abundance of parks. In particular i

abundance of parks. In particular it can be noted that Humlegården is connected with the woodland and park areas beyond the ring boulevard by an unbroken stretch of green as far as the city boundary. From Humlegården a tree-lined avenue leads to Berzelii Park, which has also been substantially extended by filling in the whole of Nybroviken. This park is connected in turn with another one on Blasieholmen to the east of the National Museum and, via a further planted area in what is now Norrmalmstorg, also with Kungsträdgården. A number of other parks were also proposed, mainly located in places where the topography made it difficult to build. On Norrmalm the Lindhagen Committee suggested two large market squares on much the same sites as Rudberg and Wallström had indicated: one in the neighbourhood of the present Norra Bantorget and one to the east of Nybroviken. As for the design of the blocks, the Lindhagen Committee proposal diverges hardly from that of Rudberg and Wallström; in both cases the blocks are rectangular throughout; some are also very large. It should be noted, however, that the Lindhagen version included planted forecourts in the blocks to the north of Karlbergsvägen and elsewhere. The Committee’s proposal included no new public buildings, apart from indicating the sites for a few churches; in this respect it differs from most other capital city plans. Perhaps the Committee was influenced by all the financing problems and mounting costs that had arisen in connection with the recently completed building of the National Museum. But one or two public buildings could hardly have been more unrealistic than all those great broad thoroughfares. That there was nothing random about the genesis of the Lindhagen Committee’s plan is evident from the explanatory commentary accompanying it. Judging from experience in other countries the planners reckoned on a rapid increase in the population of Stockholm from 126,000 in 1865 to 200,000 in 1890 and 300,000 in 1915. This forecast proved to be astonishingly accurate: the figures were in fact 246,000 and 364,000 respectively. The Committee regarded this growth process as unfortunate, but impossible to prevent. Its negative consequences must therefore be guarded against, by way of far-sighted planning among other things. Efficient traffic routes and streets of appropriate width, if possible planted with trees, embankments and a large number of parks were regarded by the Committee as important remedies against ‘all the wretched consequences in our towns, which undermine the health of the body and pollute and exhaust the mind.’19 Implementation of the plan is also discussed, and here the commentary is surprisingly defensive in tone, presumably as its authors were all too aware of what was politically possible. The plan was to be realized largely as a result of voluntary clearance and development by the land-owners; the town’s activities were to be limited to acquiring ground for the streets and constructing them in stages as the new houses were built. Calculating from the amount of building which had taken place in the last few years, it was reckoned that implementation would take 63 years. During this period some houses would lie further back from the road than others in many of the streets, which the Committee did not consider to be a very serious disadvantage. Until the whole street had been widened, the unbuilt pockets thus formed could be used for planted forecourts. It is
