DiscussionThe results provided evid

Discussion
The results provided evidence to support the hypothesis that HQG, as an adjunct home exercise program, better maintained the improvement in the functional capacity gained from a pulmonary rehabilitation program among patients with COPD until the 6-month FU than the conventional program. The result was more apparent when the subjects complied with the HQG protocol. This finding is not surprising, because the word gong in Chinese literally refers to ‘‘skills or accomplishment cultivated through committed and regular practice.’’ Participating only in a few sessions of HQG training is not adequate to produce any improvement in health status. Moreover, the effect sizes for functional capacities (i.e., 0.92–0.94) appeared larger than those for the QOL subscales (i.e., all below 0.59). The phenomenon is also
noted in our prior studies, which suggested that it took accumulation of more improvement in physical function over a longer time to make the effect generalized to subjective report of better outcomes among the Chinese population.6,7 Despite the fact that our study had much improvement to address the methodological shortcomings of prior qigong studies (e.g., stricter measures to ensure randomization and
allocation concealment, recruiting more subjects, longer FU period, etc.), there are still limitations that might have confounded the validity of our results. First, our male subjects outnumbered female subjects, which may restrict general- ization of the results to female patients. However, this is characteristic of this patient group in the Hong Kong Chinese population, as males seemed to be more affected or known to
the public health care system than females. Second, the attrition rates for the two groups were high: 27.5% and 30%. This might be due to the fact that our subjects were older and frailer. All were in fact above years 70 of age with FEV1 values below 40% of the corresponding predicted values.
They might suffer other insidious chronic medical diseases or repeated acute COPD exacerbations, which affected their participation. Acute COPD exacerbations, which have an impact on long-term outcomes and the progress of the disease, should have been reported to facilitate result interpretation.
However, as prior consent from patients was not sought and thus approval from related authority, related information through the electronic records of the hospital data system for the ‘‘dropped out’’ and ‘‘loss FU’’ cases could not be validated due to the personal data privacy policy. Fortunately, the attrition rates of the two groups appeared comparable, which suggested that the plausible underlying conditions did not contribute a bias favoring either group. In future research, we recommend inclusion of younger subjects,
preferably with an age range from 60 to 70 years, to minimize the attribution rate. Meanwhile, a system to check possible reasons for attrition should be made available. Third, the rate of withdrawal from the HQG training protocol was also high (17.9%). Although the learning of HQG is easy, our current mode of HQG training, with only four individual training sessions and a set of self-training materials, might not
be adequate for some patients who were slow in acquiring new motor skills. Closer monitoring of their progress in learning and perceived self-efficacy might help identify particular subjects who may need a longer coaching time. Finally, caution must be taken regarding the generalization of results to a non-Chinese population. One of the characteristics of our participants is thatthey had a positive view towards HQG even though they have not had the chance to receive it in the past. This may be due to their values regarding some practices based on TCM. This positive attitude toward the intervention might have contributed to their participation and hence to the outcome. As a result, the results may not be readily applicable to those with a Western cultural background. These people may not have a positive attitude
