- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Seven of the 18 respondents intervi
Seven of the 18 respondents interviewed specifically mentioned the need to engage the patient as part of the assessment process. Others used phrases like ‘putting people at ease’ or building a ‘bit of a rapport’. Nurses, therefore, felt it was important to treat the mental health patient in ‘a very normal way’. This could be achieved by simple social activities like making the patient a cup of tea or being polite:
A cup of tea is important. I am always making cups of tea. You can get the HASA’s [Health and Security Assistant] to make them but I think it is more important that I do it (Nicole, Clinician, 14 years experience).
Although this nurse identifies that another member of staff could bring this cup of tea for the patient, it is the act of making and giving the tea to the patient that is the important part of the engagement process. The simple social act of sharing a beverage – a typical social activity that is often associated with sharing information and establishing a relationship – is consistent with the social experience of people. As Barker et al. (1999) have noted, tea making can afford a layer of symbolism, anchoring the patient in distress to established cultural traditions, normalizing their experience. Making tea for the patient also establishes the equality of the participants during the interaction. From the patient’s perspective, being treated like anyone else is an important aspect of quality care (Schroder et al. 2006). This approach has its advantages; Carlsson et al. (2006) have found that there is less risk of violence if patients are approached in an undisguised, straightforward and open way; that is, treated the way other people are treated.
However, the act of making the cup of tea shows more than simply equality; it also makes clear that the nurse is there to serve the needs of the patient. It establishes that the nurse is here to help – not superior to the patient or ‘doing things’ to the patient – but there with the patient. Of course, there is an alternative interpretation. The act of making tea establishes reciprocity in the relationship. In this act of giving (the tea), it is clear that the patient is expected to give something in return: information on their present situation and an understanding for the nurse as to why the patient is there having a mental health assessment. Here, the subtle power relations at work in the assessment process become a little clearer: the nurse is in a position of power over the patient. Making a cup of tea either knowingly or unknowingly hides the power in the relationship but does open the door to asking the central question.
A cup of tea is important. I am always making cups of tea. You can get the HASA’s [Health and Security Assistant] to make them but I think it is more important that I do it (Nicole, Clinician, 14 years experience).
Although this nurse identifies that another member of staff could bring this cup of tea for the patient, it is the act of making and giving the tea to the patient that is the important part of the engagement process. The simple social act of sharing a beverage – a typical social activity that is often associated with sharing information and establishing a relationship – is consistent with the social experience of people. As Barker et al. (1999) have noted, tea making can afford a layer of symbolism, anchoring the patient in distress to established cultural traditions, normalizing their experience. Making tea for the patient also establishes the equality of the participants during the interaction. From the patient’s perspective, being treated like anyone else is an important aspect of quality care (Schroder et al. 2006). This approach has its advantages; Carlsson et al. (2006) have found that there is less risk of violence if patients are approached in an undisguised, straightforward and open way; that is, treated the way other people are treated.
However, the act of making the cup of tea shows more than simply equality; it also makes clear that the nurse is there to serve the needs of the patient. It establishes that the nurse is here to help – not superior to the patient or ‘doing things’ to the patient – but there with the patient. Of course, there is an alternative interpretation. The act of making tea establishes reciprocity in the relationship. In this act of giving (the tea), it is clear that the patient is expected to give something in return: information on their present situation and an understanding for the nurse as to why the patient is there having a mental health assessment. Here, the subtle power relations at work in the assessment process become a little clearer: the nurse is in a position of power over the patient. Making a cup of tea either knowingly or unknowingly hides the power in the relationship but does open the door to asking the central question.
