In 1974, Denis Hollier (the current

In 1974, Denis Hollier (the current chairman of NYU’s French Department), published a n absolutely brilliant book entitled La Prise de la Concorde that will be later (1990) be translated in English with the title Against Architecture. The writings of Georges Bataille. (published by the MIT Press)
This book takes as premises the very limited amount of writings that Georges Bataille published about architecture and makes out of them a beautiful treatise on architecture and society.
I meant to write an article about this book a long time ago and I never made the time for it, so now I would rather publish an anthology of excerpts of this book than nothing at all.

Two quotes about death and architecture stroke me when I read them as I was very interested by the association of two notions at the time I read the book:


“For Bataille the world of the Aztecs will remain the model of a society that does not repress the sacrifice that forms it. Ephemeral, at the height of glory and at the peak of its powers, this society neglected to put in place the institutional structures that would have secured its future, but. When the time came, offered itself as heedlessly as it sacrificed its victims to extinction and death when Cortez’s army landed in Mexico. It presents the only image of a society based upon death and faithful to this basis to such an extent that is somehow defenseless and died out. The pyramids is left behind were not used to cover up death of the sacrificial victim. “Their knowledge of architecture,” writes Bataille in the chapter of La Part maudite (The Accursed Share) devoted to them, “served them in the construction of pyramids on top of which they immolated human beings.” Architecture is returned to the destructive interaction that its initial function was to interrupt.”

“Imperialism, philosophy, mathematics, architecture, etc., compose the system of petrification that waves of humanity, the crowd unleashed, will end up carrying off in its revolutionary uprising. “Upholding death’s work,” said Hegel, “requires the greatest strength of all.” But the relation between conceptualization and death is not the same for Hegel as it is for Bataille. In the work of the mind, which introduces divisions into the concrete, separating and abstracting, Hegel sees the mechanics of death at work. Discursive knowledge is thus the bearer of this “absolute power” of destruction that cancels the sensuous concrete. It is not until later that science’s abstract concepts, which initially liquefied the “sensuous being-there,” become in turn a unified a whole of thought, “fixed and solidied,” and are set rigidly into a system of abstract determinations. For Bataille, on the contrary, this petrification is the very essence of conceptualization (and here it is not yet necessary to make a distinction among the various sciences, mathematics, and others on the one hand, nor between science and philosophy): it is initially formalist. Conceptualization is being preserved in it, as Hegel put it, conceptualization eludes death by keeping ahead of it, propelled by whatever in its terror over presentiments of the unknown takes refuge in the forms of sameness. Death fluidifies, it liquefies; mathematics paralyze. Architecture has not even a hint of motion. Its main purpose, as the article “Informe” said, is to provide what exists with a “formal coat, a mathematical overcoat”: a form that veils the incompletion that death, in its nakedness, introduces into life. Concerning this point a paradoxical anthropomorphism of mathematics is outlined. In “Le Cheval Academique” Bataille connects the harmonious proportions of human form (form being that which covers up nakedness) with “fright at formless and undefined things.”

“Classical, academic painting, under the control of architecture, is limited to masking a skeleton. Painting conceals it, but the skeleton is its truth. In many primitive societies the skeleton marks the moment of the second death – a death that is completed, clean, and properly immutable: that which survives putrefaction and decomposition. The skeleton, as architectural, is the perfect example of an articulated whole.”

Later in the book, within a chapter entitled The Labyrinth and the Pyramid, Hollier basing his vision of architecture on Bataille’s writings establishes that:

“The labyrinth, therefore, is not an object, not a referent. It does not have a transcendence that would permit one to explore it. Wanting to explore the labyrinth only confirms this further: there is no getting around it. But neither the category of subjectivity nor the category of objectivity can exist in this space, which, having made them unsound, nevertheless has no replacement to offer. Distance like proximity, separation like adhesion remain undecidable there. In this sense one is never either inside or outside the labyrinth – a space (perhaps that is already too much to say) that would be constituted by none other than this very anxiety, which is however, incurably undecidable: am I inside or outside?”

Other excerpts:

“Architecture exists only to control and shape the entire social arena. It is constituted by this impulse propelling it to erect itself as the center and to organize all activities around itself.”

