Dr. Z is perhaps a bit naive. Certa

Dr. Z is perhaps a bit naive. Certainly, most researchers would know that the student’s work would
not merit first authorship. They would know that “gift” authorship is not an acceptable research
practice. However, an earlier experience in our work makes us wonder. Several years ago, in conjunction
with the grant from the Fund for the Improvement of Post Secondary Education (FIPSE), a team of
philosophers and scientists at Dartmouth College ran a University Seminar series for faculty on the topic
“Ethical Issues in Scientific Research.” At one seminar, a senior researcher (let’s call him Professor R)
argued a similar position to that of Dr. Z. In this case Professor R knew that “gift” authorship,
authorship without a significant research contribution, was an unacceptable research practice. However,
he had a reason to give authorship to his student. The student had worked for several years on a project
suggested by him and the project had yielded no publishable data. Believing that he had a duty to the
student to ensure a publication, Professor R had given the student some data that he himself had
collected and told the student to write it up. The student had worked hard, he said, albeit on another
project, and the student would do the writing. Thus, he reasoned, the authorship was not a “gift.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดร. Z คือบางที หน่อมแน้มบิต แน่นอน นักวิจัยส่วนใหญ่จะรู้ว่า จะทำงานของนักเรียนไม่บุญเสียครั้งแรก พวกเขาจะรู้ว่า "ของขวัญ" เสียไม่ใช่การวิจัยยอมรับได้การปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม มีประสบการณ์ก่อนหน้านี้ในงานของเราทำให้เราสงสัย หลายปีที่ผ่านมา ร่วมมีเงินช่วยเหลือจากกองทุนสำหรับการปรับปรุงการโพสต์รองศึกษา (FIPSE), ทีมงานนักปรัชญาและนักวิทยาศาสตร์ที่วิทยาลัย Dartmouth วิ่งชุดสัมมนามหาวิทยาลัยสำหรับคณะในหัวข้อ"มีประเด็นด้านจริยธรรมในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์" ที่หนึ่งสัมมนา นักวิจัยอาวุโส (ขอเรียกเขาศาสตราจารย์ R)โต้เถียงตำแหน่งคล้ายกับของดร. Z ในกรณีนี้ R ศาสตราจารย์รู้งานเขียนว่า "ของขวัญ"เสีย โดยไม่มีผลงานวิจัยที่สำคัญ มีการฝึกวิจัยยอมรับ อย่างไรก็ตามเขามีเหตุผลที่จะทำให้งานเขียนของนักเรียน นักเรียนได้ทำงานหลายปีโครงการแนะนำ โดยเขา และโครงการที่มีผลไม่มีข้อมูล publishable เชื่อว่า เขามีหน้าที่นักเรียนเพื่อให้สิ่งพิมพ์ R อาจารย์ให้นักเรียนข้อมูลบางอย่างที่เขาเองได้รวบรวม และบอกนักเรียนเขียนขึ้น นักเรียนได้ทำงานหนัก เขากล่าวว่า แม้ว่าในอีกโครงการ และนักเรียนจะทำการเขียน ดังนั้น เขา reasoned งานเขียนที่ไม่ "ของขวัญ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดร. Z อาจจะเป็นบิตไร้เดียงสา แน่นอนว่านักวิจัยส่วนใหญ่จะรู้ว่างานของนักเรียนจะ
ได้บุญประพันธ์แรก พวกเขาจะรู้ว่า "ของขวัญ" ประพันธ์ไม่ได้เป็นงานวิจัยที่ได้รับการยอมรับ
การปฏิบัติ แต่ประสบการณ์ที่ก่อนหน้านี้ในการทำงานของเราทำให้เราสงสัย หลายปีที่ผ่านมาร่วม
กับทุนจากกองทุนเพื่อการปรับปรุงการโพสต์การศึกษามัธยมศึกษา (FIPSE) ที่เป็นทีมงานของ
นักปรัชญาและนักวิทยาศาสตร์ที่วิทยาลัยดาร์ตมัวิ่งชุดมหาวิทยาลัยสัมมนาสำหรับอาจารย์ในหัวข้อ
"ประเด็นทางจริยธรรมในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์." ที่หนึ่งในการสัมมนานักวิจัยอาวุโส (ขอเรียกเขาว่าศาสตราจารย์ R)
ที่ถกเถียงกันอยู่ตำแหน่งที่คล้ายกันกับที่ของดร. ซีในกรณีนี้ศาสตราจารย์ R รู้ว่า "ของขวัญ" ประพันธ์
ประพันธ์โดยไม่ต้องมีผลงานวิจัยที่สำคัญก็คือการปฏิบัติงานวิจัยที่ยอมรับไม่ได้ แต่
เขาก็มีเหตุผลที่จะให้ผลงานนักเรียนของเขา นักเรียนได้ทำงานเป็นเวลาหลายปีในโครงการ
ที่เสนอโดยเขาและโครงการมีความคืบไม่มีข้อมูลที่เผยแพร่ เขาเชื่อว่าเขามีหน้าที่ที่จะเป็น
นักเรียนเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งพิมพ์ศาสตราจารย์ R ได้ให้นักเรียนข้อมูลบางอย่างที่ตัวเขาเองได้
เก็บรวบรวมและบอกว่านักเรียนที่จะเขียนมันขึ้นมา นักเรียนได้ทำงานอย่างหนักเขากล่าวว่าแม้ว่าในอีก
โครงการและนักเรียนจะทำเขียน ดังนั้นเขาให้เหตุผลการประพันธ์ไม่ได้เป็น "ของขวัญ".