AsangaAsanga was one of the most fa

Asanga
Asanga was one of the most famous Indian Buddhist saints, and lived in the fourth century. He went to the mountains to do a solitary retreat, concentrating all his meditation practice on the Buddha Maitreya, in the fervent hope that he would be blessed with a vision of this Buddha and receive teachings from him.

For six years Asanga meditated in extreme hardship, but did not even have one auspicious dream. He was disheartened and thought he would never succeed with his aspiration to meet the Buddha Maitreya, and so he abandoned his retreat and left his hermitage. He had not gone far down the road when he saw a man rubbing an enormous iron bar with a strip of silk. Asanga went up to him and asked him what he was doing. "I haven't got a needle," the man replied, "so I'm going to make one out of this iron bar. "Asanga stared at him, astounded; even if the man were able to manage it in a hun-dred years, he thought, what would be the point? He said to himself: "Look at the trouble people give themselves over things that are totally absurd. You are doing something really valuable, spiritual practice, and you're not nearly so dedi-cated." He turned around and went back to his retreat.

Another three years went by, still without the slightest sign from the Buddha Maitreya. "Now I know for certain," he thought "I'm never going to succeed." So he left again, and soon came to a bend in the road where there was a huge rock, so tall it seemed to touch the sky. At the foot of the rock was a man busily rubbing it with a feather soaked in water. "What are you doing?" Asanga asked. "This rock is so big it's stopping the sun from shining on my house, so I'm trying to get rid of it." Asanga was amazed at the man's indefatigable energy, and ashamed at his own lack of dedication. He returned to his retreat.

Three more years passed, and still he had not even had a single good dream. He decided, once and for all, that it was hopeless, and he left his retreat for good. The day wore on, and in the afternoon he came across a dog lying by the side of the road. It had only its front legs, and the whole of the lower part of its body was rotting and covered with maggots. Despite its pitiful condition, the dog was snapping at passers-by and pathetically trying to bite them by dragging itself along the ground with its two good legs.

Asanga was overwhelmed with a vivid and unbearable feeling of compassion. He cut a piece of flesh off his own body and gave it to the dog to eat. Then he bent down to take off the maggots that were consuming the dog's body. But he suddenly thought he might hurt them if he tried to pull them out with his fingers, and realized that the only way to remove them would be on his tongue. Asanga knelt on the ground, and looking at the horrible festering, writhing mass, closed his eyes. He leant closer and put out his tongue. The next thing he knew, his tongue was touching the ground. He opened his eyes and looked up. The dog was gone; there in its place was the Buddha Maitreya, ringed by a shimmering aura of light.

"At last," said Asanga, "why did you never appear to me before?"

Maitreya spoke softly: "it is not true that I have never appeared to you before. I was with you all the time, but your negative karma and obscurations prevented you from seeing me. Your twelve years of practice dissolved them slightly so that you were at last able to see the dog. Then, thanks to your genuine and heartfelt compassion, all those obscurations were completely swept away and you can see me before you with your very own eyes. If you don't believe that this is what happened, put me on your shoulder and try and see if anyone else can see me." Asanga put Maitreya on his right shoulder and went to the marketplace, where he began to ask everyone: "What have I got on my shoulder?" "Nothing," most people said, and hurried on. Only one old woman, whose karma had been slightly purified, answered: "You've got the rotting corpse of an old dog on your shoulder, that's all. "Asanga at last understood the boundless power of compassion that had purified and transformed his karma, and so made him a vessel fit to receive the vision and instruction of Maitreya. Then the Bud-dha Maitreya, whose name means "loving kindness," took Asanga to a heavenly realm, and there gave him many sublime teachings that are among the most important in the whole of Buddhism.

(As told by Sogyal Rinpoche in The Tibetan Book of Living and Dying. Copyright@1992 by Sogyal Rinpoche)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