“The revolutionary movement liberates the future from the prisons of known. Bataille speaks rarely of political action, but frequently of revolutionary agitation. The revolution destroys the authorities and imaginary dictatorships that work only because they tap the support of some faith. Including the authority of science.
“Man is seen as a bureaucratic-looking prison.” Architecture functions as the fantasy that man identifies with to escape his desire (to escape it is to control it). Man is confined: conformed within himself. Nothing of him escapes the group’s encoding synthesis, whole enclosure he himself guarantees. Because he, in fact, believes in his prison.”’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1974, Denis Hollier (ปัจจุบันประธานฝ่ายฝรั่งเศสของ NYU), เผยแพร่หนังสือยอดเยี่ยมจริง ๆ n สิทธิลา Prise เดอลาคองคอร์ดที่จะในภายหลัง (1990) ถูกแปลในภาษาอังกฤษ มีชื่อกับสถาปัตยกรรม งานเขียนของจอร์จ Bataille (เผยแพร่ โดยกด MIT)หนังสือเล่มนี้จะเป็นสถานที่ยอดมากจำกัดของงานเขียนว่า จอร์จ Bataille เผยแพร่เกี่ยวกับสถาปัตยกรรม และทำให้จากนั้นธรรมศาสตร์สวยงามในสถาปัตยกรรมและสังคม ผมตั้งใจ เขียนบทความเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ผ่านมานาน และไม่เคยทำเวลาของมัน ดังนั้นตอนนี้ฉันจะค่อนข้างประกาศนำของหนังสือเล่มนี้เป็นเทนนิสกว่าไม่มีอะไรเลยสองใบเสนอราคาเกี่ยวกับเส้นตายและสถาปัตยกรรมฉันเมื่อฉันอ่านได้เท่าที่ผมมีความสนใจ โดยสมาคมกำลังสองเวลาอ่านหนังสือ:"สำหรับ Bataille โลกของ Aztecs ยังคง รูปแบบของสังคมที่ปราบปรามเสียสละที่จะ ข้อมูลแบบชั่วคราว ที่เกียรติ และ ที่จุดสูงสุดของอำนาจ สังคมนี้ละเลยที่จะใส่ในโครงสร้างสถาบันที่จะมีความปลอดภัยแต่ของในอนาคต การ เมื่อเวลามา เสนอตัวเองเป็น heedlessly ที่จะเสียสละของผู้ตายและสูญพันธุ์เมื่อกองทัพของ Cortez ที่ดินในเม็กซิโก มันแสดงภาพเฉพาะของสังคมขึ้นอยู่กับความตายและซื่อสัตย์กับฐานนี้ถึงขนาดที่พึ่งเป็นอย่างใด และตายออก นี้ด้านหลังไม่เคยปกปิดตายของเหยื่อบูชายัญ "ความรู้สถาปัตยกรรม เขียน Bataille ในบทของส่วนลา maudite (หุ้น Accursed) อุทิศให้พวกเขา "ให้บริการพวกเขาในการก่อสร้างพีระมิดส์บนที่พวกเขา immolated มนุษย์" สถาปัตยกรรมคือกลับไปโต้ตอบหักล้างที่ทำงานเริ่มต้นของการ ขัดจังหวะ""ลัทธิจักรวรรดินิยม ปรัชญา คณิตศาสตร์ สถาปัตยกรรม ฯลฯ เขียนระบบ petrification ที่คลื่นของมนุษยชาติ ปลดปล่อย ฝูงชนจะสิ้นสุดการดำเนินการปิดในการปฏิวัติอัพไรซิ่ง" ส่งเสริมการทำงานของตาย กล่าวว่า Hegel "ต้องการความแข็งแรงมากที่สุดของทั้งหมด" แต่ความสัมพันธ์ระหว่าง conceptualization และตายจะไม่เหมือนกันสำหรับ Hegel เป็น Bataille ในการทำงานของจิตใจ การแนะนำส่วนที่เป็นคอนกรีต แยก และ abstracting, Hegel มองเห็นกลไกของการเสียชีวิตในการทำงาน รู้ discursive จึงแน่นี้ "อาญาสิทธิ์" ทำลายที่คอนกรีตเมนท์บนใบยกเลิก ไม่หลังวิทยาศาสตร์ของนามธรรมแนวคิด