Experimental diets (Table 1) were a

Experimental diets (Table 1) were as follows: (1) diet with 400 g/kg SBM (FSBM-0); (2) 1/3 replacement of protein from SBM in diet 1 by protein from FSBM (FSBM-1); (3) 2/3 replacement of protein from SBM in diet 1 by protein from FSBM (FSBM-2); (4) full replacement of protein from SBM in diet 1 by protein from FSBM (FSBM-3); (5) positive control diet with no soy protein (PCON). Only the PCON diet included animal plasma, fish meal, and casein as sources of protein. The inclusion of soy products in experimental diets 1 through 4 was greater than the concentration typically used by commercial standards for weaning pigs; the design of those diets was intended to compromise pig performance according to the quality of soy protein. In contrast, the PCON diet was designed to support pig performance without soy protein as a potential limiting factor. All diets were formulated to have similar nutrient content, although the PCON diet had slightly more digestible lysine and less crude protein content. All diets met or exceeded the nutrient requirements estimated by NRC (1998). The content of dietary amino acids was calculated on the basis of standardized ileal digestibility (Stein et al., 2007). Chemical composition of feed ingredients and their digestibility coefficients were taken from NRC (1998), except for SBM and FSBM. Chemical composition of SBM was taken from SAND, the Soy in Animal Nutrition Database (Kusina et al., 2008). The FSBM values were those previously reported from the same commercial FSBM product for crude protein and amino acids (Pahm, 2008), as well as the product's digestibility coefficients (Pahm and Stein, 2007). The FSBM metabolizable energy value used was 15.06 MJ/kg (Zamora and Veum, 1988). Experimental diets were analyzed for crude protein (AOAC, 2002; procedure 990.03) and amino acids (AOAC, 2005; procedure 982.30) concentration.

The experimental diets were offered immediately after weaning. Pigs were fed to allow ad libitum consumption during the experiment and no creep feed was offered to prevent previous exposure to soybean proteins. The diets contained no antibiotics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารทดลอง (ตารางที่ 1) มีดังนี้ (1) อาหารที่มี 400 กรัม / กิโลกรัม SBM (FSBM-0); (2) 1/3 ทดแทนโปรตีนจากกากถั่วเหลืองในอาหาร 1 โดยโปรตีนจาก FSBM (FSBM-1); (3) 2/3 ทดแทนโปรตีนจากกากถั่วเหลืองในอาหาร 1 โดยโปรตีนจาก FSBM (FSBM-2); (4) ทดแทนเต็มรูปแบบของโปรตีนจากกากถั่วเหลืองในอาหาร 1 โดยโปรตีนจาก FSBM (FSBM-3); (5) การควบคุมการรับประทานอาหารที่ดีกับโปรตีนถั่วเหลืองไม่ (PCON) เฉพาะอาหาร PCON รวมถึงพลาสม่าสัตว์ปลาป่นและเคซีนเป็นแหล่งของโปรตีน รวมของผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองในอาหารทดลองที่ 1 ถึง 4 สูงกว่าความเข้มข้นที่ใช้โดยทั่วไปตามมาตรฐานเชิงพาณิชย์สำหรับสุกรหย่านม; การออกแบบของอาหารเหล่านั้นก็ตั้งใจที่จะประนีประนอมประสิทธิภาพหมูตามคุณภาพของโปรตีนถั่วเหลือง ในทางตรงกันข้ามอาหาร PCON ถูกออกแบบมาเพื่อสนับสนุนการปฏิบัติงานโดยไม่หมูโปรตีนถั่วเหลืองเป็นปัจจัย