JB: He wouldn’t be ‘aggressive,’ bu

JB: He wouldn’t be ‘aggressive,’ but his voice would sound like it. He’d ask stuff like “When did you start feeling like this?” or “What did I do wrong?” But knowing there is no possible good outcome to this, he’d sigh and just accept what just happened as he walks away from the situation. When nobody is looking though, he’d probably just sit down on the couch in the living room and just grow furious at himself as to what he had done wrong.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ: ท่านจะไม่ "ก้าวร้าว" แต่เสียงของเขาจะฟังมัน เขาจะขอให้สิ่งที่ชอบ "เมื่อได้คุณเริ่มรู้สึกเช่นนี้" หรือ "สิ่งที่ไม่ฉันผิด? " แต่รู้ว่า มีผลดีไม่ได้นี้ เขาจะถอนหายใจ และเพียงยอมรับเพียงเกิดขึ้นขณะที่เขาเดินจากสถานการณ์ เมื่อไม่มีใครจะมองว่า เขาอาจจะเพียงนั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่น และเพียงเติบโตโกรธที่ตัวเองเป็นสิ่งที่เขาได้ทำผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

JB: เขาจะไม่เป็น 'ก้าวร้าว' แต่เสียงของเขาจะเสียงเหมือนมัน เขาจะขอให้สิ่งที่ชอบ "เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มรู้สึกเช่นนี้?" หรือ "ผมทำอะไรผิดหรือเปล่า?" แต่รู้ว่าไม่มีผลดีไปได้ในการนี​​้เขาจะถอนหายใจและเพียงแค่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นขณะที่เขาเดินออกไป จากสถานการณ์ เมื่อไม่มีใครจะมองว่าเขาอาจต้องการเพียงแค่นั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่นและเพียงแค่เติบโตโกรธที่ตัวเองเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้ทำผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

JB : เขาไม่ได้ก้าวร้าว ' ' แต่เสียงของเขาจะชอบเสียงมัน เขาถามแบบนี้ " เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มรู้สึกแบบนี้ " หรือ " ฉันทำอะไรผิด ? " แต่รู้ว่าไม่มีเป็นไปได้ดี ผลนี้ เขาถอนหายใจและยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะเขาเดินออกไปจากสถานการณ์ เมื่อไม่มีใครกำลังมองหาแม้ว่าเขาอาจจะแค่นั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่นและเติบโต โกรธที่ตัวเองเป็นสิ่งที่เขาได้กระทำผิด