การเริ่มหมุนแบบ "เมนท์บนใบเป็นมี" เป็นใน การรวมทั้งความคิด, "ถาวร และ solidied, " และตั้ง rigidly เข้าสู่ระบบของ determinations บทคัดย่อ Bataille ดอก petrification นี้เป็นสำคัญของ conceptualization (และที่นี่ก็ยังไม่จำเป็นต้องสร้างความแตกต่างระหว่างความรู้ต่าง ๆ คณิตศาสตร์ และคนอื่น ๆ คง หรือระหว่างวิทยาศาสตร์ และปรัชญา): เป็น formalist เริ่ม Conceptualization จะถูกเก็บรักษาไว้ใน เป็น Hegel วาง conceptualization eludes ตาย โดยเก็บล่วงหน้ามัน จาก โดยสิ่งในการก่อการร้ายผ่าน presentiments ไม่รู้จักจะลี้ภัยในรูปแบบของ sameness ตาย fluidifies, liquefies คณิตศาสตร์เป็นอัมพาต สถาปัตยกรรมไม่ได้คำแนะนำของการเคลื่อนไหวได้ จุดประสงค์หลัก เป็นบทความ "Informe" กล่าวว่า จะมีอะไรอยู่กับ "เสื้อ ชุดเสื้อกันทางคณิตศาสตร์": ฟอร์มที่ veils incompletion ที่ตาย เจ้าของ ในแนะนำลงในชีวิต เกี่ยวกับจุดนี้มานุษยรูปนิยม paradoxical ของคณิตศาสตร์มีรายละเอียด ใน Bataille "เลอ Cheval Academique" ติดสัดส่วนกลมกลืนของมนุษย์แบบฟอร์ม (แบบฟอร์มเป็นที่ซึ่งครอบคลุมค่าเจ้า) กับ "ตกใจที่กิจกรรมในเกม และไม่ได้กำหนด""คลาสสิก ศึกษาจิตรกรรม ภายใต้การควบคุมของสถาปัตยกรรม ถูกจำกัดเพื่อกำบังโครงกระดูก Conceals จิตรกรรมมัน แต่โครงกระดูกเป็นของจริง ในสังคมดั้งเดิมหลาย โครงกระดูกเครื่องเวลาอยู – ความตายที่สมบูรณ์ สะอาด และพระองค์ได้อย่างถูกต้อง: ที่ survives putrefaction และแยกส่วนประกอบ โครงกระดูก เป็นสถาปัตยกรรม เป็นตัวอย่างสมบูรณ์แบบของการ articulated ทั้งนั้น "ในหนังสือ ภายในบทสิทธิเขาวงกตและปิรามิด Hollier อ้างอิงเขาวิสัยทัศน์ของสถาปัตยกรรมในงานเขียนของ Bataille กำหนดที่:"เขาวงกต ดังนั้น ไม่ใช่วัตถุ ใช้ไม่ ไม่มีการปรองดองที่จะอนุญาตให้มีการสำรวจก็ อยากชมเขาวงกตเท่านั้นยืนยันเพิ่มเติม: มีไม่เดินก็ แต่ประเภทของ subjectivity หรือปรวิสัยประเภทไม่สามารถอยู่ในพื้นที่นี้ ซึ่ง อย่างไรก็ตามมีทำให้พวกเขา unsound มีไม่เปลี่ยนให้ ห่างจากที่พักต้องพัก แยกเช่นยึดเกาะยังคง undecidable มี ในแง่นี้หนึ่งไม่ได้ทั้งภายใน หรือภาย นอกเขา วงกต – พื้นที่ (บางทีที่อยู่มากว่า) ที่จะทะลัก โดยไม่มีอื่น ๆ กว่านี้มากวิตกกังวล ที่เป็น incurably undecidable: ฉัน หรือ? "นำอื่น ๆ:"สถาปัตยกรรมแล้วเท่านั้น เพื่อควบคุมเวทีสังคมทั้งรูปร่าง มันจะทะลักตามนี้กระแสดันยกตัวเองเป็นศูนย์กลาง และจัดการกิจกรรมทั้งหมดรอบตัวเอง""การเคลื่อนไหวปฏิวัติ liberates ในอนาคตจากการคุมขังของรู้จักการ Bataille พูดไม่ค่อยดำเนินการทางการเมือง แต่บ่อยครั้งอาการกังวลต่อการปฏิวัติ การปฏิวัติทำลายอำนาจและโปจินตภาพที่ทำงานเนื่องจากพวกเขาเคาะสนับสนุนความเชื่อบางอย่าง รวมถึงอำนาจของวิทยาศาสตร์"คนถูกมองว่าเป็นคุกที่มองราชการ" งานสถาปัตยกรรมเป็นแฟนตาซีที่ระบุคนหนีความปรารถนาของเขา (หนีมันจะควบคุม) ขังคน: ตามภายในตัวเอง อะไรของเขาหนีกลุ่มเข้ารหัสสังเคราะห์ ตู้ทั้งที่เขาเองรับประกัน เนื่องจากเขา ในความเป็นจริง เชื่อว่าในเรือนจำของเขา " '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1974 เดนิส Hollier (ประธานปัจจุบันของเอ็นวายยูฝรั่งเศสกรม) ตีพิมพ์เป็นหนังสืออย่างสดใสสิทธิลา Prise de la Concorde ที่จะต่อมา (1990) ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษที่มีชื่อกับสถาปัตยกรรม งานเขียนของจอร์ชส Bataille (ตีพิมพ์โดยเอ็มไอที)
