In addition to ruminal metrics, the

In addition to ruminal metrics, the total digestive
tract starch digestibility was assessed by fecal starch
quantification (Fredin et al., 2014). It has been well
established in lactating dairy cows that a decrease in
fecal starch is associated with increased feed efficiency
and milk production (Firkins et al., 2001); however,
fecal starch has not been used for or validated as a
marker of weaning success in calves. In the current
experiment, fecal starch percentages were lower in the
preweaning phase (d 35 of life) compared with that
reported in lactating dairy cows (Fredin et al., 2014).
The 6WW calves displayed the highest and most variable
fecal starch levels, exceeding that of 8WW calves 1
wk after weaning. The larger variation of 6WW calves
postweaning may reflect the irregularities of solid feed
intake, behavior, passage rate, and digestive tract development
during weaning. There is a need for more
research on using fecal starch as a measure of weaning
success in dairy calves based on these results. Although
many factors need to be considered, the increase in fecal
starch provides another indication that the total
digestive tract is not optimally established for carbohydrate
digestion at 6 wk compared with 8 wk. In spite
of these results, starch did not reach levels associated
with inflammation of the gut (>5%) as characterized
in lactating dairy cattle (Li et al., 2010). The collective
results imply that calves weaned at 8 wk are better
able to handle the dramatic increase in SCFA production
of ruminal fermentation, are better equipped to
synthesize and utilize BHBA postweaning, and display
greater postweaning total starch digestibility. These
findings warrant further investigation to determine the
interface between total gastrointestinal tract microbial
fermentation and host digestive tract development during
weaning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากวัด ruminal อาหารรวมทางเดินแป้ง digestibility ถูกประเมิน โดยแป้ง fecalนับ (Fredin et al., 2014) มันถูกดีก่อตั้งขึ้นในโครีดนมโคโคนมที่ลดลงแป้ง fecal ที่สัมพันธ์กับการเพิ่มประสิทธิภาพและนมผลิต (Firkins และ al., 2001); อย่างไรก็ตามไม่ถูกใช้ หรือตรวจสอบแป้ง fecal แบบเครื่องหมายของความสำเร็จในวัว weaning ในปัจจุบันทดลอง เปอร์เซ็นต์แป้ง fecal คนที่ต่ำในการpreweaning ระยะ (d 35 ชีวิต) เปรียบเทียบกับที่รายงานการศึกษานม (Fredin et al., 2014)วัว 6WW แสดงสูงสุด และตัวแปรมากที่สุดแป้ง fecal ระดับ เกินว่า ของ 8WW โค 1wk หลังจาก weaning การเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่กว่าของวัว 6WWpostweaning อาจสะท้อนให้เห็นถึงความผิดปกติของอาหารแข็งทำงาน อัตรากาล และการพัฒนาระบบทางเดินอาหารในระหว่างการ weaning มีความจำเป็นเพิ่มเติมวิจัยเกี่ยวกับการใช้แป้ง fecal เป็นการวัดในการ weaningความสำเร็จในวัวนมตามผลลัพธ์เหล่านี้ ถึงแม้ว่าหลายปัจจัยต้องพิจารณา เพิ่ม fecalแป้งให้บ่งชี้อื่นที่รวมระบบทางเดินอาหารจะไม่อย่างเหมาะสมสร้างคาร์โบไฮเดรตการย่อยอาหารที่ 6 wk เมื่อเทียบกับ 8 wk ทั้ง ๆ ที่ผลลัพธ์เหล่านี้ แป้งไม่ถึงระดับที่เกี่ยวข้องมีการอักเสบของลำไส้ (> 5%) เป็นลักษณะในการศึกษานม (Li et al., 2010) กลุ่มผลลัพธ์เป็นสิทธิ์แบบว่า วัวหย่านมถึงที่ 8 wk จะดีกว่าable to handle the dramatic increase in SCFA productionof ruminal fermentation, are better equipped tosynthesize and utilize BHBA postweaning, and displaygreater postweaning total starch digestibility. Thesefindings warrant further investigation to determine theinterface between total gastrointestinal tract microbialfermentation and host digestive tract development duringweaning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ตัวชี้วัดในกระเพาะรูเมนที่ทางเดินอาหารรวมการย่อยแป้งระบบทางเดินได้รับการประเมินโดยแป้งอุจจาระปริมาณ(Fredin et al., 2014) จะได้รับการที่ดีขึ้นในโคนมที่ให้นมบุตรลดลงในแป้งอุจจาระมีความเกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพการใช้อาหารที่เพิ่มขึ้นและการผลิตนม(Firkins et al, 2001.); แต่แป้งอุจจาระยังไม่ได้ถูกนำมาใช้สำหรับการตรวจสอบหรือเป็นเครื่องหมายของความสำเร็จในการหย่านมลูกโค ในปัจจุบันการทดลองเปอร์เซ็นต์แป้งอุจจาระลดลงในระยะpreweaning (ง 35 ชีวิต) เมื่อเทียบกับรายงานในให้นมบุตรโคนม (Fredin et al., 2014). น่อง 6WW แสดงสูงสุดและตัวแปรมากที่สุดระดับแป้งอุจจาระเกินที่น่อง 8WW 1 สัปดาห์หลังจากหย่านม การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ของน่อง 6WW postweaning อาจสะท้อนให้เห็นถึงความผิดปกติของอาหารที่เป็นของแข็งบริโภคพฤติกรรมอัตราเนื้อเรื่องและการพัฒนาระบบทางเดินอาหารในช่วงหย่านม มีความจำเป็นมากขึ้นสำหรับการวิจัยเกี่ยวกับการใช้แป้งอุจจาระเป็นตัวชี้วัดของการหย่านมความสำเร็จในการน่องนมบนพื้นฐานของผลเหล่านี้ แม้ว่าหลายปัจจัยที่จะต้องพิจารณาเพิ่มขึ้นในอุจจาระแป้งมีข้อบ่งชี้อื่นๆ ที่รวมระบบทางเดินอาหารจะไม่เป็นที่ยอมรับอย่างดีที่สุดสำหรับคาร์โบไฮเดรตย่อยอาหารที่6 สัปดาห์เมื่อเทียบกับสัปดาห์ที่ 8 ทั้งๆที่ผลเหล่านี้แป้งไม่ถึงระดับที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบของลำไส้(> 5%) เป็นที่โดดเด่นในโคนมให้นมบุตร(Li et al., 2010) ส่วนรวมผลการบ่งบอกว่าลูกโคหย่านม 8 สัปดาห์จะดีกว่าสามารถจัดการเพิ่มขึ้นอย่างมากในการผลิตSCFA ของการหมักในกระเพาะรูเมน, มีความพร้อมดีกว่าที่จะสังเคราะห์และใช้BHBA postweaning และแสดงpostweaning มากขึ้นการย่อยแป้งรวม เหล่านี้ผลการวิจัยที่รับประกันการตรวจสอบต่อไปเพื่อตรวจสอบการเชื่อมต่อระหว่างระบบทางเดินอาหารของจุลินทรีย์รวมการหมักและการเป็นเจ้าภาพการพัฒนาระบบทางเดินอาหารในช่วงหย่านม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากเพื่อวัดรวมการย่อยอาหารระบบการย่อยได้ถูกประเมิน โดยแป้ง

