ศึกษาประเมินความเสี่ยงการตาย จากสาเหตุ โรคหัวใจ โรคทางเดินหายใจที่เกี่ยวข้องกับเรื่องฝุ่น (PM10 และ PM2.5) ความเข้มข้นและเอเชียฝุ่นพายุ (โฆษณา) จาก 2000 ถึง 2551 ในนครไทเป การศึกษานี้ใช้แบบจำลองไม่เชิงเส้นกระจายความล่าช้ากับการแจกแจงปัวซองเพื่อประเมินความเสี่ยงสัมพัทธ์สะสม 5-วัน (lags 0 – 4) (RRs) และช่วงความเชื่อมั่น (CIs) เฉพาะสาเหตุการตายที่เกี่ยวข้องกับทุกความเข้มข้น PM10 และ PM2.5 โฆษณา ยอดรวม (ทุกวัย) และประชากรผู้สูงอายุ (≥65 ปี) ตามรอบระยะเวลาการศึกษา (ระยะเวลาโฆษณาบ่อยเกิด: 2000 – 2004 และน้อย inflicted รอบระยะเวลา : 2005 – 2008) ความเสี่ยงที่สัมพันธ์กับลักษณะโฆษณา รวมถึงเกิดฤดูกาล (ฤดูหนาวและฤดูใบไม้ผลิ), ความแข็งแรง (อัตราส่วนของสถานีกับดัชนีมาตรฐานมลพิษ > 100 เป็น < 0.5 หรือ ≥0.5), และระยะ เวลา (โฆษณายังคงวันที่ 1 – 3 หรือ ≥4), ยังได้ประเมิน แบบจำลองไม่เชิงเส้นพบว่า การเพิ่มขึ้นของ PM10 จาก 10 μg m3 กับ μg 50 m3 ที่สัมพันธ์กับความเสี่ยงทั้งหมดสาเหตุการตายที่เพิ่มขึ้นกับ RR 5 วันสะสมของ 1.10 (95% CI: 1.04, 1.17) ประชากรรวมและ 1.10 (95% CI: 1.02, 1.18) สำหรับผู้สูงอายุ การตายจากโรคหัวใจในผู้สูงอายุเกี่ยวข้องกับ PM2.5 เพิ่มขึ้นจาก μg 5 m3 ไป 30 μg/m3 กับ RR 5 วันสะสมของ 1.21 (95% CI: 1.02, 1.44) ตั้งแต่ปี 2548 ถึง 2551 เมื่อเทียบกับวันปกติ การตายจากทุกสาเหตุและโรคระบบไหลเวียนโลหิตสำหรับประชากรสูงอายุเกี่ยวข้องกับโฆษณาหนาวกับ RRs 1.05 (95% CI: 1.01, 1.08 กก) และ 1.08 กก (95% CI: 1.01, 1.15), ตามลำดับ นอกจากนี้ การตายทุกสาเหตุเกี่ยวข้องกับการโฆษณาสั้น และน้อยตั้งกระทบกับ RR ที่ 1.04 สำหรับผู้สูงอายุ และรวมประชากรจาก 2000 ถึง 2004 ความเสี่ยงสุขภาพประชากรแตกต่างไม่เพียง กับ PM ความเข้มข้น แต่ยัง มีลักษณะการโฆษณา
การแปล กรุณารอสักครู่..