หนังสือเล่มนี้จะเป็นสถานที่จำนวน จำกัด มากของงานเขียนที่ Georges Bataille ตีพิมพ์เกี่ยวกับสถาปัตยกรรมและทำให้ออกจากพวกเขาตำราที่สวยงามบนสถาปัตยกรรมและสังคม.
ผมหมายถึงการเขียนบทความเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้เป็นเวลานานที่ผ่านมา และฉันไม่เคยทำเวลาของมันดังนั้นตอนนี้ผมค่อนข้างจะเผยแพร่บทเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้กว่าไม่มีอะไรเลย. นี้สองคำพูดเกี่ยวกับความตายและโรคหลอดเลือดสมองสถาปัตยกรรมฉันเมื่อฉันอ่านพวกเขาขณะที่ผมกำลังสนใจมากโดยสมาคมของทั้งสองพัฒนาการในเวลาที่ฉันอ่านหนังสือ: "สำหรับ Bataille โลกของแอซเท็กจะยังคงรูปแบบของสังคมที่ไม่ระงับการเสียสละที่รูปแบบนั้น ชั่วคราวที่ความสูงของเกียรติและที่จุดสูงสุดของอำนาจของสังคมนี้ละเลยที่จะวางในตำแหน่งโครงสร้างสถาบันที่จะมีความปลอดภัยในอนาคต แต่ เมื่อเวลานั้นมานำเสนอตัวเองเป็นอย่างที่มันชุ่ยเสียสละของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อจะสูญพันธุ์และความตายเมื่อกองทัพคอร์เตซของที่ดินในเม็กซิโก จะนำเสนอภาพเพียงหนึ่งเดียวของสังคมที่อยู่บนพื้นฐานของความตายและความซื่อสัตย์ต่อพื้นฐานนี้ดังกล่าวเท่าที่เป็นที่พึ่งอย่างใดและเสียชีวิตออกมา ปิรามิดถูกทิ้งไว้ข้างหลังไม่ได้ใช้เพื่อปกปิดการตายของเหยื่อบูชายัญ "ความรู้ของพวกเขาของสถาปัตยกรรม" เขียน Bataille ในบทลาส่วน Maudite (คนอัปรีย์หุ้น) ที่ทุ่มเทให้กับพวกเขา "ทำหน้าที่พวกเขาในการก่อสร้างของปิรามิดที่ด้านบนของที่พวกเขา immolated มนุษย์." สถาปัตยกรรมจะถูกส่งกลับไปที่การทำงานร่วมกันทำลาย ที่ฟังก์ชั่นเริ่มต้นที่จะหยุดยั้ง. "" จักรวรรดินิยมปรัชญาคณิตศาสตร์สถาปัตยกรรม ฯลฯ แต่งระบบของการผ่อนปรนที่คลื่นของมนุษย์ปลดปล่อยฝูงชนที่จะสิ้นสุดการดำเนินการออกไปในการจลาจลการปฏิวัติ "งานส่งเสริมการตายของ" Hegel "ต้องมีพลังที่ยิ่งใหญ่ของทุก." แต่ความสัมพันธ์ระหว่างแนวความคิดและความตายไม่ได้เป็นเหมือนกันสำหรับ Hegel มันเป็น Bataille กล่าวว่า ในการทำงานของจิตใจซึ่งแนะนำเข้าสู่หน่วยงานคอนกรีตแยกและการสรุป, Hegel เห็นกลศาสตร์ของการเสียชีวิตในที่ทำงาน ประเด็นความรู้จึงเป็นผู้ถือของ "อำนาจ" ของการทำลายที่ยกเลิกคอนกรีตหอมรัญจวนใจ มันไม่ได้จนกว่าภายหลังว่าวิทยาศาสตร์ของแนวคิดที่เป็นนามธรรมซึ่งเหลวครั้งแรก "ที่เป็นอยู่มีความรู้สึก" กลายเป็นเปิดแบบครบวงจรทั้งทางความคิด "คงที่และ solidied" และมีการตั้งค่าอย่างเหนียวแน่นในระบบของการหาความนามธรรม สำหรับ Bataille ในทางตรงกันข้าม, ผ่อนปรนนี้สำคัญมากของแนวความคิด (และนี่ก็ยังไม่จำเป็นที่จะต้องสร้างความแตกต่างในหมู่วิทยาศาสตร์ต่างๆคณิตศาสตร์และอื่น ๆ บนมือข้างหนึ่งหรือระหว่างวิทยาศาสตร์และปรัชญา): มันเป็น