“The studio is a room of problems,”

“The studio is a room of problems,” Ryan Estep says. And many of them seem to be of his own creation. The 34-year-old artist likes to complicate the making of his shadowy abstract paintings by using difficult materials and processes. He sterilizes soil in an industrial kiln before sifting it through a metal screen onto canvases coated with glue in a careful Ben-Day dot pattern—which he ends up smearing when he removes the screen. Or he will paint the edges of a large canvas with a mixture 
of black pigment and Lidocaine, a skin-numbing agent that makes his hands fumble as he attempts 
to re-stretch the wet canvas on its frame. Estep might be eschewing traditional methods of painting, but it’s not necessarily to advance some new school of thought—he is just “expressing physical gestures in an honest way,” he says. The messiness of his work, he adds, reflects “how much I hate what I’m doing at the moment.” This inimical attitude belies Estep’s dedication to his calling: Currently, he is raising a Meyer lemon tree in his Brooklyn studio, “pollinating” it using a paintbrush with greater care than the bees that might otherwise do the job. He wants to mix pollen and encaustic to make drawings, and plans to use lemon trees and their fruit in new projects. And yet, despite his apparent devotion to the tree, which looks to be thriving, Estep claims, “I don’t have any connection to anything I make.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"สตูดิโอเป็นห้องพักของปัญหา Ryan Estep กล่าว และหลายคนอาจจะสร้างตัวเอง 34 ปีศิลปินชอบทำทำนามธรรมเขาเงา โดยใช้วัตถุดิบที่ยาก เขา sterilizes ดินเผาเป็นอุตสาหกรรมก่อนตะแกรงผ่านจอโลหะลงบนผ้าใบเคลือบ ด้วยกาวในลายจุดวันเบนระวัง — ซึ่งเขาจบลงเปื้อนเมื่อเขาเอาหน้าจอ หรือเขาจะสีขอบของผืนผ้าใบขนาดใหญ่ มีส่วนผสมของเม็ดสีดำและ Lidocaine แทนทำให้มึนงงผิวที่ทำให้มือของเขา fumble เป็นเขาพยายามยืดผ้าใบเปียกบนเฟรมของใหม่ Estep อาจ eschewing วิธีการแบบดั้งเดิมของภาพวาด แต่ไม่จำเป็นต้องก้าวหน้าบางอย่างที่ความคิดของโรงเรียนใหม่ซึ่งเขาเป็นเพียง "การแสดงท่าทางกายภาพในทางซื่อสัตย์ เขากล่าวว่า Messiness งานของเขา เขาเพิ่ม สะท้อน "เท่าใดฉันเกลียดสิ่งที่ฉันทำในขณะนี้" ทัศนคตินี้ inimical belies Estep ของการอุทิศตนเพื่อโทรศัพท์ของเขา: อยู่ เขาจะเลี้ยงต้นไม้ Meyer มะนาวในสตูดิโอบรู๊คลิน "pollinating" โดยใช้ paintbrush หรือการดูแลยิ่งกว่าผึ้งที่มิฉะนั้นอาจทำงาน เขาต้องการผสมเกสรและ encaustic ให้ภาพวาด และแผนการใช้ต้นมะนาวและผลไม้ของพวกเขาในโครงการใหม่ และยัง แม้จะจงรักภักดีของเขาชัดเจนกับต้นไม้ ซึ่งมองไปจะเจริญรุ่งเรือง เรียกร้อง Estep "ฉันไม่ได้เชื่อมต่อใด ๆ ในสิ่งที่ทำ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สตูดิโอห้องของปัญหา" ไรอันกล่าวว่า Estep และหลายคนดูเหมือนจะเป็นของการสร้างของเขาเอง ศิลปิน 34 ปีชอบที่จะมีความซับซ้อนการทำภาพวาดนามธรรมของเขาเงาโดยใช้วัสดุและกระบวนการที่ยากลำบาก เขาฆ่าเชื้อดินในเตาเผาอุตสาหกรรมก่อนที่จะลอดผ่านหน้าจอลงบนผืนผ้าโลหะเคลือบด้วยกาวในระวังเบนวัน dot รูปแบบที่เขาจบลงด้วยการทาเมื่อเขาเอาหน้าจอ หรือเขาจะวาดขอบของผืนผ้าใบขนาดใหญ่ที่มีส่วนผสมของเม็ดสีดำและลิโดเคนตัวแทนผิวทำให้มึนงงที่ทำให้มือของเขาคลำหาในขณะที่เขาพยายามที่จะ re-ยืดผ้าใบเปียกในกรอบของ Estep อาจจะละทิ้งวิธีการแบบดั้งเดิมของการวาดภาพ แต่ก็ไม่จำเป็นที่จะก้าวไปบางโรงเรียนใหม่ของความคิดเขาเป็นเพียง "การแสดงท่าทางทางกายภาพในทางที่ตรงไปตรงมา" เขากล่าว สกปรกของการทำงานของเขาเขากล่าวเสริมว่าสะท้อนให้เห็นถึง "วิธีการมากฉันเกลียดสิ่งที่ฉันทำในขณะนี้." นี่ทัศนคติปฏิปักษ์ปฏิเสธการอุทิศตน Estep ในการโทรของเขาปัจจุบันเขาจะเพิ่มมะนาวต้นไม้เมเยอร์ในสตูดิโอของเขาบรูคลิ " pollinating "โดยใช้พู่กันด้วยความระมัดระวังมากกว่าผึ้งที่อื่นอาจทำผลงานได้ เขาต้องการที่จะผสมเกสรและ encaustic ที่จะทำให้ภาพวาดและวางแผนที่จะใช้ต้นมะนาวและผลไม้ของพวกเขาในโครงการใหม่ และยังเห็นได้ชัดแม้จะมีความจงรักภักดีของเขากับต้นไม้ซึ่งดูเหมือนจะเจริญรุ่งเรือง Estep อ้างว่า "ผมไม่ได้มีการเชื่อมต่อกับสิ่งที่ฉันทำใด ๆ ."