toward HQG, which is not relevant to their own culture. However, with increasing awareness of and interest in this modality among theWestern population, hopefully similar results
will be obtained among non-Chinese patients in the near future. The basic physiologic mechanism that underpinned the improvement remains unclear. What is certain is that the improvement cannot be explained by ‘‘overload,’’ which is regarded as the conventional exercise training principle. The
‘‘overload’’ principle reflects the concept of intensity, and implies that in order for the muscle to improve in structure and/ or function, it must be taxed beyond a critical level. The metabolic requirement for performing movements of HQG and t’ai chi belongs to a ‘‘low-intensity’’ physical activity. TheMETs is estimated to range from 1.5 to 2.6,32 and the mean of the induced maximum heart rates ranges from 43% to 49% of predicted maximum heart rates. On the other hand, ‘‘highintensity’’ exercise may produce adverse effects, such as muscle wasting and disturbed breathing pattern, which then may reduce exercise capacity among patients with COPD. Therefore, the authors believe that there should be a different physiologic mechanism to explain how HQG improved the functional capacity of the subjects in this study. Physiologic research efforts on ‘‘effects of low-intensity muscle activities on anti-inflammation,’’ ‘‘respiratory sinus arrhythmia,’’ and ‘‘meditation-induced specific brain wave patterns’’ provide hints for future exploration. ‘‘Repetitive low-intensity muscle contractions’’ facilitate the modulation of systemic inflammation by upregulating interstitial interleukin-6.36 Slow breathing, through the ‘‘Respiratory sinus arrhythmia’’ mechanism, produces a downregulating effect on the vagal tone and promotes efficiency in gaseous exchange. Muscles contractions in harmony with slow breathing facilitate venous return to the heart from the periphery through the ‘‘respiratory muscle pump’’ mechanism. Meditation involves internalized focus of attention. It produces specific brain-wave patterns (e.g., higher slow a coherence, increases in left-sided anterior activation, etc.), which are associated with positive mood and improvement in immune function. Moreover, the review of HQG practice among clinical populations suggests that the psychophysiologic outcomes are systemic in nature, which include enhancing circulation, improving ventilation, and strengthening immune responses. These are in line with the current concepts of the development of complementary and alternative medicine. On the other hand, the effect of systemic inflammation on the pathophysiology and morbidity of COPD has attracted increasing concerns. The effect of HQG on COPD is proposed to be directly related to the modulation of systemic inflammation and strengthening ofimmune responses and/or mediated through the enhancement of circulatory function. Following this proposed mechanism,
biomarkers documenting the inflammation such as Creactive protein, interleukin-6, and tumor necrosis factor-a, should be included in future studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

DiscussionThe results provided evidence to support the hypothesis that HQG, as an adjunct home exercise program, better maintained the improvement in the functional capacity gained from a pulmonary rehabilitation program among patients with COPD until the 6-month FU than the conventional program. The result was more apparent when the subjects complied with the HQG protocol. This finding is not surprising, because the word gong in Chinese literally refers to ‘‘skills or accomplishment cultivated through committed and regular practice.’’ Participating only in a few sessions of HQG training is not adequate to produce any improvement in health status. Moreover, the effect sizes for functional capacities (i.e., 0.92–0.94) appeared larger than those for the QOL subscales (i.e., all below 0.59). The phenomenon is alsonoted in our prior studies, which suggested that it took accumulation of more improvement in physical function over a longer time to make the effect generalized to subjective report of better outcomes among the Chinese population.6,7 Despite the fact that our study had much improvement to address the methodological shortcomings of prior qigong studies (e.g., stricter measures to ensure randomization andallocation concealment, recruiting more subjects, longer FU period, etc.), there are still limitations that might have confounded the validity of our results. First, our male subjects outnumbered female subjects, which may restrict general- ization of the results to female patients. However, this is characteristic of this patient group in the Hong Kong Chinese population, as males seemed to be more affected or known tothe public health care system than females. Second, the attrition rates for the two groups were high: 27.5% and 30%. This might be due to the fact that our subjects were older and frailer. All were in fact above years 70 of age with FEV1 values below 40% of the corresponding predicted values.They might suffer other insidious chronic medical diseases or repeated acute COPD exacerbations, which affected their participation. Acute COPD exacerbations, which have an impact on long-term outcomes and the progress of the disease, should have been reported to facilitate result interpretation.However, as prior consent from patients was not sought and thus approval from related authority, related information through the electronic records of the hospital data system for the ‘‘dropped out’’ and ‘‘loss FU’’ cases could not be validated due to the personal data privacy policy. Fortunately, the attrition rates of the two groups appeared comparable, which suggested that the plausible underlying conditions did not contribute a bias favoring either group. In future research, we recommend inclusion of younger subjects,preferably with an age range from 60 to 70 years, to minimize the attribution rate. Meanwhile, a system to check possible reasons for attrition should be made available. Third, the rate of withdrawal from the HQG training protocol was also high (17.9%). Although the learning of HQG is easy, our current mode of HQG training, with only four individual training sessions and a set of self-training materials, might notbe adequate for some patients who were slow in acquiring new motor skills. Closer monitoring of their progress in learning and perceived self-efficacy might help identify particular subjects who may need a longer coaching time. Finally, caution must be taken regarding the generalization of results to a non-Chinese population. One of the characteristics of our participants is thatthey had a positive view towards HQG even though they have not had the chance to receive it in the past. This may be due to their values regarding some practices based on TCM. This positive attitude toward the intervention might have contributed to their participation and hence to the outcome. As a result, the results may not be readily applicable to those with a Western cultural background. These people may not have a positive attitudetoward HQG, which is not relevant to their own culture. However, with increasing awareness of and interest in this modality among theWestern population, hopefully similar resultsจะได้รับในผู้ป่วยที่ไม่ใช่ของจีนในอนาคตอันใกล้นี้ กลไก physiologic พื้นฐานที่รับการค้ำจุนพัฒนายังคงไม่ชัดเจน มีอะไรบางอย่างคือ ว่า ไม่สามารถอธิบายการปรับปรุง โดย ''โอเวอร์โหลด ซึ่งถือเป็นหลักการฝึกออกกำลังกายทั่วไป ที่‘‘overload’’ principle reflects the concept of intensity, and implies that in order for the muscle to improve in structure and/ or function, it must be taxed beyond a critical level. The metabolic requirement for performing movements of HQG and t’ai chi belongs to a ‘‘low-intensity’’ physical activity. TheMETs is estimated to range from 1.5 to 2.6,32 and the mean of the induced maximum heart rates ranges from 43% to 49% of predicted maximum heart rates. On the other hand, ‘‘highintensity’’ exercise may produce adverse effects, such as muscle wasting and disturbed breathing pattern, which then may reduce exercise capacity among patients with COPD. Therefore, the