ครั้งแรกเหือด แนวความคิดนี้จะถูกเก็บรักษาไว้ในนั้นเป็น Hegel วางแนวความคิดพระเอกตายโดยการรักษาข้างหน้าของมันขับเคลื่อนด้วยความหวาดกลัวในสิ่งที่ตนเหนือ presentiments ของที่ไม่รู้จักใช้เวลาที่หลบภัยในรูปแบบของความเหมือนกัน fluidifies ตายก็ liquefies; อัมพาตคณิตศาสตร์ สถาปัตยกรรมไม่ได้มีคำใบ้ของการเคลื่อนไหว จุดประสงค์หลักของมันเป็นบทความ "informe" กล่าวว่าคือการให้สิ่งที่มีอยู่กับ "เสื้ออย่างเป็นทางการเสื้อคลุมทางคณิตศาสตร์" รูปแบบที่ทำฝาปิด incompletion ที่ตายเปลือยเปล่าของตนแนะนำเข้ามาในชีวิต เกี่ยวกับจุดนี้อุทิศขัดแย้งของคณิตศาสตร์จะอธิบาย ใน "เลอ Cheval Academique" Bataille เชื่อมต่อสัดส่วนกลมกลืนของรูปแบบของมนุษย์ (รูปแบบเป็นสิ่งที่ครอบคลุมถึงการเปลือยเปล่า) ด้วย "ความน่ากลัวในสิ่งที่รูปร่างและไม่ได้กำหนด." "คลาสสิก, ภาพวาดทางวิชาการภายใต้การควบคุมของสถาปัตยกรรมที่ถูก จำกัด ไว้ที่กำบัง โครงกระดูก จิตรกรรมซ่อนเร้น แต่โครงกระดูกของมันคือความจริง ในสังคมดั้งเดิมหลายโครงกระดูกนับเป็นช่วงเวลาแห่งความตายครั้งที่สอง - การตายที่เสร็จสิ้นการทำความสะอาดและถูกต้องไม่เปลี่ยนรูป: สิ่งที่มีชีวิตอยู่และการสลายตัวเน่าเปื่อย . โครงกระดูกเป็นสถาปัตยกรรมที่เป็นตัวอย่างที่ดีของทั้งก้อง "ต่อมาในหนังสือที่อยู่ในบทที่ได้รับสิทธิในเขาวงกตและพีระมิดที่Hollier เบสวิสัยทัศน์ของสถาปัตยกรรมในงานเขียนของ Bataille กำหนดว่า:" เขาวงกตจึงเป็น ไม่ได้เป็นวัตถุที่ไม่อ้างอิง แต่ไม่ได้มีชัยที่จะอนุญาตให้มีการหนึ่งที่จะสำรวจมัน ต้องการที่จะสำรวจเขาวงกตเท่านั้นยืนยันต่อไปนี้: ไม่มีรับรอบ แต่ไม่ประเภทของผู้กระทำหรือหมวดหมู่ของวัตถุสามารถอยู่ในพื้นที่นี้ซึ่งทำให้พวกเขามีหลักฐาน แต่มีการเปลี่ยนที่จะนำเสนอไม่มี ระยะทางใกล้ชิดเช่นการแยกเช่นการยึดเกาะที่ยังคงมี undecidable ในแง่นี้อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ทั้งภายในหรือภายนอกเขาวงกต - พื้นที่ (บางทีที่มีอยู่แล้วมากเกินไปที่จะพูด) ที่จะตั้งขึ้นโดยไม่มีใครอื่นนอกจากความวิตกกังวลนี้มากซึ่งเป็น แต่ทุกที undecidable: ฉันภายในหรือภายนอก? "เนื้อหาอื่นๆ:" สถาปัตยกรรมมีอยู่เฉพาะในการควบคุมและรูปร่างทั้งเวทีทางสังคม มันตั้งขึ้นตามแรงกระตุ้นนี้มันแรงขับที่จะยกตัวเองเป็นศูนย์และการจัดกิจกรรมทั่วทุกมุมของตัวเอง. "" การเคลื่อนไหวปฏิวัติเกิดในอนาคตจากเรือนจำของที่รู้จักกัน Bataille พูดไม่ค่อยของการดำเนินการทางการเมือง แต่บ่อยกวนปฏิวัติ การปฏิวัติทำลายเจ้าหน้าที่เผด็จการและจินตนาการที่ทำงานเพียงเพราะพวกเขาแตะที่สนับสนุนความเชื่อบางอย่าง รวมทั้งผู้มีอำนาจของวิทยาศาสตร์. "คนที่ถูกมองว่าเป็นคุกราชการที่ดู." ฟังก์ชั่นสถาปัตยกรรมเป็นจินตนาการที่คนระบุที่จะหลบหนีความปรารถนาของเขา (ที่จะหลบหนีก็คือการควบคุมมัน) ผู้ชายถูกกักขังอยู่: สอดคล้องภายในตัวเอง ไม่มีอะไรที่เขาหนีการสังเคราะห์การเข้ารหัสของกลุ่มตู้ทั้งเขาค้ำประกันตัวเอง เพราะเขาในความเป็นจริงเชื่อในคุกของเขา. "'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