จำกัด ศักยภาพ อาหารทุกสูตรจะมีปริมาณสารอาหารที่คล้ายกันแม้ว่าอาหาร PCON มีไลซีนเล็กน้อยย่อยมากขึ้นและโปรตีนน้อย อาหารทั้งหมดพบหรือเกินความต้องการสารอาหารประมาณโดยอาร์ซี (1998) เนื้อหาของกรดอะมิโนในอาหารที่ได้รับการคำนวณบนพื้นฐานของการย่อย ileal มาตรฐาน (สไตน์ et al., 2007) องค์ประกอบทางเคมีของวัตถุดิบอาหารและค่าสัมประสิทธิ์การย่อยได้ของพวกเขาถูกนำมาจากอาร์ซี (1998) ยกเว้น SBM และ FSBM องค์ประกอบทางเคมีของ SBM ถูกนำมาจากทรายถั่วเหลืองในอาหารสัตว์ฐานข้อมูล (Kusina et al., 2008) ค่า FSBM เหล่านั้นรายงานก่อนหน้านี้จากสินค้าชนิดเดียวกันในเชิงพาณิชย์สำหรับ FSBM โปรตีนและกรดอะมิโน (Pahm 2008) เช่นเดียวกับผลิตภัณฑ์ของค่าสัมประสิทธิ์การย่อย (Pahm และสไตน์, 2007) ค่าพลังงานที่ใช้เป็น FSBM 15.06 MJ / kg (ซาโมราและ Veum, 1988) อาหารทดลองได้วิเคราะห์หาโปรตีน (AOAC 2002; ขั้นตอน 990.03) และกรดอะมิโน (AOAC, 2005 ขั้นตอน 982.30). ความเข้มข้นของอาหารที่ถูกนำเสนอการทดลองทันทีหลังจากหย่านม สุกรได้รับการเลี้ยงดูที่จะช่วยให้การบริโภคโฆษณา libitum ระหว่างการทดสอบและไม่มีอาหารคืบถูกเสนอให้ป้องกันการสัมผัสก่อนหน้านี้กับโปรตีนถั่วเหลือง อาหารที่มียาปฏิชีวนะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารทดลองทุกสูตร ( ตารางที่ 1 ) ดังนี้ ( 1 ) หารด้วย 400 กรัม / กิโลกรัม กาก ( fsbm-0 ) ; ( 2 ) 1 / 3 แทนโปรตีนจากกากในอาหาร 1 โดยโปรตีนจาก fsbm ( fsbm-1 ) ; ( 3 ) 2 / 3 ทดแทนโปรตีนจากถั่วเหลืองในอาหารโปรตีนจาก fsbm 1 ( fsbm-2 ) ; ( 4 ) ทดแทนเต็มรูปแบบของโปรตีนจากกากในอาหาร 1 โดยโปรตีนจาก fsbm ( fsbm-3 ) ; ( 5 ) อาหารควบคุมบวกกับโปรตีนถั่วเหลือง ( pcon ) เพียง pcon อาหารรวมพลาสมา สัตว์ ปลาป่น และ เคซีน เป็นแหล่งของโปรตีน รวมของผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองในอาหารทดลองที่ 1 ถึง 4 สูงกว่าความเข้มข้นที่ใช้โดยทั่วไปตามมาตรฐานเชิงพาณิชย์สำหรับลูกสุกรหย่านม ; การออกแบบของอาหารเหล่านั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อประนีประนอมประสิทธิภาพหมูตามคุณภาพของโปรตีนถั่วเหลือง ในทางตรงกันข้าม , pcon อาหารถูกออกแบบมาเพื่อสนับสนุนการทำงานของหมูโดยไม่มีโปรตีนถั่วเหลืองเป็นศักยภาพของปัจจัยจำกัด . ทุกสูตรที่ 1 มีธาตุอาหารที่คล้ายกัน แม้ว่า pcon อาหารที่มีไลซีน และน้ำมันเล็กน้อยที่ย่อยโปรตีนน้อย เนื้อหา อาหารทั้งหมดได้พบหรือเกินความต้องการโภชนะประมาณโดย NRC ( 1998 ) เนื้อหาของการเสริมกรดอะมิโนถูกคำนวณบนพื้นฐานของมาตรฐาน ileal การย่อยได้ ( Stein et al . , 2007 ) องค์ประกอบทางเคมีของส่วนผสมอาหารและสัมประสิทธิ์การย่อยได้ของถูกจาก NRC ( 1998 ) และ ยกเว้น 4 fsbm . องค์ประกอบทางเคมีของถั่วเหลืองที่ได้จากถั่วเหลืองในทราย , ฐานข้อมูลโภชนาการสัตว์ ( ห้องครัว et al . , 2008 ) การ fsbm ค่านิยมที่ก่อนหน้านี้รายงานจากผลิตภัณฑ์ fsbm พาณิชย์เดียวกันสำหรับโปรตีนและกรดอะมิโน ( pahm 2008 ) เช่นเดียวกับผลิตภัณฑ์ของการย่อยได้ค่า pahm และสไตน์ , 2007 ) การ fsbm พลังงานใช้ค่าใช้จาก MJ / kg ( ซาโมรา และ veum , 1988 ) อาหารทดลองวิเคราะห์โปรตีน ( โปรตีน , 2002 ; ขั้นตอน 990.03 ) และกรดอะมิโน ( โปรตีน , 2005 ; ขั้นตอน 982.30 ) ความเข้มข้นอาหารทดลองเสนอทันทีหลังจากหย่านม สุกรที่ได้รับการโฆษณาให้ทั้งในระหว่างการทดลองและไม่มีอาหาร คืบ ถูกเสนอให้ป้องกันแสงก่อนหน้านี้ โปรตีนถั่วเหลือง อาหารที่มีอยู่ไม่มียาปฏิชีวนะ