"After this you will go to Parker M

"After this you will go to Parker Mills of Advance Laundry Service and work on paying back money he advanced to Marvin for the

sale of the Laundromat. This amount I am not sure of."

Nicole gasped. "How do you know this?" she asked.

"Just because Nanna is bedridden child, don't mean she's out of touch. People don't know these walls have ears and I've been it

too long not to know what its saying." Nanna held out her hand towards Nicole and Nicole grasped it with her own tightly for support.

"Which is why I can't understand you, Nicole."

"Me? There's nothing wrong."

""A woman who sleeps so restless lately through the night means she's got a lot on her mind and heart. Who is he?"

Nicole blushed so hard she thought her cheeks would catch on fire. "He's no one."

"But you'll tell me all about him tomorrow; child .Now let this old woman get some rest."

She kissed by grandmother's cheek tenderly. "I love you Nanna."

"And I you, Nicole," she whispered before drifting off to sleep.

Nicole quietly left out the room and sighed to herself. Were her emotions that evident? No, Nanna was always tuned into Nicole

and always knew what bothered her.

The doorbell rung to bring her out of her musings. Upon opening the door, she stood in shock at the site of Lynne standing in the

doorway.

"Are you going to stand there looking stupid or are you going to let me in?" she snapped at Nicole's stuck on stupid look.

Nicole moved out the way to let her in. This was about the first thing this woman had said to her in her whole life. When she was

little she was ignored or sent to her room. For the past three years, Marvin would just send her to the store for cigarettes every Tuesday

morning, except today wasn't Tuesday.

Seizing up her, Nicole noted the shortness and skinniness while Nicole had more curves. "Nanna's sleeping."

"I'm not her to see her."

"Marvin's at the Laundromat."

Lynne only ignored her and looked around her in disgust.

A knock on the screen brought a new face. She opened the door to the smiling taxi cab driver. He set down a seven piece Gucci

luggage set in front of her, tipped his hat, then jumped back in the cab and drove away.

"Moving?" Nicole asked Lynne now understanding her mother's reasons for being there.

"Don't worry, I won't be here for long, you worthless brat," Lynne sneered.

Nicole bit her lip before saying, "I thought you were talking about yourself." Instead she said stiffly, "Your bedroom's still in back."

She closed the door and walked up the stairs to her small attic room without another word to the horrible woman. Mother or not, she would

not take another unkind word from her.

When the nurse came, she spoke with her quietly over Nanna's new medication then left leaving Lynne to her own means.







