RESULTSCategorizing the Range of In

RESULTS
Categorizing the Range of Instructor Practices and
Student Experiences across STEM Courses
At the beginning of this project, we hypothesized that UM faculty
members would likely fit into two general groups: those
who present material for the majority of the class period and
those who use a variety of active-engagement approaches
and present material relatively infrequently. To examine our
hypothesis, we compared the collapsed COPUS instructor
codes across all 51 STEM courses (Figure 1). We found that
faculty cannot simply be divided into two groups; instead
we observed a continuum from 2 to 98% presenting. While
we cannot rule out self-selection effects impacting the data
collected, 74% of the faculty members originally contacted were observed, suggesting that our findings would be only
minimally different had data from the remaining faculty
members been collected.
Given the large range of instructor teaching practices
across the various courses, we divided the courses into
four quadrants based on the percentage of presenting codes
(quadrant I: 0–25%; quadrant II: 26–50%; quadrant III: 51–
75%; and quadrant IV: 76–100%; Figure 1). We chose to divide
the data into quadrants so we could compare characteristics
of courses with different levels of presentation. We
then constructed pie charts of the instructor and student behaviors
for all 25 individual COPUS codes across these four
quadrants (Figures 2 and 3).
As expected, the instructor presenting codes (Figure 2,
shown in shades of blue) increased from quadrant I to quadrant
IV. We find that lecture (Lec) and real-time writing
(RtW) make up the largest fraction of the presenting codes
in all four quadrants. Conversely, the instructor guiding
codes (shown in shades of green) decrease across the four
quadrants. Notably, the codes moving and guiding (MG),
which describes the instructor moving through the classroom,
and one-on-one (1o1), which describes an instructor
having an extended discussion with one or a small group of
students, make up a large portion of the codes in quadrant
I but account for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

RESULTSCategorizing the Range of Instructor Practices andStudent Experiences across STEM CoursesAt the beginning of this project, we hypothesized that UM facultymembers would likely fit into two general groups: thosewho present material for the majority of the class period andthose who use a variety of active-engagement approachesand present material relatively infrequently. To examine ourhypothesis, we compared the collapsed COPUS instructorcodes across all 51 STEM courses (Figure 1). We found thatfaculty cannot simply be divided into two groups; insteadwe observed a continuum from 2 to 98% presenting. Whilewe cannot rule out self-selection effects impacting the datacollected, 74% of the faculty members originally contacted were observed, suggesting that our findings would be onlyminimally different had data from the remaining facultymembers been collected.Given the large range of instructor teaching practicesacross the various courses, we divided the courses intofour quadrants based on the percentage of presenting codes(quadrant I: 0–25%; quadrant II: 26–50%; quadrant III: 51–75%; and quadrant IV: 76–100%; Figure 1). We chose to dividethe data into quadrants so we could compare characteristicsof courses with different levels of presentation. Wethen constructed pie charts of the instructor and student behaviorsfor all 25 individual COPUS codes across these fourquadrants (Figures 2 and 3).As expected, the instructor presenting codes (Figure 2,shown in shades of blue) increased from quadrant I to quadrantIV. We find that lecture (Lec) and real-time writing(RtW) make up the largest fraction of the presenting codesin all four quadrants. Conversely, the