In ''Attaboy'' he witnesses a good

In ''Attaboy'' he witnesses a good Samaritan making a citizen's arrest on a teenage boy by restraining him by the shoulder, but instead of reprimanding their son for defacing a mailbox, the parents start harassing the man for daring to touch their son. Ruffled by their mollycoddling behaviour, Sedaris points out how his childhood was less than indulgent. ''Our artwork did not hang on the refrigerator … because our parents recognised it for what it was: crap. They didn't live in a child's house, we lived in theirs.''

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน '' Attaboy'' เขาสืบพยานมาริดีที่ทำการจับกุมของพลเมืองในเด็กวัยรุ่น โดย restraining เขาตามไหล่ แต่แทน reprimanding บุตรของพวกเขาใน defacing กล่องจดหมาย ผู้ปกครองเริ่มสร้างคนความวิตกสำหรับอันสัมผัสบุตรของพวกเขา Ruffled Sedaris ชี้ให้เห็นว่าวัยเด็กมีน้อยกว่าผ่อนปรน โดยพฤติกรรมของพวกเขา mollycoddling '' งานศิลปะของเราได้ใหม่ในตู้เย็น... เพราะพ่อแม่ของเรายังในสิ่งที่มันเป็น: อึ พวกเขาไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านเด็ก เราอาศัยอยู่ในตน ''

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน '' Attaboy '' เขาเป็นพยานพลเมืองที่ดีทำให้การจับกุมของประชาชนเกี่ยวกับเด็กวัยรุ่นโดยการงดเว้นเขาโดยไหล่ แต่แทนที่จะตำหนิลูกชายของพวกเขาในข้อหาทำลายกล่องจดหมายของพ่อแม่เริ่มราวีคนสำหรับความกล้าหาญที่จะสัมผัสลูกชายของพวกเขา น่าระทึกใจจากพฤติกรรมการโอ้โลมของพวกเขา Sedaris ชี้ให้เห็นว่าในวัยเด็กของเขาน้อยกว่าตามใจ '' งานศิลปะของเราไม่ได้แขวนในตู้เย็น ... เพราะพ่อแม่ของเราได้รับการยอมรับสำหรับสิ่งที่มันเป็น: อึ พวกเขาไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านของเด็กที่เราอาศัยอยู่ในพวกเขา. ''

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน ' ' ' 'attaboy พยานเขาเป็นพลเมืองดีให้ประชาชนจับในวัยรุ่น โดยยับยั้งเขาจากไหล่ แต่แทนที่จะตำหนิลูกชายของตนเพื่อทำลายกล่องรับจดหมาย พ่อแม่เริ่มคุกคามมนุษย์กล้าจับลูกชายของพวกเขา ย่น โดยตน mollycoddling พฤติกรรม sedaris ชี้ออกมาว่า วัยเด็กของเขาน้อยกว่าตามใจ" ใบงานศิลปะไม่ได้แขวนในตู้เย็น . . . . . . . เพราะพ่อแม่ของเราได้รับการยอมรับในสิ่งที่มันเป็น : ไร้สาระ พวกเขาไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านของเด็ก เราอาศัยอยู่ในพวกเขา .
' '