in ชายคนหนึ่งแต่ง ( the chairman current 's นอกใจทวิภาคของคา french ทรง ) affiliate n book absolutely เพดาน entitled la prise de la concorde 650 2012 ( 1990 จะ translated in english ฉันและจะสตาร์การเฉพาะ architecture . งานเขียนของจอร์จบาไตย์ . ( เผยแพร่โดย MIT Press )
หนังสือเล่มนี้ใช้เป็นสถานที่ค่อนข้างจำกัดปริมาณของงานเขียนที่จอร์จบาไตย์ที่ตีพิมพ์เกี่ยวกับสถาปัตยกรรมและทำให้ที่ออกของพวกเขาเป็นบทความที่สวยงามบนสถาปัตยกรรมและสังคม
ผมตั้งใจจะเขียนบทความเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้มานานแล้ว และผมไม่เคยว่างเลย ตอนนี้ผมอยากจะเผยแพร่กวีนิพนธ์ของข้อความที่ตัดตอนมาจากหนังสือเล่มนี้มากกว่า

ไม่มีอะไรที่ทั้งหมดสองคําคมเกี่ยวกับความตายและสถาปัตยกรรมจังหวะฉันเมื่อฉันอ่านมันฉันก็สนใจมาก โดยสมาคมสองความคิดที่เวลาผมอ่านหนังสือ :


