Table 2 below details drag coeffici

Table 2 below details drag coefficient values found for each model, the respective source of
each coefficient and the drag forces experienced under 10m/s, 20m/s and 30m/s air velocities.
The air density that will be used will be 1.13kg/m3, a pressure that was calculated from the
Bureau of Meteorology website (2013). Drag and lift coefficients will be taken for a Reynolds
number of 100,000 though this can vary up to 200,000 for some of the models at 30m/s the
coefficients do not change excessively over this time. For the Clark-Y aerofoil, the angle of
attack will be set at its natural angle of 3.2o. The area of the aerofoil for lift is equal to the span
of the wing by the length of the chord which, for the aerofoil used, is 0.0575m2. The area for
drag is equal to the wing span by the height of the foil which is equal to 0.0067m2.
The two Clark Y aerofoil coefficients (Zimmerman, 1933; Silverstein, 1935) can be seen in
Table 1 to be very different. This is due to the Zimmerman coefficient taking into account the
aspect ratio whereas the Silverstein coefficient does not. The Silverstein coefficient has been
calculated for an aspect ratio of 6 whereas the aerofoil in question has an aspect ratio of only
0.9. Due to the aspect ratio being larger for the Silverstein coefficient, the vortices that would
be produced in this situation will have less of an impact due to the greater width. Vortices occur
on the outer edges of the wing and are caused by the high pressure air at the wing tips travelling
around the wing tips to the low pressure side on top of the aerofoil. These vortices create a
downwash which counteracts some of the lift being produced (Anderson, 2001).
Similarly, the aspect ratio also has an effect on the flat plate. A study by Fail et al (1959)
indicated that as the aspect ratio increased so did the drag coefficient. The generally accepted
drag coefficient for a flat plate perpendicular to the flow is about 1.98 (Munsen et al, 2009;
Engineering Toolbox, n.d.). This, however, is a general case and generally for a plate of infinite
size. For a plate with aspect ratio of 1 and an area of 25 square inches (5 inch x 5 inch which is
approximately equivalent to 200mm x 200mm), the drag coefficient was found to be equal to
1.17, generally due to a slightly higher base pressure behind the plate compared to the higher

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 2 ด้านล่างรายละเอียดลากพบแบบ แต่ละแหล่งที่มาของค่าสัมประสิทธิ์แต่ละสัมประสิทธิ์และกองกำลังลากที่พบภายใต้ 10m/s, 20m/s และ 30m/s อากาศตะกอนความหนาแน่นของอากาศที่จะใช้จะเป็น 1.13 kg/m3 ความดันที่คำนวณจากการสำนักงานอุตุนิยมวิทยาเว็บไซต์ (2013) สัมประสิทธิ์ที่ลากและยกที่จะใช้สำหรับเป็นเรย์โนลด์สจำนวน 100000 แม้ว่านี้อาจแตกต่างกันถึง 200000 สำหรับบางรุ่นที่ 30m/sสัมประสิทธิ์ไม่เปลี่ยนแปลงมากเกินไปกว่าเวลานี้ สำหรับ Clark Y aerofoil มุมของการโจมตีจะถูกตั้งค่าที่มุมธรรมชาติของ 3.2o พื้นที่ของ aerofoil สำหรับยกจะเท่ากับระยะของปีกตามความยาวของคอร์ดที่ สำหรับ aerofoil ใช้ 0.0575m2 พื้นที่สำหรับลากจะเท่ากับระยะปีกโดยความสูงของเปลวซึ่งเท่ากับ 0.0067m2สอง Clark Y aerofoil สัมประสิทธิ์ (Zimmerman, 1933 Silverstein, 1935) สามารถดูได้ในตารางที่ 1 จะแตกต่างกันมาก นี่คือเนื่องจากค่าสัมประสิทธิ์ Zimmerman