To become a party to a treaty, a St

To become a party to a treaty, a State must express its consent to be bound by the
treaty. Such consent can be expressed in a variety of ways, including through signature
of the treaty by a proper representative of the State.
1
Under modern treaty practice,
however, States often express their consent to be bound by a separate act of ratification
that is carried out after signature. For bilateral treaties, this ratification is typically
manifested by the exchange of instruments of ratification. For multilateral treaties, it is
typically manifested by the deposit of an instrument of ratification or accession with a
central depository, such as the United Nations. When a treaty is subject to discretionary
ratification after signature, the signature is referred to as a „simple signature,‟ whereas a
signature that indicates consent to be bound is referred to as a „definitive signature.‟
2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นการ ให้สัตยาบันสนธิสัญญา รัฐต้องแสดงความยินยอมที่จะให้การสนธิสัญญา ความยินยอมดังกล่าวสามารถแสดงได้ในหลากหลายวิธี รวมถึงลายเซ็นของสนธิสัญญาโดยตัวแทนที่เหมาะสมของรัฐ1 ภายใต้สนธิสัญญาสมัยฝึกอย่างไรก็ตาม อเมริกามักจะแสดงความยินยอมที่จะให้พระราชบัญญัติแยกการมอบสัตยาบันที่จะดำเนินหลังจากลายเซ็น สำหรับสนธิสัญญาทวิภาคี ให้สัตยาบันนี้โดยทั่วไปคือประจักษ์ โดยการแลกเปลี่ยนเครื่องมือให้สัตยาบัน สำหรับสนธิสัญญาพหุภาคีประจักษ์โดยทั่วไป โดยฝากของให้สัตยาบันหรือภาคยานุวัติกับการศูนย์กลางฝาก เช่นสหประชาชาติ เมื่อสนธิสัญญามี discretionaryให้สัตยาบันหลังลายเซ็น ลายเซ็นเรียกว่าเป็น "ลายเซ็นง่าย ‟ในขณะลายเซ็นว่ายินยอมจะเรียกว่าเป็น "ลายเซ็นทั่วไป. ‟2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะกลายเป็นบุคคลที่สนธิสัญญาที่รัฐจะต้องแสดงความยินยอมที่จะผูกพันตามสนธิสัญญา
ได้รับความยินยอมดังกล่าวสามารถแสดงในหลายรูปแบบรวมถึงลายเซ็นของสนธิสัญญาโดยตัวแทนที่เหมาะสมของรัฐ.
1
ภายใต้การปฏิบัติสนธิสัญญาที่ทันสมัย​​แต่สหรัฐอเมริกามักจะแสดงความยินยอมของพวกเขาที่จะผูกพันตามการกระทำที่แยกต่างหากจากการให้สัตยาบันที่จะดำเนินการออกมาหลังจากที่ลายเซ็น สำหรับสนธิสัญญาทวิภาคีให้สัตยาบันนี้มักจะประจักษ์โดยการแลกเปลี่ยนสัตยาบันสาร สำหรับสนธิสัญญาพหุภาคีก็เป็นที่ประจักษ์โดยทั่วไปของการฝากเงินที่ใช้ในการให้สัตยาบันหรือภาคยานุวัติที่มีฝากกลางเช่นสหประชาชาติ เมื่อสนธิสัญญาจะขึ้นอยู่กับการตัดสินใจให้สัตยาบันหลังจากที่ลายเซ็นลายเซ็นจะเรียกว่าเป็น "ลายเซ็นที่เรียบง่าย" ในขณะที่ลายเซ็นที่ระบุว่าได้รับความยินยอมที่จะผูกพันจะเรียกว่าเป็น"ลายเซ็นที่ชัดเจน." 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นภาคีสนธิสัญญา , รัฐต้องแสดงการยินยอมที่จะผูกพันตามสนธิสัญญา
. ความยินยอมดังกล่าวสามารถแสดงในหลากหลายวิธีรวมทั้งผ่านลายเซ็น
สนธิสัญญาโดยตัวแทนที่เหมาะสมของรัฐ ภายใต้การปฏิบัติ
1
,
แต่สนธิสัญญาที่ทันสมัย รัฐมักแสดงความยินยอมที่จะผูกพันตามการกระทำที่แยกต่างหากจากการให้สัตยาบัน
ที่ออกมาหลังลายเซ็นสำหรับสนธิสัญญาทวิภาคี , การให้สัตยาบันนี้มักจะ
ประจักษ์โดยการแลกเปลี่ยนสัตยาบันสาร . สำหรับสนธิสัญญาพหุภาคี คือ
มักจะประจักษ์โดยเงินฝากของเครื่องมือให้สัตยาบันหรือภาคยานุวัติกับ
ศูนย์กลาง เช่น สหประชาชาติ เมื่อสนธิสัญญาคือเรื่องการให้สัตยาบัน (
หลังลายเซ็นลายเซ็นจะเรียกว่าเป็น„ง่ายลายเซ็น‟ในขณะที่
ลายเซ็นที่แสดงความยินยอมที่จะผูกพันเรียกว่า„เด็ดขาด‟
2 ลายเซ็น