authors believe that there should be a different physiologic mechanism to explain how HQG improved the functional capacity of the subjects in this study. Physiologic research efforts on ‘‘effects of low-intensity muscle activities on anti-inflammation,’’ ‘‘respiratory sinus arrhythmia,’’ and ‘‘meditation-induced specific brain wave patterns’’ provide hints for future exploration. ‘‘Repetitive low-intensity muscle contractions’’ facilitate the modulation of systemic inflammation by upregulating interstitial interleukin-6.36 Slow breathing, through the ‘‘Respiratory sinus arrhythmia’’ mechanism, produces a downregulating effect on the vagal tone and promotes efficiency in gaseous exchange. Muscles contractions in harmony with slow breathing facilitate venous return to the heart from the periphery through the ‘‘respiratory muscle pump’’ mechanism. Meditation involves internalized focus of attention. It produces specific brain-wave patterns (e.g., higher slow a coherence, increases in left-sided anterior activation, etc.), which are associated with positive mood and improvement in immune function. Moreover, the review of HQG practice among clinical populations suggests that the psychophysiologic outcomes are systemic in nature, which include enhancing circulation, improving ventilation, and strengthening immune responses. These are in line with the current concepts of the development of complementary and alternative medicine. On the other hand, the effect of systemic inflammation on the pathophysiology and morbidity of COPD has attracted increasing concerns. The effect of HQG on COPD is proposed to be directly related to the modulation of systemic inflammation and strengthening ofimmune responses and/or mediated through the enhancement of circulatory function. Following this proposed mechanism,biomarkers documenting the inflammation such as Creactive protein, interleukin-6, and tumor necrosis factor-a, should be included in future studies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ผลการให้หลักฐานที่จะสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า HQG เป็นโปรแกรมการออกกำลังกายที่บ้านเสริม, การบำรุงรักษาที่ดีกว่าในการปรับปรุงความสามารถในการทำงานที่ได้จากโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดในผู้ป่วยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรังจน FU 6 เดือนกว่าโปรแกรมเดิม ผลที่ตามมาก็เห็นได้ชัดมากขึ้นเมื่ออาสาสมัครปฏิบัติตามโปรโตคอล HQG การค้นพบนี้ไม่น่าแปลกใจเพราะคำว่าฆ้องในภาษาจีนหมายถึงตัวอักษร '' ทักษะหรือความสำเร็จที่ได้รับการปลูกฝังผ่านการปฏิบัติมุ่งมั่นและปกติ. '' ที่เข้าร่วมโครงการเพียง แต่ในช่วงไม่กี่ของการฝึกอบรม HQG อาจจะไม่เพียงพอในการผลิตการปรับปรุงใด ๆ ในสถานะสุขภาพ นอกจากนี้ยังมีขนาดความจุที่มีผลสำหรับการทำงาน (เช่น 0.92-0.94) ปรากฏใหญ่กว่าสำหรับ subscales คุณภาพชีวิต (เช่นทุกด้านล่าง 0.59) ปรากฏการณ์นี้ยัง
ตั้งข้อสังเกตในการศึกษาของเราก่อนซึ่งชี้ให้เห็นว่ามันต้องใช้เวลาสะสมของการปรับปรุงมากขึ้นในการทำงานทางกายภาพมากกว่าเป็นเวลานานจะทำให้ผลกระทบทั่วไปรายงานทัศนะของผลลัพธ์ที่ดีกว่าในหมู่ population.6,7 จีนแม้จะมีความจริงที่ว่าเรา การศึกษามีการปรับปรุงมากที่จะแก้ไขข้อบกพร่องเกี่ยวกับระเบียบวิธีการศึกษาชี่กงก่อน (เช่นมาตรการที่เข้มงวดเพื่อให้แน่ใจว่าการสุ่มและ
ปกปิดการจัดสรรการสรรหาอาสาสมัครมากขึ้นระยะเวลานาน FU ฯลฯ ) ยังคงมีข้อ จำกัด ที่อาจจะสับสนความถูกต้องของผลของเรา . ขั้นแรกให้อาสาสมัครชายของเรามากกว่าเพศหญิงซึ่งอาจ จำกัด ization งานทั่วไปซึ่งผลกับผู้ป่วยเพศหญิง แต่นี้เป็นลักษณะของผู้ป่วยกลุ่มนี้ในฮ่องกงประชากรจีนเป็นเพศชายที่ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบมากขึ้นหรือที่รู้จักกันใน
ระบบการดูแลสุขภาพของประชาชนมากกว่าเพศหญิง ประการที่สองอัตราการขัดสีสำหรับทั้งสองกลุ่มอยู่ในระดับสูง: 27.5% และ 30% นี้อาจจะเป็นเพราะความจริงที่ว่าเรื่องของเราได้ที่มีอายุมากกว่าและ frailer ทุกคนในความเป็นจริงดังกล่าวข้างต้นปี 70 ซึ่งเป็นอายุที่มีค่า FEV1 ต่ำกว่า 40% ของคาดการณ์ค่าที่สอดคล้องกัน.
พวกเขาอาจจะต้องทนทุกข์ทรมานกับโรคอื่น ๆ ร้ายกาจทางการแพทย์เรื้อรังหรือกำเริบซ้ำปอดอุดกั้นเรื้อรังเฉียบพลันซึ่งได้รับผลกระทบมีส่วนร่วม ปอดอุดกั้นเรื้อรังกำเริบเฉียบพลันซึ่งมีผลกระทบต่อผลในระยะยาวและความคืบหน้าของโรคควรได้รับการรายงานเพื่ออำนวยความสะดวกการตีความผล.
