Background: Magnesium deficiency ha

Background: Magnesium deficiency has been associated with type 2 diabetes and
may reduce insulin sensitivity and impair glucose tolerance. The etiology of
magnesium depletion in diabetes is unclear. Animal studies have suggested diabetes
may impair magnesium absorption, but there are no published studies in humans.
Objective: Magnesium absorption from a test meal, and its excretion and retention
were compared between type 2 diabetics and healthy controls.
Design: A meal labeled with 10 mg of 26Mg isotopic label was administered and
stools and urine collected for 10 and 6 days, respectively. Apparent absorption was
calculated as the difference between the oral dose of 26Mg isotopic label and the total
amount of isotopic label excreted in the feces. Magnesium retention was calculated
from the apparent absorption and the urinary excretion of 26Mg isotopic label in the 6
days after administration.
Results: Mean fractional magnesium absorption ±SD in the diabetic patients and
controls was 59.3 ±7.0 % and 57.6 ±8.5 %, respectively (N.S.). Mean urinary
magnesium excretion and mean magnesium retention ±SD in diabetics and controls
was 11.2 ±2.6 vs. 11.7 ±3.8, and 54.2 ±7.1 % vs. 51.4 ±6.1 %, respectively (N.S.).
Conclusions: Dietary magnesium absorption and retention are not impaired in
patients with reasonably well-controlled type 2 diabetes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: ขาดแมกนีเซียมมีความเกี่ยวข้องกับโรคเบาหวานชนิดที่ 2 และ
อาจลดความไวของอินซูลินและทำให้เสียความทนทานต่อกลูโคส สาเหตุของ
การสูญเสียแมกนีเซียมในโรคเบาหวานก็ไม่มีความชัดเจน การศึกษาสัตว์ได้แนะนำโรคเบาหวาน
อาจทำให้เสียการดูดซึมแมกนีเซียม แต่ไม่มีการศึกษาที่เผยแพร่ในมนุษย์.
วัตถุประสงค์: การดูดซึมแมกนีเซียมจากอาหารการทดสอบและการขับถ่ายและการเก็บรักษาของมัน
ถูกนำมาเปรียบเทียบระหว่างผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 และการควบคุมที่มีสุขภาพดี.
การออกแบบ: การรับประทานอาหารที่มีข้อความที่มี 10 มิลลิกรัมของฉลากไอโซโทป 26Mg เป็นยาและ
อุจจาระและปัสสาวะที่เก็บไว้สำหรับ 10 และ 6 วันตามลำดับ การดูดซึมที่เห็นได้ชัดคือการ
คำนวณเป็นความแตกต่างระหว่างรับประทานยาของฉลากไอโซโทป 26Mg และรวม
ปริมาณของไอโซโทปป้ายขับออกทางอุจจาระ การเก็บรักษาแมกนีเซียมที่คำนวณได้
จากการดูดซึมที่ชัดเจนและการขับถ่ายปัสสาวะของ 26Mg ฉลากไอโซโทปใน 6
วันหลังการบริหาร.
ผลการศึกษา: หมายถึงการดูดซึมแมกนีเซียมเศษส่วน± SD ในผู้ป่วยโรคเบาหวานและ
การควบคุมเป็น 59.3 ± 7.0% และ 57.6 ± 8.5% ตามลำดับ ( NS) หมายถึงปัสสาวะ
ขับถ่ายแมกนีเซียมและหมายถึงการเก็บรักษาแมกนีเซียม± SD ในผู้ป่วยโรคเบาหวานและการควบคุม
เป็น 11.2 ± 2.6 เทียบกับ 11.7 ± 3.8 และ 54.2 ± 7.1% เทียบกับ 51.4 ± 6.1% ตามลำดับ (NS).
สรุป: การดูดซึมแมกนีเซียมอาหารและการเก็บรักษาไม่ได้ ลดใน
ผู้ป่วยที่มีเหตุผลชนิดเดียวที่มีการควบคุมที่ 2 โรคเบาหวาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : การขาดแมกนีเซียมมีความสัมพันธ์กับโรคเบาหวานชนิดที่ 2 และอาจช่วยลดความไวต่ออินซูลินลดลง
และความอดทนกลูโคส สาเหตุของโรคเบาหวาน
แมกนีเซียมการไม่ชัดเจน การศึกษาสัตว์ได้พบเบาหวาน
อาจบั่นทอนประสิทธิภาพการดูดซึมแมกนีเซียม แต่ไม่มีเผยแพร่การศึกษาในมนุษย์ .
วัตถุประสงค์ : แมกนีเซียมจากการทดสอบการดูดซึมอาหาร และการขับถ่ายและการรักษา
เปรียบเทียบระหว่างชนิดที่ 2 ผู้ป่วยโรคเบาหวานและการควบคุมสุขภาพ .
ออกแบบ : อาหารที่มีข้อความ 10 มิลลิกรัม 26mg ป้ายใช้ไอโซโทปและอุจจาระและปัสสาวะ
รวบรวม 10 และ 6 วัน การดูดซึมที่ชัดเจนคือ
คํานวณความแตกต่างระหว่างปริมาณรังสีในช่องปาก 26mg ป้ายไอโซโทปและยอดเงิน
ของไอโซโทปป้ายขับออกทางอุจจาระ แมกนีเซียมมีค่า
คงอยู่จากการดูดซึมและการขับถ่ายปัสสาวะชัดเจน 26mg ป้ายไอโซโทปใน 6

วันหลังงาน ผลลัพธ์ : หมายถึง SD ±การดูดซึมแมกนีเซียม ส่วนในผู้ป่วยเบาหวานและการควบคุมเป็น 59.3
± 7.0 และร้อยละ 57.6 ± 8.5 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ( n.s. ) หมายถึงท่อปัสสาวะแมกนีเซียมและแมกนีเซียมในการขับถ่าย
หมายถึง± SD ในผู้ป่วยเบาหวานและการควบคุม
คือ 11.2 ± 2.6 และ 11.7 ± 3.8 และ 54.2 ± 7.1% vs .บริการ± 6.1 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ( n.s. ) .
สรุป : การดูดซึมแมกนีเซียมในอาหารจะไม่บกพร่องใน
ผู้ป่วยด้วยดีควบคุมเบาหวานชนิดที่ 2