Johnson and Newport (1989) sought t

Johnson and Newport (1989) sought to further probe the relationship between the effects
of maturation and the ability of an individual to acquire a second language. Specifically, they
first aimed at either verifying or disproving the existence of age-related effects on second
language acquisition of grammar by establishing a correlation between age of first exposure to a
language and level of morphosyntactic accuracy in that language. Forty-six native Chinese and
Korean speakers who had arrived in the United States between the ages of 3 to 39 and had
learned English as a second language were asked to determine the grammaticality of a variety of
English sentences in order to determine their respective knowledge of English morphosyntax.
Subjects were divided into 4 groups depending on their age of arrival (age 3-7, age 8-10, age 11-
15, and age 17-39, respectively), and their overall performance on this grammaticality judgment
test was then examined for correlations between age of arrival and test score.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นสันและนิวพอร์ต (1989)
พยายามที่จะแสดงความคิดเห็นต่อความสัมพันธ์ระหว่างผลกระทบที่ของการเจริญเติบโตและความสามารถของแต่ละบุคคลที่จะได้รับภาษาที่สอง โดยที่พวกเขามุ่งเป้าเป็นครั้งแรกที่ทั้งตรวจสอบหรือพิสูจน์หักล้างการดำรงอยู่ของผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับอายุที่สองการพัฒนาทักษะภาษาของไวยากรณ์โดยการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างอายุของการสัมผัสแรกที่เป็นภาษาและระดับของความถูกต้องmorphosyntactic ในภาษานั้น พื้นเมืองสี่สิบหกจีนและลำโพงเกาหลีที่ได้เดินทางมาถึงในประเทศสหรัฐอเมริกาที่มีอายุระหว่าง 3 ถึง 39 และมีการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองได้ขอให้ตรวจสอบgrammaticality ของความหลากหลายของที่ประโยคภาษาอังกฤษเพื่อตรวจสอบความรู้ที่เกี่ยวข้องของภาษาอังกฤษ morphosyntax. วิชาที่ถูกแบ่งออกเป็น 4 กลุ่มขึ้นอยู่กับอายุของพวกเขามาถึง (อายุ 3-7 อายุ 8-10 อายุ 11- 15 และอายุ 17-39 ตามลำดับ) และประสิทธิภาพโดยรวมของพวกเขาในการตัดสิน grammaticality นี้การทดสอบเป็น การตรวจสอบแล้วสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างอายุเดินทางมาถึงและคะแนนการทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอห์นสันและนิวพอร์ต ( 1989 ) พยายามที่จะตรวจสอบเพิ่มเติมความสัมพันธ์ระหว่างผล
ของวุฒิภาวะและความสามารถของบุคคลในการรับภาษาที่สอง โดยเฉพาะ , พวกเขา
แรกมุ่งให้ตรวจสอบหรือลบความเชื่่อการดำรงอยู่ของอายุต่อวินาที
ภาษาไวยากรณ์โดยการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างอายุแรกของการสัมผัสกับ
ภาษาและระดับของ morphosyntactic ความถูกต้องในภาษานั้น สี่สิบหกพื้นเมืองจีนและเกาหลี
ลำโพงที่ได้เดินทางมาถึงในสหรัฐอเมริกา อายุระหว่าง 3 ถึง 39 และมี
เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองได้ขอให้ตรวจสอบ grammaticality ของความหลากหลายของ
ประโยคภาษาอังกฤษเพื่อวัดระดับความรู้ของตนของ
morphosyntax ภาษาอังกฤษจำนวน 40 คนแบ่งเป็น 4 กลุ่ม ขึ้นอยู่กับอายุของพวกเขามาถึง ( อายุ 3-7 , อายุ 8-10 อายุ 11 -
15 และอายุ 17-39 ตามลำดับ ) และประสิทธิภาพโดยรวมของพวกเขาในการตัดสิน grammaticality
ทดสอบแล้วตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างอายุของการมาถึงและคะแนนทดสอบ