Since the 1970s, the social impacts

Since the 1970s, the social impacts of tourism on host communities
have been the subject of great debate among social scientists and an increasing
range of tourism stakeholders as part of the worldwide movement
towards sustainable development (Cohen, 1972; Crick, 1989;
Deery et al., 2012; Wall and Mathieson, 2006). Today, the inherent difficulties
of understanding and measuring the social impacts of tourism
continue to hinder progress in taking action and responsibility for actively
managing these social impacts in practice. Existing approaches
to measuring the social impacts of tourism – including empirical research
attempting to find scientific and statistically robust answers
(Deery et al., 2012), the preoccupation with certification schemes
(Font, 2013), and the development of social indicators using a triple bottom
line (TBL) approach (Goodwin, 2007) – have all been criticised for
not being successful in achieving bettermanagement of the social issues
created by the tourismindustry and for being unsuitable for small businesses
(i.e. most tourism enterprises) to implement (Font, 2013;
Stoddard et al., 2012; Vanclay, 2004).
Whilst encouraging progress within the tourism sector has been
made over the last decade in terms of implementing environmental
management systems (EMS) (Carruthers and Vanclay, 2012, 2007;
Dodds and Joppe, 2005), the systematic management of the social impacts
of tourism activities lags far behind (Blackstock et al., 2008;
Buckley, 2012; Font et al., 2012; Mihalic, 2014; Mowforth and Munt,
2009). The view taken here is that the debate on the social impacts of
tourism needs to shift to developing what can be done in practice to
embed the management of these social impacts into the existing planning,
product development and operational processes of the key tourism
stakeholders, such as local government, local communities and
private sector tour operators and travel agents. In order to engage
these key stakeholders in responsible behaviour change, we argue that
what is needed is a pragmatic approach for designing research methodologies,
socialmanagement systems and initial actions that is shaped by
the real world operational constraints and existing systems used by
tourism businesses.
The purpose of this paper is to explore the potential of social impact
assessment (SIA) to provide a practical method to assist in responsible
tourism development and facilitate the pragmatic approach hitherto
lacking. We considered this by conducting a trial study in Bulgaria to
investigatewhether SIA could be effectively embedded into the existing
processes and operations of a local travel company (Odysseia-In).
Odysseia-In specialises in adventure and cultural tours in rural communities
in Bulgaria. Our research also sought to build the capacity of
Odysseia-In staff to own and use the SIA process so that they could better
understand and demonstratewhat they are doing to be a responsible
travel company, and more actively manage their social impacts as part