แต่ได้รับความยินยอมจากผู้ป่วยที่เป็นไม่ได้ขอและได้รับอนุมัติจากผู้มีอำนาจที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลที่เกี่ยวข้องผ่าน ระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ระบบข้อมูลโรงพยาบาลสำหรับ '' หลุดออกไป '' และ 'กรณี' การสูญเสีย FU '' ไม่สามารถตรวจสอบเนื่องจากนโยบายความเป็นส่วนตัวของข้อมูลส่วนบุคคล โชคดีที่อัตราการขัดสีของทั้งสองกลุ่มที่ปรากฏเทียบเคียงซึ่งชี้ให้เห็นว่าเงื่อนไขพื้นฐานที่เป็นไปไม่ได้มีส่วนร่วมในอคติความนิยมทั้งกลุ่ม ในการวิจัยในอนาคตเราขอแนะนำการรวมของอาสาสมัครที่อายุน้อยกว่า
ควรมีช่วงอายุ 60-70 ปีที่ผ่านมาเพื่อลดอัตราการแสดงที่มา ในขณะที่ระบบการตรวจสอบเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับการขัดสีที่ควรจะทำใช้ได้ ประการที่สามอัตราการถอนตัวออกจากการฝึกอบรมโปรโตคอล HQG ก็ยังสูง (17.9%) แม้ว่าการเรียนรู้ของ HQG เป็นเรื่องง่ายโหมดปัจจุบันของเราของการฝึกอบรม HQG มีเพียงสี่การฝึกอบรมของแต่ละบุคคลและชุดของการฝึกอบรมด้วยตนเองอาจจะไม่
เพียงพอสำหรับผู้ป่วยบางคนที่ได้ช้าในการแสวงหาทักษะยนต์ใหม่ การตรวจสอบความคืบหน้าอย่างใกล้ชิดของพวกเขาในการเรียนรู้และรับรู้ความสามารถของตนเองอาจจะช่วยในการระบุวิชาเฉพาะที่อาจต้องมีเวลาฝึกนาน ในที่สุดความระมัดระวังจะต้องดำเนินการเกี่ยวกับการทั่วไปของผลที่จะมีประชากรที่ไม่ใช่ภาษาจีน หนึ่งในลักษณะของผู้เข้าร่วมของเราคือว่าพวกเขามีมุมมองที่ดีต่อ HQG ถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ได้มีโอกาสที่จะได้รับในอดีตที่ผ่านมา นี้อาจจะเป็นเพราะค่าของพวกเขาเกี่ยวกับการปฏิบัติบางอย่างขึ้นอยู่กับ TCM นี้ทัศนคติที่ดีต่อการแทรกแซงอาจมีส่วนร่วมในการมีส่วนร่วมของพวกเขาและด้วยเหตุกับผล เป็นผลให้ผลลัพธ์ที่ได้อาจไม่สามารถใช้พร้อมกับผู้ที่มีภูมิหลังทางวัฒนธรรมตะวันตก คนเหล่านี้อาจจะไม่ได้มีทัศนคติเชิงบวก
ที่มีต่อ HQG ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมของตนเอง แต่ด้วยการเพิ่มความตระหนักของและความสนใจในหมู่ประชากรกิริยา theWestern นี้หวังว่าผลที่คล้ายกัน
จะได้รับผู้ป่วยที่ไม่ใช่ภาษาจีนในอนาคตอันใกล้ กลไกทางสรีรวิทยาพื้นฐานที่การสนับสนุนการปรับปรุงยังไม่ชัดเจน คืออะไรบางอย่างที่ปรับปรุงไม่สามารถอธิบายได้โดย '' เกิน '' ซึ่งถือได้ว่าเป็นหลักการฝึกอบรมการออกกำลังกายแบบเดิม
'' เกิน '' หลักการสะท้อนให้เห็นถึงแนวคิดของความรุนแรงและแสดงให้เห็นว่าเพื่อให้กล้ามเนื้อในการปรับปรุงโครงสร้างและ / หรือฟังก์ชั่นจะต้องมีการเก็บภาษีเกินกว่าระดับวิกฤต ความต้องการการเผาผลาญสำหรับการดำเนินการเคลื่อนไหวของ HQG และไค t'ai เป็นของ '' ความเข้มต่ำ '' การออกกำลังกาย TheMETs คาดว่าจะมีตั้งแต่ 1.5 ถึง 2.6,32 และค่าเฉลี่ยของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุดเกิดตั้งแต่ 43% ถึง 49% ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุดที่คาดการณ์ไว้ บนมืออื่น ๆ , '' highintensity '' การออกกำลังกายอาจมีผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์เช่นการสูญเสียกล้ามเนื้อและรบกวนรูปแบบการหายใจซึ่งอาจจะลดความสามารถในการออกกำลังกายในผู้ป่วยที่มีปอดอุดกั้นเรื้อรัง ดังนั้นผู้เขียนเชื่อว่าควรจะมีกลไกทางสรีรวิทยาที่แตกต่างกันเพื่ออธิบายวิธีการ HQG ปรับปรุงขีดความสามารถในการทำงานของอาสาสมัครในการศึกษานี้ การวิจัยทางสรีรวิทยาที่ '' ผลกระทบของความเข้มต่ำกิจกรรมของกล้ามเนื้อในการต่อต้านการอักเสบ '' '' จังหวะไซนัสระบบทางเดินหายใจ '' และ '' การทำสมาธิที่เกิดรูปแบบของคลื่นสมองเฉพาะ '' ให้คำแนะนำสำหรับการสำรวจในอนาคต '' ความเข้มต่ำหดตัวของกล้ามเนื้อซ้ำ '' อำนวยความสะดวกในการปรับระบบของการอักเสบโดย upregulating สิ่งของ interleukin-6.36 หายใจช้าผ่าน '' ระบบทางเดินหายใจไซนัสจังหวะ '' กลไกผลิตผล downregulating ในโทน vagal และส่งเสริมประสิทธิภาพในการแลกเปลี่ยนก๊าซ . การหดตัวของกล้ามเนื้อในความสามัคคีกับการหายใจช้าอำนวยความสะดวกในการกลับมาดำไปยังหัวใจจากขอบผ่าน '' ปั๊มของกล้ามเนื้อหายใจ '' กลไก การทำสมาธิที่เกี่ยวข้องกับการมุ่งเน้นความสนใจ internalized มันก่อให้เกิดรูปแบบของคลื่นสมองที่เฉพาะเจาะจง (เช่นช้าที่สูงขึ้นการเชื่อมโยงกันเพิ่มขึ้นในด้านซ้ายก่อนเปิดใช้งานและอื่น ๆ ) ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับอารมณ์ในเชิงบวกและการปรับปรุงในการทำงานของระบบภูมิคุ้มกัน นอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบการปฏิบัติ HQG ในหมู่ประชากรทางคลินิกแสดงให้เห็นว่าผลโรคจิตเป็นระบบในธรรมชาติซึ่งรวมถึงการเสริมสร้างการไหลเวียนของการปรับปรุงการระบายอากาศและการเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกัน เหล่านี้สอดคล้องกับแนวคิดในปัจจุบันของการพัฒนาของแพทย์ทางเลือก ในทางกลับกันผลของการอักเสบของระบบในพยาธิสรีรวิทยาและการเจ็บป่วยของปอดอุดกั้นเรื้อรังได้ดึงดูดความกังวลที่เพิ่มขึ้น ผลกระทบของการ HQG ในปอดอุดกั้นเรื้อรังจะเสนอให้จะเกี่ยวข้องโดยตรงกับการปรับระบบของการอักเสบและสร้างความเข้มแข็ง ofimmune การตอบสนองและ / หรือพึ่งผ่านการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของระบบไหลเวียนโลหิต ต่อไปนี้กลไกนี้นำเสนอ
การจัดเก็บเอกสาร biomarkers การอักเสบเช่นโปรตีน Creactive, interleukin-6 และเนื้องอกเนื้อร้ายปัจจัยที่ควรจะรวมอยู่ในการศึกษาในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ผลให้หลักฐานสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า hqg เป็นเสริมหน้าแรก โปรแกรมการออกกำลังกาย ดีกว่ารักษาในการปรับปรุงความสามารถการทำงานที่ได้รับจากโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังจนถึง 6 เดือน ฟู กว่าโปรแกรมทั่วไป ผลที่ได้ชัดเจนมากขึ้น