Planning Europe's capital cities 238
difficult not to feel that the Committee was making very light of the difficulties and costs connected with the proposed street works.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความอุดมสมบูรณ์ของสวนสาธารณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันสามารถถูกตั้งข้อสังเกตว่า Humlegården เชื่อมต่อกับพื้นที่สวนป่าและนอกเหนือจากถนนวงแหวน โดยเขียวเท่าเขตเมืองที่ทอดยาวไม่เสียหาย จาก Humlegården avenue เป็นต้นไม้ที่นำไปสู่อุทยาน Berzelii ซึ่งได้ยังถูกมากขยายกรอกทั้งหมดของ Nybroviken สวนนี้มีการเชื่อมต่อในการเปิด ด้วยอีกหนึ่ง Blasieholmen ไปทางทิศตะวันออก ของ พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ และ ผ่านมีพื้นที่ปลูกเพิ่มเติมใน Norrmalmstorg กับ Kungsträdgården จำนวนสวนสาธารณะอื่น ๆ ก็เสนอ ส่วนใหญ่อยู่ในสถานที่ภูมิประเทศทำให้มันยากที่จะสร้าง บนนอรร์มาล์ม คณะ Lindhagen แนะนำตลาดขนาดใหญ่สองสี่เหลี่ยมบนมากเว็บไซต์เดียวกันเป็น Rudberg และ Wallström ได้ระบุ: หนึ่งในละแวก Norra Bantorget ปัจจุบันและ Nybroviken หนึ่งทางตะวันออก สำหรับการออกแบบบล็อก ข้อเสนอของคณะกรรมการ Lindhagen นำแทบจาก Rudberg และ Wallström ในทั้งสองกรณี บล็อกคือตลอด บางส่วนยังมีขนาดใหญ่มาก ควรสังเกต อย่างไรก็ตาม ว่า รุ่น Lindhagen รวมปลูก forecourts ในบล็อกทางเหนือของ Karlbergsvägen และที่อื่น ๆ ข้อเสนอของคณะกรรมการรวมอาคารสาธารณะไม่ใหม่ นอกเหนือจากระบุไซต์สำหรับคริสตจักรบาง ในแง่นี้ มันแตกต่างจากแผนอื่น ๆ ส่วนใหญ่เมืองหลวง บางทีกรรมการรับอิทธิพลปัญหาทางการเงินและต้นทุนการติดตั้งที่ได้เกิดขึ้นพร้อมกับอาคารของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเพิ่งเสร็จสิ้น ทั้งหมด แต่หนึ่ง หรือสองอาคารสาธารณะแทบไม่มีไม่สมจริงมากขึ้นกว่าสายสิ่งดีเหล่านั้นทั้งหมด ว่า มันมีอะไรสุ่มเกี่ยวกับกำเนิดของแผนของคณะกรรมการ Lindhagen จะเห็นได้จากอรรถกถาอธิบายที่มาพร้อมกับมัน ตัดสินจากประสบการณ์ในประเทศอื่น ๆ ที่วางแผนคาดคิดจากการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในประชากรของสตอกโฮล์มจาก 126,000 1865 200,000 ในปี 1890 และ 300,000 ใน 1915 การพยากรณ์นี้พิสูจน์แล้วว่าแม่นยำอย่างน่าอัศจรรย์: ตัวเลขที่อยู่ในความจริง 246,000 และ 364,000 ตามลำดับ คณะกรรมการถือว่ากระบวนการเจริญเติบโตนี้เป็นโชคร้าย แต่ไม่สามารถป้องกัน ผลกระทบเชิงลบของมันต้องจึงยับยั้งชั่งใจกับ โดยวิธีการวางแผนมองการณ์ไกลในหมู่สิ่งอื่น ๆ เส้นทางจราจรอย่างมีประสิทธิภาพและถนนของความกว้างที่เหมาะสม ปลูกต้นไม้ ทำนบ และสวนสาธารณะเป็นจำนวนมากได้ ถูกถือ โดยคณะกรรมการเป็นสำคัญเยียวยากับ ' ผลอนาถในเมืองของเรา ซึ่งทำลายสุขภาพของร่างกาย และก่อให้เกิดมลพิษ และไอเสียจิตใจ ' 19 ยังมีการกล่าวถึงการดำเนินงานของแผน และนี่คือที่รับแปลกใจในเสียงของความเห็น สันนิษฐานว่าผู้เขียนที่ถูกเกินไปตระหนักในสิ่งที่เป็นไปได้ทางการเมือง แผนการดำเนินงานก็จะรับรู้ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการกวาดล้างความสมัครใจและการพัฒนาเจ้าของที่ดิน- กิจกรรมของเมืองได้ถูกจำกัดการซื้อดินสำหรับถนน และก่อสร้างในขั้นตอนที่สร้างบ้านใหม่ การคำนวณจากจำนวนอาคารที่มีเกิดขึ้นในไม่กี่ปี มันถูกคาดคิดการดำเนินงานที่จะใช้เวลา 63 ปี ช่วงนี้ บางบ้านจะอยู่ไกลกลับจากถนนกว่าคนอื่น ๆ ในท้องถนน ซึ่งคณะกรรมการเห็นว่าไม่เป็น ข้อเสียที่ร้ายแรงมาก มาย จนถนนทั้งหมดมีได้ถึงเวลา ช่อง unbuilt ที่เกิดขึ้นจึง สามารถใช้สำหรับปลูก forecourts มันเป็นเมืองหลวงของยุโรปวางแผน 238ไม่ยากรู้สึกว่า คณะกรรมการทำเบามากความยากลำบากและค่าใช้จ่ายในการเชื่อมต่อกับถนนงานนำเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความอุดมสมบูรณ์ของสวนสาธารณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะสามารถตั้งข้อสังเกตว่าHumlegårdenเชื่อมต่อกับป่าไม้และสวนสาธารณะพื้นที่เกิน