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ทศวรรษ 1970 สังคมส่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยวในชุมชนโฮสต์มีเรื่องของการอภิปรายมากในหมู่นักวิทยาศาสตร์สังคมและการเพิ่มช่วงของเสียการท่องเที่ยวเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวทั่วโลกต่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (โคเฮน 1972 คริก 1989Deery et al., 2012 ผนังแล้วมา 2006) วันนี้ ปัญหาโดยธรรมชาติการศึกษา และการวัดผลกระทบทางสังคมของการท่องเที่ยวยังขัดขวางความคืบหน้าในการดำเนินการและรับผิดชอบอย่างแข็งขันการจัดการเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อสังคมในทางปฏิบัติ แนวทางที่มีอยู่การวัดผลกระทบทางสังคมการท่องเที่ยว – รวมทั้งผลวิจัยพยายามหาคำตอบทางวิทยาศาสตร์ และทางสถิติมีประสิทธิภาพ(Deery et al., 2012), preoccupation กับโครงร่างของใบรับรอง(อักษร 2013) และการพัฒนาตัวชี้วัดทางสังคมโดยใช้ด้านล่างสามบรรทัด (TBL) วิธี (Goodwin, 2007) -มีทั้งหมดถูก criticised สำหรับไม่ประสบความสำเร็จใน achieving bettermanagement ปัญหาสังคมโดย tourismindustry และ สำหรับไม่เหมาะสมสำหรับธุรกิจขนาดเล็ก(เช่นส่วนใหญ่ท่องเที่ยวองค์กร) การใช้ (อักษร 2013Stoddard et al., 2012 Vanclay, 2004)ในขณะที่ความคืบหน้าในการส่งเสริม ภาคการท่องเที่ยวได้ทำมากกว่าทศวรรษในการนำสิ่งแวดล้อมระบบการจัดการ (EMS) (Carruthers และ Vanclay, 2012, 2007Dodds และ Joppe, 2005), การจัดการระบบการส่งผลกระทบต่อสังคมท่องเที่ยว กิจกรรม lags ไกลหลัง (Blackstock et al., 2008Buckley, 2012 อักษร et al., 2012 Mihalic, 2014 Mowforth และ Munt2009) ดูที่มาที่นี่คือ การอภิปรายเกี่ยวกับผลกระทบทางสังคมของท่องเที่ยวต้องเลื่อนการพัฒนาอะไรที่สามารถทำได้ในทางปฏิบัติการฝังของเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อสังคมในการที่มีอยู่วางแผนพัฒนาผลิตภัณฑ์และกระบวนการทำงานของการท่องเที่ยวที่สำคัญเสีย เช่นรัฐบาลท้องถิ่น ชุมชนท้องถิ่น และภาคเอกชนผู้ประกอบการท่องเที่ยวและบริษัททัวร์ มีส่วนร่วมเสียที่สำคัญเหล่านี้ในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมความรับผิดชอบ เราโต้เถียงที่สิ่งที่จำเป็นเป็นวิธีการปฏิบัติสำหรับการออกแบบวิธีการวิจัยระบบ socialmanagement และการดำเนินการเริ่มต้นที่รูปด้วยข้อจำกัดในการดำเนินงานจริงโลกและใช้ระบบที่มีอยู่ธุรกิจการท่องเที่ยววัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ สำรวจศักยภาพของสังคมประเมิน (SIA) เพื่อให้วิธีปฏิบัติเพื่อช่วยในการรับผิดชอบพัฒนาการท่องเที่ยว และอำนวยความสะดวกในวิธีการปฏิบัติมาจนบัดขาด เราพิจารณานี้ โดยดำเนินการศึกษาทดลองในบัลแกเรียเพื่อinvestigatewhether SIA ได้อย่างมีประสิทธิภาพฝังในที่มีอยู่กระบวนการและการดำเนินงานของท้องถิ่นการท่องเที่ยวบริษัท (Odysseia-ใน)Odysseia ในเกษตรในการผจญภัยและการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมในชุมชนชนบทในบัลแกเรีย วิจัยของเรายังพยายามที่จะสร้างกำลังการผลิตของOdysseia ในพนักงานของตัวเอง และใช้ SIA ประมวลผลเพื่อให้พวกเขาได้ดีกว่าเข้าใจ และ demonstratewhat พวกเขาทำจะ เป็นผู้รับผิดชอบบริษัทท่องเที่ยว และอื่น ๆ อย่างจัดการผลกระทบทางสังคมของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ปี 1970 ที่มีผลกระทบทางสังคมของการท่องเที่ยวในชุมชนได้รับเรื่องของการอภิปรายที่ดีในหมู่นักวิทยาศาสตร์ทางสังคมและเพิ่มขึ้นในช่วงของผู้มีส่วนได้เสียการท่องเที่ยวเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวทั่วโลกที่มีต่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน(โคเฮน 1972; Crick 1989; Deery et al, . 2012; กำแพงและ Mathieson 2006) วันนี้ความยากลำบากโดยธรรมชาติของความเข้าใจและการวัดผลกระทบทางสังคมของการท่องเที่ยวยังคงเป็นอุปสรรคต่อความคืบหน้าในการดำเนินการและความรับผิดชอบในการแข็งขันการจัดการผลกระทบทางสังคมเหล่านี้ในทางปฏิบัติ ที่มีอยู่วิธีการวัดผลกระทบทางสังคมของการท่องเที่ยว - รวมทั้งการวิจัยเชิงประจักษ์พยายามที่จะหาคำตอบทางวิทยาศาสตร์และความแข็งแกร่งด้านสถิติ(. Deery et al, 2012), ความลุ่มหลงกับแผนการรับรอง(ตัวอักษร 2013) และการพัฒนาของตัวชี้วัดทางสังคมโดยใช้สาม ด้านล่างบรรทัด(TBL) วิธีการ (กูดวิน 2007) - ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ว่าไม่ประสบความสำเร็จในการบรรลุเบทของประเด็นทางสังคมที่สร้างขึ้นโดยtourismindustry และเป็นที่เหมาะสมสำหรับธุรกิจขนาดเล็ก(เช่นส่วนใหญ่ผู้ประกอบการท่องเที่ยว) ในการดำเนินการ (ตัวอักษร 2013 ; ดาร์ด et al, 2012;.. Vanclay, 2004) ในขณะที่การส่งเสริมให้มีความคืบหน้าภายในภาคการท่องเที่ยวที่ได้รับการทำในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาในแง่ของการดำเนินการด้านสิ่งแวดล้อมระบบการจัดการ(EMS) (คาร์รูเธอและ Vanclay, 2012, 2007; ดอดส์และ Joppe, 2005) การจัดการระบบของผลกระทบทางสังคมของกิจกรรมการท่องเที่ยวล่าช้าไกลหลัง(Blackstock et al, 2008;. บัคลี่ย์ 2012; อักษร et al, 2012;. Mihalic 2014; Mowforth และไอ้, 2009) มุมมองการดำเนินการที่นี่เป็นที่การอภิปรายเกี่ยวกับผลกระทบทางสังคมของการท่องเที่ยวต้องมีการเปลี่ยนที่จะพัฒนาสิ่งที่สามารถทำได้ในทางปฏิบัติที่จะฝังการจัดการผลกระทบทางสังคมเหล่านี้เข้าสู่การวางแผนที่มีอยู่ในการพัฒนาผลิตภัณฑ์และกระบวนการปฏิบัติงานของการท่องเที่ยวที่สำคัญผู้มีส่วนได้เสียเช่นขณะที่รัฐบาลท้องถิ่นชุมชนท้องถิ่นและผู้ประกอบการท่องเที่ยวภาคเอกชนและตัวแทนการท่องเที่ยว เพื่อที่จะได้มีส่วนร่วมมีส่วนได้เสียสำคัญเหล่านี้ในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมความรับผิดชอบที่เรายืนยันว่าสิ่งที่จำเป็นเป็นแนวทางปฏิบัติสำหรับการออกแบบวิธีการวิจัยระบบsocialmanagement และการดำเนินการเริ่มต้นที่มีรูปโดยโลกแห่งความจริงข้อจำกัด ของการดำเนินงานและระบบที่มีอยู่มาใช้โดยธุรกิจการท่องเที่ยว. วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการสำรวจศักยภาพของผลกระทบทางสังคมประเมิน (SIA) เพื่อให้วิธีการปฏิบัติเพื่อช่วยในการรับผิดชอบต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวและการอำนวยความสะดวกในแนวทางปฏิบัติมาจนบัดนี้ขาด เราคิดว่าเรื่องนี้โดยการดำเนินการศึกษาทดลองในบัลแกเรียinvestigatewhether SIA อาจจะฝังตัวลงไปได้อย่างมีประสิทธิภาพที่มีอยู่กระบวนการและการดำเนินงานของบริษัท การท่องเที่ยวในท้องถิ่น (Odysseia-In). Odysseia ในความเชี่ยวชาญในการผจญภัยและการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมในชุมชนชนบทในบัลแกเรีย การวิจัยของเรายังพยายามที่จะสร้างความสามารถของพนักงานใน Odysseia ที่จะเป็นเจ้าของและใช้กระบวนการ SIA เพื่อให้พวกเขาสามารถที่ดีขึ้นเข้าใจและdemonstratewhat พวกเขากำลังทำจะเป็นผู้รับผิดชอบบริษัท ท่องเที่ยวและอื่น ๆ อย่างแข็งขันในการจัดการผลกระทบทางสังคมของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ปี 1970 , ผลกระทบทางสังคมจากการท่องเที่ยวในโฮสต์ชุมชน
ได้รับเรื่องของการอภิปรายมากในหมู่นักวิทยาศาสตร์และเพิ่มช่วงของผู้เกี่ยวข้องการท่องเที่ยว

เป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวทั่วโลกไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนของสังคม ( Cohen , 1972 ; กระตุก , 1989 ;
Deery et al . , 2012 ; ผนังและแมทีเซิน , 2006 ) . วันนี้
ปัญหาที่แท้จริงความเข้าใจและการวัดผลกระทบทางสังคมจากการท่องเที่ยว
ยังคงขัดขวางความคืบหน้าใน การกระทำ และความรับผิดชอบสำหรับงาน
การจัดการผลกระทบทางสังคมเหล่านี้ในการปฏิบัติ มีอยู่แนวทาง
การวัดผลกระทบทางสังคมจากการท่องเที่ยว ทั้งยังมีการวิจัยเชิงประจักษ์
พยายามหาที่แข็งแกร่งทางวิทยาศาสตร์และสถิติคำตอบ
( Deery et al . , 2012 )วุ่นกับการรับรองแผนการ
( แบบอักษร , 2013 ) และการพัฒนาตัวชี้วัดทางสังคม โดยใช้สามบรรทัดด้านล่าง
( ทีบีแอล ) วิธีการ ( กู้ดวิน , 2550 ) –ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์
ไม่ประสบความสำเร็จในการบรรลุ bettermanagement ของประเด็นทางสังคม
ที่สร้างขึ้นโดยการท่องเที่ยวและการไม่เหมาะสมสำหรับธุรกิจขนาดเล็ก
( ส่วนใหญ่เช่นผู้ประกอบการท่องเที่ยว ) ที่จะใช้แบบอักษร 2013 ;
(ดาร์ด et al . , 2012 ; vanclay , 2004 ) .
