AbstractFrom December to April, the

Abstract
From December to April, the Arctic air mass is polluted by man-made mid-latitudinal emissions from fossil fuel combustion, smelting and industrial processes. In the rest of the year, pollution levels are much lower. This is the outcome of less efficient pollutant removal processes and better south (S) to north (N) transport during winter. In winter, the Arctic air mass covers much of Eurasia and N. America. Meteorological flow fields and the distribution of anthropogenic SO2 emissions in the northern hemisphere favor northern Eurasia as the main source of visibility reducing haze. Observations of SO42−concentrations in the atmosphere throughout the Arctic yield, depending on location and year, a January–April mean of 1.5–3.9 μg m−3 in the Norwegian Arctic to 1.2–2.2 μg m−3 in the N. American Arctic. An estimate of the mean vertical profile of fine particle aerosol mass during March and April shows that, on average, pollution is concentrated in the lower 5 km of the atmosphere. Not only are anthropogenic particles present in the Arctic atmosphere but also gases such as SO2, perfluorocarbons and pesticides. The acidic nature and seasonal variation of Arctic pollution is reflected in precipitation, the snowpack and glacier snow in the Arctic. A pH of 4.9–5.2 in winter and ~ 5.6 in summers is expected in the absence of calcareous wind-blown soil. Glacial records indicate that Arctic air pollution has undergone a marked increase since the mid-1950s paralleling a marked increase in SO2 and NOxemissions in Europe. Effects of Arctic pollution include a reduction in visibility and perturbation of the solar radiation budget in April–June. Potential effects are the acidification and toxification of sensitive ecosystems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อFrom December to April, the Arctic air mass is polluted by man-made mid-latitudinal emissions from fossil fuel combustion, smelting and industrial processes. In the rest of the year, pollution levels are much lower. This is the outcome of less efficient pollutant removal processes and better south (S) to north (N) transport during winter. In winter, the Arctic air mass covers much of Eurasia and N. America. Meteorological flow fields and the distribution of anthropogenic SO2 emissions in the northern hemisphere favor northern Eurasia as the main source of visibility reducing haze. Observations of SO42−concentrations in the atmosphere throughout the Arctic yield, depending on location and year, a January–April mean of 1.5–3.9 μg m−3 in the Norwegian Arctic to 1.2–2.2 μg m−3 in the N. American Arctic. An estimate of the mean vertical profile of fine particle aerosol mass during March and April shows that, on average, pollution is concentrated in the lower 5 km of the atmosphere. Not only are anthropogenic particles present in the Arctic atmosphere but also gases such as SO2, perfluorocarbons and pesticides. The acidic nature and seasonal variation of Arctic pollution is reflected in precipitation, the snowpack and glacier snow in the Arctic. A pH of 4.9–5.2 in winter and ~ 5.6 in summers is expected in the absence of calcareous wind-blown soil. Glacial records indicate that Arctic air pollution has undergone a marked increase since the mid-1950s paralleling a marked increase in SO2 and NOxemissions in Europe. Effects of Arctic pollution include a reduction in visibility and perturbation of the solar radiation budget in April–June. Potential effects are the acidification and toxification of sensitive ecosystems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนเมษายนมวลอากาศอาร์กติกถูกปนเปื้อนด้วยการปล่อยกลางขนลุกขนพองที่มนุษย์สร้างขึ้นจากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลหลอมและกระบวนการทางอุตสาหกรรม ในส่วนที่เหลือของปีที่ระดับมลพิษที่ต่ำกว่ามาก นี่คือผลของกระบวนการที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าการกำจัดมลพิษและทิศใต้ดีขึ้น (S) ไปทางทิศเหนือ (N) การขนส่งในช่วงฤดูหนาว ในฤดูหนาวมวลอากาศอาร์กติกครอบคลุมมากของยุโรปและเอเชียและอเมริกาเหนือ กระแสการไหลอุตุนิยมวิทยาและการกระจายของการปล่อยก๊าซ SO2 มนุษย์ในซีกโลกเหนือเป็นที่โปรดปรานยูเรเซียทางตอนเหนือเป็นแหล่งที่มาหลักของการมองเห็นลดหมอกควัน ข้อสังเกตของ SO42-ความเข้มข้นในบรรยากาศตลอดทั้งผลผลิตอาร์กติกขึ้นอยู่กับสถานที่และปีเฉลี่ยเดือนมกราคมถึงเดือนเมษายนของ 1.5-3.9 ไมโครกรัม M-3 ในอาร์กติกนอร์เวย์ 1.2-2.2 ไมโครกรัม M-3 ในเอ็นอเมริกันอาร์กติก . การประมาณการของรายละเอียดแนวตั้งเฉลี่ยของอนุภาคละเอียดมวลละอองในช่วงเดือนมีนาคมและเมษายนแสดงให้เห็นว่าโดยเฉลี่ยมลพิษมีความเข้มข้นในที่ต่ำกว่า 5 กม. ของบรรยากาศ ไม่เพียง แต่เป็นอนุภาคของมนุษย์อยู่ในบรรยากาศอาร์กติก แต่ยังเช่นก๊าซ SO2, perfluorocarbons และยาฆ่าแมลง ลักษณะที่เป็นกรดและการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของมลพิษอาร์กติกสะท้อนให้เห็นในการตกตะกอน snowpack และหิมะธารน้ำแข็งในอาร์กติก ค่า pH ของ 4.9-5.2 ในฤดูหนาวและ ~ 5.6 ในช่วงฤดูร้อนที่คาดว่าในกรณีที่ไม่มีดินลมเป่าเนื้อปูน บันทึกน้ำแข็งระบุว่ามลพิษทางอากาศอาร์กติกมีระดับการเพิ่มขึ้นเครื่องหมายตั้งแต่ช่วงกลางปี ​​1950 ขนานชัดเจนมากขึ้นใน SO2 และ NOxemissions ในยุโรป ผลกระทบของมลพิษอาร์กติกรวมถึงการลดลงในการมองเห็นและการก่อกวนของงบประมาณของรังสีดวงอาทิตย์ในเดือนเมษายนเดือนมิถุนายน ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นเป็นกรดและกำจัดสารพิษของระบบนิเวศที่มีความสำคัญ