In April 1954, India and the PRC si

In April 1954, India and the PRC signed an eight-year agreement on Tibet that set forth the basis of their relationship in the form of the Five Principles of Peaceful Coexistence (or Panch Shila). Although critics called the Panch Shila naive, Nehru calculated that in the absence of either the wherewithal or a policy for defence of the Himalayan region, India's best guarantee of security was to establish a psychological buffer zone in place of the lost physical buffer of Tibet. It is the popular perception that the catch phrase of India's diplomacy with China in the 1950s was Hindi-Chini bhai-bhai, which means, in Hindi, "Indians and Chinese are brothers" but in 1958, Nehru had privately told G. Parthasarathi, the Indian envoy to China not to trust the Chinese at all and send all communications directly to him, bypassing the Defence Minister VK Krishna Menon since his communist background clouded his thinking about China.

Therefore, in unison with diplomacy, Nehru sought to initiate a more direct dialogue between the peoples of China and India in various ways, including culture and literature. Around that time, the famous Indian artist (painter) Beohar Rammanohar Sinha from Visva-BharatiSantiniketan, who had earlier decorated the pages of the original Constitution of India, was sent to China in 1957 on a Government of India fellowship to establish a direct cross-cultural and inter-civilisation bridge.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเดือน 1954 เมษายน อินเดียและสาธารณรัฐประชาชนจีนลงนามข้อตกลงแปดปีในทิเบตที่ตั้งพื้นฐานของความสัมพันธ์ออกมาในแบบฟอร์ม 5 หลักการของดีมีอยู่ร่วมกัน (หรือ Panch Shila) แม้ว่านักวิจารณ์เรียกว่าขำน่า Panch Shila รูคำนวณว่า ในการขาดงานของ wherewithal การหรือนโยบายสำหรับป้องกันภูมิภาคหิมาลัย อินเดียสุดรับประกันความปลอดภัยถูกสร้างพื้นที่กันชนจิตวิทยาแทนบัฟเฟอร์หายจริงของทิเบต จึงนิยมการรับรู้ว่า วลีจับของของอินเดียการทูตกับจีนในช่วงทศวรรษ 1950 มีชินิฮินดี bhai-bhai ซึ่ง ในภาษาฮินดี "อินเดียและจีนเป็นพี่น้อง" แต่ใน 1958 เนห์รูได้เอกชนบอก Parthasarathi G. ราชทูตอินเดียกับจีนไม่ไว้ใจจีนทั้งหมด และส่งการสื่อสารทั้งหมดกับเขา เลี่ยงกลาโหมรัฐมนตรี VK กฤษณะ Menon เนื่องจากเบื้องหลังของเขาคอมมิวนิสต์เค้าความคิดของเขาเกี่ยวกับประเทศจีนโดยตรงดังนั้น พร้อมกับการทูต รูพยายามที่จะเริ่มบทสนทนาขึ้นโดยตรงระหว่างคนจีนและอินเดียในรูปแบบต่าง ๆ รวมทั้งวัฒนธรรมและวรรณคดี รอบเวลา ศิลปินอินเดียมีชื่อเสียง (จิตรกร) Rammanohar Sinha Beohar จาก Visva-BharatiSantiniketan ที่ก่อนหน้านี้ได้ตกแต่งหน้าของรัฐธรรมนูญฉบับของอินเดีย ถูกส่งไปจีนทั้งในการสามัคคีธรรมรัฐบาลอินเดียสร้างตรงข้ามวัฒนธรรม และยังระหว่างสะพาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเดือนเมษายนปี 1954 อินเดียและประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนลงนามข้อตกลงแปดปีในทิเบตที่กำหนดไว้พื้นฐานของความสัมพันธ์ของพวกเขาในรูปแบบของห้าหลักการของการอยู่ร่วมกันอย่างสงบ (หรือ Panch Shila) ถึงแม้นักวิจารณ์เรียกว่า Panch Shila ไร้เดียงสาเนคำนวณว่าในกรณีที่ไม่มีทั้งยานพาหนะหรือนโยบายการป้องกันของภูมิภาคหิมาลัยรับประกันของอินเดียที่ดีที่สุดของการรักษาความปลอดภัยคือการสร้างเขตกันชนด้านจิตใจในสถานที่ของบัฟเฟอร์ทางกายภาพหายไปของทิเบต มันเป็นเรื่องที่รับรู้ยอดนิยมที่จับวลีของการทูตของอินเดียกับจีนในปี 1950 เป็นภาษาฮินดี-Chini-Bhai Bhai ซึ่งหมายความว่าในภาษาฮินดี, "อินเดียและจีนเป็นพี่น้องกัน" แต่ในปี 1958 เนเอกชนได้บอก G. Parthasarathi, ทูตอินเดียไปยังประเทศจีนได้ให้ความไว้วางใจจีนที่ทุกคนและส่งการสื่อสารทั้งหมดโดยตรงกับเขาผ่านรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม VK กฤษณะน้อนตั้งแต่พื้นหลังคอมมิวนิสต์ของเขาบดบังความคิดของเขาเกี่ยวกับประเทศจีน. ดังนั้นในเวลาเดียวกันกับการเจรจาต่อรอง, เนพยายามที่จะเริ่มต้นขึ้น การเจรจาโดยตรงระหว่างประชาชนของจีนและอินเดียในรูปแบบต่างๆรวมถึงวัฒนธรรมและวรรณกรรม รอบเวลาที่ศิลปินที่มีชื่อเสียงของอินเดีย (จิตรกร) Beohar Rammanohar Sinha จาก Visva-BharatiSantiniketan ผู้ซึ่งได้รับการตกแต่งหน้าก่อนหน้านี้ของรัฐธรรมนูญเดิมของอินเดียถูกส่งไปยังประเทศจีนในปี 1957 ในรัฐบาลคบหาอินเดียที่จะสร้างข้ามโดยตรง วัฒนธรรมและสะพานระหว่างอารยธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2497 , อินเดียและจีนลงนามในข้อตกลงเกี่ยวกับทิเบต แปดปี ที่กำหนดไว้เป็นพื้นฐานของความสัมพันธ์ของพวกเขาในรูปแบบของห้าหลักการของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ( หรือ Panch ชีล่า ) แม้ว่านักวิจารณ์เรียกว่า Panch ชีล่าไร้เดียงสา เนห์รู คำนวณว่า ในกรณีที่ไม่มีทั้งยานพาหนะ หรือนโยบายเพื่อป้องกันภูมิภาคหิมาลัยรับประกันที่ดีที่สุดของอินเดียรักษาความปลอดภัยเพื่อสร้างพื้นที่กันชนทางจิตวิทยาในสถานที่ที่สูญหายไปของร่างกายบัฟเฟอร์ของทิเบต มัน เป็น ที่ นิยม การรับรู้ที่เป็นวลีของการทูตของอินเดียกับจีนในปี 1950 เป็นภาษาฮินดี คีนิ Bh Bh , ซึ่งหมายความว่า , ภาษาฮินดี , อินเดีย และจีน เป็นพี่น้อง แต่ในปี 1958 เนห์รูได้สองต่อสอง บอก parthasarathi กรัม ,ทูตอินเดียจีนไม่ได้เชื่อจีนทั้งหมด และส่งการสื่อสารทั้งหมดกับเขาโดยตรงผ่านรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม VK กฤษณะเมนตั้งแต่พื้นหลังของเขาบดบังความคิดของเขาเกี่ยวกับพรรคคอมมิวนิสต์จีน

เพราะฉะนั้น พร้อมเพรียงกับทูต เนห์รูจึงเริ่มต้นโดยตรง บทสนทนาระหว่างประชาชนจีนและอินเดียในด้านต่างๆ รวมถึงวัฒนธรรมและวรรณกรรมในช่วงเวลานั้น ศิลปินชาวอินเดียที่มีชื่อเสียง ( จิตรกร ) beohar rammanohar sinha จาก visva bharatisantiniketan ที่มีก่อนหน้าของรัฐธรรมนูญของอินเดียตกแต่งต้นฉบับถูกส่งไปยังประเทศจีนในปี 1957 ในรัฐบาลของพันธมิตรอินเดียสร้างโดยตรงข้ามวัฒนธรรมและอารยธรรมระหว่างสะพาน