" บาไตย์โลกของ Aztecs จะยังคงรูปแบบของสังคมที่ไม่ปราบปรามการเสียสละที่รูปแบบมัน ไม่ยั่งยืน , ที่ความสูงของพระสิริและที่จุดสูงสุดของอำนาจของสังคมนี้ไม่ได้วางโครงสร้างสถาบันที่จะมีความปลอดภัยในอนาคตของแต่ โรงแรม the ยังยืนยันชนวน itself as heedlessly as ที่ทรมานที่ต่ to extinction ( death , army cortez 's หล่น in บรรจุใน มันแสดงภาพเฉพาะของสังคมขึ้นอยู่กับความตาย และซื่อสัตย์ต่อพื้นฐานนี้ถึงขนาดที่เป็นอย่างใดและไม่มีทางสู้ ตายปิรามิดที่ถูกทิ้งไว้ไม่ได้ใช้ เพื่อปกปิดการเสียชีวิตของเหยื่อบูชายัญ . " ความรู้ของสถาปัตยกรรม " เขียนบาไตย์ในบทลา ส่วน maudite ( แบ่งปันแช่ง ) ทุ่มเทให้กับพวกเขา " เสิร์ฟในการก่อสร้างปิรามิดด้านบนของที่พวกเขาเผาตายของมนุษย์" architecture is และทํของฉันและ destructive interaction that -- initial its was to interrupt . " เก็บกวาดเก็บกวาด " imperialism , philosophy , mathematics , architecture , etc. เนอร์ส the system ของ petrification that waves ของ humanity , the crowd unleashed เพื่อ end มัน off in uprising revolutionary its . " การตายของงาน กล่าวว่า เฮเกิล " ต้องมีความแข็งแรงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมด" แต่ความสัมพันธ์ระหว่างแนวความคิดและความตายไม่ใช่แบบเฮเกิลเป็นสําหรับบาไตย์ . ในการทำงานของจิตใจ ซึ่งแนะนำหน่วยงานในคอนกรีต การคัดแยกและการสรุปรายละเอียดของเฮเกิล , เห็นตายในที่ทำงาน ความรู้เชิงวาทกรรม จึงเป็นผู้ถือของอำนาจนี้ " " การทำลายที่ยกเลิกคอนกรีต ชีวิตชีวามันไม่ได้จนกว่าภายหลังว่าวิทยาศาสตร์เป็นนามธรรมแนวคิด ซึ่งเริ่มเหลว " วิษณุอยู่ที่นั่น " กลายเป็นเปิดตัวทั้งหมดของความคิด " คงที่และ solidied " และมีการตั้งค่า rigidly เป็นระบบรวมทั้งนามธรรม สำหรับบาไตย์ ตรงกันข้ามการกลายเป็นหินนี้เป็นแก่นแท้ของแนวคิด ( และนี่ไม่ใช่ ยังต้องสร้างความแตกต่างระหว่างต่าง ๆวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และคนอื่น ๆ ในมือข้างหนึ่ง หรือระหว่างวิทยาศาสตร์และปรัชญา ) : มันเป็นครั้งแรก formalist . แนวความคิดที่ถูกเก็บรักษาไว้ในนั้น เฮเกิล ใส่มัน การหนีตาย โดยการรักษาล่วงหน้าของขับเคลื่อนโดยอะไรก็ตามในความหวาดกลัวมากกว่าความสังหรณ์ใจของไม่รู้จักใช้หลบภัยในรูปแบบเหมือนกัน ความตาย fluidifies มัน liquefies คณิตศาสตร์ชาอีก สถาปัตยกรรมยังไม่ได้คำใบ้ของการเคลื่อนไหว วัตถุประสงค์หลักของมันเป็นบทความ " เรียน " กล่าวว่า เพื่อให้สิ่งที่มีอยู่กับ " เสื้ออย่างเป็นทางการ , เสื้อกันหนาว " คณิตศาสตร์ : แบบม่านที่ incompletion ความตายในการเปลือยกายแนะนำ เข้ามาในชีวิต ในจุดนี้มีความเหมือนมนุษย์ที่ขัดแย้งของคณิตศาสตร์สามารถอธิบาย . ใน " Le Cheval academique " บาไตย์เชื่อมสัดส่วนความสามัคคีของมนุษย์ ( แบบฟอร์มที่ซึ่งครอบคลุมเปลือยกาย ) กับ " ตกใจที่และสิ่งที่หมายถึง God . "

