Know Well More than Two Programming

Know Well More than Two Programming Languages
The psychology of programming people have known for a long time now that programming expertise is related directly to the number of different programming paradigms that a programmer is comfortable with. That is not just know about, or know a bit, but genuinely can program with.
Every programmer starts with one programming language. That language has a dominating effect on the way that programmer thinks about software. No matter how many years of experience the programmer gets using that language, if they stay with that language, they will only know that language. A one language programmer is constrained in their thinking by that language.
A programmer who learns a second language will be challenged, especially if that language has a different computational model than the first. C, Pascal, Fortran, all have the same fundamental computational model. Switching from Fortran to C introduces a few, but not many, challenges. Moving from C or Fortran to C++ or Ada introduces fundamental challenges in the way programs behave. Moving from C++ to Haskell is a significant change and hence a significant challenge. Moving from C to Prolog is a very definite challenge.
We can enumerate a number of paradigms of computation: procedural, object-oriented, functional, logic, dataflow, etc. Moving between these paradigms creates the greatest challenges.
Why are these challenges good? It is to do with the way we think about the implementation of algorithms and the idioms and patterns of implementation that apply. In particular, cross-fertilization is at the core of expertise. Idioms for problem solutions that apply in one language may not be possible in another language. Trying to port the idioms from one language to another teaches us about both languages and about the problem being solved.
Cross-fertilization in the use of programming languages has huge effects. Perhaps the most obvious is the increased and increasing use of declarative modes of expression in systems implemented in imperative languages. Anyone versed in functional programming can easily apply a declarative approach even when using a language such as C. Using declarative approaches generally leads to shorter and more comprehensible programs. C++, for instance, certainly takes this on board with its wholehearted support for generic programming, which almost necessitates a declarative mode of expression.
The consequence of all this is that it behooves every programmer to be well skilled in programming in at least two different paradigms, and ideally at least the five mentioned above. Programmers should always be interested in learning new languages, preferably from an unfamiliar paradigm. Even if the day job always uses the same programming language, the increased sophistication of use of that language when a person can cross-fertilize from other paradigms should not be underestimated. Employers should take this on board and allow in their training budget for employees to learn languages that are not currently being used as a way of increasing the sophistication of use of the languages that are used.
Although it's a start, a one-week training course is not sufficient to learn a new language: It generally takes a good few months of use, even if part-time, to gain a proper working knowledge of a language. It is the idioms of use, not just the syntax and computational model, that are the important factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รู้ภาษาเขียนโปรแกรมที่สองดีกว่าจิตวิทยาของคนเขียนโปรแกรมได้ทราบสำหรับนานความเชี่ยวชาญในการเขียนโปรแกรมที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับจำนวนของ paradigms โปรแกรมอื่นที่โปรแกรมเมอร์จะสะดวก ที่คือไม่เพียงรู้ หรือทราบบิต แต่จริงใจสามารถโปรแกรมโปรแกรมเมอร์ทุกที่เริ่มต้นเขียนโปรแกรมภาษาหนึ่ง คิดว่า ภาษามีผลต่อพลังอำนาจเหนือทางโปรแกรมเมอร์ที่เกี่ยวกับซอฟต์แวร์ ไม่กี่ปีของประสบการณ์โปรแกรมเมอร์ที่จะใช้ว่า ภาษา ถ้าพวกเขาอยู่กับภาษานั้น พวกเขาจะเท่ารู้ภาษา โปรแกรมเมอร์ภาษาหนึ่งไม่จำกัดในความคิดของพวกเขา โดยจะถูกท้าทายโปรแกรมเมอร์ที่รู้ภาษาที่สองได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าภาษาที่มีแบบจำลองคำนวณแตกต่างกว่าครั้งแรก C ปาสกาล ภาษา ฟอร์แทรน ทั้งหมดมีรูปแบบคำนวณพื้นฐานเดียวกัน สลับจากภาษาฟอร์แทรนซีแนะนำท้าทายน้อย แต่ไม่ มาก ย้ายจากภาษาฟอร์แทรนหรือ C กับ c ++หรือ Ada แนะนำความท้าทายพื้นฐานในลักษณะการทำงานของโปรแกรม ย้ายจาก c ++ไป Haskell จะเปลี่ยนแปลง และดังนั้นความท้าทายที่สำคัญ ย้ายจาก C ไปภาษาโปรล็อกเป็นสิ่งที่ท้าทายมากแน่นอนเราสามารถระบุจำนวนของ paradigms การคำนวณ: ขั้นตอน วัตถุแปลก ทำ งาน ตรรกะ dataflow ฯลฯ การย้ายระหว่าง paradigms เหล่านี้สร้างความท้าทายที่ยิ่งใหญ่เหตุใดท้าทายดี จึงต้อง มีวิธีคิดงานของอัลกอริทึม และสำนวนและรูปแบบของงานที่ใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง cross-fertilization เป็นของความเชี่ยวชาญ สำนวนสำหรับปัญหาที่ใช้ในภาษาหนึ่งอาจไม่ได้ในภาษาอื่น พยายามพอร์ตสำนวนจากภาษาหนึ่งไปยังอีกสอนเรา เกี่ยวกับภาษาทั้งสอง และการแก้ปัญหาCross-fertilization ในการใช้ภาษาเขียนโปรแกรมได้ผลใหญ่ บางทีชัดเจนมากที่สุดได้ใช้เพิ่มขึ้น และเพิ่มโหมด declarative ของนิพจน์ในระบบที่นำมาใช้ในความจำเป็น คนผู้หญิงและเด็กในการเขียนโปรแกรมทำงานง่าย ๆ สามารถใช้วิธีการ declarative แม้ใช้ภาษาเช่นการใช้ C. declarative วิธีโดยทั่วไปนำไปสู่โปรแกรมสั้นลง และขึ้น comprehensible C ++, เช่น แน่นอนใช้เวลานี้บนเรือ ด้วยการสนับสนุน wholehearted เขียนโปรแกรมทั่วไป ซึ่งเกือบ necessitates โหมด declarative ของนิพจน์สัจจะทั้งหมดนี้ได้ที่ behooves ทุกโปรแกรมเมอร์จะมีทักษะดีในการเขียนโปรแกรม ใน paradigms น้อยสองแตกต่างกัน และดาวน้อยที่ห้าดังกล่าวข้างต้น โปรแกรมเมอร์ควรจะสนใจในการเรียนรู้ภาษาใหม่ สด ๆ จากกระบวนทัศน์ไม่คุ้นเคยเสมอ แม้ว่าวันงานจะใช้ภาษาเดียวกัน ความซับซ้อนที่เพิ่มขึ้นของการใช้ภาษาที่บุคคลสามารถ cross-fertilize จาก paradigms อื่น ๆ ควรไม่สามารถ underestimated นายจ้างควรใช้นี้บนเรือ และอนุญาตในงบประมาณการฝึกอบรมสำหรับพนักงานในการเรียนรู้ภาษาที่ปัจจุบันไม่ได้ใช้การเพิ่มขึ้นของการใช้ภาษาที่ใช้แม้ว่าจะเป็นการเริ่มต้น หลักสูตรฝึกอบรมหนึ่งสัปดาห์ไม่เพียงพอต่อการเรียนรู้ภาษาใหม่: โดยทั่วไปก็ดีไม่กี่เดือนแม้ชั่วคราว การรับรู้ทำงานเหมาะสมของภาษา ใช้ มันเป็นสำนวนใช้ ไม่ใช่แค่ไวยากรณ์ และรูป แบบการคำนวณ ที่เป็นปัจจัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รู้ดีกว่าสองภาษาโปรแกรมจิตวิทยาของคนที่เขียนโปรแกรมได้รู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้วความเชี่ยวชาญด้านการเขียนโปรแกรมที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับจำนวนกระบวนทัศน์การเขียนโปรแกรมที่แตกต่างกันที่โปรแกรมเมอร์มีความสะดวกสบายด้วย ที่ไม่ได้เป็นเพียงความรู้เกี่ยวกับหรือรู้อีกเล็กน้อย แต่อย่างแท้จริงสามารถเขียนโปรแกรมด้วย.
โปรแกรมเมอร์ทุกคนเริ่มต้นด้วยการเขียนโปรแกรมภาษาหนึ่ง ภาษาที่มีผลต่อการมีอำนาจเหนือในทางที่คิดเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมซอฟแวร์ ไม่ว่ากี่ปีมีประสบการณ์การเขียนโปรแกรมที่ได้รับการใช้ภาษาที่ถ้าพวกเขาอยู่กับภาษาที่พวกเขาเท่านั้นที่จะรู้ว่าภาษาที่ โปรแกรมเมอร์ภาษาหนึ่งเป็นข้อ จำกัด ในความคิดของพวกเขาโดยภาษาที่.
โปรแกรมเมอร์ที่เรียนรู้ภาษาที่สองจะถูกท้าทายโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นภาษาที่มีความแตกต่างกันรูปแบบการคำนวณกว่าครั้งแรก C, ปาสคาล, Fortran, ทุกคนมีรูปแบบการคำนวณพื้นฐานเดียวกัน เปลี่ยนจาก Fortran ไปที่ C แนะนำน้อย แต่ไม่มากความท้าทาย ย้ายจาก C หรือ Fortran กับ C ++ หรือ Ada แนะนำความท้าทายพื้นฐานในโปรแกรมทางประพฤติ ที่ย้ายมาจากภาษา C ++ เพื่อ Haskell คือการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญและด้วยเหตุนี้ความท้าทายที่สำคัญ . ย้ายจาก C
ไปเปิดฉากเป็นความท้าทายที่ชัดเจนมากเราสามารถระบุจำนวนกระบวนทัศน์ของการคำนวณ: ขั้นตอนเชิงวัตถุการทำงานตรรกะ dataflow ฯลฯ ระหว่างการย้ายกระบวนทัศน์เหล่านี้จะสร้างความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด.
ทำไมความท้าทายเหล่านี้ดีหรือไม่? มันเป็นจะทำอย่างไรกับวิธีที่เราคิดเกี่ยวกับการดำเนินการตามขั้นตอนวิธีการและสำนวนและรูปแบบของการดำเนินงานที่นำไปใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปฏิสนธิข้ามอยู่ที่หลักของความเชี่ยวชาญ สำนวนสำหรับการแก้ปัญหาปัญหาที่นำไปใช้ในภาษาหนึ่งอาจเป็นไปไม่ได้ในภาษาอื่น พยายามที่จะพอร์ตสำนวนจากภาษาหนึ่งไปยังอีกที่สอนเราเกี่ยวกับทั้งสองภาษาและเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นได้รับการแก้ไข.
ข้ามปฏิสนธิในการใช้ภาษาการเขียนโปรแกรมที่มีผลขนาดใหญ่ บางทีอาจจะเป็นที่เห็นได้ชัดที่สุดคือการใช้งานที่เพิ่มขึ้นและการเพิ่มขึ้นของโหมดการเปิดเผยของการแสดงออกในระบบการดำเนินการในภาษาความจำเป็น ทุกคนที่มีประสบการณ์ในการเขียนโปรแกรมทำงานได้อย่างง่ายดายสามารถใช้วิธีการที่เปิดเผยแม้ในขณะที่ใช้ภาษาซีเช่นการใช้วิธีการที่เปิดเผยโดยทั่วไปจะนำไปสู่สั้นและโปรแกรมที่เข้าใจมากขึ้น C ++ เช่นแน่นอนจะใช้เวลานี้ในคณะกรรมการที่มีการสนับสนุนด้วยความเต็มใจในการเขียนโปรแกรมทั่วไปซึ่งเกือบจำเป็นโหมดการเปิดเผยในการแสดงออก.
ผลที่ตามมาทั้งหมดนี้ก็คือว่ามัน behooves โปรแกรมเมอร์ทุกคนจะดีมีทักษะในการเขียนโปรแกรมอย่างน้อยสองกระบวนทัศน์ที่แตกต่างกัน และความนึกคิดอย่างน้อยห้าดังกล่าวข้างต้น โปรแกรมเมอร์ควรจะให้ความสนใจในการเรียนรู้ภาษาใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากกระบวนทัศน์ที่ไม่คุ้นเคย แม้ว่างานวันมักจะใช้การเขียนโปรแกรมภาษาเดียวกันความซับซ้อนที่เพิ่มขึ้นของการใช้ภาษาที่ว่าเมื่อคนสามารถข้ามปุ๋ยจากกรอบความคิดอื่น ๆ ที่ไม่ควร underestimated นายจ้างควรใช้เวลานี้ในคณะกรรมการและอนุญาตให้อยู่ในงบประมาณการฝึกอบรมสำหรับพนักงานที่จะเรียนรู้ภาษาที่ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้เป็นวิธีในการเพิ่มความซับซ้อนของการใช้ภาษาที่มีการใช้.
แม้ว่าจะเริ่มต้นการฝึกอบรมหลักสูตรหนึ่งสัปดาห์ ไม่เพียงพอที่จะเรียนรู้ภาษาใหม่: โดยทั่วไปจะใช้เวลาไม่กี่เดือนที่ดีของการใช้งานแม้ว่าส่วนเวลาที่จะได้รับความรู้การทำงานที่เหมาะสมของภาษา มันเป็นสำนวนในการใช้งานไม่เพียง แต่ไวยากรณ์และรูปแบบการคำนวณที่มีปัจจัยสำคัญ