Traditionally, landfills have been

Traditionally, landfills have been thought of as waste storage
and containment systems, functioning primarily to entomb the
waste. Recently, the focus has shifted to considering the landfill
as a complex biological system capable of stabilizing the solid
waste in a more proactive manner (Reinhart and Townsend,
1998). Landfill stabilization may require 50 years or longer for conventional
landfills, while 5 years or less may be needed using landfill
bioreactor technology (Kilmer and Tustin, 1999; Pohland, 1975;
Watson, 1993).
Biological stability of solid waste is the extent to which readily
biodegradable organic matter has been decomposed (Lasaridi and
Stentiford, 1998). It is one of the main issues related to the evaluation
of the long-term emission potential and the environmental
impact of landfills (Cossu and Raga, 2008).
A suitable method for determining biological stability should be
capable of numerically representing the actual point reached in the
process of decomposition through the use of a measurement on a
recognized scale of values, which in turn enables the comparison
of different decomposition rates (Scaglia et al., 2007).
The biochemical and physical indicators evaluated to determine
the rate of stabilization of the waste mass in landfill have historically
been cellulose, lignin, C/N, pH, volatile solids and biogas composition
(Decottignies et al., 2005; Kelly et al., 2006; Reinhart and
Townsend, 1998; Sang et al., 2008). Indicators such as volatile solids
are very simple and low cost to analyze, and take very little
time while others such as biochemical methane potential are complex
and require extensive time to obtain the result. Even though
the list of parameters considered suitable for estimating the stability
of solid wastes is large but the point at which waste is completely
degraded and the landfill is stable is not yet clearly
defined (Kelly et al., 2006).
A pilot scale lysimeter study was carried out at Centre for Environmental
Studies, Anna University, Chennai, India, as part of the
investigations on the concept of ‘‘Sustainable Solid Waste Landfill
Management in Asia” under the Asian Regional ResearchProgramme
funded by Swedish International Development Cooperation Agency.
This paper presents the findings of the study on the biological stability
of the fresh and partially stabilized waste disposed in various
simulated landfill conditions under tropical environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเพณี landfills ได้ถูกคิดว่า เป็นที่เก็บขยะและบรรจุ ระบบ ทำงานเพื่อ entomb การเสีย ล่าสุด โฟกัสได้จากพิจารณาการฝังกลบเป็นระบบชีวภาพซับซ้อนสามารถ stabilizing ทึบเสียในลักษณะเชิงรุก (Reinhart และจัหปี 1998) การฝังกลบเสถียรภาพอาจ 50 ปี หรืออีกต่อไปสำหรับทั่วไปlandfills ในขณะที่ 5 ปีหรือพฤษภาคมน้อยต้องใช้ฝังกลบเทคโนโลยี bioreactor (Kilmer