" คลาสสิก งานจิตรกรรม ภายใต้การควบคุมของ สถาปัตยกรรม จำกัดที่สวมหน้ากากโครงกระดูกภาพวาดโครงกระดูกปกปิดมัน แต่มันคือความจริงของ ในสังคมดั้งเดิมหลายโครงกระดูกเครื่องหมายช่วงเวลาของความตายครั้งที่–การตายที่สมบูรณ์ สะอาด และถูก ที่รอดชีวิตและยืนยง : การเน่าเปื่อยการสลายตัว โครงกระดูก เป็นสถาปัตยกรรม คือตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบของก้องทั้งหมด . "

ต่อมาในหนังสือภายในบท เรื่องเขาวงกตและพีระมิด โฮลิเออร์ล่ะยึดวิสัยทัศน์ของเขาของสถาปัตยกรรมที่สร้างบาไตย์เขียน :

" เขาวงกตจึงไม่ใช่วัตถุ ไม่ใช่อ้างอิง . มันไม่ได้มีความสำเร็จที่จะให้หนึ่งที่จะสำรวจมัน อยากสำรวจเขาวงกตเท่านั้นยืนยันต่อไปนี้ : ไม่มีรับรอบมันแต่ไม่ว่าประเภทของวิชาหรือประเภทของวัตถุสามารถอยู่ในพื้นที่นี้ซึ่งทำให้พวกเขาไม่ปลอดภัย อย่างไรก็ตามไม่มีการเปลี่ยนให้ ระยะทาง เช่น บริเวณแยก เช่น การยึดติดอยู่ undecidable ที่นั่นในความรู้สึกนี้ไม่เคยทั้งภายในหรือภายนอกเขาวงกตและอวกาศ ( บางทีมันก็มากเกินไปที่จะพูด ) ที่จะเป็น constituted โดยไม่มีใครอื่นนอกจากความกังวลนี้มาก ซึ่งอย่างไรก็ตาม incurably undecidable : ผมอยู่ข้างในหรือข้างนอก "

บางส่วนอื่น ๆ :

" สถาปัตยกรรมที่มีอยู่เท่านั้นที่จะควบคุมและรูปร่างเวทีสังคมทั้งหมดมันเป็น constituted โดยนี้แรงกระตุ้นขับเคลื่อนมันโด่ตัวเองเป็นศูนย์กลาง และจัดกิจกรรมรอบๆ ตัวมันเอง "

" ขบวนการปล่อยอนาคตจากคุกจากที่รู้จักกัน บาไตย์พูดไม่ค่อยของปฏิบัติการทางการเมือง แต่บ่อยครั้งแห่งการกวนการปฏิวัติทำลายหน่วยงานและเผด็จการในจินตนาการที่ทำงานเพียงเพราะพวกเขาแตะสนับสนุนของศรัทธา รวมทั้งอำนาจของวิทยาศาสตร์ .
" คนเห็นเป็นข้าราชการดูคุก " สถาปัตยกรรมการทำงานเป็นแฟนตาซีที่ผู้ชายจะระบุด้วยเพื่อหนีความปรารถนาของเขา ( เพื่อหนีมัน ควบคุมมันได้ ) ผู้ชายคับ : สอดคล้องภายในตัวเองไม่มีอะไรที่เขาหนีกลุ่มการเข้ารหัสการสังเคราะห์ ทั้งคอกเขารับประกัน ส่วนคุณกับ fact , believes in อ่าา . " '