Thirteen studies (603 participants)

Thirteen studies (603 participants) met the inclusion criteria for this review, and data from 11 of these studies were included within meta-analyses. Twelve of the 13 included studies investigated rehabilitation interventions; one (nine participants) investigated the effect of altered starting posture for sit-to-stand. We judged only four studies to be at low risk of bias for all methodological parameters assessed. The majority of randomised controlled trials included participants who were already able to sit-to-stand or walk independently.

Only one study (48 participants), which we judged to be at high risk of bias, reported our primary outcome of interest, ability to sit-to-stand independently, and found that training increased the odds of achieving independent sit-to-stand compared with control (odds ratio (OR) 4.86, 95% confidence interval (CI) 1.43 to 16.50, very low quality evidence).

Interventions or training for sit-to-stand improved the time taken to sit-to-stand and the lateral symmetry (weight distribution between the legs) during sit-to-stand (standardised mean difference (SMD) -0.34; 95% CI -0.62 to -0.06, seven studies, 335 participants; and SMD 0.85; 95% CI 0.38 to 1.33, five studies, 105 participants respectively, both moderate quality evidence). These improvements are maintained at long-term follow-up.

Few trials assessing the effect of sit-to-stand training on peak vertical ground reaction force (one study, 54 participants) and functional ability (two studies, 196 participants) were identified, providing very low and low quality evidence respectively.

The effect of sit-to-stand training on number of falls was imprecise, demonstrating no benefit or harm (OR 0.75, 95% CI 0.46 to 1.22, five studies, 319 participants, low quality evidence). We judged the majority of studies that assessed falls to be at high risk of bias

