In this final stage, the practition

In this final stage, the practitioner has gone into a state of yogic bliss. He feels no desires, pain, or worries.

In theorizing this whole process of emancipating the spirit, Sāṅkhya was originally atheistic, in the sense that it does not posit an actual God beyond spirit.

Even without a god in control, one follows the imperative to remove oneself from Prakṛti in order to liberate Puruṣa (spirit) within onself

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขั้นตอนสุดท้าย ผู้ประกอบการได้ไปเป็นบลิ yogic เขารู้สึกไม่ปรารถนา ความเจ็บปวด หรือกังวลในกระบวนการทั้งหมดของ emancipating จิตวิญญาณเก่า Sāṅkhya ถูก atheistic เดิม ในแง่ที่ว่า มัน posit พระเจ้าตัวจริงนอกเหนือจากจิตวิญญาณแม้ไม่ มีพระเจ้าในการควบคุม หนึ่งไปจำเอาตัวจาก Prakṛti เพื่อปลดปล่อย Puruṣa (วิญญาณ) ภายใน onself

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขั้นตอนสุดท้ายนี้ผู้ประกอบการที่ได้ไปอยู่ในสภาพของความสุข yogic เขารู้สึกความปรารถนาไม่มีความเจ็บปวดหรือความกังวล. ในทฤษฎีนี้กระบวนการทั้งหมดของ emancipating จิตวิญญาณ SANKHYA เป็นตำราเดิมในแง่ที่ว่ามันไม่ได้วางตัวพระเจ้าที่เกิดขึ้นจริงเกินกว่าจิตวิญญาณ. แม้ไม่มีพระเจ้าในการควบคุมอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้ความจำเป็น เพื่อเอาตัวเองจาก Prakrti เพื่อปลดปล่อยPuruṣa (จิตวิญญาณ) ภายใน onself

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขั้นตอนสุดท้าย ผู้ประกอบการได้หายไปในสถานะของความสุข yogic . เขารู้สึกไม่ปรารถนา ความเจ็บปวดหรือกังวล

ในทฤษฎีของ emancipating จิตวิญญาณ กระบวนการทั้งหมดนี้ เป็นāṅ khya แต่เดิมตำราในความรู้สึกว่ามันไม่ได้วางตัวเป็นพระเจ้าที่แท้จริงนอกเหนือจากจิตวิญญาณ

แม้ไม่มีพระเจ้าในการควบคุมหนึ่งตามขวางลบตัวเองจากแพรกṛ Ti เพื่อปลดปล่อย Puru ṣ ( วิญญาณ ) ภายในตนเอง