0/5000
Seven of the 18 respondents interviewed specifically mentioned the need to engage the patient as part of the assessment process. Others used phrases like ‘putting people at ease’ or building a ‘bit of a rapport’. Nurses, therefore, felt it was important to treat the mental health patient in ‘a very normal way’. This could be achieved by simple social activities like making the patient a cup of tea or being polite: A cup of tea is important. I am always making cups of tea. You can get the HASA’s [Health and Security Assistant] to make them but I think it is more important that I do it (Nicole, Clinician, 14 years experience). Although this nurse identifies that another member of staff could bring this cup of tea for the patient, it is the act of making and giving the tea to the patient that is the important part of the engagement process. The simple social act of sharing a beverage – a typical social activity that is often associated with sharing information and establishing a relationship – is consistent with the social experience of people. As Barker et al. (1999) have noted, tea making can afford a layer of symbolism, anchoring the patient in distress to established cultural traditions, normalizing their experience. Making tea for the patient also establishes the equality of the participants during the interaction. From the patient’s perspective, being treated like anyone else is an important aspect of quality care (Schroder et al. 2006). This approach has its advantages; Carlsson et al. (2006) have found that there is less risk of violence if patients are approached in an undisguised, straightforward and open way; that is, treated the way other people are treated.However, the act of making the cup of tea shows more than simply equality; it also makes clear that the nurse is there to serve the needs of the patient. It establishes that the nurse is here to help – not superior to the patient or ‘doing things’ to the patient – but there with the patient. Of course, there is an alternative interpretation. The act of making tea establishes reciprocity in the relationship. In this act of giving (the tea), it is clear that the patient is expected to give something in return: information on their present situation and an understanding for the nurse as to why the patient is there having a mental health assessment. Here, the subtle power relations at work in the assessment process become a little clearer: the nurse is in a position of power over the patient. Making a cup of tea either knowingly or unknowingly hides the power in the relationship but does open the door to asking the central question.
การแปล กรุณารอสักครู่..
Seven of the 18 respondents interviewed specifically mentioned the need to engage the patient as part of the assessment process. Others used phrases like ‘putting people at ease’ or building a ‘bit of a rapport’. Nurses, therefore, felt it was important to treat the mental health patient in ‘a very normal way’. This could be achieved by simple social activities like making the patient a cup of tea or being polite:
A cup of tea is important. I am always making cups of tea. You can get the HASA’s [Health and Security Assistant] to make them but I think it is more important that I do it (Nicole, Clinician, 14 years experience).
Although this nurse identifies that another member of staff could bring this cup of tea for the patient, it is the act of making and giving the tea to the patient that is the important part of the engagement process. The simple social act of sharing a beverage – a typical social activity that is often associated with sharing information and establishing a relationship – is consistent with the social experience of people. As Barker et al. (1999) have noted, tea making can afford a layer of symbolism, anchoring the patient in distress to established cultural traditions, normalizing their experience. Making tea for the patient also establishes the equality of the participants during the interaction. From the patient’s perspective, being treated like anyone else is an important aspect of quality care (Schroder et al. 2006). This approach has its advantages; Carlsson et al. (2006) have found that there is less risk of violence if patients are approached in an undisguised, straightforward and open way; that is, treated the way other people are treated.
However, the act of making the cup of tea shows more than simply equality; it also makes clear that the nurse is there to serve the needs of the patient. It establishes that the nurse is here to help – not superior to the patient or ‘doing things’ to the patient – but there with the patient. Of course, there is an alternative interpretation. The act of making tea establishes reciprocity in the relationship. In this act of giving (the tea), it is clear that the patient is expected to give something in return: information on their present situation and an understanding for the nurse as to why the patient is there having a mental health assessment. Here, the subtle power relations at work in the assessment process become a little clearer: the nurse is in a position of power over the patient. Making a cup of tea either knowingly or unknowingly hides the power in the relationship but does open the door to asking the central question.
A cup of tea is important. I am always making cups of tea. You can get the HASA’s [Health and Security Assistant] to make them but I think it is more important that I do it (Nicole, Clinician, 14 years experience).
Although this nurse identifies that another member of staff could bring this cup of tea for the patient, it is the act of making and giving the tea to the patient that is the important part of the engagement process. The simple social act of sharing a beverage – a typical social activity that is often associated with sharing information and establishing a relationship – is consistent with the social experience of people. As Barker et al. (1999) have noted, tea making can afford a layer of symbolism, anchoring the patient in distress to established cultural traditions, normalizing their experience. Making tea for the patient also establishes the equality of the participants during the interaction. From the patient’s perspective, being treated like anyone else is an important aspect of quality care (Schroder et al. 2006). This approach has its advantages; Carlsson et al. (2006) have found that there is less risk of violence if patients are approached in an undisguised, straightforward and open way; that is, treated the way other people are treated.