Chapter 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"หลังจากนี้ คุณจะไปปาร์คเกอร์ลัอของล่วงหน้าบริการซักรีด และงานจ่ายเงินเขาขั้นสูงกลับให้มาร์วินสำหรับการ ขายของทีตั้งสะดวกมาก ยอดเงินนี้ฉันไม่แน่ใจ" นิโคล gasped "คุณทราบได้อย่างไรนี่" เธอถาม "เพียง เพราะ Nanna จะนอนแบบเด็ก ไม่หมายความว่า เธอได้สัมผัสมาก่อน คนไม่รู้ว่า ผนังเหล่านี้มีหู และฉันได้รับ ก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่พูด" Nanna จัดออกมือของเธอนิโคลและนิโคล grasped มัน ด้วยตนเองอย่างเข้มงวดสำหรับการสนับสนุน "ซึ่งเป็นเหตุผลที่ผมไม่เข้าใจคุณ นิโคล" "ฉัน ไม่มีอะไรผิดพลาด" ""ผู้หญิงที่นอนดังนั้นสโมสรเดินทางเมื่อเร็ว ๆ นี้หมายความว่า เธอจะมีมากในจิตใจและหัวใจของเธอ ใครคือเขา นิโคลขวยเขินอย่างหนักดังนั้นเธอคิดว่า แก้มของเธอจะจับไฟไหม้ "เขาเป็นใคร" " แต่คุณจะบอกเกี่ยวกับเขาพรุ่งนี้ เด็ก ให้ผู้หญิงเก่าได้รับส่วนที่เหลือ" เธอรั้ง โดยแก้มของยายละม่อม "ผมรักคุณ Nanna" "และคุณ นิโคล, " เธอกระซิบก่อนเชื่องช้านอน นิโคลไม่ห้องเงียบ ๆ และถอนหายใจกับตัวเอง อารมณ์ของเธอได้ที่เห็นได้ชัด ไม่ Nanna ถูกเสมอปรับเป็นนิโคล และมักจะรู้ว่าอะไร bothered เธอ กริ่งบ้านรุ้งนำเธอออกเธอ musings เมื่อเปิดประตู เธออยู่ในช็อตที่ไซต์ของ Lynne ยืนใน ประตู "คุณไปยืนกำลังโง่ หรือคุณจะให้ฉัน" เธอจัดชิดของนิโคลที่ติดอยู่บนดูโง่ นิโคลย้ายออกไปให้เธอ นี้ไม่เกี่ยวกับสิ่งแรกที่ผู้หญิงคนนี้ได้กล่าวว่า เธอในชีวิตของเธอทั้งหมด เมื่อเธอถูก น้อยเธอได้ละเว้น หรือส่งไปยังห้องของเธอ สามปีผ่านมา มาร์วินจะเพียงส่งเธอไปยังร้านค้าสำหรับบุหรี่ทุกวันอังคาร เช้า ยกเว้นวันอังคารไม่ได้วันนี้ ปฏิบัติการยึดสถานค่าเธอ นิโคลไว้หายใจถี่และ skinniness ในขณะที่นิโคลมีโค้งเพิ่มมากขึ้น "ของ Nanna นอนหลับ" "ฉันไม่เห็นเธอเธอ" "มาร์วินของที่ทีตั้งสะดวกมากขึ้น" Lynne ละเว้นเธอ และมองรอบ ๆ เธอชังเท่านั้น เคาะบนหน้าจอมาหน้าใหม่ เธอเปิดประตูไปขับแท็กซี่แท็กซี่ยิ้ม เขาตั้งลงกุชชี่เจ็ดชิ้น กระเป๋าชุดหน้าของเธอ ก้นหมวกของเขา แล้วไปกลับใน cab และขับรถออกไป "ย้าย" นิโคลถาม Lynne เข้าใจเหตุผลของแม่ของเธอที่มีตอนนี้ "ไม่ต้องกังวล ไม่มีที่นี่ในระยะยาว คุณสามหาว brat," Lynne sneered นิโคลบิต lip ของเธอก่อนว่า "ฉันคิดว่า คุณกำลังพูดถึงตัวเอง" เธอว่า stiffly "ห้องนอนของคุณของยังในกลับ" เธอปิดประตู และเดินขึ้นบันไดไปห้องเล็กถังห้องใต้หลังคาของเธอโดยไม่มีคำอื่นหญิงน่ากลัว ย่า หรือ ไม่ เธอจะ ไม่ใช้คำอื่น unkind จากเธอ เมื่อพยาบาลมา เธอพูดกับเธออย่างเงียบ ๆ กว่ายาใหม่ของ Nanna จะเหลือทิ้ง Lynne เพื่อตนเองหมายถึง บทที่ 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"หลังจากนี้คุณจะไปปาร์กเกอร์มิลส์แอดวานซ์บริการซักอบรีดและการทำงานในการจ่ายคืนเงินที่เขาก้าวเข้าสู่มาร์วินสำหรับการขายของเครื่องซักผ้า. เงินจำนวนนี้ผมไม่แน่ใจว่า. " นิโคลอ้าปากค้าง "คุณรู้ได้อย่างไรว่านี้หรือไม่?" เธอถาม. "เพียงเพราะนันนาเป็นเด็กล้มป่วยไม่ได้หมายความว่าเธอออกจากการสัมผัส. คนไม่ทราบว่าผนังเหล่านี้มีหูและฉันได้รับมันยาวเกินไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าสิ่งที่พูดมัน. " Nanna ยื่นออกมามือของเธอที่มีต่อนิโคลและนิโคลลงโทษมันด้วยตัวเองของเธอแน่นสำหรับการสนับสนุน. "ซึ่งเป็นเหตุผลที่ฉันไม่สามารถเข้าใจว่าคุณนิโคล." "ฉัน? มีอะไรผิดปกติเป็น." "" ผู้หญิงคนหนึ่งที่หลับกระสับกระส่ายเมื่อเร็ว ๆ นี้เพื่อให้ผ่าน คืนหมายความว่าเธอมีมากในจิตใจและหัวใจของเธอ เขาเป็นใคร? " นิโคลเขินอย่างหนักเพื่อที่เธอคิดว่าแก้มของเธอจะจับไฟไหม้. "เขาเป็นหนึ่งในไม่". "แต่คุณจะบอกฉันทุกอย่างเกี่ยวกับเขาในวันพรุ่งนี้; เด็กตอนนี้ปล่อยให้หญิงชราคนนี้จะได้รับส่วนที่เหลือบาง. " เธอจูบแก้มของคุณยายละม่อม. "ผมรักคุณนันนา." "และฉันคุณนิโคล" เธอกระซิบก่อนที่จะลอยออกไปนอน. นิโคลซ้ายอย่างเงียบ ๆ ออกมาในห้องและถอนหายใจ กับตัวเอง. มาอยู่ที่ความรู้สึกของเธอที่เห็นได้ชัดหรือไม่ได้รับการปรับ Nanna เสมอในนิโคลและรู้ว่าสิ่งที่มักจะใส่ใจเธอ. ออดรุ่งที่จะนำเธอออกจาก musings เธอ. เมื่อเปิดประตูเธอยืนอยู่ในช็อตที่เว็บไซต์ของเม้งยืน ในประตู. "คุณกำลังจะไปยืนมองโง่หรือคุณจะให้ฉันมีอะไรบ้าง?" เธอตะคอกของนิโคลที่ติดอยู่บนดูโง่. นิโคลย้ายออกจากทางที่จะปล่อยให้เธอใน. นี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งแรกที่ผู้หญิงคนนี้ เคยพูดกับเธอในชีวิตทั้งชีวิตของเธอ. เมื่อเธอได้รับการเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เธอถูกละเลยหรือส่งไปยังห้องของเธอ. สำหรับที่ผ่านมาสามปีที่ผ่านมาร์วินก็จะส่งเธอไปยังร้านค้าสำหรับบุหรี่ทุกวันอังคารตอนเช้ายกเว้นวันอังคารไม่ได้. ยึด ขึ้นเธอนิโคลตั้งข้อสังเกตถี่และผอมในขณะที่นิโคลมีโค้งมากขึ้น. "นอน Nanna ของ." "ผมไม่ได้ของเธอที่จะเห็นเธอ." "มาร์วินที่ซักผ้า." เม้งเพียงไม่สนใจเธอและมองไปรอบ ๆ ของเธอด้วยความขยะแขยง. เคาะบนหน้าจอนำหน้าใหม่ เธอเปิดประตูให้คนขับรถแท็กซี่ยิ้ม เขาตั้งลงเจ็ดชิ้นกุชชี่กระเป๋าตั้งอยู่ในด้านหน้าของเธอปลายหมวกของเขาแล้วก็กระโดดกลับมาในรถและขับรถออกไป. "ย้าย" นิโคลถามเม้งตอนนี้ความเข้าใจเหตุผลของแม่ของเธอสำหรับการมี. "ไม่ต้องห่วงฉันจะไม่อยู่ที่นี่นานคุณสารเลวไร้ค่า" เม้งยิ้มเยาะ. นิโคลกัดริมฝีปากของเธอก่อนที่จะพูดว่า "ฉันคิดว่าคุณมีการพูดคุยเกี่ยวกับตัวเอง . " แต่เธอบอกว่าเคร่งครัด "ห้องนอนของคุณยังคงอยู่ในกลับ." เธอปิดประตูและเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องใต้หลังคาเล็ก ๆ ของเธอโดยไม่มีคำอื่นที่จะเป็นผู้หญิงที่น่ากลัว แม่หรือไม่เธอก็จะไม่ใช้เวลาอีกคำที่ไร้ความปรานีจากเธอ. เมื่อพยาบาลมาเธอได้พูดคุยกับเธออย่างเงียบ ๆ มากกว่ายานันนาใหม่แล้วเหลือทิ้งเม้งหมายถึงเธอเอง. บทที่ 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" หลังจากนี้คุณจะไปปาร์กเกอร์โรงสีของล่วงหน้า บริการซักผ้า และงานจ่ายเงินเขาสูงมาร์วินสำหรับ

