Four centuries after King Naresuan the Great died, scholars are still sparring over where exactly the warrior king passed away.
It's not an easy quarrel to settle. King Naresuan spent more time on the battlefield than in a palace. But as the scholars continue their dispute they are searching deeper for insights into his thinking as well as making bolder conjectures on just how far his outward-looking foreign policy stretched.
Besides the debate on where his remains lie, historians are also debating how much of his outlook was shaped inBurma, where he was held captive during his youth, and how much of his perspective he owed to the influences of the ancient capital Thai capital.
It was inAyutthaya last week, at the commemoration of the 401st anniversary of King Naresuan's death, that Thai historians discussed a novel view about his way of thinking.
The way he led his troops into battle was, well, quite Burmese, some said.
"Unlike other Thai kings, Phra Naresuan's way of thinking was like that of the Burmese kings," Sunait Chutin-taranond, a Chulalongkorn University historian, said at the seminar "Where did King Naresuan die, in Thailand, Burma or Mon?"
Scholars pondered arcane topics like the degree of King Naresuan's fluency in Burmese and his penchant for betel nut, as they discussed his demise in 1605 somewhere en route to Ava, where he was leading his troops to attack the then Burmese capital in what turned out to be his final campaign.
Some historians raised doubts about just how fluent the king's Burmese had actually been. Others suggested he had picked up a taste for betel nut and tea inAyutthaya, which, historian Thamrongsak Petchlert-anan was swift to point out, were popular in the Thai capital during the king's reign from 1590 to 1605.
Naresuan learned military strategy and political science during his nine years as a captive at the Burmese court at Pegu, according to "A History of Burma" by Maung Htin Aung.
According to Thai and Burmese accounts, Prince Naresuan was sent to live in Pegu in order to ensure his father Somdet Phra Maha Thammarachathirat remained loyal to Burmese King Bayinnaung.
Prince Naresuan returned toSiam when he was 16 and immediately committed his life to non-stop warfare. Nineteen years later he became king and embarked on continuous military campaigns, dying at the age of 50.
A study of King Naresuan's battles indicates that the warrior king looked at politics far beyond theChao Phya River basin, Sunait said.
"He didn't just defendAyutthaya: he actively attackedBurma. The king carried war into the Irrawaddy basin in order to maintain the stability ofAyutthaya," the historian said.
King Naresuan launched an attack on Ava to preventBurma's new king from becoming stronger than the preceding one, he added.
King Naresuan may have believed that a stableAyutthaya required a weakened Ava and launched his campaign to prevent his western rival from extending its power over theIrrawaddy and Chao Phya basins, Sunait said.
Historians agree that King Naresuan died before he arrived at the Burmese capital, but they disagree on the location.
The "father of Thai history" has King Naresuan dying inSiam, in tambon Thung Kaew, then known as Muang Hang. This is the established view set out in "The Biography of King Naresuan the Great" written in 1950 by Prince DamrongrajanubAChap.
According to Prince Damrong, King Naresuan and his younger brother Somdet Phra Ekathotsarot led their troops fromAyutthaya to Muang Chiang Mai, where they collected another 200,000 soldiers. The king then divided the troops into two armies, assigning his brother to lead one to Muang Fang while he headed to Muang Hang.
But while Thai historians say King Naresuan died at Muang Hang, the Shan people beg to differ. According to their popular history, King Naresuan died at the Shan town ofMongton while on his way to help Chao Kham Kai Noi, the Prince of Hsenwi, resist the Burmese.
Naresuan is still remembered by the Shan as the Thai king who helped them win independence for theShan State in 1600 with his ally the Prince of Hsenwi.
In the Shan version, their independence hinges on a deep friendship. The two Siamese princes and the Prince of Hsenwi forged a close bond while they were fellow hostages at the Burmese court, and King Naresuan died while rushing to the aid of a friend of his youth, they say.
The Thai chronicles are less appealing. They have the warrior king dying of a sudden illness, a toxic disease characterised by skin pustules.
According to the Shan, however, the Thai king and the Shan prince died side by side on the battlefield.
Many Shan believe King Naresuan was cremated and his ashes interred in a stupa in Mongton, in the southern part of theShan State. Shan soldiers still revere the Thai king as a hero who helped liberate them. Many wear King Naresuan amulets to protect them in their ongoing war with the Burmese junta.
Recent Thai scholarship, however, identifies the town where King Naresuan died as Wieng Haeng in Chiang Mai.
Villagers there even claim the "Royal Ceremonial Felt Hat" believed to have been worn by the king into battle was found in Wieng Haeng and has been kept there as historical evidence.