และ Tustin, 1999 Pohland, 1975วัตสัน 1993)ความมั่นคงทางชีวภาพของขยะเป็นขอบเขตที่พร้อมมีการแยกสลายอินทรีย์ (Lasaridi และStentiford, 1998) เป็นหนึ่งในปัญหาหลักที่เกี่ยวข้องกับการประเมินผลของมลพิษระยะยาวอาจเกิดขึ้นและในสิ่งแวดล้อมผลกระทบของ landfills (Cossu และ Raga, 2008)วิธีการในการกำหนดเสถียรภาพชีวภาพเหมาะควรถึงจุดที่แท้จริงสามารถแสดงเรียงตามตัวเลขในการกระบวนการของการแยกส่วนประกอบโดยใช้การประเมินในการค่า รู้จักสเกลซึ่งจะช่วยให้การเปรียบเทียบอัตราการแยกส่วนประกอบต่าง ๆ (Scaglia et al., 2007)ตัวบ่งชี้ทางกายภาพ และชีวเคมีที่มีประเมินเพื่อตรวจสอบอัตราของเสถียรภาพของมวลชนในการฝังกลบขยะมีประวัติเซลลูโลส lignin, C/N, pH ของแข็งระเหย และองค์ประกอบของก๊าซชีวภาพ(Decottignies et al., 2005 เคลลี่และ al., 2006 Reinhart และจัห 1998 สัง et al., 2008) ตัวบ่งชี้เช่นของแข็งระเหยจะง่าย และต้นทุนต่ำเพื่อวิเคราะห์ และใช้เวลาน้อยมากเวลาในขณะที่อื่น ๆ เช่นมีเทนอาจชีวเคมีซับซ้อนและต้องใช้เวลามากมายเพื่อให้ได้ผล ถึงแม้ว่ารายการของพารามิเตอร์ถือว่าเหมาะสมสำหรับการประเมินความมั่นคงของเสียที่เป็นของแข็งมีขนาดใหญ่แต่จุดที่เสียซึ่งจะสมบูรณ์เสื่อมโทรม และการฝังกลบมีเสถียรภาพไม่ ได้ชัดเจนกำหนด (Kelly et al., 2006)การศึกษา lysimeter ระดับนำร่องที่ดำเนินการที่ศูนย์สำหรับสิ่งแวดล้อมการศึกษา มหาวิทยาลัยแอนนา เจนไน อินเดีย เป็นส่วนหนึ่งของการตรวจสอบในแนวคิดของ '' ฝังกลบขยะของแข็งอย่างยั่งยืนการจัดการในเอเชีย"ภายใต้ ResearchProgramme ภูมิภาคเอเชียสนับสนุน โดยสำนักงานความร่วมมือพัฒนาระหว่างประเทศสวีเดนเอกสารนี้นำเสนอผลการวิจัยของการศึกษาบนความมั่นคงทางชีวภาพของขยะสด และเสถียรบางส่วนที่ตัดจำหน่ายในที่ต่าง ๆจำลองสภาพการฝังกลบภายใต้สภาพแวดล้อมที่ร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดิมได้รับการฝังกลบคิดว่าเป็นที่เก็บของเสียและระบบบรรจุทำงานส่วนใหญ่จะเป็นสุสานเสีย เมื่อเร็ว ๆ นี้โฟกัสได้เลื่อนไปพิจารณาหลุมฝังกลบเป็นระบบอวัยวะที่ซับซ้อนความสามารถในการรักษาเสถียรภาพที่มั่นคงของเสียในลักษณะเชิงรุกมากขึ้น(Reinhart และทาวน์เซนด์, 1998) การรักษาเสถียรภาพการฝังกลบอาจต้องใช้เวลา 50 ปีหรือนานกว่าเดิมหลุมฝังกลบในขณะที่5 ปีหรือน้อยกว่าอาจจะต้องใช้การฝังกลบเทคโนโลยีเครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพ(วัลคิลและ Tustin 1999; Pohland 1975; วัตสัน, 1993). ความมั่นคงทางชีวภาพของเสียที่เป็นของแข็งเป็นขอบเขตที่พร้อมที่ย่อยสลายสารอินทรีย์ที่ได้รับการย่อยสลาย (Lasaridi และ Stentiford, 1998) มันเป็นหนึ่งในประเด็นหลักที่เกี่ยวข้องกับการประเมินผลของศักยภาพการปล่อยก๊าซในระยะยาวและสิ่งแวดล้อมผลกระทบของหลุมฝังกลบ(Cossu และ Raga 2008). วิธีการที่เหมาะสมในการพิจารณาความมั่นคงทางชีวภาพควรจะมีความสามารถในตัวเลขที่เป็นตัวแทนของจุดที่เกิดขึ้นจริงถึงกระบวนการของการสลายตัวที่ผ่านการใช้งานของการวัดในที่ขนาดได้รับการยอมรับของค่าซึ่งจะช่วยให้การเปรียบเทียบอัตราการสลายตัวที่แตกต่างกัน(Scaglia et al., 2007). ตัวชี้วัดทางชีวเคมีและทางกายภาพการประเมินเพื่อกำหนดอัตราของการรักษาเสถียรภาพของมวลของเสียในหลุมฝังกลบได้ในอดีตรับเซลลูโลสลิกนิน C / N, ค่า pH ของแข็งระเหยและองค์ประกอบของก๊าซชีวภาพ (Decottignies et al, 2005;.. เคลลี่, et al, 2006; Reinhart