กำพร้าผีน้อยที่เมืองแห่งหนึ่งมีเด็ก

กำพร้าผีน้อย

ที่เมืองแห่งหนึ่งมีเด็กน้อยคนหนึ่งกำพร้าพ่อและแม่ ได้เที่ยวขอทานเขากินจนโตเป็นหนุ่มแล้ว

จึงออกจากเมืองมาทำนาทำไร่ ณ ที่แห่งหนึ่ง เมื่อข้าวพืชงอกงามขึ้น ได้มีสัตว์ต่างๆ มากิน แม้จะไล่อย่างไรก็ไม่ไหว เอาอะไรมาทำเครื่องดักก็ยังขาดหมด จึงไปขอเอาสายไหม จากย่าจำสวน (คนสวนของพระราชา)

มาทำจึงจับได้ช้าง ช้างเมื่อถูกจับได้กลัวตายจึงร้องขอชีวิตและบอกว่าจะให้ของวิเศษถอดงาข้างหนึ่งให้
ท้าวกำพร้าผีน้อย จึงปล่อยไปแล้วเอางาช้างมาไว้ที่บ้าน ต่อมาท้าวกำพร้าดักได้เสือ เสือก็ยอมเป็นลูกน้อง
โดยบอกว่าถ้ามีเรื่องเดือดร้อนจะมาช่วย ต่อมาจับได้อีเห็น อีเห็นก็ยอมเป็นลูกน้อง เช่นเดียวกันกับเสือ
ต่อมาจับพญาฮุ้ง (นกอินทรีย์) พญาฮุ้งก็ยอมเป็นลูกน้อง และตัวสุดท้ายจับได้คือผีน้อยที่มาขโมยกินปลาที่ไซ
น้อยก็ยอมเป็นลูกน้อง เมื่อ ขณะที่ท้าวกำพร้าได้เอางาช้างมาไว้ที่บ้าน ในงาช้างนั้นได้มีหญิงสาวคนหนึ่งชื่อสีดา อาศัยอยู่ นางได้ออกมาทำอาหารไว้รอท้าวกำพร้า ต่อมาท้าวกำพร้าจับนางได้จึงทุบงาช้างนั้น เพื่อจะไม่ให้นางหลบเข้าไปอยู่อีก นางจึงอยู่กินเป็นสามีภรรยากันตั้งแต่นั้นมา ความสวยงามของสีดา ได้ยินไปถึงพระราชา
เมื่อพระราชาเห็นแล้วก็รักใคร่จึงจะยึดเอาแต่ก็กลัวคนจะติเตียน จึงท้าท้าวกำพร้า พนันขันแข่งต่างๆ โดยถ้าท้าวกำพร้าแพ้จะยึดนางสีดามา ถ้าพระองค์แพ้จะยอมยกเมืองให้ครึ่งหนึ่ง
การแข่งขันนั้นคือ ชนวัว , ชนไก่ , แข่งเรือ แต่ปรากฏว่าท้าวกำพร้าชนะทุกครั้ง เพราะในการชนวัวนั้น
เสือแปลงเป็นวัวมาช่วยท้าวกำพร้า, ชนไก่นั้นอีเห็นแปลงเป็นไก่มาช่วย กัดไก่ของพระราชาตาย
ในการแข่งขันเรือนั้นพญาฮุ้งมาเป็นเรือและได้ทำให้เรือพระราชาล่มแล้วกินคนหมด
ทั้งเมือง
เมื่อพระราชาตายแล้วได้รวมหัวกับบ่างลั่วตัวหนึ่ง โดยให้บ่างลั่วร้องเรียกวิญญาณของนางสีดามา
โดยร้องครั้งแรกนางก็ไม่สบาย ครั้งที่สองสลบไป ครั้งที่สามจึงตายวิญญาณของนางจึงมาอยู่กับพวกผีพระราชา ส่วนท้าวกำพร้าปรึกษากับผีน้อย ผีน้อยบอกว่าอย่าเพิ่งเผาจะตามไปดูวิญญาณของนางอยู่ที่ใด
เมื่อผีน้อยตามจึงรู้เรื่องทั้งหมด ได้วางแผนจับบ่างลั่วตัวนั้น เข้าไปตีสนิทกับบ่างลั่วแล้ว สานข้อง (ที่ใส่ปลา) ครั้งแรกสานด้วยไม้ใผ่แล้วให้บ่างลั่วเข้าไปข้างใน แล้วให้ยันดู ปรากฏว่าข้องแตก จึงสานด้วยลวด แล้วบอกให้บ่างลั่วเข้าไปดูแล้วบอกให้ยันดู ปรากฏว่าข้องไม่แตกจึงรีบหาฝามาปิด แล้วรีบเอามาให้ท้าวกำพร้าบังคับให้บ่างลั่วร้องเรียกเอาวิญญาณนางสีดากลับ คืนมาไม่เช่นนั้นจะฆ่าเสีย บ่างลั่วจึงร้องเรียกเอาวิญญาณนางกลับมา โดยร้องครั้งแรกก็เคลื่อนไหว ครั้งที่สองฟื้นขึ้นครั้งที่สามหายเป็นปกติทุกอย่าง พอทุกอย่างปกติแล้วท้าวกำพร้าจึงหลอกว่าขอดูไอ้ที่ร้องเอาวิญญาณคนได้ไหม บ่างลั่วจึงแลบลิ้นออกมาให้ดู ท้าวกำพร้าจึงตัดลิ้นบ่างลั่วนั้นเสีย เพราะกลัวมันจะร้องเอาวิญญาณไปอีก บ่างลั่วจึงร้องไม่ชัดตั้งแต่นั้นมา ส่วนท้าวกำพร้ากับนางสีดา ได้ปกครองเมืองแทนพระราชาที่ตายนั้น

ผลลัพธ์ (ลาว) 1:

ณ ที่แห่งหนึ่งเมื่อข้าวพืชงอกงาม ขึ้นได้มีสัตว์ต่างๆมากินแม้จะไล่อย่างไรก็ไม่ไหวเอาอะไรมาทำเครื่องดักก็ยังขาดหมดจึงไปขอเอาสายไหมจากย่าจำสวน (คนสวนของพระราชา) มาทำ จึงจับได้ช้าง ต่อมาท้าวกำพร้าดักได้เสือ ต่อมาจับได้อีเห็นอีเห็น ก็ยอมเป็นลูกน้อง (นกอินทรีย์) พญาฮุ้งก็ยอมเป็นลูกน้อง เมื่อ อาศัยอยู่นางได้ออกมาทำอาหาร ไว้รอท้าวกำพร้า เพื่อจะไม่ให้นางหลบเข้าไปอยู่ อีก ความสวยงามของสีดา จึงท้าท้าวกำพร้าพนันขันแข่งต่างๆ โดยถ้าท้าวกำพร้าแพ้จะยึดนางสีดามา ชนวัว, ชนไก่, แข่งเรือ แต่ปรากฏว่าท้าวกำพร้าชนะ ทุกครั้ง ชนไก่นั้นอีเห็นแปลงเป็นไก่ มาช่วย ครั้งที่สองสลบไป ส่วนท้าวกำพร้าปรึกษากับผีน้อย ได้วางแผนจับบ่างลั่วตัวนั้น เข้าไปตีสนิทกับบ่างลั่วแล้วสานข้อง (ที่ใส่ปลา) แล้วให้ยันดูปรากฏว่าข้องแตก จึงสานด้วยลวด ปรากฏว่าข้องไม่แตกจึงรีบหา ฝามาปิด คืนมาไม่เช่นนั้นจะฆ่าเสีย โดยร้องครั้งแรกก็เคลื่อนไหว บ่างลั่วจึงแลบลิ้นออกมา ให้ดู เพราะกลัวมันจะร้องเอาวิญญาณไป อีก ส่วนท้าวกำพร้ากับนางสีดา