Boulevard Ring โดยยืดติดต่อกันของสีเขียวเท่าที่เป็นเมืองชายแดน จากHumlegårdenถนนที่มีต้นไม้เรียงรายนำไปสู่การ Berzelii ปาร์คซึ่งยังได้รับการขยายอย่างมีนัยสำคัญโดยการกรอกข้อมูลในภาพรวมของ Nybroviken อุทยานแห่งนี้มีการเชื่อมต่อในทางกลับกันกับอีกหนึ่ง Blasieholmen ไปทางทิศตะวันออกของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติและผ่านพื้นที่เพาะปลูกต่อไปในตอนนี้คืออะไร Norrmalmstorg ยังมีKungsträdgården จำนวนของสวนสาธารณะอื่น ๆ นอกจากนี้ยังได้นำเสนอส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในสถานที่ที่ภูมิประเทศทำให้มันยากที่จะสร้าง ใน Norrmalm คณะกรรมการ Lindhagen ปัญหาสองสี่เหลี่ยมตลาดขนาดใหญ่มากเช่นเดียวกับเว็บไซต์ Rudberg และWallströmได้ชี้ให้เห็นหนึ่งในเขตของปัจจุบัน Norra Bantorget และหนึ่งทางตะวันออกของ Nybroviken ในฐานะที่เป็นสำหรับการออกแบบของบล็อกที่ข้อเสนอของคณะกรรมการ Lindhagen diverges แทบจะไม่ได้จากที่ Rudberg และWallström; ในทั้งสองกรณีบล็อกเป็นรูปสี่เหลี่ยมตลอด; นอกจากนี้ยังมีบางส่วนที่มีขนาดใหญ่มาก มันควรจะตั้งข้อสังเกตอย่างไรว่ารุ่น Lindhagen รวม forecourts ปลูกในบล็อกไปทางเหนือของKarlbergsvägenและที่อื่น ๆ ข้อเสนอของคณะกรรมการรวมไม่มีอาคารสาธารณะใหม่นอกเหนือจากที่ระบุเว็บไซต์ที่ไม่กี่โบสถ์; ในแง่นี้มันแตกต่างจากคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่วางแผนเมืองหลวง บางทีอาจจะเป็นคณะกรรมการได้รับอิทธิพลจากทุกปัญหาทางการเงินและค่าใช้จ่ายในการติดตั้งที่ได้เกิดขึ้นในการเชื่อมต่อกับอาคารที่เพิ่งเสร็จสิ้นของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ แต่หนึ่งหรือสองอาคารสาธารณะแทบจะไม่ได้รับความสมจริงมากขึ้นกว่าทุกคนในวงกว้างสัญจรที่ดี ว่ามีอะไรเกี่ยวกับการสุ่มกำเนิดของแผนของคณะกรรมการ Lindhagen จะเห็นได้จากความเห็นอธิบายที่มาพร้อมกับมัน ตัดสินจากประสบการณ์ในประเทศอื่น ๆ วางแผนคาดคิดเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของประชากรในสตอกโฮล์มจาก 126,000 ในปี 1865 ถึง 200,000 ในปี 1890 และ 300,000 ในปี 1915 คาดการณ์นี้พิสูจน์ให้เห็นว่ามีความถูกต้องน่าอัศจรรย์: ตัวเลขในความเป็นจริง 246,000 และ 364,000 ตามลำดับ คณะกรรมการได้รับการยกย่องกระบวนการการเจริญเติบโตนี้เป็นโชคร้าย แต่ไม่สามารถที่จะป้องกันไม่ให้ ผลกระทบเชิงลบของมันจึงต้องได้รับการปกป้องต่อต้านโดยวิธีการของการวางแผนการมองการณ์ไกลในสิ่งอื่น ๆ เส้นทางการจราจรที่มีประสิทธิภาพและถนนมีความกว้างที่เหมาะสมถ้าเป็นไปได้ปลูกต้นไม้, เขื่อนและจำนวนมากของสวนสาธารณะที่ได้รับการยกย่องจากคณะกรรมการเยียวยาความสำคัญกับ 'ทุกผลกระทบอนาถในเมืองของเราซึ่งทำลายสุขภาพของร่างกายและก่อให้เกิดมลพิษและ หมดการดำเนิน mind.'19 ของแผนยังมีการกล่าวถึงและที่นี่ความเห็นเป็นที่น่าแปลกใจในการป้องกันเสียงสันนิษฐานว่าเป็นผู้เขียนมันเป็นทุกคนตระหนักเกินไปของสิ่งที่เป็นไปได้ในทางการเมือง แผนการของเขาคือจะรู้ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการกวาดล้างสมัครใจและการพัฒนาโดยที่ดินเจ้าของ; กิจกรรมของเมืองจะถูก จำกัด ในการรับพื้นถนนและสร้างไว้ในขั้นตอนที่เป็นบ้านใหม่ที่ถูกสร้างขึ้น คำนวณจากจำนวนเงินของอาคารที่เกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานับว่าเป็นว่าการดำเนินการจะใช้เวลา 63 ปี ในช่วงเวลานี้บางบ้านจะอยู่ไกลออกไปจากถนนกว่าคนอื่น ๆ ในหลายของถนนซึ่งคณะกรรมการไม่ได้คิดว่าจะเป็นข้อเสียที่ร้ายแรงมาก จนถึงถนนทั้งหมดได้รับการกว้างกระเป๋าคิดค้นรูปแบบจึงสามารถนำมาใช้สำหรับการปลูก forecourts มันเป็นที่
การวางแผนของยุโรปเมืองหลวง 238
ยากที่จะไม่รู้สึกว่าคณะกรรมการก็ทำให้เบามากของความยากลำบากและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการเสนอผลงานสถานที่