บทหนังสั้น
บทหนังสั้น
ห้องเรียน
ทุกคนกำลังพูดคุยเสียงดัง เกี่ยวกับเรื่องราวในวันหยุดช่วงปิดเทอม ทันใดนั้นคุณครูเดินเข้ามาในห้อง นักเรียนทุกคนเงียบลงและกลับที่นั่งของตัวเอง
ครู : สวัสดีจ๊ะนักเรียนทุกคน วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของนักเรียนชั้น ม.5/3 เป็นยังไงกันบ้างจ๊ะช่วงปิดเทอม
นร. : (พูดแบบคนละทีสองที แบบแย่งๆกันพูด) สนุกมากค่ะ , ดีมากเลยค่ะ, ไปเที่ยวมาด้วยค่ะ บราๆๆๆ
ครู : เอาล่ะๆ ปิดเทอมก็หมดลงไปแล้วนะจ๊ะ เทอมนี้ก็ตั้งใจเรียนด้วย ในเทอมนี้เรามีนักเรียนใหม่เพิ่งย้ายเข้ามา มาทำความรู้จักเพื่อนใหม่กัน เข้ามาเลยจ๊ะ
- ลูกพีชเดินเข้ามา -
ครู : แนะนำตัวเลยจ๊ะ
ลูกพีช : สวัสดีทุกคน เราชื่อ………….ชื่อเล่นลูกพีช ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนๆทุกคนน่ะค่ะ J
ครู : รู้จักกันแล้วน่ะจ๊ะ ดูแลเพื่อนใหม่ด้วยล่ะ ไปหาที่นั่งได้แล้วจ๊ะ
- พีชเลือกที่นั่งข้างหนูนา -
หนูนา : สวัสดีจ๊ะลูกพีช เราชื่อ หนูนาน่ะ ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจบอกเราได้น่ะ J
ลูกพีช : จ๊ะ ขอบใจน่ะหนูนา
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละวันต่อๆไป
ห้องเรียน
- หนูนาช่วยลูกพีชทำการบ้าน ทำงาน และพูดคุยกัน
โรงอาหาร
- ทั้งสองคนนั่งกินข้าวด้วยกัน
หลังเลิกเรียน
- กลับบ้านด้วยกัน
สวนสาธารณะ
- เที่ยวเล่น พูดคุยกัน
ห้องเรียน (หลายอาทิตย์ต่อมา)
ครู : นักเรียนจ๊ะ วันนี้ครูมีการบ้านจะให้ทำกัน เป็นงานคู่ เดี๋ยวทุกคนจับคู่กันไว้เลยน่ะ
- ทุกคนเดินจับคู่ และนั่งกันเป็นคู่ๆ -
: เอาล่ะ ได้คู่แล้วน่ะ ครูจะให้แต่ละคู่ไปทำรายงานเรื่อง 10 ประเทศ อาเซียน เลือกคู่ละประเทศน่ะ กำหนดส่งในคาบเรียนของสัปดาห์หน้าน่ะจ๊ะ
นร. : ค่ะ
หนูนา : ลูกพีชเราจะทำรายงานกันวันไหนและที่ไหนดีล่ะ
ลูกพีช : งั้น ไปทำที่บ้านหนูนาล่ะกัน วันเสาร์นี้ ตอน 9 โมงน่ะ
หนูนา : โอเคจ๊ะ
บ้านหนูนา (วันเสาร์)
หนูนา : นี่ก็เลยเวลามาเกือบชั่วโมงแล้วน่ะ ทำไมลูกพีชยังไม่มาอีก โทรไปก็ไม่รับ….. งั้นดี๋ยวหาข้อมูลไปก่อนก็ได้
2 ชั่วโมงผ่านไป
หนูนา : ลูกพีช ทำไมเพิ่งมาล่ะ
ลูกพีช : ก็ฉันตื่นสายนี่ โทษทีล่ะกัน
หนูนา : ไม่เป็นไร ฉันหาข้อมูลไว้แล้ว มาเริ่มทำรายงานกัน
ลูกพีช : เธอทำไปก่อนล่ะกัน ฉันขอพักแปปนึงเดินมาเหนื่อยๆ