instructor guidingcodes (shown in shades of green) decrease across the fourquadrants. Notably, the codes moving and guiding (MG),which describes the instructor moving through the classroom,and one-on-one (1o1), which describes an instructorhaving an extended discussion with one or a small group ofstudents, make up a large portion of the codes in quadrantI but account for <1% of the codes in quadrants III and IV.We also explored the range of student experiences inclasses that make up these four quadrants by examiningthe individual COPUS codes for student behaviors(Figure 3). On average, students who attend classes in quadrant I spend the majority of the time working eitherindividually or in groups (shown in shades of purple). Asthe student receiving code increases (gray), the time studentsspend working either individually or in groups decreasesuntil it is nonexistent in quadrant IV. Interestingly,codes collapsed into the Students Talking to Class category(shown in shades of red), which includes students askingand answering questions (codes SQ and AnQ), are presentin all four quadrants. This result suggests that even studentsin classes in which presenting (P) is common are asking and
answering questions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการจัดหมวดหมู่ช่วงของการปฏิบัติที่สอนและประสบการณ์นักศึกษาทั่ววิชาSTEM ที่จุดเริ่มต้นของโครงการนี้เราตั้งสมมติฐานว่า UM คณะสมาชิกมีแนวโน้มที่จะพอดีกับเป็นสองกลุ่มโดยทั่วไป: ผู้ที่นำเสนอเนื้อหาส่วนใหญ่ของระยะเวลาการเรียนและผู้ที่ใช้ความหลากหลายของวิธีการใช้งานการมีส่วนร่วมและวัสดุปัจจุบันค่อนข้างบ่อย ในการตรวจสอบของเราสมมติฐานเราเมื่อเทียบกับทรุดสอน Copus รหัสผ่านทั้งหมด 51 หลักสูตร STEM (รูปที่ 1) เราพบว่าอาจารย์ไม่สามารถแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม แทนเราสังเกตต่อเนื่อง 2-98% ที่นำเสนอ ในขณะที่เราไม่สามารถออกกฎผลกระทบที่ตัวเองเลือกที่ส่งผลกระทบต่อข้อมูลที่เก็บรวบรวมได้74% ของคณาจารย์ติดต่อเดิมถูกตั้งข้อสังเกตบอกว่าการค้นพบของเราจะเป็นเพียงที่แตกต่างกันน้อยที่สุดมีข้อมูลจากส่วนที่เหลืออีกคณะสมาชิกรับการเก็บ. ให้ความหลากหลายของผู้สอน การเรียนการสอนการปฏิบัติทั่วหลักสูตรต่างๆ ที่เราแบ่งหลักสูตรออกเป็นสี่ประเภทในอัตราร้อยละของรหัสนำเสนอ(วอดฉัน: 0-25% ด้านที่สอง: 26-50% ด้าน III: 51- 75% และด้านที่สี่: 76-100% รูปที่ 1) เราเลือกที่จะแบ่งข้อมูลเป็นแนวทางเพื่อให้เราสามารถเปรียบเทียบลักษณะของหลักสูตรที่มีระดับที่แตกต่างกันของงานนำเสนอ เราแล้วสร้างแผนภูมิวงกลมของผู้สอนและพฤติกรรมของนักเรียนทั้งหมด25 รหัส Copus แต่ละทั่วทั้งสี่ควอแดรน(2 รูปที่ 3). เป็นที่คาดหวังผู้สอนนำเสนอรหัส (รูปที่ 2 แสดงให้เห็นในโทนสีฟ้า) เพิ่มขึ้นจากด้านฉันไป ด้านที่สี่ เราพบว่าการบรรยาย (บรรยาย) และเวลาจริงการเขียน(RTW) ทำขึ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดของรหัสนำเสนอในทุกสี่ประเภท ตรงกันข้ามสอนแนวทางรหัส (แสดงในเฉดสีของสีเขียว) ลดลงทั่วสี่ quadrants ยวดรหัสการเคลื่อนย้ายและการชี้นำ (MG) ​​ซึ่งอธิบายสอนเคลื่อนที่ผ่านห้องเรียนและเป็นหนึ่งในหนึ่ง (1o1) ซึ่งอธิบายถึงอาจารย์ผู้สอนที่มีการอภิปรายขยายกับหนึ่งหรือกลุ่มเล็กๆ ของนักเรียนทำขึ้นส่วนใหญ่ของรหัสในวอดเรฉัน แต่บัญชีสำหรับ <1% ของรหัสที่อยู่ในควอแดรน III และ IV. นอกจากนี้เรายังมีการสำรวจช่วงของประสบการณ์ของนักเรียนในชั้นเรียนที่ทำขึ้นเหล่านี้สี่ประเภทโดยการตรวจสอบรหัสของแต่ละบุคคลCopus สำหรับพฤติกรรมนักเรียน(รูปที่ 3) โดยเฉลี่ยแล้วนักเรียนที่เข้าเรียนในด้านที่ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาการทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นรายบุคคลหรือเป็นกลุ่ม (แสดงในเฉดสีม่วง) ในฐานะที่เป็นนักเรียนที่ได้รับการเพิ่มขึ้นของรหัส (สีเทา) นักเรียนเวลาที่ใช้ในการทำงานอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นรายบุคคลหรือในกลุ่มลดลงจนกว่าจะไม่มีอยู่ในด้านที่สี่ ที่น่าสนใจรหัสทรุดตัวลงในการพูดคุยกับนักเรียนชั้นหมวดหมู่(แสดงในเฉดสีของสีแดง) ซึ่งรวมถึงนักเรียนถามและตอบคำถาม(รหัส SQ และ AnQ) ที่มีอยู่ในทุกสี่ประเภท ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่าแม้นักเรียนในชั้นเรียนที่นำเสนอ (P) จะเป็นปกติถามและการตอบคำถาม