Why is this? If evaluation is so im

Why is this? If evaluation is so important and if the means of carrying it out exist, why do evaluations typically consist of little more than the famous “smiles test”? Is it because the interest in evaluating training is feigned? Is it because the costs of evaluating training outweigh the benefits? Is it a case of diminishing returns, that is, the higher up TKM an evaluation goes, the more costly the evaluation and the less valuable the information? Or is it perhaps the case that trainers are the only ones interested in TKM and in going beyond it?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไมเป็นเช่นนั้น ถ้าประเมินเป็นสิ่งสำคัญมาก และมีวิธีการดำเนินการนั้น เหตุทำประเมินโดยทั่วไปประกอบด้วยน้อยกว่าที่มีชื่อเสียง "การทดสอบยิ้ม" เป็น เพราะสนใจในการประเมินการฝึกอบรมเป็น feigned เป็น เพราะต้นทุนของการประเมินการฝึกอบรมเกินประโยชน์ เป็นกรณีส่งคืน diminishing คือ สูงขึ้นการประเมิน TKM ไป ค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมค่ะน้อยและประเมินข้อมูล หรือมันอาจจะเป็นกรณีผู้ฝึกคนเดียวสนใจ TKM และหนามมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้เป็นเพราะเหตุใด หากการประเมินผลที่มีความสำคัญมากและถ้าวิธีการแบกมันออกมาอยู่ทำไมการประเมินผลโดยทั่วไปประกอบด้วยน้อยกว่าที่มีชื่อเสียง "ยิ้มทดสอบ"? มันเป็นเพราะความสนใจในการประเมินผลการฝึกอบรมที่มีการแกล้งทำ? มันเป็นเพราะค่าใช้จ่ายในการประเมินการฝึกอบรมเกินดุลประโยชน์? มันเป็นกรณีของผลตอบแทนลดลงนั่นคือ TKM สูงขึ้นการประเมินผลไปค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมการประเมินผลและมีค่าน้อยกว่าข้อมูลหรือไม่ หรือมันอาจจะเป็นกรณีที่ผู้ฝึกสอนเป็นคนเดียวที่สนใจใน TKM และจะเกินมันได้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ? ถ้าประเมินจึงเป็นสิ่งสำคัญ และถ้าการแบกมันอยู่ทำไม การประเมินโดยทั่วไปประกอบด้วยน้อยกว่าที่มีชื่อเสียง " รอยยิ้มทดสอบ " มันเป็นเพราะความสนใจในการประเมินการฝึกปลอม ? มันเป็นเพราะค่าใช้จ่ายของการประเมินการฝึกอบรม outweigh ประโยชน์ ? จะเป็นกรณีของผลตอบแทนลดน้อยถอยลง นั่นคือ สูงขึ้น Tk icon การประเมินไปยิ่งแพง การประเมินผลและมีค่าน้อยกว่าข้อมูล ? หรืออาจจะเป็นคดีที่ได้เป็นแค่คนหนึ่งที่สนใจใน Tk icon และจะเกินมั้ย