เมื่อคนปฏิบัติตาม hqg โปรโตคอลการค้นพบนี้ไม่น่าแปลกใจเพราะคำว่ากงจีนแท้จริงหมายถึง ' 'skills หรือความสำเร็จที่ปลูกผ่านความมุ่งมั่นและปฏิบัติปกติ ' ' โดยเฉพาะในไม่กี่รอบของการฝึก hqg ไม่เพียงพอที่จะผลิตใด ๆในการปรับปรุงสถานะสุขภาพ นอกจากนี้ ผลขนาดความจุใช้งานได้ ( เช่น 0.92 – 094 ) ปรากฏมีขนาดใหญ่กว่าคุณภาพชีวิตนั้น ( เช่น ด้านล่างทั้งหมด 0.59 ) ปรากฏการณ์ยัง
ข้อสังเกตในการศึกษาก่อน ซึ่งชี้ให้เห็นว่ามันใช้เวลาสะสมมากขึ้นในการปรับปรุงการทำงานทางกายภาพมากกว่าเวลาที่จะทำให้ผลกระทบทั่วไปรายงานผลอัตนัยดีกว่าในหมู่ประชากรจีน 67 แม้จะมีข้อเท็จจริงที่ว่า การศึกษาของเรามีการปรับปรุงเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องในการเรียนแบบเดิม ( เช่น มาตรการเข้มงวดเพื่อให้แน่ใจว่า ประเทศทั่วโลก
ปกปิดการจัดสรรการสรรหาคน อีกยาว ฟู ระยะเวลา , ฯลฯ ) , ยังคงมีข้อ จำกัด ที่อาจจะอับอาย ความถูกต้องของผลของเรา ก่อน คนของเรามากกว่าเพศหญิงชาย ,ซึ่งอาจ จำกัด ทั่วไป - รับรองเอกสารของผลลัพธ์ในผู้ป่วยหญิง อย่างไรก็ตาม นี่เป็นลักษณะของผู้ป่วยกลุ่มนี้ในประชากร จีน ฮ่องกง เป็นผู้ชายที่ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบมากขึ้น หรือที่รู้จักกัน

ดูแลสุขภาพสาธารณะระบบมากกว่าตัวเมีย ประการที่สอง การขัดสี ราคาทั้ง 2 กลุ่มสูง 27.5 % และ 30 % นี้อาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่าคนของเราเก่า และ frailer .ทั้งหมดได้ในความเป็นจริงข้างต้นปี 70 อายุ fev1 ค่าต่ำกว่า 40 % ของค่าพยากรณ์ที่สอดคล้องกัน .
พวกเขาอาจประสบอื่น ๆทางการแพทย์เรื้อรังหรือเฉียบพลัน โรคร้ายกาจ exacerbations COPD ซ้ำ ซึ่งมีผลต่อการมีส่วนร่วมของสมาชิกในชุมชน ฉับพลัน exacerbations COPD ซึ่งมีผลกระทบต่อผลระยะยาว และความก้าวหน้าของโรคควรมีการรายงานเพื่อความสะดวกในการแปลผล .
แต่เป็นการยินยอมจากผู้ป่วยไม่ได้ขอและการอนุมัติจากผู้มีอำนาจที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลที่ผ่านการบันทึกอิเล็กทรอนิกส์ของโรงพยาบาล ระบบข้อมูลสำหรับ ' 'dropped ออกมา ' ' และ ' ' 'loss Fu ' ' กรณีไม่สามารถตรวจสอบจากข้อมูลส่วนบุคคลนโยบายความเป็นส่วนตัว . โชคดีแอทอัตราของทั้งสองกลุ่มมาเทียบเคียง ซึ่งชี้ให้เห็นว่าเหตุผลเงื่อนไขพื้นฐานไม่ได้มีส่วนร่วม อคตินิยม ทั้งสองกลุ่ม ในการวิจัยในอนาคต เราแนะนำรวมของน้องวิชา
ควรมีช่วงอายุระหว่าง 60 ถึง 70 ปี เพื่อลดสาเหตุของอัตรา ในขณะเดียวกัน ระบบตรวจสอบเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับการขัดสีจะทำให้ใช้ได้สาม , อัตราการถอนเงินจาก hqg การฝึกอบรมพิธีสารยังสูง ( 17.9% ) แม้ว่าการเรียนรู้ของ hqg ง่าย , โหมดของเราในปัจจุบันของการฝึก hqg ที่มีเพียงสี่เซสชันการฝึกอบรมส่วนบุคคลและชุดฝึกอบรมด้วยตนเอง อาจจะไม่เพียงพอสำหรับบาง
เป็นผู้ป่วยที่ได้รับช้ารับทักษะมอเตอร์ใหม่