(เดินไปนั่งที่โซฟา ลูกพีชนั่งเล่นโทรศัพท์ กินขนม )
หนูนา : แบบนี้ดีมั้ย (เรียกลูกพีชมาดูงาน) สั้นๆง่ายๆ แต่เข้าใจง่ายดี
ลูกพีช : ไม่เห็นดีเลย เอาแบบนี้ แบบนี้ดีกว่า (ชี้นิ้วสั่งนู้นนี่)(เล่นโทรศํพท์ต่อ)
หนูนา : ลูกพีช มาช่วยกันหน่อยสิ เธอให้ฉันทำคนเดียวตั้งนานแล้วน่ะ
ลูกพีช : ทำไมล่ะ ก็เธอเก่ง ทำคนเดียวงานก็เสร็จได้ อีกอย่างฉันก็ช่วยบอกนู้นบอกนี่แล้วไง
หนูนา : แต่เธอไม่ยอมทำนี่ งานมันต้องมีลายมือทั้งสองคนน่ะ เธอเอาแต่สั่งๆๆให้ทำแบบนู้นแบบนี้อย่างเดียวเลย
ลูกพีช : นี่หนูนา เธอไม่พอใจหรอ ฉันช่วยแล้ว แต่เธอก็มาหาว่าฉันไม่ช่วย งั้นคนเก่งๆอย่างเธอก็ทำไปคนเดียวเลย(ปั่นจักรยานหนีกลับบ้าน)
- หนูนาต้องนั่งทำรายงานคนเดียว เพราะลูกพีชโมโหและก็กลับบ้านไป ในใจหนูนารู้สีกไม่พอใจกับการกระทำของลูกพีช
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเรื่อยๆ และเกิดขึ้นกับอีกหลายคน
(ทำงานกลุ่ม) ที่โต๊ะม้าหิน
หนูนา : ทำไมลูกพีชยังไม่มาอีกน่ะ สายแล้วเนี่ย
เพื่อน 1 : เป็นแบบนี้อีกแล้ว ต่อไปไม่ต้องเอาเข้ากลุ่มเลยน่ะ
เพื่อน 2 : ทำแบบนี้ได้ไง นี้มันงานส่วนรวม ทำตัวไม่มีมารยาทเลย
เพื่อน 3 : งานนี้ตัดชื่อยัยลูกพีชออกล่ะกัน เริ่มทำงานกันเหอะ สายแล้ว
ทุกคน : จ๊ะๆ
ห้องเรียน
ครู : วันนี้ครูจะสั่งงานกลุ่มน่ะจ๊ะ แต่ว่าทำในห้องเรียน โจทย์ดูในแบบฝึกหัดเลยน่ะ เสร็จแล้วส่งงานท้ายคาบน่ะจ๊ะ
นร. : ค่ะ
ลูกพีช : นี่เธอ ขออยู่กลุ่มด้วยสิ
เพื่อน 1 : ไม่ล่ะ ฉันเบื่อกับคนที่ไม่ไม่ช่วยงานคนอื่น แต่อยากได้คะแนน
(ลูกพีชไม่พอใจ)
ลูกพีช : กลุ่มนี้คนครบยัง เราขออยู่ด้วยสิ
เพื่อน 2 : ยังไม่ครบอ่ะ แต่พวกเราต้องการคนที่มีความรับผิดชอบในการทำงาน
(ลูกพีชเดินกลับมาที่โต๊ะของตัวเอง)
(หนูนาเดินมาหาลูกพีช)
หนูนา : ลูกพีช เธอรู้มั้ยว่าการกระทำของเธอมันคือความเห็นแก่ตัว นัดทำงานแต่เธอก็ไม่มา ถึงมาแต่ก็ไม่ทำ นี่คือเหตุผลที่ทุกคนไม่อยากทำงานร่วมกับเธอ ถ้าเป็นเพื่อนกันจริง เธอจะต้องไม่ทำแบบนี้ เพราะเธอต้องนึกถึงผลประโยชน์ของคนอื่นด้วย ไม่ใช่แค่ตัวเธอเอง ทุกคนจะต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกันทั้งนั้น
(ในใจลูกพีชก็ได้แต่โมโหคำพูดของหนูนา )
(ไม่มีเพื่อนคนไหนคุยกันลูกพีชเลย)