และทาวน์เซนด์, 1998;. Sang et al, 2008) . ตัวชี้วัดเช่นของแข็งระเหยมีความง่ายและต้นทุนต่ำในการวิเคราะห์และใช้เวลาน้อยมากเวลาในขณะที่คนอื่นๆ เช่นก๊าซมีเทนที่มีศักยภาพทางชีวเคมีที่มีความซับซ้อนและต้องใช้เวลามากมายที่จะได้รับผลที่ตามมา แม้ว่ารายชื่อของพารามิเตอร์การพิจารณาที่เหมาะสมสำหรับการประเมินความมั่นคงของเสียที่เป็นของแข็งที่มีขนาดใหญ่แต่จุดที่เสียจะสมบูรณ์เสื่อมโทรมและฝังกลบที่มีเสถียรภาพยังไม่ได้อย่างชัดเจนที่กำหนดไว้(เคลลี่ et al., 2006). เครื่องชั่งนักบินศึกษา lysimeter ได้ดำเนินการที่ศูนย์สิ่งแวดล้อมศึกษามหาวิทยาลัยAnna เชนไนอินเดียเป็นส่วนหนึ่งของการตรวจสอบบนแนวคิดของ'' ยั่งยืนของแข็งเสียฝังกลบการบริหารจัดการในเอเชีย"ภายใต้เอเชียภูมิภาค ResearchProgramme ได้รับทุนจากสวีเดนการพัฒนาระหว่างประเทศองค์การความร่วมมือ. กระดาษนี้ นำเสนอผลการศึกษาเกี่ยวกับความมั่นคงทางชีวภาพของสดและมีความเสถียรบางส่วนทิ้งของเสียต่างๆในเงื่อนไขการฝังกลบจำลองภายใต้สภาพแวดล้อมในเขตร้อนชื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเพณีการฝังกลบมีการคิดเป็นระบบ
กระเป๋าของเสียและควบคุม การทำงานหลัก เพื่อใช้เป็นสุสาน
ของเสีย เมื่อเร็ว ๆนี้ , โฟกัสได้เปลี่ยนไปจากหลุมฝังกลบขยะ
เป็นทางชีวภาพที่ซับซ้อนระบบความสามารถในการรักษาเสถียรภาพขยะ
ในลักษณะเชิงรุกมากขึ้น ( และ Reinhart Townsend ,
1998 ) การฝังกลบอาจต้องใช้ถึง 50 ปี หรือนานกว่าปกติ
หลุมฝังกลบ ขณะที่ 5 ปี หรือน้อยกว่านั้น อาจจะต้องใช้เทคโนโลยีแบบฝังกลบ
( สะดุ้ง และ Tustin , 1999 ; pohland 1975 ;
วัตสัน , 1993 ) .
ความมั่นคงทางชีวภาพขยะเป็นขอบเขตที่สามารถย่อยสลายอินทรียวัตถุย่อยสลายได้
( lasaridi และ
stentiford , 1998 ) มันเป็นหนึ่งในประเด็นหลักที่เกี่ยวข้องกับการประเมิน
ของระยะยาวเล็ดรอดและศักยภาพสิ่งแวดล้อม
ผลกระทบของหลุมฝังกลบ ( cossu และราคะ , 2008 ) .
วิธีการที่เหมาะสมในการกำหนดความมั่นคงทางชีวภาพควร
สามารถเป็นตัวเลขแทนจริงจุดถึงในกระบวนการของการย่อยสลาย
โดยใช้การวัดบน
จำขนาดของค่า ซึ่งจะช่วยให้การเปรียบเทียบ
อัตราการสลายตัวที่แตกต่างกัน ( scaglia et al . , 2007 ) .
ลิกนินชีวเคมีและทางกายภาพตัวชี้วัดประเมินผลเพื่อตรวจสอบ
อัตราการเสียมวลชนในพื้นที่ฝังกลบที่มีประวัติศาสตร์
เป็นเซลลูโลส , C / N , pH , ปริมาณของแข็งระเหย
องค์ประกอบของก๊าซชีวภาพ ( decottignies et al . , 2005 ; Kelly et al , . , 2006 ; Reinhart และ
Townsend , 1998 ; ซาง et al . , 2008 ) ตัวชี้วัดเช่นของแข็งระเหย
มีความง่ายและต้นทุนต่ำ เพื่อวิเคราะห์ และใช้เวลาน้อยมาก
ในขณะที่คนอื่น ๆเช่นมีศักยภาพทางชีวเคมีที่ซับซ้อน และต้องใช้เวลา
อย่างละเอียดเพื่อให้ได้ผล แม้ว่า
รายชื่อของพารามิเตอร์การพิจารณาที่เหมาะสมสำหรับการประเมินความมั่นคง
ขยะมีขนาดใหญ่ แต่จุดที่เสียคือ สมบูรณ์ และมีการสลาย

ยังไม่ชัดเจนกำหนด ( Kelly et al . , 2006 ) .
นำร่องไลซิมิเตอร์ศึกษาที่ศูนย์ศึกษาสิ่งแวดล้อม
แอนนามหาวิทยาลัยเชนไน อินเดีย เป็นส่วนหนึ่งของ
ตรวจสอบแนวคิดของ ' 'sustainable ขยะฝังกลบการจัดการในเอเชีย " ในภูมิภาคเอเชีย researchprogramme
สนับสนุนการพัฒนาระหว่างประเทศสวีเดน
สำนักงานความร่วมมือ .บทความนี้เสนอผลการศึกษาเกี่ยวกับความมั่นคงทางชีวภาพ
ของที่สดใหม่และบางส่วนมีขยะทิ้งในขยะภายใต้เงื่อนไขต่างๆ
จำลองสภาพแวดล้อมในเขตร้อนชื้น