011 ในการสร้างสรรค์ของเขาที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรในมหานครนิวยอร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายละเอียด

แฟชั่นดีไซเนอร์ ลี อเล็กซานเดอร์ แมคควีน เกิดวันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2512 เป็นชนชั้นกรรมกร ครอบครัวที่อาศัยอยู่ในอาคารสาธารณะในกรุงลอนดอนเลวิชตำบล พ่อ , โรนัลด์ เป็นคนขับ และแม่ของเขา จอยซ์ สอนวิทยาศาสตร์สังคม ในขนาดเล็กของพวกเขาเช่นกัน พวกเขาสนับสนุน McQueen และห้าพี่น้อง แมคควีน เรียกว่า " ลี " โดยเพื่อนมากที่สุดในชีวิตของเขายอมรับรักร่วมเพศของเขาที่อายุต้นและถูกแกล้งอย่างกว้างขวางโดยเพื่อนร่วมชั้น

ที่อายุ 16 ปี แมคควีน ลาออกจากโรงเรียน เขาได้ทำงานในแถว Savile , ถนนในลอนดอนเมย์แฟร์ย่านที่มีชื่อเสียงสำหรับเครื่องบูชาสั่งสูทผู้ชาย ทำงานครั้งแรกกับร้านตัดเสื้อ แอนเดอร์สัน กับ เชฟเฟิร์ด และจากนั้นย้ายไปยังบริเวณใกล้เคียงและ

gieves ฮอว์คแมคควีนตัดสินใจเพิ่มเติมเสื้อผ้าของเขาทำอาชีพ และย้ายจากแถว Savile . แมคควีนเริ่มทำงานกับเทวดาออกแบบเครื่องแต่งกายละครเวทีและ bermans . ละครสไตล์ของเสื้อผ้าที่เขาทำนั้นจะกลายเป็นลายเซ็นของเขาในภายหลัง อิสระ ออกแบบงาน แมคควีน แล้วก็ไปลอนดอนสำหรับการ จำกัด สั้น ๆ ใน มิลานที่เขาทำงานเป็นผู้ช่วยออกแบบแฟชั่นออกแบบอิตาลี Romeo Gigli . เมื่อเขากลับไปยังลอนดอน เขาเข้าเรียนที่ Central Saint Martin การออกแบบของวิทยาลัย&ศิลปะและได้รับปริญญาโทของเขาในการออกแบบแฟชั่นใน 1992 คอลเลกชันที่เขาผลิตเป็นสูงสุดระดับการศึกษาของเขาเป็นแรงบันดาลใจจากแจ๊ค เดอะ ริปเปอร์และได้ซื้ออย่างครบถ้วนโดยมีชื่อเสียงลอนดอนสไตลิสและพิสดาร Isabella ระเบิด เธอเป็นเพื่อนเก่าของแมคควีน รวมทั้งสนับสนุนงานของเขา . . . . . .

หลังจากได้รับปริญญาของเขา Alexander McQueen เริ่มต้นธุรกิจของตัวเองการออกแบบเสื้อผ้าสำหรับผู้หญิง เขาได้พบความสำเร็จกับการแนะนำของเขาอย่างมาก " bumster " กางเกงดังนั้นชื่อเพราะพวกเขาตัดต่ำมากรอบเอว . เพียงสี่ปีจากโรงเรียนออกแบบ แมคควีนเป็นชื่อหัวหน้านักออกแบบของ Louis Vuitton ที่เป็นเจ้าของ Givenchy , ฝรั่งเศส Haute Couture แฟชั่นบ้าน ถึงแม้ว่ามันจะเป็นงานที่ทรงเกียรติ แม็คควีนก็อิดออด และอายุของเขาก็มี ( ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2544 ) เป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายในชีวิตของนักออกแบบแม้ในขณะที่เขาได้ผลักดันขอบเขตของสิ่งที่ผู้คนคาดหวังจากแฟชั่น ( หนึ่งของเขาแสดงให้เห็นเด่นเป็นโมเดลที่เป็นวัยรุ่นเดินรันเวย์บนขาไม้แกะสลัก ) , แมคควีน รู้สึกว่าเขาถูกจับตัวมา ต่อมาเขาจะกล่าวว่า งาน " หักใจ [ เอ็ด ] ความคิดสร้างสรรค์ของเขา อย่างไรก็ตาม เขายังได้ชมต่อไปนี้ : " ผมถือว่า Givenchy ไม่ดี มันเป็นเงินของฉันแต่ไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำ วิธีเดียวที่มันจะได้ผลจะได้รับหากพวกเขาได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนแนวคิดทั้งหมดของบ้านเพื่อให้มันใหม่ และพวกเขาไม่เคยต้องการฉันให้ทำอย่างนั้น " แม้จะมีการจองของเขาเกี่ยวกับการทำงานของเขา McQueen ได้รับรางวัลนักออกแบบยอดเยี่ยมแห่งปีของอังกฤษ ในปี 1996 , 1997 , 2001 , ทั้งหมดในช่วงเวลาของเขาที่ Givenchy .