ขายร้านซักผ้า ยอดเงินนี้ผมไม่แน่ใจ . . . "

นิโคลอ้าปากค้าง " คุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง ? " เธอถาม

" เพราะแนนน่าเป็นเด็กป่วย ไม่ได้หมายความว่าเธอออกจากการสัมผัส คนไม่รู้ กำแพงมีหูผมมัน

ยาวเกินไปที่จะรู้ว่าสิ่งที่พูด . " แนนน่าถือต่อ นิโคล นิโคล คว้ามือของเธอและมันกับของตัวเองแน่นเพื่อช่วยพยุง

" ซึ่งเป็นเหตุผลที่ฉันไม่สามารถเข้าใจคุณ นิโคล "

" ฉัน ไม่มีอะไรผิด . "

" " ผู้หญิงคนที่นอนกระสับกระส่ายทั้งคืน ดังนั้นเมื่อเร็ว ๆ นี้หมายความว่าเธอมีมากในจิตใจและหัวใจ เขาคือใคร ? "

นิโคล หน้าแดงมาก เธอคิดว่าแก้มจะจับไฟ . " เขาไม่มีใคร "

" แต่คุณจะบอกฉันเกี่ยวกับเขาในวันพรุ่งนี้ เด็ก ตอนนี้ให้หญิงชรานี้พักผ่อนบ้าง "

เธอจูบแก้มยายละม่อม " ฉันรักคุณ Nanna "

" แล้วคุณ นิโคล " เธอกระซิบก่อนที่จะลอยออกไปนอน

นิโคลไปอย่างเงียบๆ ออกไปจากห้อง ถอนหายใจกับตัวเองเป็นอารมณ์ที่ชัดเจน ไม่ นานนาก็ปรับเป็นนิโคล

และมักจะรู้ว่าสิ่งที่กวนใจเธอ

เสียงออดดังขึ้นพาเธอออกจากภวังค์ของเธอ เมื่อเปิดประตู เธอยืนตกใจอยู่ที่เว็บไซต์ของลินน์ยืนอยู่ใน

ประตู

" นายจะยืนดูโง่หรือแกจะให้ฉันเหรอ ? " เธอขึ้นเสียงกับนิโคลติดโง่ดู

นิโคลย้ายออก ให้นางเข้ามา นี่เป็นสิ่งแรกที่ผู้หญิงคนนี้พูดกับเธอในชีวิตของเธอ เมื่อเธอ

น้อยเธอถูกละเว้น หรือ ส่งที่ห้องของเธอ สำหรับที่ผ่านมาสามปี มาร์วินก็ส่งเธอไปที่ร้านบุหรี่ทุกๆวันอังคาร

อรุณสวัสดิ์ ยกเว้นวันนี้ ไม่ได้ วันอังคาร

ชักขึ้นของเธอนิโคล กล่าว สั้น ในขณะที่นิโคลมีเส้นโค้งมากขึ้น และกุ้งแห้ง " แอนนานอน "

" ฉันไม่ให้เธอดูเธอ "

" มาร์วินอยู่ค่ะ "

ลินน์เพียงเพิกเฉยต่อเธอ และมองไปรอบๆอย่างไม่สบอารมณ์

เคาะหน้าจอเอาหน้าใหม่ เธอเปิดประตูให้ยิ้มแท็กซี่ คนขับแท๊กซี่ เขาตั้งลงเจ็ดชิ้นกุชชี่

ที่เก็บชุดต่อหน้าเธอ ปลายหมวกของเขาแล้วกระโดดกลับขึ้นรถและขับออกไป

" ย้าย " ? นิโคลถามลินน์ตอนนี้เข้าใจแม่ของเธอ เหตุผลที่เป็นมี

" ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่อยู่ที่นี่นาน แกมันเลว " ลินน์ sneered .

นิโคลบิตของเธอริมฝีปากก่อนที่จะพูดว่า " ฉันคิดว่าเธอกำลังพูดถึงตัวเอง แทน เธอกล่าวว่า " แข็งแรง " ห้องนอนของคุณยังกลับมา

"เธอปิดประตู และเดินขึ้นบันไดไปยังห้องใต้หลังคาเล็กของเธอโดยไม่มีคำอื่นเพื่อผู้หญิงที่น่ากลัว แม่ หรือ ไม่ เธอจะไม่ใช้อีก

ไม่ดีข่าวจากเธอ

เมื่อพยาบาลมาถึง เธอพูดกับเธออย่างเงียบๆ กว่าแอนนายาใหม่แล้วเหลือทิ้งลินน์หมายถึงของตัวเอง












บทที่ 6