AsangaAsanga คือนักบุญชาวพุทธอินเดียแห่งหนึ่ง และอาศัยอยู่ในศตวรรษสี่ เขาได้ไปภูเขาต้องถอยปัจเจก concentrating ฝึกสมาธิของเขาบนพระพุทธเจ้าพระศรีอริยเมตไตรย ในร้องหวังว่า เขาจะอวยพร ด้วยวิสัยทัศน์ของพระพุทธเจ้านี้ และได้รับคำสอนจากเขาปีหก Asanga ได้ในความยากลำบากมาก แต่แม้ไม่มีฝันหนึ่งมงคล เขาได้ disheartened และคิดว่า เขาจะประสบความสำเร็จไม่เคย มีความใฝ่ฝันของเขาให้พบพระศรีอริยเมตไตรยพุทธเจ้า และดังนั้นเขาทรีของเขาที่ถูกทอดทิ้ง และทิ้งเขาเฮอร์มิเทจ เขาไม่หายไปไหนไกลบนถนนเมื่อเขาเห็นชายคนหนึ่งถูแท่งเหล็กขนาดใหญ่มีแถบผ้าไหม Asanga ขึ้นไปกับเขา และถามเขาว่าเขาทำ "ฉันไม่ได้เข็ม คนตอบ "ดังนั้นฉันจะทำให้หนึ่งจากบาร์เหล็กนี้"Asanga จ้องไปที่เขา astounded แม้ว่าคนมีความสามารถในการจัดการในปีฮุน dred คิดว่า เขาอะไรจะเป็นจุด กับตัวเองว่า: "ตาคนปัญหาให้ตัวเองสิ่งที่ไร้สาระโดยสิ้นเชิง คุณกำลังทำสิ่งที่ปฏิบัติมีคุณค่าจริง ๆ จิตวิญญาณ และคุณกำลัง dedi cated นั้นเกือบไม่ " เขาหันไปรอบ ๆ และก็กลับไปพักผ่อนของเขาอีก 3 ปีไป ด้วย ยังไม่ มีเครื่องหมายเพียงน้อยนิดจากพระศรีอริยเมตไตรยพุทธเจ้า "ตอนนี้ฉันรู้ เขาคิดว่า "ฉันไม่เคยจะประสบความสำเร็จ" ดังนั้นเขาซ้ายอีกครั้ง และเร็ว ๆ นี้ มาพร้อมกับโค้งถนนมีขนาดใหญ่เป็น หิน ให้สูงเหมือนสัมผัสท้องฟ้า ที่เท้าของหินถูกมนุษย์สร้างถูกับขนนกที่นำไปแช่ในน้ำ "จะทำอะไร" Asanga ถาม "ก้อนหินนี้เป็นใหญ่ดังนั้นมันจะหยุดอาทิตย์จากมันในบ้านของฉัน ดังนั้นฉันพยายามที่จะกำจัดมัน" Asanga ไม่ประหลาดใจที่ชายหนุ่ม indefatigable พลังงาน และละอายใจที่ตนขาดความทุ่มเท ก็กลับมาพักผ่อนของเขาผ่านไปสามปีเพิ่มเติม และยัง เขามีไม่มีความฝันที่ดีเดียว เขาตัดสินใจ ที ถูกตา และเขาทิ้งเขาทรีดี วันสวมบน และในตอนบ่าย เขามาในสุนัขนอนอยู่ริมถนน มันมีเฉพาะของขาหน้า และทั้งหมดของส่วนล่างของร่างกายถูกหึ่ง และครอบคลุมกับ maggots แม้ มีสภาพน่าสงสาร หมาถูกจัดระยะที่ passers-by และสะดวกพยายามกัดพวกเขา โดยการลากตัวเองไปตามพื้นดินที่มีขาดีสองAsanga ถูกจม ด้วยความรู้สึกสดใส และความเมตตา เขาตัดชิ้นเนื้อออกจากร่างกายของเขาเอง และให้สุนัขกิน แล้ว เขางอเพื่อใช้ปิด maggots ที่ได้บริโภคเนื้อสุนัข แต่เขาก็คิดว่า เขาอาจทำร้ายพวกเขาถ้าเขาพยายามดึงออก ด้วยมือของเขา และรู้ว่า วิธีเดียวที่จะลบออกจะได้ลิ้นของเขา Knelt Asanga บนพื้นดิน และดูที่ festering น่ากลัว มวลเขียน ปิดตา เขา leant ใกล้ชิด และส่งลิ้นของเขา ต่อไปสิ่งเขารู้ ลิ้นของเขาได้สัมผัสพื้นดิน เขาเปิดตาของเขา และการค้นหา สุนัขหายไป มีในสถานพระพุทธเจ้าพระศรีอริยเมตไตรย ช่วย โดย aura พรายแสง"ในที่สุด กล่าวว่า Asanga "ทำไมไม่ได้ไม่เหมือนฉันก่อน"พระศรีอริยเมตไตรยพูดเบา ๆ: "ไม่จริงว่า ฉันไม่เคยมีปรากฏที่คุณก่อน ผมอยู่กับคุณตลอดเวลา แต่ลบกรรมและ obscurations ของคุณป้องกันไม่ให้คุณเห็นฉัน