However, the act of making the cup of tea shows more than simply equality; it also makes clear that the nurse is there to serve the needs of the patient. It establishes that the nurse is here to help – not superior to the patient or ‘doing things’ to the patient – but there with the patient. Of course, there is an alternative interpretation. The act of making tea establishes reciprocity in the relationship. In this act of giving (the tea), it is clear that the patient is expected to give something in return: information on their present situation and an understanding for the nurse as to why the patient is there having a mental health assessment. Here, the subtle power relations at work in the assessment process become a little clearer: the nurse is in a position of power over the patient. Making a cup of tea either knowingly or unknowingly hides the power in the relationship but does open the door to asking the central question.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เจ็ดของผู้ตอบสัมภาษณ์ 18 โดยเฉพาะที่กล่าวถึง ต้องต่อสู้ อดทน เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการประเมิน คนอื่นใช้วลีเช่น ' ให้คนสบายใจ ' หรือสร้าง ' บิตของความสามัคคี " พยาบาลจึงรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะรักษาผู้ป่วยสุขภาพจิตเป็นปกติมากวิธี 'นี้สามารถทำได้โดยง่าย เช่น กิจกรรมทางสังคม ทำให้คนไข้ถ้วยชาหรือสุภาพ :
ถ้วยชาเป็นสำคัญ ฉันมักจะทำถ้วยน้ำชา คุณจะได้รับสุขภาพของ [ และ ] ผู้ช่วยรักษาความปลอดภัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อให้พวกเขา แต่ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญมากที่ฉันทำมัน ( นิโคล , แพทย์ , 14 ปี )
แม้ว่าพยาบาลระบุว่าสมาชิกของพนักงานสามารถนำชาให้คนไข้ ถ้วยนี้ มันคือการกระทำของการทำให้ชาให้คนไข้ที่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของกระบวนการหมั้นกฎหมายสังคมของการแบ่งปันง่ายเครื่องดื่มและกิจกรรมทางสังคมโดยทั่วไปที่มักจะเกี่ยวข้องกับการใช้ข้อมูลร่วมกัน และการสร้างความสัมพันธ์และสอดคล้องกับประสบการณ์ทางสังคมของคน ขณะที่ บาร์กเกอร์ et al . ( 1999 ) ได้กล่าวไว้ ทำให้ชาสามารถชั้นของสัญลักษณ์ที่ทอดสมอผู้ป่วยทุกข์ก่อตั้งประเพณีทางวัฒนธรรม , normalizing ประสบการณ์ของพวกเขาชาสำหรับผู้ป่วยยังสร้างความเท่าเทียมของผู้เข้าร่วมในระหว่างการปฏิสัมพันธ์ จากมุมมองของคนไข้ ถูกปฏิบัติเหมือนคนอื่นคือ กว้างยาวที่สำคัญของการดูแลที่มีคุณภาพ ( ชรอเดอร์ et al . 2006 ) วิธีการนี้มีข้อดีของมัน คาร์ลส์สัน และ อัล ( 2549 ) ได้พบว่ามีความเสี่ยงน้อยของความรุนแรงถ้าผู้ป่วยในซึ่งไม่ได้ซ่อนเร้นเข้าหา ,ตรงไปตรงมาและเปิดทาง นั่นคือ การรักษาวิธีที่คนอื่นทำ .
แต่กฎหมายของการดื่มชา แสดง มากกว่าเพียงแค่ความเท่าเทียมกัน มันยังทำให้ชัดเจนว่าพยาบาลมีการตอบสนองความต้องการของผู้ป่วย มันสร้างพยาบาลมาช่วย และไม่เหนือกว่าผู้ป่วยหรือ ' ทำ ' เพื่อผู้ป่วย–แต่มันกับคนไข้ แน่นอนมีการตีความทางเลือก การกระทำของการชาสร้างการพึ่งพาอาศัยกันในความสัมพันธ์ ในพระราชบัญญัตินี้ให้ ( ชา ) , เป็นที่ชัดเจนว่าผู้ป่วยคาดว่าจะให้สิ่งตอบแทน : ข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของตนเอง และเข้าใจสำหรับพยาบาลว่าคนไข้นั้นมีการประเมินสุขภาพจิต ที่นี่สีสันในความสัมพันธ์เชิงอำนาจในการทำงานในกระบวนการประเมินกลายเป็นชัดเจนขึ้นเล็กน้อย : พยาบาลอยู่ในตำแหน่งของอำนาจมากกว่าผู้ป่วย การดื่มชา knowingly หรือไปซ่อนพลังในความสัมพันธ์ แต่จะเปิดประตูเพื่อถามคำถามกลาง
.
