Between 2001 and 2007, in the run u

Between 2001 and 2007, in the run up to the Great Recession, fiscal space widened for much of the developing world, with government debt rations falling and fiscal deficits closing (Figures 3.1 and 3.2). Three factors contributed to these changes. first, there was rapid growth, with government revenues in commodity exporting economies bolstered by hight and rising prices (Figure 3.3). This coincided with a period of increasing graduation of developing economies' fiscal policy from earlier procyclicality to more recent countercyclicality. Second, debt relief initiatives, such as the Heavily Indebted Poor Countries (HIPC) Initiative and Multiateral Debt Relief Initiative (HIPC), helped to reduce debt sharply in many FMEs and LICs. As a result, most developing economics consolidated their finances in the early 200s. Third, institutional arrangements in developing economics allowed for improverments in debr management, which also contributed to the reduction in debt-to-GDP ratios (Anderson, Silva and Valendia-Rubiano,2011; Frankel, Vegh, and Vuletin, 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างปี 2001 และ 2007 ในการรันถึงภาวะถดถอยมาก widened สำหรับมากของประเทศกำลังพัฒนา พื้นที่ทางการเงินกับรัฐบาล หนี้นี้ขาดดุลลดลง และเงินที่ปิด (ภาพที่ 3.1 และ 3.2) ปัจจัยสามประการส่วนการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ครั้งแรก มีการเติบโตอย่างรวดเร็ว มีรายได้รัฐบาลในชุดสินค้าส่งออกเศรษฐกิจนั้นสนับสนุนทางเน็ทราคาเพิ่มขึ้น (รูปที่ 3.3) นี้ร่วมกับระยะเวลาของการศึกษาที่เพิ่มขึ้นของการพัฒนานโยบายของเศรษฐกิจทางการเงินจาก procyclicality ก่อนการ countercyclicality ล่าสุด สอง หนี้บรรเทาริเริ่ม เช่นหนักใครยากจนประเทศ (HIPC) ความคิดริเริ่มและ Multiateral หนี้ปลดปล่อยความคิดริเริ่ม (HIPC), ช่วยในการลดหนี้อย่างรวดเร็วในหลาย FMEs และ LICs ดัง เศรษฐศาสตร์พัฒนามากที่สุดรวมเงินของพวกเขาในเอ็นต์ใหม่ก่อน สาม สถาบันการจัดการในการพัฒนาเศรษฐกิจได้ improverments ในการจัดการ debr ซึ่งส่วนลดในอัตราส่วนหนี้ต่อ GDP (แอนเดอร์สัน Silva และ Valendia-Rubiano, 2011 Frankel, Vegh และ Vuletin, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่างปี 2001 และ 2007 ในการทำงานได้ถึงภาวะถดถอยครั้งใหญ่พื้นที่กว้างขึ้นสำหรับงบประมาณมากของประเทศกำลังพัฒนาที่มีการปันส่วนหนี้ภาครัฐลดลงและการขาดดุลการคลังปิด (รูป 3.1 และ 3.2) สามปัจจัยที่มีส่วนทำให้การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ครั้งแรกที่มีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วกับรายได้ของรัฐบาลในประเทศการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์หนุนจากความสูงและราคาที่เพิ่มขึ้น (รูปที่ 3.3) นี้ใกล้เคียงกับระยะเวลาของการเพิ่มการสำเร็จการศึกษาของนโยบายการคลังประเทศกำลังพัฒนาจาก procyclicality ก่อนหน้านี้เมื่อเร็ว ๆ นี้ countercyclicality ประการที่สองความคิดริเริ่มในการบรรเทาหนี้เช่นประเทศยากจนค่นแค้นหนัก (HIPC) ความคิดริเริ่มและความคิดริเริ่ม Multiateral หนี้บรรเทา (HIPC) ช่วยลดภาระหนี้ลงอย่างรวดเร็วใน FMEs จำนวนมากและการ Lics เป็นผลให้เศรษฐกิจกำลังพัฒนาส่วนใหญ่รวมการเงินของพวกเขาในช่วงต้น 200s ประการที่สามการจัดสถาบันในการพัฒนาทางด้านเศรษฐกิจได้รับอนุญาตให้ improverments ในการบริหารจัดการ DEBR ซึ่งก็มีส่วนทำให้การลดลงของอัตราส่วนหนี้สินต่อจีดีพี (แอนเดอซิลวาและ Valendia-Rubiano, 2011; แฟรงเคิล Vegh และ Vuletin, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างปี 2001 และ 2007 ในวิ่งขึ้นไปเศรษฐกิจที่ดี การเงินพื้นที่กว้างขึ้นสำหรับมากของการพัฒนาโลกด้วยส่วนแบ่งหนี้รัฐบาลล้มและขาดดุลการคลังปิด ( ตัวเลขที่ 3.1 และ 3.2 ) 3 ปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ แรกมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว กับรัฐบาลในการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์เศรษฐกิจหนุนโดยรายได้สูงและราคาที่เพิ่มขึ้น ( รูปที่ 3 )นี้สอดคล้องกับระยะเวลาของการสำเร็จการศึกษาของการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ ' นโยบายการคลัง จากก่อนหน้านี้ procyclicality เพื่อ countercyclicality เพิ่มเติมล่าสุด สอง โครงการบรรเทาหนี้ เช่น เป็นหนี้มาก ประเทศที่ยากจน ( hipc ) ความคิดริเริ่มและการบรรเทาหนี้ multiateral Initiative ( hipc ) ช่วยลดหนี้อย่างรวดเร็วใน fmes มากมายและ lics . ผลมากที่สุดการพัฒนาเศรษฐกิจธุรกิจการเงินในช่วงต้นทอมัส เนวิลล์ 3 . กลไกสถาบันในการพัฒนาเศรษฐกิจให้มี improverments ในการจัดการ debr ซึ่งยังสนับสนุนการลดอัตราส่วนหนี้สินต่อ GDP ( แอนเดอร์สันซิลวา และ valendia rubiano 2011 ; แฟรงเคิล vegh vuletin , และ , 2013 )