While some scholars continue to spar about the location of the warrior king's death, others are shifting the debate onto new planes and extending their research beyond his deathbed and his countless battles.
One new story even has the king expanding his foreign policy beyondSoutheast Asia. In October 1592 King Naresuan sent a mission toChina, offering to send the Siamese navy to helpKorea, then a tributary ofChina, repel the Japanese, this story says. The Chinese, however, turned down the king's offer in February 1593.
The proposal, however, demonstrated King Naresuan's comprehension of international relations and his policy of showing respect forChina's dominance inAsia at the time, according to the view of some contemporary historians.
สี่ร้อยปีหลังจากที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเสียชีวิต นักวิชาการจะยังคง sparring มากกว่าที่ว่ากษัตริย์นักรบผ่านไปได้ไม่มีทะเลาะง่ายเพื่อชำระ สมเด็จพระนเรศวรใช้เวลามากขึ้นในสนามรบมากกว่าในวัง แต่เป็นนักปราชญ์ต่อข้อโต้แย้งของพวกเขาพวกเขาจะค้นลึกสำหรับเจาะลึกความคิด ตลอดจนทำ bolder conjectures ในเพียง เท่าใดนโยบายต่างประเทศของเขามองภายนอกที่ท้าทายนอกจากการอภิปรายในที่ของเขายังคงอยู่ นักประวัติศาสตร์จะยังโต้วาทีจำนวน outlook ของเขามีรูป inBurma ที่เขาจัดขึ้นภายในกิจการและระหว่างหนุ่ม และจำนวนของมุมมองของเขาที่เขาค้างเมืองหลวงมหานครโบราณที่มีอิทธิพลต่อการมันเป็น inAyutthaya สัปดาห์สุดท้าย ในที่ระลึกครบรอบปีที่ 401st ของสมเด็จพระนเรศวรตาย ที่นักประวัติศาสตร์ไทยกล่าวถึงมุมนวนิยายเกี่ยวกับวิธีคิดของเขาวิธีเขานำพลเข้ารบถูก ดี ค่อนข้างพม่า กล่าวว่าบางส่วน"แตกต่างจากกษัตริย์อื่น ๆ ไทย พระนเรศวรทางความคิดเป็นเหมือนที่กษัตริย์พม่า Sunait Chutin taranond นักประวัติศาสตร์ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวในงานสัมมนา"ที่ไม่ได้สมเด็จพระนเรศวรตาย ในไทย พม่า หรือมอญ "นักวิชาการ pondered arcane หัวข้อเช่นระดับของความคล่องแคล่วของสมเด็จพระนเรศวรในพม่าและเอาใจใส่ของเขาสำหรับหมากถั่ว ตามที่พวกเขาพูดถึงลูกของเขาใน 1605 บางเส้นให้เอวา ซึ่งเขาได้นำกองทหารของเขาโจมตีเมืองหลวงพม่าแล้วในสิ่งที่เปิดออกจะ ส่งเสริมการขายสุดท้ายของเขานักประวัติศาสตร์บางขึ้นบกอย่างคล่องแคล่วเพียงว่ากษัตริย์พม่าได้จริง ผู้แนะนำเขาได้รับรสชาติสำหรับหมากถั่ว และชา inAyutthaya ซึ่ง นักประวัติศาสตร์ Petchlert-อนัน Thamrongsak swift ไป ได้รับความนิยมในช่วงรัชกาลของกษัตริย์จาก 1590 1605นเรศวรรู้กลยุทธ์ทางทหารและรัฐศาสตร์ในช่วงเก้าปีของเขาเป็นจำเลยที่ศาลพม่าที่ Pegu ตาม "A ประวัติของพม่า" โดยนาง Htin หม่องตามบัญชีไทยและพม่า ส่งเจ้าชายนเรศวรก็ยังคงภักดีกับกษัตริย์พม่า Bayinnaung ใน Pegu เพื่อให้บิดา สมเด็จพระมหา Thammarachathiratเจ้าชายนเรศวรกลับ toSiam เมื่อเขาถูก 16 และมุ่งมั่นไม่หยุดยั้งสงครามชีวิตของเขาทันที ทส่วนปีท่านเป็น กษัตริย์ และเริ่มต้นแคมเปญทางทหารอย่างต่อเนื่อง ตายอายุ 50การศึกษาของสมเด็จพระนเรศวรสงครามระบุว่า กษัตริย์นักรบมองเมืองไกลเกิน theChao ลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา Sunait กล่าว"เขาไม่ได้ defendAyutthaya เพียง: เขากำลัง attackedBurma พระมหากษัตริย์ดำเนินสงครามในลุ่มแม่น้ำอิรวดีเพื่อรักษาความมั่นคง ofAyutthaya นักประวัติศาสตร์กล่าวว่า