ถ้วยชาเป็นสำคัญ ฉันมักจะทำถ้วยน้ำชา คุณจะได้รับสุขภาพของ [ และ ] ผู้ช่วยรักษาความปลอดภัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อให้พวกเขา แต่ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญมากที่ฉันทำมัน ( นิโคล , แพทย์ , 14 ปี )
แม้ว่าพยาบาลระบุว่าสมาชิกของพนักงานสามารถนำชาให้คนไข้ ถ้วยนี้ มันคือการกระทำของการทำให้ชาให้คนไข้ที่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของกระบวนการหมั้นกฎหมายสังคมของการแบ่งปันง่ายเครื่องดื่มและกิจกรรมทางสังคมโดยทั่วไปที่มักจะเกี่ยวข้องกับการใช้ข้อมูลร่วมกัน และการสร้างความสัมพันธ์และสอดคล้องกับประสบการณ์ทางสังคมของคน ขณะที่ บาร์กเกอร์ et al . ( 1999 ) ได้กล่าวไว้ ทำให้ชาสามารถชั้นของสัญลักษณ์ที่ทอดสมอผู้ป่วยทุกข์ก่อตั้งประเพณีทางวัฒนธรรม , normalizing ประสบการณ์ของพวกเขาชาสำหรับผู้ป่วยยังสร้างความเท่าเทียมของผู้เข้าร่วมในระหว่างการปฏิสัมพันธ์ จากมุมมองของคนไข้ ถูกปฏิบัติเหมือนคนอื่นคือ กว้างยาวที่สำคัญของการดูแลที่มีคุณภาพ ( ชรอเดอร์ et al . 2006 ) วิธีการนี้มีข้อดีของมัน คาร์ลส์สัน และ อัล ( 2549 ) ได้พบว่ามีความเสี่ยงน้อยของความรุนแรงถ้าผู้ป่วยในซึ่งไม่ได้ซ่อนเร้นเข้าหา ,ตรงไปตรงมาและเปิดทาง นั่นคือ การรักษาวิธีที่คนอื่นทำ .
แต่กฎหมายของการดื่มชา แสดง มากกว่าเพียงแค่ความเท่าเทียมกัน มันยังทำให้ชัดเจนว่าพยาบาลมีการตอบสนองความต้องการของผู้ป่วย มันสร้างพยาบาลมาช่วย และไม่เหนือกว่าผู้ป่วยหรือ ' ทำ ' เพื่อผู้ป่วย–แต่มันกับคนไข้ แน่นอนมีการตีความทางเลือก การกระทำของการชาสร้างการพึ่งพาอาศัยกันในความสัมพันธ์ ในพระราชบัญญัตินี้ให้ ( ชา ) , เป็นที่ชัดเจนว่าผู้ป่วยคาดว่าจะให้สิ่งตอบแทน : ข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของตนเอง และเข้าใจสำหรับพยาบาลว่าคนไข้นั้นมีการประเมินสุขภาพจิต ที่นี่สีสันในความสัมพันธ์เชิงอำนาจในการทำงานในกระบวนการประเมินกลายเป็นชัดเจนขึ้นเล็กน้อย : พยาบาลอยู่ในตำแหน่งของอำนาจมากกว่าผู้ป่วย การดื่มชา knowingly หรือไปซ่อนพลังในความสัมพันธ์ แต่จะเปิดประตูเพื่อถามคำถามกลาง
.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- พรุ่งนี้คุณตื่นกี่โมง
- ขนมเค้กรสช็อคโกแล็ก
- what day is today?
- เป็นประเพณีที่มีการรดน้ำดำหัว
- ต้อง อ่านหนังสือ
- มันจะไม่มีความสัมพันธ์กับต่างประเทศ
- I like to paly computer in your free tim
- พวกเราขอไปด้วยได้ไหม
- where to sit
- Speed-up experiments evaluate the perfor
- I have to charged my phone
- นิสัย
- Once the prisoner is secured.
- แต่มีส่วนน้อยที่มาจากต่างอำเภอ
- How do they work
- It will come good
- show times
- it’s not surprising that it has managed
- It is experience that comes into my life
- เหมาะกับเนื้อเรื่องที่มีทั้งฉากน่ากลัว
- How ate you
- ฉันทักทายคุณตามปรกติ หรือคุณงานยุ่ง
- ซองจดหมาย
- ดำสนิท