คำนึงการอัตราส่วนกว้างยาวในขณะที่ค่าสัมประสิทธิ์ Silverstein ไม่ ได้ค่าสัมประสิทธิ์ Silversteinคำนวณอัตราส่วนกว้างยาว 6 ขณะ aerofoil สอบถามได้อัตราส่วนกว้างยาวเท่านั้น0.9 ครบกำหนดให้อัตรากำลังใหญ่สำหรับสัมประสิทธิ์ Silverstein, vortices ที่จะผลิตในนี้สถานการณ์จะมีผลกระทบเนื่องจากความกว้างมากกว่าน้อยกว่า เกิด vorticesบนขอบด้านนอกของปีกและมีสาเหตุมาจากอากาศความดันสูงที่วิงเคล็ดลับการเดินทางรอบเคล็ดลับปีกด้านความดันต่ำบน aerofoil Vortices เหล่านี้สร้างความdownwash ที่ counteracts บางยกกำลังผลิต (แอนเดอร์สัน 2001)ในทำนองเดียวกัน อัตรายังได้ผลในจานแบน การศึกษาโดยได้ et al (1959)ระบุที่เป็นอัตราที่เพิ่มขึ้นเพื่อให้ได้ค่าสัมประสิทธิ์ลาก ยอมรับโดยทั่วไปลากสัมประสิทธิ์สำหรับจานแบนที่ตั้งฉากกับการไหลเป็นประมาณ 1.98 (Munsen et al, 2009วิศวกรรมเครื่องมือ n.d.) อย่างไรก็ตาม โดยทั่วไปกรณี และโดยทั่วไป สำหรับจานของอนันต์ขนาด สำหรับจาน aspect ratio 1 และพื้นที่ 25 ตารางนิ้ว (5 นิ้ว x 5 นิ้วซึ่งเป็นประมาณเท่ากับ 200 มม. x 200 มม.), สัมประสิทธิ์ลากพบให้เท่ากับความ 1.17 โดยทั่วไปเนื่องจากความดันสูงเล็กน้อยฐานหลังจานเมื่อเทียบกับสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 2
รายละเอียดด้านล่างลากค่าสัมประสิทธิ์การพบแต่ละรุ่นที่มาตามลำดับของแต่ละค่าสัมประสิทธิ์การลากและกองกำลังที่มีประสบการณ์ภายใต้10m / s 20m / วินาทีและ 30 เมตร / วินาทีความเร็วลม.
ความหนาแน่นของอากาศที่จะนำมาใช้จะเป็น 1.13kg / m3,
แรงดันที่คำนวณได้จากที่สำนักอุตุนิยมวิทยาของเว็บไซต์(2013) ลากและค่าสัมประสิทธิ์ลิฟท์จะได้รับสำหรับนาดส์จำนวน 100,000 แม้เรื่องนี้จะแตกต่างกันขึ้นอยู่กับ 200,000 สำหรับบางรุ่นที่ 30m / s ค่าสัมประสิทธิ์ไม่เปลี่ยนมากเกินไปในช่วงเวลานี้ สำหรับ aerofoil คลาร์ก-Y, มุมของการโจมตีจะถูกตั้งค่าที่มุมของธรรมชาติของ3.2o พื้นที่ aerofoil สำหรับลิฟท์จะเท่ากับช่วงของปีกโดยความยาวของเส้นตรงที่สำหรับaerofoil ที่ใช้เป็น 0.0575m2 พื้นที่สำหรับการลากเท่ากับปีกโดยความสูงของฟอยล์ซึ่งเท่ากับ 0.0067m2. ทั้งสองคลาร์ก Y สัมประสิทธิ์ aerofoil (Zimmerman, 1933; เวอร์, 1935) สามารถมองเห็นในตารางที่ 1 จะแตกต่างกันมาก นี่คือสาเหตุที่ค่าสัมประสิทธิ์ Zimmerman คำนึงถึงอัตราส่วนในขณะที่ค่าสัมประสิทธิ์เวอร์ไม่ได้ ค่าสัมประสิทธิ์เวอร์ได้รับการคำนวณอัตราส่วน 6 ขณะ aerofoil ในคำถามที่มีอัตราส่วนของเพียง 0.9 เนื่องจากอัตราส่วนการเป็นขนาดใหญ่สำหรับค่าสัมประสิทธิ์เวอร์, vortices ที่จะผลิตได้ในสถานการณ์เช่นนี้จะมีผลกระทบน้อยอันเนื่องมาจากความกว้างมากขึ้น vortices เกิดขึ้นบนขอบด้านนอกของปีกและมีสาเหตุมาจากอากาศแรงดันสูงที่ปลายปีกเดินทางรอบปลายปีกไปทางด้านแรงดันต่ำอยู่ด้านบนของaerofoil vortices เหล่านี้สร้างdownwash ซึ่งต่อต้านบางส่วนของลิฟท์ถูกผลิต (เดอร์สัน, 2001). ในทำนองเดียวกันอัตราส่วนนอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อแผ่นแบน การศึกษาโดยล้มเหลว, et al (1959) ชี้ให้เห็นว่าเป็นอัตราส่วนที่เพิ่มขึ้นเพื่อให้ได้ค่าสัมประสิทธิ์การลาก ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปลากสัมประสิทธิ์เป็นแผ่นแบนตั้งฉากกับการไหลประมาณ 1.98 (Munsen et al, 2009; วิศวกรรมกล่องเครื่องมือ, ND) นี้ แต่เป็นกรณีทั่วไปและโดยทั่วไปสำหรับจานของอนันต์ขนาด สำหรับแผ่นที่มีอัตราส่วน 1 และพื้นที่ 25 ตารางนิ้ว (5 นิ้ว x 5 นิ้วซึ่งเป็นประมาณเทียบเท่ากับ200mm x 200mm) ลากสัมประสิทธิ์ที่พบจะเท่ากับ1.17 โดยทั่วไปเนื่องจากมีความดันฐานที่สูงกว่าเล็กน้อย แผ่นหลังเมื่อเทียบกับที่สูงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 2 ด้านล่าง รายละเอียดค่า Drag coefficient พบสำหรับแต่ละรุ่น ที่มาของแต่ละคนและแต่ละ
ลากกองทัพตกอยู่ภายใต้ 10m / s 20m / s และ 30 m / s ความเร็วลม .
