Earlier studies have reported on th

Earlier studies have reported on the toxicity and related oxidative stress of different forms of Se, including seleno- D,L-methionine, in mallards (Anas platyrhynchos).
This study compares the effects of Se (seleno-D,L-methionine) and Hg (methylmercury chloride) separately and in combination.
Mallard drakes received one of the following diets: untreated feed (controls), or feed containing 10 ppm Se, 10 ppm Hg, or 10 ppm Se in combination with 10 ppm Hg.
After 10 weeks, blood, liver, and brain samples were collected for biochemical assays.
The following clinical and biochemical alterations occurred in response to Hg exposure: hematocrit and hemoglobin concentrations decreased; activities of the enzymes glutathione (GSH) peroxidase (plasma and liver), glutathione-S-transferase (liver), and glucose-6-phosphate dehydrogenase (G-6-PDH) (liver and brain) decreased; hepatic oxidized glutathione (GSSG) concentration increased relative to reduced glutathione (GSH); and lipid peroxidation in the brain was detected by increased thiobarbituric reactive substances (TBARS).
Effects of Se alone included increased hepatic GSSG reductase activity and brain TBARS concentration.
Selenium in combination with Hg partially or totally alleviated effects of Hg on GSH peroxidase, G-6-PDH, and GSSG. These findings are compared in relation to field observations for diving ducks and other aquatic birds.
It is concluded that since both Hg and excess Se can affect thiol status, measurement of associated enzymes in conjunction with thiol status may be a useful bioindicator to discriminate between Hg and Se effects.
The ability of Se to restore the activities of G-6-PDH, GSH peroxidase, and glutathione status involved in antioxidative defense mechanisms may be crucial to biological protection from the toxic effects of methylmercury.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศึกษาก่อนหน้านี้ได้มีการรายงานเกี่ยวกับความเป็นพิษและความเครียดออกซิเดชันที่เกี่ยวข้องในรูปแบบที่แตกต่างกันของ Se รวมทั้ง seleno- D, L-methionine ใน Mallards (Anas platyrhynchos).
การศึกษาครั้งนี้เปรียบเทียบกับผลกระทบของ Se (seleno-D, L-methionine) และ ปรอท (คลอไรด์ methylmercury) แยกจากกันและในการรวมกัน.
เป็ดเงินทองที่ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งของอาหารต่อไปนี้: ได้รับการรักษาอาหาร (ควบคุม) หรืออาหารที่มี 10 ppm Se 10 ppm ปรอทหรือ 10 ppm Se ร่วมกับ 10 ppm ปรอท.
หลังจาก 10 สัปดาห์ที่ผ่านมา เลือดตับและสมองกลุ่มตัวอย่างถูกเก็บไว้สำหรับการตรวจทางชีวเคมี.
ปรับเปลี่ยนทางคลินิกและทางชีวเคมีที่เกิดขึ้นต่อไปในการตอบสนองต่อการสัมผัสปรอท: ฮีและความเข้มข้นของฮีโมโกลลดลง กิจกรรมของเอนไซม์กลูตาไธโอน (GSH) peroxidase (พลาสม่าและตับ), กลูตาไธโอน-S-transferase (ตับ) และกลูโคส -6- ฟอสเฟต dehydrogenase (G-6-PDH) (ตับและสมอง) ลดลง ตับออกซิไดซ์กลูตาไธโอน (GSSG) ความเข้มข้นเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกลูตาไธโอนจะลดลง (GSH); และเกิด lipid peroxidation ในสมองได้รับการตรวจพบสารปฏิกิริยาเพิ่มขึ้น thiobarbituric (TBARS).
ผลของการ Se เพียงอย่างเดียวรวมถึงกิจกรรม reductase GSSG ตับและสมองเพิ่มความเข้มข้น TBARS.
ซีลีเนียมร่วมกับปรอทบางส่วนหรือทั้งหมดบรรเทาผลกระทบของปรอทใน peroxidase GSH, G- 6 PDH และ GSSG การค้นพบนี้มีการเปรียบเทียบในความสัมพันธ์กับสนามสังเกตสำหรับเป็ดดำน้ำและนกน้ำอื่น ๆ .
มันเป็นข้อสรุปว่าเนื่องจากทั้งสองปรอทและส่วนเกิน Se สามารถส่งผลกระทบต่อสถานะ thiol วัดของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องร่วมกับสถานะ thiol อาจจะเป็นดัชนีทางชีวภาพที่มีประโยชน์ในการแยกแยะระหว่างปรอท และผลกระทบที่ Se.
ความสามารถของ Se เพื่อเรียกคืนกิจกรรมของ G-6-PDH ที่ peroxidase GSH และสถานะของกลูตาไธโอนมีส่วนร่วมในกลไกการป้องกันต้านอนุมูลอิสระอาจมีความสำคัญต่อการป้องกันทางชีวภาพจากพิษของ methylmercury