THE objective of the paper is to de

THE objective of the paper is to describe a situation in today’s
Malaysia where people of diverse religions are co-existing seemingly
in relative peace, mutual respect and understanding, but remain institutionally
separate, a situation which has been described as religious
pluralism. Like many terms in the social sciences, the term “religious
pluralism” has been used in many senses by its users. In its widest and
most common usage, it has been defined as religious diversity or heterogeneity,
which means a simple recognition of the fact that there are
many different religious groups active in any given geo-political space
under consideration and that there is a condition of harmonious co-existence
between followers of different religions. The term has also been
used to mean a form of ecumenism where individuals of different religions
dialogue and learn from each other without attempting to convince
each other of the correctness of their individual set of beliefs. The third
sense in the use of the term is that pluralism means accepting the beliefs
taught by religions other than one’s own as valid, but not necessarily
true. Its usage in the third sense often gives rise to one controversy or
another.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของกระดาษจะอธิบายสถานการณ์ในวันนี้มาเลเซียที่ผู้คนหลากหลายศาสนาจะร่วมที่มีอยู่ดูเหมือนว่าในความสัมพันธ์ ความเคารพ และความเข้าใจ แต่ยังคง institutionallyแยก สถานการณ์ที่มีการอธิบายว่า ศาสนาpluralism เหมือนมากมายในสังคมวิทยา คำว่า "ศาสนาใช้ pluralism"ในความรู้สึกมาก โดยผู้ใช้ ในความกว้าง และการใช้งานมากที่สุด มันถูกกำหนดเป็นความหลากหลายทางศาสนาหรือ heterogeneityซึ่งหมายความว่า การรับรู้ความจริงที่ว่ามีเรื่องหลายศาสนากลุ่มต่าง ๆ ใช้งานอยู่ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์การเมืองกำหนดภายใต้การพิจารณาและที่ มีเงื่อนไขของการดำรงอยู่ร่วมสามัคคีระหว่างลูกศิษย์ของศาสนาอื่น ยังได้รับคำใช้หมายถึง แบบของ ecumenism ซึ่งบุคคลของศาสนาต่าง ๆพูดคุย และเรียนรู้จากแต่ละอื่น ๆ โดยพยายามที่จะโน้มน้าวให้กันของความถูกต้องของชุดความเชื่อของแต่ละ ที่สามมีความรู้สึกในการใช้คำว่า pluralism หมายถึง การยอมรับความเชื่อสอน โดยศาสนาอื่นที่ไม่ใช่ตัวเองถูกต้อง แต่ไม่จำเป็นเป็นจริง การใช้ในแง่ที่สามมักจะก่อให้เกิดการถกเถียงหนึ่ง หรืออื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของกระดาษคือการอธิบายสถานการณ์ในวันนี้มาเลเซียที่ผู้คนที่มีความหลากหลายของศาสนาจะร่วมที่มีอยู่ดูเหมือนจะอยู่ในความสงบญาติเคารพซึ่งกันและกันและความเข้าใจแต่ยังคง institutionally แยกสถานการณ์ซึ่งได้รับการอธิบายว่าศาสนาพหุนิยม เช่นเดียวกับหลายคำในสังคมศาสตร์คำว่า "ศาสนาฝ่าย" ได้ถูกนำมาใช้ในความรู้สึกของหลาย ๆ โดยผู้ใช้ ในที่กว้างที่สุดของตนและการใช้งานที่พบมากที่สุดจะได้รับการกำหนดให้เป็นความหลากหลายทางศาสนาหรือเซลล์สืบพันธุ์ซึ่งหมายถึงการรับรู้ที่เรียบง่ายของข้อเท็จจริงที่ว่ามีหลายกลุ่มทางศาสนาที่แตกต่างกันอย่างแข็งขันในการใดๆ ที่กำหนดพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ทางการเมืองภายใต้การพิจารณาและนั่นก็คือสภาพของความสามัคคีการอยู่ร่วมกันระหว่างสาวกของศาสนาที่แตกต่างกัน คำยังได้รับการใช้หมายถึงรูปแบบของการที่บุคคลนิกายของศาสนาที่แตกต่างกันการสนทนาและการเรียนรู้จากกันและกันโดยไม่ต้องพยายามที่จะโน้มน้าวให้คนอื่นๆ ในความถูกต้องของการตั้งค่าของแต่ละบุคคลของพวกเขาจากความเชื่อ ที่สามความรู้สึกในการใช้คำที่เป็นที่ฝ่ายหมายถึงการยอมรับความเชื่อสอนโดยศาสนาอื่นที่ไม่ใช่ตัวของตัวเองที่ถูกต้องแต่ไม่จำเป็นต้องเป็นความจริง การใช้งานในความหมายที่สามมักจะก่อให้เกิดความขัดแย้งอย่างใดอย่างหนึ่งหรืออีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ของกระดาษคือการอธิบายสถานการณ์ในวันนี้
มาเลเซียที่ผู้คนของศาสนาที่หลากหลายเป็น Co ที่มีอยู่ดูเหมือน
ในความสงบญาติ เคารพซึ่งกันและกัน และความเข้าใจ แต่ยังคง institutionally
แยก , สถานการณ์ที่ได้รับการอธิบายเป็นพหุศาสนา

ชอบรูปมากในทางสังคมศาสตร์ คำว่า " ศาสนา
คณะกรรมการการเลือกตั้ง " ถูกใช้ในความรู้สึกมากมาย โดยผู้ใช้ ในกว้างและ
การใช้งานทั่วไปมากที่สุด มันได้ถูกกำหนดโดยศาสนาหรือสามารถยอมรับง่ายๆ
แปลว่า , ความจริงที่ว่ามีหลายศาสนาอยู่ในกลุ่ม

พื้นที่ทางการเมืองใด ๆทางภูมิศาสตร์ภายใต้การพิจารณา และมีเงื่อนไขของการอยู่ร่วมกัน
อิอิระหว่างศาสนิกชนของศาสนาต่าง ๆ เทอมก็ถูก
ใช้หมายถึงรูปแบบของนิกายที่บุคคลต่างศาสนา
สนทนาและเรียนรู้ซึ่งกันและกัน โดยไม่พยายามที่จะโน้มน้าว
แต่ละอื่น ๆของความถูกต้องของการตั้งค่าของแต่ละความเชื่อ ความรู้สึกที่สาม
ในคำที่ใช้นั้นหมายถึงการยอมรับความเชื่อ
พหุสอนศาสนาอื่นนอกจากตัวเองเป็นใช้ได้ แต่ไม่จำเป็นต้อง
จริง การใช้ในแง่ที่สามมักจะให้ขึ้นหนึ่งการโต้เถียงหรือ
อีก