ปี 12 การฝึกส่วนยุบไปเล็กน้อยเพื่อให้คุณได้ในที่สุดจะเห็นสุนัข แล้ว ด้วยเมตตาของแท้ และความจริงใจ obscurations ทั้งหมดเหล่านั้นทั้งหมดถูกกวาดเก็บ และคุณสามารถเห็นฉันก่อน ด้วยตาตัวเองมาก ถ้าคุณไม่เชื่อว่า นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันวางบนไหล่ของคุณ และลอง และดูถ้าใครสามารถเห็นฉัน" Asanga ใส่พระศรีอริยเมตไตรยบนไหล่ขวาของเขา และไปตลาด ที่เขาเริ่มที่จะถามทุกคน: "อะไรมีผมบนไหล่ของฉัน" "ไม่ คนส่วนใหญ่กล่าวว่า และรีบในการ หญิงชราเดียว กรรมที่มีการบริสุทธิ์เล็กน้อย ตอบ: "คุณได้มีศพ rotting สุนัขตัวเก่าบนไหล่ของคุณ ที่ทั้งหมด"Asanga ที่สุดเข้าใจการทางอำนาจของความเมตตาที่บริสุทธิ์ และเปลี่ยนกรรมของเขา และดังนั้น ทำให้เขาเรือ พอดีรับวิสัยทัศน์และคำแนะนำของพระศรีอริยเมตไตรย แล้วจะดีเอชเอบัดพระศรีอริยเมตไตรย ชื่อหมายถึง "รักเมตตา เอา Asanga แดนสวรรค์ และมีให้เขาสอนคลายหลายที่มีสำคัญที่สุดในพระพุทธศาสนา(ที่บอก โดย Sogyal Rinpoche ที่ทิเบตจองของชีวิตและการตาย Copyright@1992 โดย Sogyal Rinpoche)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Asanga
Asanga เป็นคนหนึ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดของอินเดียธรรมิกชนที่นับถือศาสนาพุทธและอาศัยอยู่ในศตวรรษที่สี่ เขาเดินไปยังภูเขาที่จะทำถอยโดดเดี่ยวมุ่งเน้นการฝึกสมาธิทั้งหมดของเขาในพระพุทธ Maitreya ในความหวังอย่างแรงกล้าว่าเขาจะมีความสุขกับวิสัยทัศน์ของพระพุทธรูปนี้และได้รับการสอนจากเขา. หกปี Asanga ครุ่นคิดในความยากลำบากมาก แต่ไม่ได้มีความฝันมงคลหนึ่ง เขาเป็นคนที่ท้อแท้และคิดว่าเขาจะไม่ประสบความสำเร็จกับความปรารถนาของเขาที่จะตอบสนองความต้องการของพระพุทธเจ้า Maitreya และเพื่อให้เขาละทิ้งถอยและออกจากอาศรมของเขา เขาไม่ได้ไปไกลลงถนนเมื่อเขาเห็นชายคนถูบาร์เหล็กขนาดใหญ่โดยมีแถบของผ้าไหม Asanga ไปขึ้นอยู่กับเขาและขอให้เขาสิ่งที่เขาทำ "ฉันไม่ได้มีเข็ม" ชายตอบว่า "ดังนั้นฉันจะทำอย่างใดอย่างหนึ่งออกมาจากบาร์เหล็กนี้". Asanga จ้องที่เขาประหลาดใจ; แม้ว่าคนที่มีความสามารถที่จะจัดการกับมันในปีฮั่น-เบื่อเขาคิดว่าสิ่งที่จะเป็นจุด? เขาบอกกับตัวเอง: "ดูที่คนปัญหาให้ตัวเองมากกว่าสิ่งที่ไร้สาระโดยสิ้นเชิงคุณกำลังทำสิ่งที่มีคุณค่าจริงๆการปฏิบัติทางจิตวิญญาณและคุณไม่ได้เกือบเพื่อทุ่-cated.." เขาหันไปรอบ ๆ และเดินกลับไปถอย. อีกสามปีผ่านไปโดยยังคงได้โดยไม่ต้องเข้าสู่ระบบน้อยจากพระพุทธรูป Maitreya "ตอนนี้ฉันรู้ว่าสำหรับบาง" เขาคิดว่า "ฉันไม่เคยจะประสบความสำเร็จ." ดังนั้นเขาจึงเลี้ยวซ้ายอีกครั้งและมาเร็ว ๆ นี้จะโค้งในถนนที่มีหินขนาดใหญ่เพื่อให้สูงดูเหมือนว่ามันจะสัมผัสท้องฟ้า ที่เท้าของร็อคเป็นคนที่ยุ่งถูมันด้วยขนนกแช่ในน้ำ "สิ่งที่คุณกำลังทำอะไร?" Asanga ถาม "ร็อคนี้เป็นขนาดใหญ่จนหยุดดวงอาทิตย์ส่องแสงจากบ้านของฉันดังนั้นฉันพยายามที่จะกำจัดมัน." Asanga