Thai food of various regionsNorther

Thai food of various regions
Northern regional food
There are total 17 provinces in the northern region, comprising various geo-ecologies as well as many ethnics which settle in the areas of low-land, upland, and high mountains, in order to earn their livelihood. The plain area Thais – the major ethnic group, cluster at the basin of big rivers: Ping, Wang, Yom, Nan (the upper part of Chaophraya), and Ing and Lao of Kong River basin. They have their ways of life attached with rice planting culture. However, the low-land Thais of 8 upper Northern provinces (Chiang Mai, Chiang Rai, Lampang, Lampoon, Mae Hong Son, Phayao, Phrae, and Nan) have mainly sticky rice production and consumption culture. The northerners’ food has beauty because of their habits and gentle manners which affect their food (mostly vegetables).
Northeastern regional food
The northeastern population has their way of life attached to various natural resources, both in the basins of Korat and Sakon Nakhon (depending on the important rivers: Chee, Moon, Songkhram, Kong, etc.), and in the community living in the mountain areas, especially the mountain ranges of Phu Phan, and Petchaboon. Due to difference in natural resources, the community’s food system and food management pattern are also different. In the past, during the time the natural resources were plentiful, food from nature was very diverse and abundant. The villagers would find food from natural sources as much as necessary for each day’s consumption. For ex: fishing in the river. There was no need to catch the fish and make them suffer by confining them. If a large amount of fish was caught, they would be processed as pickled fish or dried fish, for long-term consumption. This caused the villagers scarcely depend on food from the market. The villagers would “grow every thing they ate and eat everything they grew.” The backyard gardens played the important role as the household’s food sources. The villagers had important basic ideas about food production: to produce enough for consumption; and the rest was shared between siblings, relatives, and neighbors, and making merits. The flavor of northeastern food is sharply hot.
Central regional food
The characteristics of central region’s local food have different origins, as follows:
1. Foreign influence, for ex: spices and coconut milk curry are from the Hindis; frying using wok and oil from Mainland China; Khanom Bueang Thai is adapted from Khanom Bueang Yuan; the dessert: Thong Yip and Thong Yot are influenced by western countries; etc.
2. The food is often elaborately made, especially food at the court which is initiatively created to be dainty and artistically beautiful, for ex: Chor Muang, Cha Mongkut, Room, Look Chup, Krachao Sida, Thong Yip; Kao Chae type of food; and carved vegetables and fruits.
3. The food which is often accompanied by side dishes, for ex: Nam Prik Long Rua having to be added with Moo Wan; coconut milk curry with salted fish; Sadao – Nam Pla Wan with steamed prawn or roasted catfish; fried Salid fish with Nam Prik Mamuang; or salted egg with Nam Prik Long Rua or Nam Prik Makham Sod or Nam Prik Mamuang. Besides, there are other various types of side dishes: pickled vegetables, pickled ginger, pickled red onion, etc.