) ปริมาณแป้ง ( fredin et al . , 2010 ) มันได้ถูกดี
ก่อตั้งขึ้นในโคนมที่ลดลงใน
) แป้งนั้นเกี่ยวข้องกับการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้อาหาร
และผลผลิตน้ำนม ( เฟอร์คินส์ et al . , 2001 ) ; อย่างไรก็ตาม ,
) แป้งไม่ได้ถูกใช้สำหรับการตรวจสอบเป็น
หรือเครื่องหมายของความสำเร็จในลูกโคหย่านม . ในการทดลองปัจจุบัน
, 97 เปอร์เซ็นต์แป้งต่ำ
preweaning เฟส ( D 35 ชีวิต ) เทียบกับ
รายงานในโคนม ( fredin et al . , 2014 )
6ww ลูกวัวแสดงสูงสุดและตัวแปร
ที่สุดเติมแป้งระดับเกินที่ของ 8ww น่อง 1
สัปดาห์หลังจาก หย่านม มีรูปแบบของ 6ww น่อง
postweaning อาจสะท้อนให้เห็นถึงความผิดปกติของของแข็งอาหาร
บริโภค , พฤติกรรม , คะแนนผ่าน และการพัฒนาของการย่อยอาหารในช่วงหย่านม ต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม
ใช้เติมแป้งเป็นตัวชี้วัดความสำเร็จในลูกโคหย่านม
นมขึ้นอยู่กับผลลัพธ์เหล่านี้ แม้ว่า
หลายปัจจัยต้องพิจารณา , เพิ่มเติมแป้งให้อีก

บ่งชี้ว่าทั้งหมดระบบทางเดินอาหารไม่เหมาะสมสำหรับการย่อยคาร์โบไฮเดรต
ที่จัดตั้งขึ้น 6 สัปดาห์ เมื่อเทียบกับสัปดาห์ที่ 8 . แม้ว่า
ของผลลัพธ์เหล่านี้ แป้งไม่ได้ถึงระดับที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบของลำไส้
( > 5% ) เป็นลักษณะ
? โคนม ( Li et al . , 2010 ) กลุ่ม
ผลเป็นนัยว่า ลูกโคหย่านมตอน 8 สัปดาห์ จะสามารถจัดการดีกว่า

scfa เพิ่มขึ้นอย่างมากในการผลิตของกระเพาะหมัก มีการติดตั้งดีกว่าที่จะ
สังเคราะห์และใช้ bhba postweaning และการแสดง
มากขึ้น postweaning ทั้งหมด การย่อยแป้ง . การค้นพบเหล่านี้
รับประกันการสอบสวนเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบการเชื่อมต่อระหว่างระบบทางเดินอาหาร จุลินทรีย์ทั้งหมด

การหมักและพัฒนาระบบทางเดินอาหารโฮสต์ในระหว่าง
หย่านม