ประหลาดใจที่ไม่ย่อท้อพลังงานของมนุษย์และละอายใจที่ขาดของตัวเองของการอุทิศตน เขาจะกลับไปพักผ่อนที่เขา. อีกสามปีที่ผ่านมาและยังคงเขาไม่ได้ยังมีความฝันที่ดีเดียว เขาตัดสินใจและทุกครั้งที่มันเป็นความหวังและเขาออกจากสถานที่พักผ่อนของเขาให้ดี วันสวมและในช่วงบ่ายเขามาในสุนัขนอนอยู่ตามข้างถนน มันมีเพียงขาหน้าของมันและทั้งส่วนล่างของร่างกายของมันเน่าเปื่อยและปกคลุมด้วยหนอน แม้จะมีสภาพที่น่าสงสารของสุนัขที่ถูกหักที่เดินผ่านไปมาอย่างน่าสงสารและพยายามที่จะกัดพวกเขาโดยการลากตัวเองไปตามพื้นดินที่มีสองขาที่ดี. Asanga เป็นจมกับความรู้สึกที่สดใสและทนไม่ได้ของความเห็นอกเห็นใจ เขาตัดชิ้นส่วนของเนื้อออกจากร่างกายของเขาเองและมอบมันให้กับสุนัขที่จะกิน จากนั้นเขาก็ก้มลงถอดหนอนที่ถูกบริโภคร่างกายของสุนัข แต่เขาก็คิดว่าเขาอาจจะทำร้ายพวกเขาหากเขาพยายามที่จะดึงพวกเขาออกมาพร้อมกับนิ้วมือของเขาและตระหนักว่าวิธีเดียวที่จะเอาพวกเขาจะอยู่บนลิ้นของเขา Asanga คุกเข่าบนพื้นดินและกำลังมองหาที่น่ากลัวหนองบิดมวลปิดตาของเขา เขา leant ใกล้ชิดและนำออกจากลิ้นของเขา สิ่งต่อไปที่เขารู้ว่าลิ้นของเขาได้สัมผัสพื้นดิน เขาเปิดตาของเขาและเงยหน้าขึ้นมอง สุนัขก็หายไป; . มีในสถานที่ที่เป็น Maitreya พระพุทธเจ้าล้อมรอบด้วยรัศมีส่องแสงของแสง"ที่ล่าสุด" Asanga กล่าวว่า "ทำไมคุณไม่เคยปรากฏกับผมมาก่อนหรือไม่" Maitreya พูดเบา ๆ "มันไม่เป็นความจริงที่ฉันไม่เคยปรากฏ ให้คุณก่อน. ผมก็อยู่กับคุณตลอดเวลา แต่กรรมเชิงลบและ obscurations ของคุณทำให้คุณไม่สามารถเห็นฉัน. สิบสองปีของการปฏิบัติที่ละลายในน้ำเล็กน้อยเพื่อให้คุณเป็นที่สุดท้ายที่สามารถมองเห็นสุนัข. แล้วต้องขอบคุณคุณของแท้ และความเมตตาจริงใจ obscurations ทั้งหมดที่ถูกกวาดออกไปอย่างสมบูรณ์และคุณสามารถเห็นฉันก่อนที่คุณจะได้ด้วยตาของคุณเองมาก. ถ้าคุณไม่เชื่อว่านี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ผมบนไหล่ของคุณและพยายามดูว่าใครสามารถเห็น ฉัน. " Asanga ใส่ Maitreya บนไหล่ขวาของเขาและเดินไปที่ตลาดที่เขาเริ่มที่จะขอให้ทุกคน: "มีอะไรฉันได้บนไหล่ของฉัน" "ไม่มีอะไร" คนส่วนใหญ่พูดและรีบบน เพียงคนเดียวที่หญิงชราคนหนึ่งซึ่งได้รับกรรมบริสุทธิ์เล็กน้อยตอบ: "คุณมีศพเน่าเปื่อยของสุนัขเก่าบนไหล่ของคุณที่ทั้งหมด." Asanga เข้าใจที่ผ่านมาไม่มีที่สิ้นสุดอำนาจของความรักความเมตตาที่บริสุทธิ์และเปลี่ยนกรรมของเขา และเพื่อทำให้เขาพอดีเรือที่จะได้รับวิสัยทัศน์และการเรียนการสอนของ Maitreya จากนั้นหน่อ-DHA Maitreya ที่มีชื่อหมายถึง "ความรักความเมตตา" เอา Asanga เพื่อดินแดนสวรรค์และมีให้เขาสอนประเสริฐมากมายที่อยู่ในหมู่ผู้ที่สำคัญที่สุดในทั้งหมดของพุทธศาสนา. (อย่างที่บอกว่าโดย Sogyal พอชในทิเบต หนังสือของการใช้ชีวิตและตาย. Copyright @ 1992 โดย Sogyal พอช)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