4. There are different types of snacks and desserts, for ex: Khao Kriab Pak Mor, Krathong Thong, Khang Khao Phuek.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารไทยของภูมิภาคต่าง ๆอาหารระดับภูมิภาคภาคเหนือมีรวม 17 จังหวัดภาคเหนือ ประกอบแก้ว ecologies ต่าง ๆ ตลอดจน ethnics จำนวนมากซึ่งชำระในพื้นที่ลุ่ม ค่อย และ ภูเขาสูง การดำรงชีวิตของพวกเขาได้รับ การ พื้นที่ธรรมดาคนไทย – กลุ่มชาติพันธุ์หลัก คลัสเตอร์ที่ลุ่มแม่น้ำใหญ่: ปิง วัง ยม น่าน (ส่วนบนของเจ้าพระยา), และลุ่มน้ำลาวแม่น้ำเซกองและ Ing พวกเขามีชีวิตที่มีวัฒนธรรมการปลูกข้าววิธีของพวกเขา อย่างไรก็ตาม คนไทยลุ่ม 8 บนจังหวัดภาคเหนือ (เชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง ลำพูน Mae Hong Son พะเยา แพร่ และน่าน) ได้ส่วนใหญ่เป็นข้าวเหนียวผลิตและวัฒนธรรม อาหารของ northerners มีความสวยงามของนิสัยและมารยาทที่นุ่มนวลซึ่งส่งผลต่ออาหารของพวกเขา (ส่วนใหญ่เป็นผัก)อาหารภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือประชากรอีสานมีวิถีชีวิตกับต่าง ๆ ทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งในอ่างล่างหน้าของโคราชและสกลนคร (ตามแม่น้ำสำคัญ: ชี้ฟ้า มูน สมุทรสงคราม ฮ่องกง ฯลฯ), และ ในชุมชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ภูเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงภูเขาภูพาน และเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างในทรัพยากรธรรมชาติ ระบบอาหารของชุมชนและรูปแบบการจัดการอาหารยังแตกต่างกัน ในอดีต ในขณะที่ทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ อาหารจากธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ และหลากหลายมาก ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งน้ำธรรมชาติเท่าที่จำเป็นสำหรับการบริโภคแต่ละวัน ในอดีต: ตกปลาในแม่น้ำ ไม่จำเป็นต้องจับปลา และทำให้พวกเขาประสบ โดย confining พวกเขาได้ ถ้าถูกจับปลาจำนวนมาก พวกเขาจะทำเป็นปลาส้ม หรือแห้งปลา ปริมาณการใช้ระยะยาว นี้เกิดจากชาวบ้านแทบขึ้นอยู่กับอาหารจากตลาด ชาวบ้านจะ "ปลูกทุกสิ่งที่พวกเขากิน และกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต" สวนบ้านเล่นบทบาทสำคัญเป็นแหล่งอาหารของครัวเรือน ชาวบ้านมีความคิดพื้นฐานที่สำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหาร: การผลิตเพียงพอสำหรับการใช้ และส่วนเหลือถูกใช้ร่วมกันระหว่างพี่น้อง ญาติ เพื่อนบ้าน และทำบุญ รสชาติของอาหารอีสานจะร้อนอย่างรวดเร็วอาหารกลางภูมิภาคลักษณะของอาหารภาคกลางมีต้นกำเนิดที่แตกต่างกัน เป็นดังนี้:1. ต่างประเทศอิทธิพล ในอดีต: เทศและแกงกะทิได้จาก Hindis การทอดใช้กระทะและน้ำมันจากประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ ขนอมเบื้องไทยถูกดัดแปลงจากขนอมเบื้องหยวน ขนม: ทองยิปและยอดทองรับอิทธิพลจากประเทศตะวันตก ฯลฯ 2. อาหารมักจะพิถีพิถันทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารที่ศาลซึ่งสร้างขึ้นเพื่อความอร่อย และ บริการ สำหรับอดีต initiatively: เมืองช. จ่ามงกุฎ ห้องพัก ดู Chup กระเจาสีดา ทอง Yip ชนิดข้าวแช่อาหาร และแกะสลักผักและผลไม้ 3.อาหารที่เป็นมักจะมาพร้อมเครื่องเคียง ในอดีต: น้ำลำเรือยาวต้องเพิ่มกับหมู่หวาน แกงกะทิกับปลาเค็ม สะเดาน้ำที่หวานปลากับกุ้งนึ่งหรือปลาดุกย่าง ปลา Salid ผัดน้ำพริกมะม่วง หรือไข่เค็มกับ เรือยาวลำน้ำน้ำน้ำพริกมะขามสด หรือน้ำน้ำพริกมะม่วง สำรอง มีอาหารด้านอื่น ๆ หลากหลาย: ดองผัก ขิงดอง หัวหอมแดงดอง ฯลฯ 4. มีประเภทอาหารว่างและขนมหวาน ในอดีต: เขา Kriab ปาก Mor กระทงทอง ค้างเขา Phuek

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารไทยของภูมิภาคต่าง ๆ
ทางตอนเหนือของอาหารของภูมิภาค
มีทั้งหมด 17 จังหวัดในภาคเหนือประกอบไปด้วยระบบนิเวศน์ทางภูมิศาสตร์ต่างๆรวมทั้งเชื้อชาติจำนวนมากที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ของที่ดินที่ต่ำที่สูงและภูเขาสูงในการสั่งซื้อที่จะได้รับการทำมาหากินของพวกเขา . พื้นที่ธรรมดาคนไทย - กลุ่มชาติพันธุ์ที่สำคัญกลุ่มที่ลุ่มของแม่น้ำใหญ่: ปิงวังยมน่าน (ส่วนบนของเจ้าพระยา) และไอเอ็นจีและลาวฮ่องกงลุ่มน้ำ พวกเขามีวิธีชีวิตของพวกเขาติดอยู่กับวัฒนธรรมการปลูกข้าว แต่คนไทยต่ำที่ดินของ 8 จังหวัดภาคเหนือตอนบน (เชียงใหม่เชียงรายลำปางลำพูนแม่ฮ่องสอนพะเยาแพร่และน่าน) มีการผลิตข้าวเหนียวส่วนใหญ่และวัฒนธรรมการบริโภค อาหารเหนือ 'มีความงามเพราะนิสัยและมารยาทที่อ่อนโยนของพวกเขาที่มีผลต่ออาหารของพวกเขา (ส่วนใหญ่เป็นผัก).
อาหารของภูมิภาคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีประชากรวิถีชีวิตของพวกที่ติดอยู่กับทรัพยากรทางธรรมชาติต่าง ๆ ทั้งในแอ่งโคราชและจังหวัดสกลนคร (ขึ้นอยู่กับ ในแม่น้ำที่สำคัญชี, ดวงจันทร์, สมุทรสงคราม, ฮ่องกง ฯลฯ ) และในชุมชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ภูเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งของเทือกเขาภูพานและเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างในทรัพยากรธรรมชาติระบบอาหารของชุมชนและรูปแบบการจัดการอาหารที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังมี ในอดีตที่ผ่านมาในช่วงเวลาที่มีทรัพยากรทางธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์อาหารจากธรรมชาติเป็นความหลากหลายมากและอุดมสมบูรณ์ ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งน้ำธรรมชาติเท่าที่จำเป็นสำหรับการบริโภคในแต่ละวัน สำหรับอดีต: ตกปลาในแม่น้ำ ไม่จำเป็นต้องมีคือการจับปลาและทำให้พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานโดยหน่วงเหนี่ยวหรือกักขังพวกเขา ถ้าเป็นจำนวนมากของปลาที่ถูกจับได้พวกเขาก็จะต้องดำเนินการเป็นปลาร้าหรือปลาแห้งสำหรับการบริโภคในระยะยาว เรื่องนี้ทำให้ชาวบ้านแทบจะไม่ขึ้นอยู่กับอาหารจากตลาด ชาวบ้านจะ "เติบโตทุกสิ่งที่พวกเขากินและกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต." สวนหลังบ้านเล่นบทบาทสำคัญในฐานะที่ใช้ในครัวเรือนของแหล่งอาหาร ชาวบ้านมีความคิดพื้นฐานที่สำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหารในการผลิตเพียงพอสำหรับการบริโภค และส่วนที่เหลือถูกใช้ร่วมกันระหว่างพี่น้องญาติและเพื่อนบ้านและการทำประโยชน์ รสชาติของอาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีอากาศร้อนอย่างรวดเร็ว.
เซ็นทรัลอาหารของภูมิภาค
ลักษณะของอาหารท้องถิ่นของภาคกลางที่มีต้นกำเนิดที่แตกต่างกันดังต่อไปนี้:
1 อิทธิพลจากต่างประเทศสำหรับอดีต: เครื่องเทศแกงกะทิจาก Hindis; ใช้กระทะทอดและน้ำมันจากจีนแผ่นดินใหญ่; ขนอม Bueang ไทยที่ดัดแปลงมาจากขนอม Bueang หยวน; ขนม: ทอง Yip และยอดทองได้รับอิทธิพลจากประเทศตะวันตก; ฯลฯ
2 อาหารที่มักจะทำอย่างประณีตโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารที่ศาลซึ่งถูกสร้างขึ้น initiatively จะเป็นโอชะและสวยงามศิลปะสำหรับอดีต: ชเมืองชะอำพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, ห้องดู Chup, กระเจาสีดาทอง Yip; เขาชนิดของอาหารแช่; และผักและผลไม้แกะสลัก.
3 อาหารที่มักจะมาพร้อมเครื่องเคียงสำหรับอดีต: น้ำพริกยาวเรือได้ที่จะเพิ่มกับหมู่ Wan; แกงกะทิกับปลาเค็ม; สะเดา - น้ำปลา Wan กุ้งนึ่งหรือปลาดุกย่าง; ปลา Salid ผัดกับน้ำพริกมะม่วง; หรือเค็มไข่กับน้ำพริกยาวเรือหรือน้ำพริกมะขามสดหรือน้ำพริกมะม่วง นอกจากนี้ยังมีหลากหลายชนิดอื่น ๆ ของเครื่องเคียงผักดองขิงดองหอมแดงดอง ฯลฯ
4 มีหลายประเภทที่แตกต่างกันของว่างและขนมหวานที่มีอดีต: เขา Kriab ปากหม้อกระทงทองขางเขา Phuek

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารไทย อาหารพื้นบ้านภาคเหนือของภูมิภาคต่างๆ

มีภาคเหนือรวม 17 จังหวัด ประกอบด้วย ecologies กอต่างๆรวมทั้งหลายชาติพันธุ์ซึ่งตั้งถิ่นฐานในพื้นที่ของที่ดินต่ำ ที่ดอน และที่ภูเขาสูงในการสั่งซื้อที่จะได้รับการดำรงชีวิตของพวกเขา ที่ราบพื้นที่กลุ่มชาติพันธุ์หลักคนไทย–กลุ่มของแม่น้ำใหญ่ในลุ่มน้ำ ปิง วัง ยมน่าน ( ส่วนบนของเจ้าพระยา ) และไอเอ็นจีและลาวของฮ่องกง ในลุ่มน้ำ พวกเขามีวิถีชีวิตผูกพันกับการปลูกข้าว วัฒนธรรม อย่างไรก็ตาม คนไทยน้อย ที่ดิน 8 จังหวัดภาคเหนือตอนบน ( เชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง ลำพูน แม่ฮ่องสอน พะเยา แพร่ น่าน ) มีการผลิตข้าวส่วนใหญ่ที่เหนียวและวัฒนธรรมการบริโภคอาหารชาวเหนือ ' มีความสวยงาม เพราะนิสัยและมารยาทนุ่มนวลซึ่งส่งผลกระทบต่ออาหารของพวกเขา ( ส่วนใหญ่ผัก ) .
อาหารภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ประชากรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีวิถีชีวิตที่ผูกติดกับทรัพยากรธรรมชาติต่าง ๆ ทั้งใน ในแอ่งโคราชและแอ่งสกลนคร ( ขึ้นอยู่กับแม่น้ำ : ที่สำคัญชี , ดวงจันทร์ , สมุทรสงคราม , ฮ่องกง , ฯลฯ )และชุมชนที่อาศัยในเขตภูเขา โดยเฉพาะภูเขาเทือกเขาภูพาน และจังหวัดเพชรบูรณ์ เนื่องจากความแตกต่างของทรัพยากรธรรมชาติ ระบบอาหารของชุมชนและรูปแบบการจัดการอาหารต่างกัน ในอดีต เวลา ทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ อาหารจากธรรมชาติที่มีความหลากหลายและอุดมสมบูรณ์ชาวบ้านจะหาอาหารจากแหล่งอาหารธรรมชาติเท่าที่จำเป็นต่อการบริโภคของแต่ละวัน . ตัวอย่าง : ตกปลาในแม่น้ำ มี ไม่ ต้อง จับ ปลา ให้ทรมานกักขังพวกเขา ถ้าเป็นจำนวนมากของปลาที่ถูกจับก็จะถูกแปรรูปเป็นปลาร้าหรือปลาแห้ง สำหรับการใช้ในระยะยาว นี้ทำให้ชาวบ้านแทบจะไม่พึ่งพาอาหารจากตลาดชาวบ้านจะเติบโตขึ้นในทุกสิ่งที่พวกเขากิน และกินทุกอย่างที่พวกเขาเติบโต . " สวนหลังบ้านมีบทบาทเป็นแหล่งอาหารของครัวเรือน ชาวบ้านมีฐานคิดสำคัญเกี่ยวกับการผลิตอาหาร ผลิตให้เพียงพอต่อการบริโภค และส่วนที่เหลือจะถูกใช้ร่วมกันระหว่างพี่น้อง ญาติๆ และเพื่อนบ้าน และทำบุญ . รสชาติของอาหารอีสาน
อย่างแหลมคมร้อน
อาหารภูมิภาคกลาง ลักษณะอาหารพื้นบ้านภาคกลางมีที่มาแตกต่างกันดังนี้ :
1 อิทธิพลของต่างชาติ สำหรับอดีต : เครื่องเทศและเครื่องแกงกะทิจาก hindis ; การทอดโดยใช้กระทะและน้ำมันจากแผ่นดินใหญ่จีน ขนมเบื้องไทยที่ดัดแปลงมาจากขนมเบื้องญวน ; ของหวาน : ยิบทองและทองยอด ได้รับอิทธิพลจากประเทศตะวันตก ฯลฯ
2อาหารที่มักจะทำอย่างละเอียด โดยเฉพาะอาหารที่ศาลซึ่งเป็น initiatively สร้างให้งดงามอย่างมีศิลปะและสวยงาม สำหรับอดีต : ช่อม่วง ชา ณห้องลูกชุบกระเจาสีดา , ทองหยิบ , ; หรืออาหารประเภทข้าวแช่ และแกะสลักผักและผลไม้
3 อาหารที่มักจะมีเครื่องเคียง สำหรับอดีต : น้ำพริกยาว ภูเรือ มีเพิ่มด้วย หมูหวาน ;แกงกะทิปลาเค็ม ; สะเดา - น้ำปลาหวานกับกุ้งนึ่งหรือปลาดุกย่างทอดปลา salid กับน้ำพริกมะม่วง หรือไข่เค็มกับน้ำพริกยาว ภูเรือ หรือน้ำพริกมะขามสดหรือน้ำพริกมะม่วง . นอกจากนี้ยังมีชนิดอื่น ๆหลายด้าน เช่น ผักดอง ขิงดอง หอมแดงดอง ฯลฯ
4 มีหลายประเภทของขนมและของหวาน สำหรับอดีต :ข้าวเกรียบปากหม้อ กระทงทอง ค้างคาว
เผื .