ในขณะที่ส่งเสริมความก้าวหน้าในภาคการท่องเที่ยวได้รับ
ได้กว่าทศวรรษที่ผ่านมา ในแง่ของการปฏิบัติตามระบบการจัดการสิ่งแวดล้อม ( EMS )
( และ คาร์รัทเธอร์ vanclay 2012 2007 ;
ด็อดด์ และ joppe , 2005 ) , ระบบการจัดการของผลกระทบทางสังคม
กิจกรรมการท่องเที่ยวล่าช้าไกลหลัง ( blackstock et al . , 2008 ;
บัคลี่ย์ , 2012 ; ตัวอักษร et al . , 2012 ;mihalic 2014 ; mowforth และ munt
, 2009 ) วิวที่ถ่ายมานั่นคือการอภิปรายเกี่ยวกับผลกระทบทางสังคมจากการท่องเที่ยว ต้องการที่จะพัฒนา
กะว่าได้ฝึก
ฝังการจัดการผลกระทบทางสังคมเหล่านี้ในการวางแผนที่มีอยู่
กระบวนการการพัฒนาผลิตภัณฑ์และการดำเนินงานด้านการท่องเที่ยว
คีย์ เช่น รัฐบาล ท้องถิ่น ชุมชน ท้องถิ่นและ
ภาคเอกชนผู้ประกอบการทัวร์และตัวแทนท่องเที่ยว ในการต่อสู้
ผู้มีส่วนได้เสียเหล่านี้สําคัญในการเปลี่ยนพฤติกรรมที่รับผิดชอบ เรายืนยันว่า
สิ่งที่จำเป็นต้องมีวิธีการปฏิบัติสำหรับการออกแบบวิธีการวิจัย
socialmanagement ระบบและการกระทำเริ่มต้นมีรูปร่างโดย
โลกจริง การดำเนินงานปัญหาและระบบที่มีอยู่ใช้

การท่องเที่ยวการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพของผลกระทบทางสังคม ( SIA )
การประเมินเพื่อให้วิธีการปฏิบัติเพื่อช่วยในการพัฒนาการท่องเที่ยวที่รับผิดชอบและความสะดวกในทางปฏิบัติวิธีนี้

ขาด เราพิจารณานี้โดยทำการทดลองศึกษาในประเทศบัลแกเรีย

investigatewhether เสี่ยอาจจะฝังอยู่ในที่มีอยู่
ได้อย่างมีประสิทธิภาพกระบวนการและการดำเนินงานของบริษัทท่องเที่ยวท้องถิ่น ( odysseia ) .
odysseia ในความเชี่ยวชาญในการผจญภัยและท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมในชุมชนชนบท
ในบัลแกเรีย การวิจัยของเรายังพยายามที่จะสร้างความสามารถของ
odysseia พนักงานเอง และใช้กระบวนการเซียเพื่อให้พวกเขาสามารถเข้าใจและดีกว่า
demonstratewhat มันทำอะไรเป็น บริษัท ท่องเที่ยวที่รับผิดชอบ
,และ อีกอย่างจัดการผลกระทบทางสังคมของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่ง