asanga asanga เป็นหนึ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดของอินเดียพุทธวิสุทธิชน และมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 4 เขาไปที่ภูเขาเพื่อหนีโดดเดี่ยว ความสนใจทั้งหมดของเขาปฏิบัติกรรมฐานที่พระพุทธเจ้าพระศรีอริยเมตไตรย ในหวังแรงกล้าว่าเขาจะได้รับความสุขกับนิมิตของพระพุทธเจ้าและคำสอนของพระองค์ .

6 ปี asanga นั่งสมาธิใน extreme ความลำบากแต่ไม่ได้มีหนึ่งมงคลฝัน เขาท้อ และคิดว่าเขาจะไม่ประสบความสำเร็จกับความทะเยอทะยานของเขาที่จะพบพระพุทธเจ้าพระศรีอริยเมตไตรย และดังนั้น เขาทิ้งองค์ชายออกจากอาศรมของเขา เขายังไปไกลลงถนนเมื่อเขาเห็นผู้ชายถูมหาศาลแท่งเหล็กที่มีแถบของผ้าไหม asanga ไปขึ้นเขา และถามเขาว่า เขากำลังทำอะไร " ผมยังไม่ได้รับเข็ม" ชายคนนั้นตอบว่า " งั้นฉันจะทำให้หนึ่งของแท่งเหล็กนี้ asanga จ้องมองเขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก แม้ว่าเขาสามารถที่จะจัดการมันใน ฮันเดรด ปี เขาคิดว่า อะไรจะเป็นจุดที่ ? เขาพูดกับตัวเอง : " ดูปัญหาคนอื่นให้ตัวเองมากกว่าสิ่งที่สิ้นดี คุณกำลังทำอะไรบางอย่างที่มีคุณค่าจริงๆ ฝึกจิต และ คุณ ไม่ เกือบแล้ว เขากล่าวว่าตั้งอยู่ ." เขาหันหลังกลับไปถอยของเขา

