essential oil was subjected to seri

essential oil was subjected to serial dilution by using dimethyl
sulphoxide (DMSO) as a solvent to give concentrations 2mg/ml,
1 mg/ml, 0.5 mg/ml, and 0.25 mg/ml solutions (Ahlam et al.,
2013). Amoxicillin was used as a standard for this study at the
concentration at 1 mg/ml. Each concentration of essential oil
was tested for their antimicrobial activity against one gram (þ)
bacteria (S. aureus) and three gram() bacteria (E. coli, P. vulgaris
and P. aeruginosa) on nutrient agar plates. Whatmann No. 1
sterile filter paper discs (6 mm diameter) were impregnated
with each concentration of both essential oils obtained from
Turkish and Indian lemon fruits samples and placed on the
inoculated agar. Amoxicillin standard was also used for this
study without essential oil on the inoculated agar. After inoculated,
all the plateswere incubated at 37
C for 24 h. Evaluation
of antibacterial activity was measured showing the diameter of
the zones of inhibition against the tested bacteria. Eachmethod
in this experiment was replicated three times.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำมันหอมระเหยได้ภายใต้การเจือจางแบบอนุกรม โดยใช้ dimethylsulphoxide (DMSO) เป็นตัวทำละลายเพื่อให้ความเข้มข้น 2mg/mlโซลูชั่น 1 mg/ml, 0.5 mg/ml และ 0.25 mg/ml (Ahlam et al.,2013) ใช้ Amoxicillin เป็นมาตรฐานสำหรับการศึกษานี้ในการความเข้มข้นที่ 1 mg/ml แต่ละความเข้มข้นของน้ำมันหอมระเหยทดสอบสำหรับกิจกรรมต้านจุลชีพกับหนึ่งกรัม (þ)แบคทีเรีย (S. หมอเทศข้างลาย) และแบคทีเรีย()สามกรัม (E. coli, P. ผดและ P. aeruginosa) บนแผ่นวุ้นสารอาหาร Whatmann 1ถูกชุบแผ่นกระดาษกรองปลอดเชื้อ (เส้นผ่าศูนย์กลาง 6 มิลลิเมตร)กับแต่ละความเข้มข้นของน้ำมันทั้งสองได้รับจากตุรกีและอินเดียมะนาวผลไม้ตัวอย่าง และวางบนวุ้น inoculated Amoxicillin มาตรฐานในวงการนี้ศึกษา โดยไม่มีน้ำมันบนวุ้น inoculated หลังจาก inoculatedplateswere ทั้งหมดได้รับการกกที่ 37 C สำหรับ 24 h. การประเมินของแบคทีเรียโดยวัดเส้นผ่าศูนย์กลางของการแสดงโซนของการยับยั้งต่อต้านเชื้อแบคทีเรียที่ผ่านการทดสอบ Eachmethodในการทดลองนี้ถูกจำลองแบบสามเท่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำมันหอมระเหยก็จะถูกเจือจางอนุกรมโดยใช้ dimethyl
sulphoxide (DMSO) เป็นตัวทำละลายที่จะให้ความเข้มข้น 2mg / ml
1 mg / ml, 0.5 mg / ml และ 0.25 mg / ml โซลูชั่น (Ahlam et al.,
2013) Amoxicillin ถูกนำมาใช้เป็นมาตรฐานสำหรับการศึกษานี้ที่
ความเข้มข้นที่ 1 mg / ml ความเข้มข้นของน้ำมันหอมระเหยแต่ละ
ได้รับการทดสอบฤทธิ์ต้านจุลชีพสำหรับพวกเขากับหนึ่งกรัม (TH)
แบคทีเรีย ( S. aureus) และสามกรัม (?) แบคทีเรีย ( E. coli, P. vulgaris
และ P. aeruginosa) บนแผ่นวุ้นสารอาหาร Whatmann หมายเลข 1
แผ่นกระดาษกรองหมัน (6 มม) ได้รับการชุบ
ที่มีความเข้มข้นของน้ำมันหอมระเหยทั้งที่ได้รับจากแต่ละ
ตัวอย่างตุรกีและอินเดียผลไม้มะนาวและวางไว้บน
อาหารเลี้ยงเชื้อเชื้อ มาตรฐาน Amoxicillin ยังถูกนำมาใช้ในการนี้
การศึกษาโดยไม่ต้องน้ำมันหอมระเหยในอาหารเลี้ยงเชื้อเชื้อ หลังจากเชื้อ,
ทุก plateswere บ่มที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 24 ชั่วโมง การประเมินผล
ของฤทธิ์ต้านแบคทีเรียวัดเส้นผ่าศูนย์กลางแสดงของ
โซนของการยับยั้งเชื้อแบคทีเรียที่ผ่านการทดสอบ Eachmethod
ในการทดลองนี้ได้รับการจำลองแบบสามครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำมันหอมระเหยถูกยัดเยียดให้อุทิศถวายโดยใช้ไดเมทิลsulphoxide ( DMSO ) เป็นตัวทำละลาย เพื่อให้ความเข้มข้น Nicotinell / มิลลิลิตร1 มก. / มล. มิลลิกรัม / 0.5 ml และ 0.25 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร โซลูชั่น ( ahlam et al . ,2013 ) การศึกษาที่ใช้เป็นมาตรฐานสำหรับการศึกษาที่ที่ความเข้มข้น 1 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตรของน้ำมันแต่ละความเข้มข้นการทดสอบฤทธิ์ต้านจุลชีพต่อหนึ่งกรัม ( þ )แบคทีเรีย ( S . aureus ) และสาม gram() ( แบคทีเรีย E . coli , P . vulgarisและ P . aeruginosa ) บนแผ่นวุ้นสารอาหาร whatmann หมายเลข 1แผ่นกรองกระดาษปลอดเชื้อ ( 6 มม. เส้นผ่าศูนย์กลาง ) ชุบกับแต่ละความเข้มข้นของน้ำมันหอมระเหยที่ได้จากตุรกีและอินเดียมะนาวผลไม้ตัวอย่างและวางไว้บนหัวเชื้อวุ้น มาตรฐานมอกซิซิลลิน ก็ใช้นี้การศึกษาโดยไม่มีน้ำมันหอมระเหยในหัวเชื้อวุ้น หลังจากเชื้อทั้งหมด plateswere บ่มที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 24 ชั่วโมง ประเมินแสดงฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของวัดเส้นผ่าศูนย์กลางของโซนแห่งการต่อสู้ทดสอบแบคทีเรีย แต่ละวิธีในการทดลองนี้ได้ทำการทดลอง 3 ครั้ง