ความหนาแน่นอากาศที่จะใช้จะ 1.13kg/m3 , ความดันที่คำนวณได้จาก
สำนักอุตุนิยมวิทยา ( เว็บไซต์ 2013 ) ลากและยกค่าสัมประสิทธิ์จะได้รับสำหรับ Reynolds
จำนวน 100 ,000 แม้ว่านี้อาจแตกต่างกันไป 200000 สำหรับบางรุ่นที่ 30 m / s
2 ไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากเกินไปในช่วงเวลานี้ สำหรับ clark-y แอโรฟอยล์ , มุม
โจมตีจะถูกตั้งค่าที่มุมของธรรมชาติ 3.2o พื้นที่ของแอโรฟอยล์ขึ้นเท่ากับช่วง
ของปีก โดยความยาวของคอร์ดซึ่งสำหรับแอโรฟอยล์ที่ใช้ คือ 0.0575m2 . พื้นที่สำหรับ
ลากเท่ากับปีกช่วง โดยความสูงของฟอยล์ซึ่งเท่ากับ 0.0067m2 .
2 Clark Y แบบแอโรฟอยล์ ( Zimmerman , 1933 ; ซิลเวอร์สไตน์ 2478 ) สามารถมองเห็นได้ใน
ตาราง 1 จะแตกต่างกันมาก ทั้งนี้ ซิมเมอร์แมน ค่าถ่ายลงในบัญชี
อัตราส่วนส่วนค่าสัมประสิทธิ์ ซิลเวอร์ ตนไม่ได้ สัมประสิทธิ์ซิลเวอร์สไตน์ได้รับ
คำนวณหาอัตราส่วนของ 6 ส่วนแอโรฟอยล์ในคำถามมีอัตราส่วนเพียง
0.9 เนื่องจากอัตราส่วนการขนาดใหญ่สำหรับสัมประสิทธิ์ซิลเวอร์สไตน์ , vortices ที่
ถูกผลิตในสถานการณ์นี้จะมีน้อยกว่าของผลกระทบจากการเพิ่มความกว้าง วนเกิดขึ้น
บนขอบด้านนอกของปีกและมีสาเหตุจากความดันอากาศสูงที่ปีกเคล็ดลับการเดินทาง
รอบปีกเคล็ดลับด้านแรงดันต่ำที่ด้านบนของแอโรฟอยล์ . vortices เหล่านี้สร้าง
ดาวน์วอชซึ่งช่วยบางส่วนของยกที่ถูกผลิต ( Anderson , 2001 ) .
ส่วนอัตราส่วนก็มี ผลต่อจานแบน การศึกษาล้มเหลว et al ( 1959 )
) ที่เป็นอัตราส่วนเพิ่มขึ้นแล้วลากสัมประสิทธิ์ ที่รับรองทั่วไป
ลากสัมประสิทธิ์แผ่นเรียบตั้งฉากกับการไหลประมาณ 1.98 ( munsen et al , 2009 ;
: กล่องเครื่องมือ n.d. ) อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นกรณีทั่วไปและโดยทั่วไปสำหรับจานขนาดอนันต์

สำหรับจาน ด้วยอัตราส่วน 1 และพื้นที่ของ 25 นิ้วสแควร์ ( 5 นิ้ว x 5 นิ้ว ซึ่งเป็นประมาณเทียบเท่ากับ
x 200mm 200mm ) , ค่าสัมประสิทธิ์การลาก คือเท่ากับ
1.17 ,โดยทั่วไปเนื่องจากมีฐานที่สูงกว่าเล็กน้อยดันแผ่นหลังเมื่อเทียบกับที่สูง