อีกสามปี ผ่านไป ก็ยังไม่มีสัญญาณน้อยที่สุดจากพระพุทธเจ้าพระศรีอริยเมตไตรย " ตอนนี้ ฉันแน่ใจว่า เขาคิดว่า " ฉันจะไม่ประสบความสำเร็จ ดังนั้นเขาซ้ายอีกครั้ง และไม่นาน มาถึงโค้งในถนนที่มีหินใหญ่ ตัวสูงดูเหมือนจะสัมผัสท้องฟ้าที่เท้าของหินเป็นคนที่ไขว่ rubbing กับขนนกที่แช่อยู่ในน้ำ " . คุณทำอะไรน่ะ ? " asanga ถาม " หินก้อนนี้ใหญ่มาก จะหยุดดวงอาทิตย์ไม่ให้ส่องที่บ้านของฉันดังนั้นฉันพยายามที่จะกำจัดมัน . " asanga ประหลาดใจในพลังความพากเพียรของมนุษย์และละอายใจที่ขาดของตัวเองของการอุทิศตน เขากลับไปถอยของเขา

3 ปีผ่านไปเขายังไม่ได้ยังโสดฝันที่ดี เขาตัดสินใจทันทีและสำหรับทั้งหมด มันคือความหวัง และเขาซ้ายถอยของเขาดี วันใส่ และ ในช่วงบ่ายเขามาข้ามสุนัขนอนอยู่ข้างๆถนน มันมีเพียงขาหน้าของมัน , และทั้งหมดของร่างกายส่วนล่างของมันก็เน่าและปกคลุมด้วยหนอนแมลง แม้สภาพที่น่าสงสารของสุนัขถูกตะคอกใส่ผู้คนที่น่าสงสารและพยายามกัดโดยการลากตัวเองตามพื้นด้วยสองขาของมันดี ถูกด้วย

asanga สดใส และทนความรู้สึกของความเห็นอกเห็นใจ เขาตัดชิ้นเนื้อจากร่างของเขาเอง และให้สุนัขกิน แล้วเขาก็ก้มลงไปถอดหนอนที่ใช้ร่างกายของสุนัขแต่จู่ๆ เขาก็คิดว่า เขาอาจจะทำร้ายเขาถ้าเขาพยายามที่จะดึงมันออกด้วยมือของเขาและตระหนักว่าวิธีเดียวที่จะลบพวกเขาจะบนลิ้นของเขา asanga คุกเข่าบนพื้นและมองภีมหนอง 2 , มวล , ปิดตาของเขา เขาเรียนรู้ที่ใกล้ชิดและแลบลิ้น . สิ่งต่อไปที่เขารู้จัก ลิ้นของเขาสัมผัสพื้น เขาลืมตาขึ้น และเงยหน้าขึ้นมองสุนัขหายไป มีในสถานที่คือพระพุทธเจ้าพระศรีอริยเมตไตรย นก โดย ออร่าประกายแสง

" ในที่สุด asanga " กล่าวว่า " ทำไมคุณไม่มากับฉันก่อน ?

พระเมตไตรย พูดเบา ๆ " มันไม่เป็นความจริงที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน ผมอยู่กับคุณตลอดเวลา แต่กรรมเชิงลบของคุณและ obscurations ป้องกันคุณจากที่เห็นผมสิบสองปีของการปฏิบัติที่ละลายมันเล็กน้อยเพื่อให้คุณที่เมื่อได้เห็นสุนัข งั้น ขอบคุณที่เมตตาแท้และจริงใจของคุณ พวก obscurations ถูกกวาดออกไปและคุณจะเห็นฉันก่อน ด้วยตาของคุณเอง ถ้าคุณไม่เชื่อว่า จะเกิดอะไรขึ้น วางฉันบนไหล่ของคุณ และดูว่าใครสามารถเห็นฉัน" asanga ใส่พระศรีอริยเมตไตรยบนไหล่ขวาของเขาและไปที่ตลาด ที่เขาเริ่มถามทุกคน : " สิ่งที่ฉันได้รับบนไหล่ของฉัน ? " ไม่มีอะไรที่ " คนส่วนใหญ่พูดและรีบเดินต่อ มีหญิงชราคนหนึ่ง ซึ่งกรรมได้เล็กน้อยบริสุทธิ์ ตอบว่า " คุณมีศพเน่าเปื่อยของหมาแก่บนไหล่ของคุณที่ทั้งหมด" asanga ในที่สุดเข้าใจพลังของความเมตตาที่ไม่มีที่สิ้นสุดให้เปลี่ยนกรรมของเขา และทำให้เขาเป็นร่างทรงให้พอดีกับที่จะได้รับวิสัยทัศน์และการสอนของพระศรีอริยเมตไตรย . แล้วพระศรีอริยเมตไตรย Bud DHA ที่มีชื่อแปลว่า " ความเมตตา " เอา asanga เพื่ออาณาจักรสวรรค์ และก็ให้เขาสอนประเสริฐหลายที่อยู่ในหมู่ที่สำคัญที่สุดในทั้งหมดของพระพุทธศาสนา

( ที่บอกโดยโซเกียลรินโปเชทิเบตในหนังสือชีวิตและความตาย ลิขสิทธิ์ @ 1992 โดยโซเกียลริมโปเช )