Mulberry respected her family and w

Mulberry respected her family and wanted them to support her goals even though she
knew “they were a little apprehensive.” She decided on her most desirable occupation “accessory
13 8
design” and she began “researching schools.” While doing this research she continued to work
on ideas and practice her craft at home and high school. I will never forget the little hand-beaded
bag she created in class. It was so intricate, and well crafted––as if it came out of the nineteenth
century couture salon in Paris. Mulberry finally found “one program for accessory design. It was
the Fashion Institute of Technology in New York.” Her parents still wanted her to stay in
Michigan; “they really wanted to know” and be “sure that was what she wanted.” Her adventures
in New York and going to FIT was her “favorite part of my education, but also the most difficult,
but I loved it!” and if she “hadn’t researched everything available, I may have never ended up
there.”
Her determination and follow-up gave her the opportunity to make her dreams a reality—
a career in fashion design. Many students have similar dreams to follow an art career pathway,
but struggle to overcome the lack of support found in this research. Ultimately, these findings
suggest that, as the world looks for new ways to reinvent thriving industries and embrace new
successes, a fresh look into the opportunities of the Arts should ensue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายอมรับครอบครัวของเธอ และต้องการให้สนับสนุนเป้าหมายของเธอแม้ว่าเธอรู้ว่า "พวกเขาถูก apprehensive เล็กน้อย" เธอตัดสินใจในอาชีพของเธอปรารถนามากที่สุด "เสริม13 8ออกแบบ"และเธอเริ่ม"วิจัยโรงเรียน" ในขณะที่ทำวิจัยนี้ เธอยังคงทำงานในความคิด และฝึกฝนฝีมือที่บ้านและโรงเรียนของเธอ ฉันจะไม่ลืมตัวน้อยมือลูกปัดกระเป๋าที่เธอสร้างขึ้นในชั้นเรียน ดังนั้นซับซ้อน และสร้างขึ้นด้วย – -ว่ามาจากที่ปั้นจั่นร้านแอลเคลีเจนด์ศตวรรษในปารีส สาพบ "หนึ่งโปรแกรมสำหรับการออกแบบอุปกรณ์เสริมในที่สุด มันเป็นแฟชั่นสถาบันเทคโนโลยีในนิวยอร์ก" พ่อแม่ของเธอยังอยากให้เธอพักมิชิแกน "พวกเขาอยากรู้" ใจ "ที่เป็นสิ่งที่เธอต้องการ" การผจญภัยของเธอในนิวยอร์กและจะไปพอดีเป็นของเธอ "ชื่นชอบส่วนหนึ่งของการศึกษาของฉัน แต่ยังยากที่สุดแต่ฉันรักมัน "และ ถ้าเธอ"ไม่ได้เมือทุกอย่างว่าง ฉันอาจมีไม่สิ้นสุดมี"เธอมุ่งมั่นและติดตามผลให้เธอมีโอกาสที่จะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริง —มีอาชีพในการออกแบบแฟชั่น นักเรียนหลายคนมีความฝันคล้ายกันตามทางเดินมีศิลปะอาชีพแต่ต่อสู้เพื่อเอาชนะการขาดการสนับสนุนที่พบในงานวิจัยนี้ ในที่สุด การค้นพบเหล่านี้แนะนำ ที่เป็นโลกหาวิธีใหม่ในการพัฒนาการอุตสาหกรรมเจริญรุ่งเรืองและกอดใหม่ความสำเร็จ ดูสดในโอกาสของศิลปะควรใส่ใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หม่อนเคารพครอบครัวของเธอและอยากให้พวกเขาเพื่อสนับสนุนเป้าหมายของเธอแม้ว่าเธอจะรู้ว่า "พวกเขาวิตกเล็กน้อย." เธอตัดสินใจที่เกี่ยวกับการประกอบอาชีพที่ต้องการมากที่สุดของเธอ "เสริม 13 8 การออกแบบ" และเธอก็เริ่ม "การวิจัยในโรงเรียน." ในขณะที่การทำวิจัยเธอยังคงนี้ ในการทำงานในความคิดและการปฏิบัติงานฝีมือของเธอที่บ้านและโรงเรียนมัธยม ฉันจะไม่ลืมมือลูกปัดเล็ก ๆ น้อย ๆกระเป๋าที่เธอสร้างขึ้นในชั้นเรียน มันเป็นที่ซับซ้อนมากและสร้างขึ้นอย่างดี - ราวกับว่ามันออกมาจากศตวรรษที่สิบเก้าร้านตูศตวรรษที่ในปารีส มัลเบอร์รี่ในที่สุดก็พบ "โปรแกรมหนึ่งสำหรับการออกแบบอุปกรณ์เสริม มันเป็นสถาบันแฟชั่นเทคโนโลยีในนิวยอร์ก "พ่อแม่ของเธอก็ยังอยากให้เธออยู่ใน. มิชิแกน "พวกเขาอยากจะรู้" และ "แน่ใจว่าเป็นสิ่งที่เธอต้องการ." การผจญภัยของเธอในนิวยอร์กและจะFIT เป็นของเธอ "เป็นส่วนหนึ่งที่ชื่นชอบของการศึกษาของฉัน แต่ยังที่ยากที่สุดแต่ฉันรักมัน!" และถ้า เธอ "ไม่ได้ค้นคว้าทุกอย่างที่มีอยู่ผมอาจจะไม่เคยจบลงด้วยการมี." ความมุ่งมั่นของเธอและติดตามให้เธอมีโอกาสที่จะทำให้ความฝันของเธอ reality- อาชีพในการออกแบบแฟชั่น นักเรียนหลายคนมีความฝันที่คล้ายกันที่จะปฏิบัติตามศิลปะทางเดินอาชีพแต่ต่อสู้เพื่อเอาชนะการขาดการสนับสนุนที่พบในการวิจัยครั้งนี้ ในท้ายที่สุดการค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าในขณะที่โลกจะมองหาวิธีการใหม่ที่จะพลิกโฉมอุตสาหกรรมที่เจริญรุ่งเรืองและโอบกอดใหม่ที่ประสบความสำเร็จเป็นรูปลักษณ์ใหม่ให้เป็นโอกาสของศิลปะที่ควรตามมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หม่อนเคารพครอบครัวของเธอและต้องการให้พวกเขาที่จะสนับสนุนเป้าหมายของเธอแม้ว่าเธอ
รู้จัก " พวกเขาเพียงเล็กน้อยวิตก เธอตัดสินใจในอาชีพ " ที่พึงปรารถนามากที่สุดของเธออุปกรณ์เสริม 13 8