ใน 2000Gucci ซื้อหุ้นร้อยละ 51 ของ อเล็กซานเดอร์ แม็กควีน บริษัทเอกชน และให้ทุนสำหรับแมคควีน เพื่อขยายธุรกิจของเขา แมคควีนจาก Givenchy ไม่นานหลังจากนั้น ในปี 2003 แม็คควีนได้ประกาศออกแบบนานาชาติแห่งปีโดยนักออกแบบแฟชั่นแห่งอเมริกาสภา และยอดเยี่ยมที่สุดผู้บัญชาการของจักรวรรดิอังกฤษโดยสมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษและก็อีกที่อังกฤษนักออกแบบแห่งปีดีเด่น ในขณะเดียวกัน แมคควีน เปิดร้านค้าใหม่ในนิวยอร์ก , มิลาน , ลอนดอน , ลาสเวกัส และลอส แองเจลิส ด้วยความช่วยเหลือของกุชชี่ของการลงทุน แมคควีน ได้กลายเป็นที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นกว่าที่เขาเคยเป็นมาก่อน รู้จักกันอยู่แล้วสำหรับเปลวไฟ และความหลงใหลในโชว์ของเขายิ่งน่าสนใจ แมคควีน ผลิตแว่นตา หลังจากทิ้งของ Givenchy ตัวอย่างเช่นโฮโลแกรมแบบ Kate Moss ลอย ethereally ที่การแสดงของเขา 2006 ฤดูใบไม้ร่วง / ฤดูหนาวบรรทัด

Alexander McQueen เป็นที่รู้จักกันสำหรับไม่ได้อายเกี่ยวกับการขาดแบบดูดี หรือลดระดับพื้นหลัง คนหนึ่งอธิบายว่า ในตอนแรกแมคควีน " ใส่เสื้อช่างตัดไม้กับคลาสต่ำที่สุดชนิดของ schlubby มองหากางเกงยีนส์ล้มลงกับยาว พวงกุญแจ . . . . . . . [ และ ] ค่อนข้างอ้วนเตี้ย " เพื่อนอีกคนบอกว่า ฟันของเขา " เหมือนกับการ " ตามคนที่เขารู้จักอย่างใกล้ชิด แมคควีน ภูมิใจในตัวทำลายแม่พิมพ์แบบดั้งเดิมของนักออกแบบ ประสบความสำเร็จ

ใน 2007 , ปีศาจแห่งความตายจะมาหลอกหลอน แม็คควีนครั้งแรกกับการฆ่าตัวตายของอิซาเบลลา ระเบิด นักออกแบบที่ทุ่มเทของเขา 2008 Spring / Summer สายเป่า และกล่าวว่า ความตายของเธอ " คือสิ่งที่มีค่าที่สุดที่ผมได้เรียนรู้ในแฟชั่น แค่ " สองปีต่อมา ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2553 แม่ McQueen ตาย วันหนึ่ง ก่อนที่ศพของเธอบนกุมภาพันธ์ 11 , 2010 , แมคควีน ถูกพบเป็นศพในอพาร์ตเมนต์ของเขา Mayfair , ลอนดอน สาเหตุของการตายคือตั้งใจจะฆ่าตัวตาย

ของ Alexander McQueen ที่เพิ่มขึ้นจากระดับต่ำกว่ามัธยม dropout กับนักออกแบบที่มีชื่อเสียงในระดับสากลคือเรื่องราวที่น่าทึ่ง รูปแบบตัวหนาและน่าหลงใหลแสดงแรงบันดาลใจและ wowed โลกของแฟชั่นของเขาและมรดกของเขาอาศัยอยู่บน longtime Co ดีไซเนอร์ Sarah Burton เข้ามาปฏิบัติการอยู่ อเล็กซานเดอร์ แม็กควีน ยี่ห้อควีนแฟชั่นและผลงานที่ได้รับเกียรติจาก 2011 นิทรรศการผลงานของเขาที่นครหลวงพิพิธภัณฑ์ศิลปะในนิวยอร์ก