AbstractDeveloping nutritional stra

Abstract
Developing nutritional strategies that can reduce production costs for the fish industry without affecting productive performance is paramount to make the activity sustainable. We investigated if short-term cycles of feed deprivation and refeeding elicit compensatory growth in matrinxã (Brycon amazonicus) juveniles, using three feeding protocols for 60 days (Phase 1): two levels of deprivation (feed deprivation for two days and refeeding for three — D2R3, or four days — D2R4) and a control level (daily feeding). Following, all fish groups were fed daily at satiation for 15 days (Phase 2). At Phase 1, matrinxã achieved full compensatory growth in both deprivation levels by increasing feed intake and feed efficiency. Overall, deprived fish consumed 40% (D2R3) and 36% (D2R4) less feed than fish fed daily. In Phase 2, growth was similar for all fish. Feed intake increased in both deprived fish, but feed efficiency did not differ among groups and was lower than in Phase 1, indicating a reduced efficiency in feed utilization when food was freely available. We propose that intermittent cycles of feeding represent an effective means to reduce production costs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพัฒนากลยุทธ์ทางโภชนาการที่สามารถลดต้นทุนการผลิตสำหรับอุตสาหกรรมปลาโดยไม่ส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพประสิทธิผล เป็นหนึ่งเพื่อให้กิจกรรมยั่งยืน เราตรวจสอบรอบระยะสั้นของภาวะขาดอาหารและ refeeding บอกเติบโตชดเชย juveniles matrinxã (Brycon amazonicus) ใช้โพรโทคออาหารสาม 60 วัน (ระยะที่ 1): ระดับสองของมา (เลี้ยงมาสองวัน และ refeeding สำหรับสาม — D2R3 หรือสี่วัน — D2R4) และระดับการควบคุม (ให้อาหารทุกวัน) ต่อไปนี้ กลุ่มปลาทั้งหมดได้รับทุกวันที่ satiation 15 วัน (ระยะ 2) ในระยะที่ 1, matrinxã สำเร็จเจริญเติบโตเต็มที่ชดเชยในทั้งสองระดับมา โดยการเพิ่มอาหารบริโภค และเลี้ยงอย่างมีประสิทธิภาพ ปลาโดยรวม สภาพอนาถการบริโภค 40% (D2R3) และ 36% (D2R4) น้อยกว่าอาหารมากกว่าปลาที่เลี้ยงทุกวัน ในระยะ 2 เจริญเติบโตคล้ายกันสำหรับทั้ง บริโภคอาหารที่เพิ่มขึ้นในปลาทั้งสภาพอนาถ แต่อาหารประสิทธิภาพไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่ม และต่ำกว่าในระยะที่ 1 บ่งชี้ว่า ประสิทธิภาพลดลงในการใช้ประโยชน์อาหารอาหารมีอิสระ เราเสนอว่า วงจรไม่ต่อเนื่องของอาหารหมายถึงวิธีที่มีประสิทธิภาพเพื่อลดต้นทุนการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การพัฒนากลยุทธ์ทางโภชนาการที่สามารถลดต้นทุนการผลิตสำหรับอุตสาหกรรมปลาโดยไม่มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานที่มีประสิทธิภาพเป็นสิ่งสำคัญยิ่งที่จะทำให้กิจกรรมการพัฒนาอย่างยั่งยืน เราตรวจสอบถ้ารอบระยะสั้นของการกีดกันอาหารสัตว์และ refeeding ล้วงเอาการเจริญเติบโตของการชดเชยในMatrinxã (Brycon amazonicus) หนุ่มสาวใช้สามโปรโตคอลการให้อาหารเป็นเวลา 60 วัน (ระยะที่ 1): สองระดับของการกีดกัน (กีดกันอาหารสำหรับสองวันและ refeeding สาม - D2R3 หรือสี่วัน - D2R4) และระดับการควบคุม (การให้อาหารทุกวัน) ติดตามกลุ่มปลาทั้งหมดได้รับการเลี้ยงดูในชีวิตประจำวันที่ป้อยอเป็นเวลา 15 วัน (ระยะที่ 2) ในขั้นตอนที่ 1, Matrinxãประสบความสำเร็จในการเจริญเติบโตของการชดเชยเต็มรูปแบบทั้งในระดับกีดกันโดยการเพิ่มปริมาณการกินอาหารและมีประสิทธิภาพ โดยรวม, ปลาปราศจากบริโภค 40% (D2R3) และ 36% (D2R4) ฟีดน้อยกว่าปลาที่ได้รับในชีวิตประจำวัน ในขั้นตอนที่ 2 การเจริญเติบโตเป็นที่คล้ายกันสำหรับปลาทั้งหมด กินอาหารที่เพิ่มขึ้นในปลาทั้งปราศจาก แต่อาหารที่มีประสิทธิภาพไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มและต่ำกว่าในระยะที่ 1 แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ลดลงในการใช้ประโยชน์ของอาหารเมื่ออาหารที่มีอยู่ได้อย่างอิสระ เราเสนอว่ารอบต่อเนื่องของการให้อาหารเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการลดต้นทุนการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
พัฒนาโภชนาการกลยุทธ์ที่สามารถลดต้นทุนการผลิตในอุตสาหกรรมปลาโดยไม่มีผลต่อประสิทธิภาพการผลิตสูงสุด เพื่อให้กิจกรรมที่ยั่งยืน เราว่าถ้ารอบระยะสั้นของอาหารและการ refeeding กระตุ้นการเจริญเติบโตทดแทนใน matrinx ฮัล ( brycon amazonicus ) เยาวชน โดยใช้โปรโตคอลอาหารสำหรับ 60 วัน ( ระยะที่ 1 ) :สองระดับของการอดอาหารเสียสองวัน refeeding สาม - d2r3 หรือสี่วัน - d2r4 ) และการควบคุมระดับ ( กินทุกวัน ) ต่อไปนี้ กลุ่มปลาทั้งหมดถูกเลี้ยงทุกวันที่น่าพอใจสำหรับ 15 วัน ( ระยะที่ 2 ) ที่ระยะ 1 , matrinx ฮัลได้เต็มชดเชยเพิ่มขึ้น ทั้งในระดับการโดยการเพิ่มการบริโภคอาหารที่กินและประสิทธิภาพ . โดยรวมขาดปลาบริโภค 40% ( d2r3 ) และ 36 % ( d2r4 ) อาหารน้อยกว่าปลาทุกวัน ในขั้นที่ 2 คือการที่คล้ายกันสำหรับปลา การบริโภคอาหารที่เพิ่มขึ้นในทั้งสองขาดปลา แต่ประสิทธิภาพการใช้อาหารไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มและต่ำกว่าระยะที่ 1 ชี้ลดประสิทธิภาพในการใช้อาหาร เมื่ออาหารที่ใช้ได้อย่างอิสระเราขอเสนอให้ใช้วงจรของการให้เป็นตัวแทนที่มีประสิทธิภาพในการลดต้นทุนการผลิต