การสมเด็จพระนเรศวรในการเปิดตัวโจมตีเอวากับกษัตริย์องค์ใหม่ของ preventBurma จากเป็นกว่าหนึ่งก่อนหน้านี้ เขาเพิ่มสมเด็จพระนเรศวรอาจเชื่อว่า stableAyutthaya เป็นต้องเอวาชะลอตัว และเปิดตัวแคมเปญของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้คู่แข่งของเขาตะวันตกขยายอำนาจของ theIrrawaddy และอ่างล่างหน้าของเจ้าพระยา Sunait กล่าวนักประวัติศาสตร์ยอมรับว่า สมเด็จพระนเรศวรเสียชีวิตก่อนที่เขามาถึงที่เมืองหลวงพม่า แต่พวกเขาไม่เห็นด้วยในสถานที่"พระบิดาประวัติศาสตร์ไทย" สมเด็จพระนเรศวรตาย inSiam ในตำบลทุ่งแก้ว นั้น ใช้ชื่อว่าเมืองหางได้ สร้างมุมมองกำหนดใน "ประวัติของพระนเรศวรมหาราช" เขียนในปี 1950 โดยเจ้า DamrongrajanubAChap อยู่ตามเจ้าชายดำรง สมเด็จพระนเรศวรและพระน้องชายสมเด็จพระเอกาทศรถนำ fromAyutthaya ของกองทัพเมืองเชียงใหม่ ที่พวกเขารวบรวมทหารอีก 200000 กษัตริย์ก็แบ่งกองทหารในกองทัพทั้งสอง กำหนดให้น้องนำการเมืองฝางในขณะที่เขามุ่งหน้าไปเมืองหางแต่ในขณะที่นักประวัติศาสตร์ไทยกล่าวว่า สมเด็จพระนเรศวรเสียชีวิตที่เมืองหาง คนชานขอแตกต่าง ตามประวัติศาสตร์ของพวกเขานิยม สมเด็จพระนเรศวรเสียชีวิตที่ ofMongton เมืองซานบนเขาไปช่วยเจ้าคำไก่น้อย เจ้า Hsenwi ต่อต้านพม่ายังได้จำ โดยชานสมเด็จพระนเรศวรมหาราชเป็นพระมหากษัตริย์ไทยที่ช่วยให้พวกเขาชนะเอกราชรัฐ theShan ใน 1600 กับพันธมิตรของพระองค์เจ้าชาย Hsenwiในรุ่นใหญ่ ความเป็นอิสระของพวกเขาแต่มิตรภาพลึก ปริ๊นซ์สยาม 2 และเจ้าชาย Hsenwi ปลอมพันธบัตรปิดใน ขณะที่พวกเขาควบคุมเพื่อนที่ศาลพม่า สมเด็จพระนเรศวรเสียชีวิตขณะวิ่งให้ความช่วยเหลือของเพื่อนของหนุ่ม พวกเขากล่าวว่าพงศาวดารไทยน่าสนใจน้อย มีกษัตริย์นักรบตายเจ็บป่วยฉับพลัน โรคพิษรนี pustules ผิวAccording to the Shan, however, the Thai king and the Shan prince died side by side on the battlefield.Many Shan believe King Naresuan was cremated and his ashes interred in a stupa in Mongton, in the southern part of theShan State. Shan soldiers still revere the Thai king as a hero who helped liberate them. Many wear King Naresuan amulets to protect them in their ongoing war with the Burmese junta.Recent Thai scholarship, however, identifies the town where King Naresuan died as Wieng Haeng in Chiang Mai.Villagers there even claim the "Royal Ceremonial Felt Hat" believed to have been worn by the king into battle was found in Wieng Haeng and has been kept there as historical evidence.While some scholars continue to spar about the location of the warrior king's death, others are shifting the debate onto new planes and extending their research beyond his deathbed and his countless battles.One new story even has the king expanding his foreign policy beyondSoutheast Asia. In October 1592 King Naresuan sent a mission toChina, offering to send the Siamese navy to helpKorea, then a tributary ofChina, repel the Japanese, this story says. The Chinese, however, turned down the king's offer in February 1593.The proposal, however, demonstrated King Naresuan's comprehension of international relations and his policy of showing respect forChina's dominance inAsia at the time, according to the view of some contemporary historians.
การแปล กรุณารอสักครู่..