Plant defences against insect herbi

Plant defences against insect herbivores can be divided into ‘static’ or constitutive defences, and ‘active’ or induced defences, although the insecticidal compounds or proteins involved are often the same. Induced defences have aspects common to all plants, whereas the accumulation of constitutive defences is species-specific. Insect herbivores activate induced defences both locally and systemically by signalling pathways involving systemin, jasmonate, oligogalacturonic acid and hydrogen peroxide. Plants also respond to insect attack by producing volatiles, which can be used to deter herbivores, to communicate between parts of the plant, or between plants, to induce defence responses. Plant volatiles are also an important component in indirect defence. Herbivorous insects have adapted to tolerate plant defences, and such adaptations can also be constitutive or induced. Insects whose plant host range is limited are more likely to show constitutive adaptation to the insecticidal compounds they will encounter, whereas insects which feed on a wide range of plant species often use induced adaptations to overcome plant defences. Both plant defence and insect adaptation involve a metabolic cost, and in a natural system most plant–insect interactions involving herbivory reach a ‘stand-off’ where both host and herbivore survive but develop suboptimally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Defences พืชกับแมลง herbivores สามารถแบ่งออกเป็น 'คง' หรือขึ้น defences และ 'งาน' หรือเหนี่ยวนำให้ defences แม้ว่าสารประกอบ insecticidal หรือโปรตีนที่เกี่ยวข้องมักเหมือนกัน Defences อาจมีลักษณะทั่วไปพืชทั้งหมด ในขณะที่สะสมของ defences ขึ้นเป็น species-specific แมลง herbivores เปิดอาจ defences ทั้งภายใน และ systemically โดยแดงมนต์ systemin, jasmonate, oligogalacturonic กรด และไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ พืชยังตอบสนองการโจมตีแมลงผลิต volatiles ซึ่งสามารถใช้ขัดขวาง herbivores การสื่อสาร ระหว่างส่วนต่าง ๆ ของพืช หรือ ระหว่าง พืช เพื่อก่อให้เกิดการตอบสนองในการป้องกัน Volatiles พืชยังมีส่วนประกอบสำคัญในการป้องกันทางอ้อม แมลง herbivorous ได้ปรับทน defences พืช และท้องดังกล่าวยังสามารถขึ้น หรืออาจ แมลงช่วงโฮสต์พืชถูกจำกัดมีแนวโน้มที่จะแสดงสารประกอบ insecticidal ที่พวกเขาจะพบ การปรับตัวขึ้นในขณะที่แมลงที่กินอาหารหลากหลายชนิดของพืชมักจะ ใช้ท้องอาจจะเอาชนะ defences พืช ป้องกันพืชและแมลงปรับตัวเกี่ยวข้องกับต้นทุนการเผาผลาญ และในการโต้ตอบที่สุดพืชแมลงระบบธรรมชาติ เกี่ยวข้องกับ herbivory ถึงเป็น 'ขาลง' ที่โฮสต์และ herbivore รอด แต่พัฒนา suboptimally

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ป้องกันพืชกับสัตว์กินพืชแมลงสามารถแบ่งออกเป็น 'คงที่' หรือป้องกันส่วนประกอบและ 'ใช้งาน' หรือเหนี่ยวนำให้เกิดการป้องกันแม้ว่าสารฆ่าแมลงหรือโปรตีนที่เกี่ยวข้องมักจะเหมือนกัน ป้องกันการชักนำให้เกิดมีลักษณะร่วมกันเพื่อพืชทั้งหมดในขณะที่การป้องกันการสะสมของส่วนประกอบเป็นสายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจง สัตว์กินพืชแมลงเปิดใช้งานเหนี่ยวนำให้เกิดการป้องกันทั้งในประเทศและระบบทางเดินโดยการส่งสัญญาณที่เกี่ยวข้องกับ systemin, jasmonate กรด oligogalacturonic และไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ พืชนอกจากนี้ยังตอบสนองต่อการโจมตีแมลงโดยการผลิตสารระเหยซึ่งสามารถนำมาใช้เพื่อป้องกันสัตว์กินพืช, การติดต่อสื่อสารระหว่างส่วนของพืชหรือระหว่างพืชที่จะทำให้เกิดการตอบสนองการป้องกัน สารระเหยพืชนอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบที่สำคัญในการป้องกันทางอ้อม แมลงที่กินพืชเป็นอาหารได้ปรับที่จะทนต่อการป้องกันอาคารและการปรับตัวดังกล่าวยังสามารถเป็นส่วนประกอบหรือเหนี่ยวนำให้เกิด แมลงที่มีพืชหลากหลายโฮสต์ จำกัด มีแนวโน้มที่จะปรับตัวแสดงที่เป็นส่วนประกอบกับสารฆ่าแมลงที่พวกเขาจะพบในขณะที่แมลงที่กินที่หลากหลายของพันธุ์พืชมักจะใช้เหนี่ยวนำให้เกิดการปรับตัวที่จะเอาชนะการป้องกันพืช การป้องกันพืชทั้งสองและการปรับตัวของแมลงเกี่ยวข้องกับค่าใช้จ่ายในการเผาผลาญและในระบบธรรมชาติมากที่สุดปฏิสัมพันธ์พืชแมลงที่เกี่ยวข้องกับ herbivory ถึง 'ยืนปิด' ที่ทั้งเจ้าบ้านและมังสวิรัติอยู่รอด แต่พัฒนา suboptimally