In his paper on the role of HRD in

In his paper on the role of HRD in sustainability and corporate social responsibility,

Tome (2011) pointed out that modern societies tend to equate success with constant

economic expansion. Challenging this fascination with growth he suggested that HRD

should play a central role in ensuring that societies, organizations, and individuals

develop a new mindset, under which success is not defined by increases in earnings

and other financial indicators alone, and satisfaction with one’s work and life is not

dependent on ever increasing levels of income.





Schumacher (1973) was one of the first scholars to point out that more is not always

better, and constant economic growth cannot be sustained in the long run. According

to Schumacher (1973), perpetual expansion is incompatible with the systems view of

economics and society; it leads to depletion of environmental resources and results in

loss of collective wisdom, degradation of moral standards, and cultivation of greed,

inequality, and oppression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกระดาษของเขาในบทบาทของ HRD ที่ยั่งยืนและสังคมประเทศ (2011) ชี้ให้เห็นว่า สังคมสมัยใหม่มักจะ ถือเอาความสำเร็จกับค่าคงการขยายตัวทางเศรษฐกิจ ความท้าทายนี้เสน่ห์โตเขาแนะนำว่า HRDควรมีบทบาทศูนย์กลางในการสร้างสังคมที่ องค์กร และบุคคลพัฒนาตนเอง ที่ประสบความสำเร็จไม่ได้กำหนด โดยการเพิ่มรายได้และตัวชี้วัดทางการเงินเพียงอย่างเดียว และอื่น ๆ ความพึงพอใจของงานและชีวิตไม่ได้ขึ้นกับระดับของรายได้เพิ่มขึ้นSchumacher (1973) เป็นนักวิชาการคนแรกเพื่อชี้ให้เห็นว่า เพิ่มเติมไม่เสมออย่างใดอย่างหนึ่งเติบโตทางเศรษฐกิจที่ดีขึ้น และคงไม่ได้ยั่งยืนในระยะยาว ตามที่ Schumacher (1973), ทดลองขยายไม่เข้ากันกับมุมมองของระบบเศรษฐศาสตร์และสังคม จะนำไปสู่การลดลงของทรัพยากรสิ่งแวดล้อมและผลลัพธ์สูญเสียภูมิปัญญาร่วม ลดมาตรฐานศีลธรรม และเพาะปลูกความโลภอสมการ และกดขี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกระดาษของเขาในบทบาทของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในการพัฒนาอย่างยั่งยืนและความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรTome (2011) ชี้ให้เห็นว่าสังคมสมัยใหม่มีแนวโน้มที่จะถือเอาความสำเร็จกับการคงขยายตัวทางเศรษฐกิจ ท้าทายความหลงใหลนี้กับการเจริญเติบโตของเขาชี้ให้เห็นว่าการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ควรจะมีบทบาทสำคัญในการสร้างความมั่นใจว่าสังคมองค์กรและบุคคลในการพัฒนาความคิดใหม่ภายใต้ซึ่งประสบความสำเร็จไม่ได้กำหนดโดยการเพิ่มขึ้นของรายได้และตัวชี้วัดทางการเงินอื่น ๆ เพียงอย่างเดียวและความพึงพอใจกับการทำงานของคนและ ชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับระดับที่เพิ่มขึ้นของรายได้. ชูมัคเกอร์ (1973) เป็นหนึ่งในนักวิชาการคนแรกที่จะชี้ให้เห็นว่าจะไม่เสมอที่ดีขึ้นและการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องไม่สามารถยั่งยืนในระยะยาว ตามชูมัคเกอร์ (1973) การขยายตัวตลอดไม่เข้ากันกับมุมมองของระบบเศรษฐกิจและสังคม จะนำไปสู่การสูญเสียของทรัพยากรสิ่งแวดล้อมและผลในการสูญเสียของภูมิปัญญา, การย่อยสลายของมาตรฐานทางศีลธรรมและการเพาะปลูกของความโลภความไม่เท่าเทียมกันและการกดขี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกระดาษของเขาในบทบาทของ HRD ในความยั่งยืนและความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรธุรกิจโทเม ( 2011 ) ชี้ให้เห็นว่าสังคมสมัยใหม่มักจะถือเอาความสำเร็จกับคงที่การขยายตัวทางเศรษฐกิจ หลงใหลกับการท้าทาย เขาเสนอว่า การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ควรมีบทบาทสำคัญในมั่นใจว่า สังคม องค์กร และบุคคลพัฒนาความคิดใหม่ ภายใต้ความสำเร็จไม่ได้เพิ่มรายได้และตัวชี้วัดทางการเงินเพียงอย่างเดียว และความพึงพอใจกับงานและชีวิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับระดับที่เคยเพิ่มขึ้นของรายได้ชูมัคเกอร์ ( 1973 ) เป็นหนึ่งในนักวิชาการที่แรกที่จะชี้ให้เห็นว่าไม่เสมอที่ดีขึ้น และการเติบโตทางเศรษฐกิจคงที่ไม่สามารถยั่งยืนได้ในระยะยาว ตามสำหรับ ชูมัคเกอร์ ( 1973 ) , การขยายตัวตลอดไม่เข้ากันกับระบบ มุมมองของเศรษฐกิจ และสังคม ได้ก่อให้เกิดการพร่องของทรัพยากรสิ่งแวดล้อม และผลลัพธ์ในการสูญเสียรวมภูมิปัญญา , การสลายตัวของมาตรฐานจริยธรรม และการเพาะปลูกของความโลภความเหลื่อมล้ำและการกดขี่