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาสิบสามลักษณะ (603 คน) ตามเงื่อนไขการรวมสำหรับการตรวจทานนี้ และข้อมูลจาก 11 ศึกษาเหล่านี้ถูกรวมอยู่ใน meta-วิเคราะห์ Twelve ศึกษารวม 13 ตรวจสอบมาตรการฟื้นฟู หนึ่ง (9 คน) ตรวจสอบผลของการเปลี่ยนแปลงท่าทางเริ่มต้นสำหรับการนั่งการยืน เราตัดสินศึกษาเฉพาะสี่จะอคติทั้งหมดพารามิเตอร์ methodological ประเมินเสี่ยงต่ำ ส่วนใหญ่ของการทดลองควบคุม randomised รวมผู้เข้าร่วมที่แล้วสามารถนั่งยืน หรือเดินอย่างอิสระศึกษาเดียว (48 คน), ซึ่งเราตัดสิน มีอคติเสี่ยงสูง รายงานผลของเราหลักของ ดอกเบี้ย ความสามารถในการยืนการนั่งอย่างอิสระ และพบว่า ฝึกอบรมเพิ่มขึ้นราคาของบรรลุอิสระนั่งการยืนเทียบกับควบคุม (อัตราส่วนราคา (OR) 4.86, 95% ช่วงความเชื่อมั่น (CI) 1.43 ถึง 16.50 หลักฐานคุณภาพต่ำมาก)การแทรกแซงหรือการฝึกอบรมสำหรับนั่งยืนปรับปรุงเวลาที่ใช้ในระหว่างการนั่งการยืนการนั่งการยืนและสมมาตรด้านข้าง (กระจายน้ำหนักระหว่างขา) (แบบผลต่างเฉลี่ย (SMD) -0.34; 95% CI-0.62 การ-0.06 การศึกษา 7, 335 คน และ SMD 0.85; 95% CI 0.38 ถึง 1.33, 5 ศึกษา ผู้เข้าร่วม 105 ตามลำดับ ทั้งบรรเทาคุณภาพหลักฐาน) ปรับปรุงเหล่านี้จะยังคงอยู่ที่การติดตามผลระยะยาวบางการทดลองประเมินผลการฝึกนั่งยืนในปฏิกิริยาดินแนวตั้งสูงสุดแรง (หนึ่ง 54 คน) และความสามารถในการทำงาน (ศึกษาสอง 196 คน) ระบุ ให้หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำ และต่ำมากตามลำดับผลของการฝึกนั่งยืนจำนวนน้ำตกถูก imprecise เห็นไม่มีประโยชน์หรืออันตราย (หรือ 0.75, 95% CI 0.46 ถึง 1.22 ศึกษา 5, 319 คน หลักฐานคุณภาพต่ำ) เราตัดสินส่วนใหญ่ศึกษาที่ประเมินอยู่จะเสี่ยงสูงของความโน้มเอียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบสามการศึกษา (603 ผู้เข้าร่วม) เกณฑ์การรวมสำหรับความคิดเห็นนี้และข้อมูลจาก 11 ของการศึกษาเหล่านี้ถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์อภิมา สิบสอง 13 รวมการศึกษาตรวจสอบการแทรกแซงการฟื้นฟูสมรรถภาพ; หนึ่ง (เก้าเข้าร่วม) การตรวจสอบผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงท่าเริ่มต้นสำหรับการนั่งการยืน เราตัดสินเพียงสี่การศึกษาจะมีความเสี่ยงต่ำของอคติสำหรับพารามิเตอร์วิธีการประเมินทั้งหมด ส่วนใหญ่ของการทดลองแบบสุ่มรวมผู้เข้าร่วมที่มีอยู่แล้วสามารถที่จะนั่งจะยืนหรือเดินเป็นอิสระ. เพียงคนเดียวการศึกษา (48 ผู้เข้าร่วม) ซึ่งเราตัดสินว่ามีความเสี่ยงสูงของการมีอคติรายงานผลหลักของเราที่น่าสนใจ, ความสามารถในการ นั่งไปยืนเป็นอิสระและพบว่าการฝึกอบรมที่เพิ่มขึ้นอัตราต่อรองของการบรรลุความเป็นอิสระในการนั่งยืนเมื่อเทียบกับการควบคุม (อัตราส่วนราคาต่อรอง (OR) 4.86, 95% confidence interval (CI) 1.43-16.50 หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมาก) การแทรกแซงหรือการฝึกอบรมสำหรับนั่งจะยืนดีขึ้นเวลาที่จะนั่งจะยืนและสมมาตรด้านข้าง (การกระจายน้ำหนักระหว่างขา) ในระหว่างการนั่งการยืน (ความแตกต่างค่าเฉลี่ยมาตรฐาน (SMD) -0.34; 95% CI - 0.62 -0.06 ไปเจ็ดศึกษา 335 เข้าร่วมและ SMD 0.85; 95% CI 0.38-1.33 ห้าการศึกษา 105 เข้าร่วมตามลำดับทั้งหลักฐานที่มีคุณภาพในระดับปานกลาง) การปรับปรุงเหล่านี้จะถูกเก็บรักษาไว้ที่ระยะยาวติดตาม. การทดลองไม่กี่ประเมินผลกระทบของการฝึกอบรมนั่งจะยืนอยู่บนพื้นดินสูงสุดในแนวดิ่งแรงปฏิกิริยา (การศึกษา 54 ผู้เข้าร่วม) และความสามารถในการทำงาน (การศึกษาทั้งสอง 196 เข้าร่วม) ได้รับการระบุ ให้หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำมากและต่ำตามลำดับ. ผลของการฝึกอบรมนั่งจะยืนอยู่กับจำนวนของน้ำตกก็ไม่แน่ชัดแสดงให้เห็นถึงไม่มีผลประโยชน์หรือเป็นอันตราย (OR 0.75, 95% CI 0.46-1.22 ห้าการศึกษา 319 เข้าร่วมหลักฐานที่มีคุณภาพต่ำ ) เราตัดสินส่วนใหญ่ของการศึกษาที่ได้รับการประเมินตกจะมีความเสี่ยงสูงของการมีอคติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

13 การศึกษา ( 603 คน ) พบรวมเกณฑ์สำหรับรีวิวนี้ และข้อมูลจากการศึกษาเหล่านี้ได้รวม 11 แห่ง ภายใน โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้า . สิบสองของ 13 รวมการศึกษาตรวจสอบมาตรการฟื้นฟู ; หนึ่ง ( เก้าคน ) ศึกษาผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงเริ่มตั้งแต่ท่านั่ง ยืนเราตัดสินเพียงสี่ศึกษาอยู่ที่ความเสี่ยงต่ำของอคติทั้งหมดพารามิเตอร์วิธีการประเมิน ส่วนใหญ่ของการทดลองควบคุม Randomised รวมผู้เข้าร่วมก็สามารถที่จะนั่งยืนหรือเดินได้อย่างอิสระ

เพียงหนึ่งการศึกษา ( 48 คน ) ซึ่งเราตัดสินว่าเป็นความเสี่ยงสูงของอคติ รายงานผลการศึกษาที่เราสนใจ ความสามารถที่จะนั่งจะยืนด้วยตัวเองและพบว่า การเพิ่มอัตราต่อรองของการบรรลุอิสระนั่งยืนเทียบกับการควบคุม ( อัตราส่วนราคา ( หรือ ) 4.86 , ช่วงความเชื่อมั่น 95% ( CI ) 1.43 ถึง 16.50 , หลักฐาน

คุณภาพต่ำมาก )