" การออกแบบและเธอเริ่ม " การวิจัยโรงเรียน . " ในขณะที่ทำวิจัยนี้ เธอยังคง
ความคิดและฝึกฝีมือของเธอที่บ้าน และโรงเรียนมัธยม ผมจะไม่ลืมเล็ก ๆน้อย ๆมือลูกปัด
กระเป๋าที่เธอสร้างขึ้นในชั้นเรียน มันซับซ้อนมาก และด้วยร่าง––ราวกับว่ามันมาจากศตวรรษที่สิบเก้า
couture ร้านในปารีส หม่อนก็พบหนึ่งโปรแกรมสำหรับการออกแบบเครื่องประดับ มันคือ
สถาบันเทคโนโลยีแฟชั่นในนิวยอร์ก " พ่อแม่ของเธอเธอยังคงต้องการอยู่
มิชิแกน ; " พวกเขาต้องการที่จะรู้ " และ " ว่าสิ่งที่เธอต้องการ " การผจญภัยของเธอ
ในนิวยอร์ก และจะพอดีกับเป็นส่วนหนึ่งของเธอ " ที่ชื่นชอบของการศึกษาของฉัน แต่ยังยากที่สุด
แต่ฉันชอบมัน " ถ้าเธอไม่ได้สนใจ ทุกอย่างพร้อม ผมอาจจะไม่เคยสิ้นสุด

เธอมี " ความมุ่งมั่นและการติดตามให้โอกาสที่จะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริง -
อาชีพในแฟชั่นการออกแบบ นักเรียนหลายคนมีความฝันที่คล้ายกันตามศิลปะอาชีพทางเดิน
แต่การต่อสู้เพื่อเอาชนะการขาดการสนับสนุนที่พบในงานวิจัยนี้ ในที่สุด การค้นพบเหล่านี้
แนะนำว่าเป็นโลกมองหาวิธีใหม่ที่จะพลิกโฉมอุตสาหกรรมที่เจริญรุ่งเรืองและโอบกอดความสำเร็จใหม่
, รูปลักษณ์ใหม่ ในโอกาสที่ศิลปะควรตามมา