Within Chen Chang Sheng’s body, the

Within Chen Chang Sheng’s body, there is a lake.

That’s right, it had to be said that it was a lake and not a stretch of water in the form of a lake, that’s because this lake was suspended within mid-air; it was not ungenerous, giving the gazer an unhindered and appreciating view.

When Chen Chang Sheng first meditated, he had seen this lake, yet at the time, most of his attention was focused upon the snow plain. The moment he saw this lake, he had been shocked speechless, but he had put it aside temporarily, thus, at the next moment, due to entering a coma after having set the snow plain alight, he hadn’t had the chance to carefully examine this lake.

At this time, his divine sense was akin to a gust of wind, traversing tens of thousands of miles in an instant. He passed by the snow plains and arrived before the lake, he could finally observe the lake clearly, but it was hard to describe.
The lake was akin to an immensely large glass ball, transparent and radiant, yet its surface showed the signs of water ripples, making it also resemble a drop of water that had been expanded countless times, a drop of water that could hover in the air, giving an unusually miraculous feel.

Countless rays of light shot into the suspended lake from all directions, then came together at some point deep within the transparent and bright lake water. Closely following, the light rays melded into each other, or perhaps reflected off one another, giving rise to more colourful rays of light, with the scene being especially dazzling and beautiful.

At first sight, it seemed akin to the Divine State spoken of in myths; upon careful examination, it could be seen that the light rays were variously straight or crooked, forming a mountain within the water.

That mountain had no peak or top; that’s because a peak existed upon every direction. No matter from which angle you start to ascend from, the direction you were facing could be considered the peak.

It didn’t have a peak, but that mountain still had bluffs and streams, with rugged and strange stones. Upon the mountain, there were countless trees that looked akin to coral, trees that had grown to some inestimable height.
Between the trees and the rocky bluffs, paths could faintly be seen, with those paths being complex, extremely narrow and exceptionally steep.

The wind that had been formed from Chen Chang Sheng’s divine sense, upon enter the lake, became slower; revolving around that strange mountain and gazing upon it while being slightly bewildered.

He saw that there vaguely seemed to be a door within a deep section of the mountain path.

Behind the door it was unknown as to if there was a cavern or a miniature world similar to the Education Palace.

Up to this moment, he still couldn’t be sure as to what he was facing, but he could already confirm something, the lake water and the snow plain that had already been burnt out, all came from the same place and were of the same nature – that’s right, this immense volume of lake water had all come from the real world’s night sky and was called Star Brilliance.

That mountain which was surrounded by the lake is his heart.

Clear water followed the lake water’s flow and naturally entered. His divine sense reached the mountain, silently alighting between the bluffs and dazzlingly eye-catching trees.

Subconsciously, he understood that everything centred around that door at the end of the mountain path, he wanted to find that door, but the bluffs shrouded it, neither was there any direction of up and down that can be spoken of.
That door constantly flitted in and out of view and he couldn’t even confirm its location, let alone get near it.

The lake water lightly swelled and that gust of wind broke through the water, carrying with it a foam that resembled pearls, alighting upon a rock on the mountain. A rustling sound could be heard and he lowered his head to look, all he could see was that his foot had trampled some weeds.

Without any hesitation, Chen Chang Sheng started heading forwards along that steep and narrow mountain path.
He was currently in a very mysterious and profound mental state, without feeling or knowledge, even forgetting where he had come from or where he had to go. All he knew was that he had to continue forwards, that he wanted to find that door.

The path twisted and with but a casual glance, eighteen turns could be seen, the trail was slow and no matter how long he walked for, he still remained upon the mountain.
Without clouds and without end, he started to feel tired, but didn’t stop and rest, his foot blistered, but he didn’t pay it any attention. He ran along the path, walked, observed, turned back, ran, turned back yet again. This cycle continued, searching from top to bottom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทะเลสาบอยู่ภายในร่างกายเฉินช้าง Shengใช่ มันก็จะสามารถบอกได้ว่า เป็นทะเลสาบและไม่ยืดของน้ำในทะเลสาบ ที่มี เพราะทะเลสาบนี้ถูกระงับภายในกลางอากาศ ก็ไม่ได้ ungenerous, gazer ที่ให้มุมมองที่ละเอียด และชื่นชมเมื่อคิด Chen Sheng ช้างแรก เขาได้เห็นทะเลสาบนี้ แต่ในเวลา ส่วนใหญ่ของความสนใจของเขาให้ความสำคัญตามราบหิมะ ในขณะที่เขาเห็นทะเลสาบนี้ เขาก็ตกใจพูด แต่เขาก็ใส่กันชั่วคราว ดังนั้น ในขณะที่ถัดไป เนื่องจากใส่หมดสติหลังจากมีการตั้งค่าหิมะธรรมดา alight เขาไม่เคยมีโอกาสที่จะตรวจสอบอย่างรอบคอบทะเลสาบนี้ตอนนี้ ความรู้สึกของเขาพระเจ้าถูกเดียว gust ของลม traversing หมื่นไมล์ในทันที เขาผ่านราบหิมะ และมาถึงก่อนทะเลสาบ เขาสามารถก็สังเกตทะเลสาบได้อย่างชัดเจน แต่มันก็ยากที่จะอธิบายทะเลสาบเป็นคล้ายกับยังไม่มีลูกแก้วขนาดใหญ่มาก โปร่งใส และกระจ่าง ใส ได้พบสัญญาณของน้ำระลอก ทำให้มันยัง มีลักษณะของหยดน้ำที่ได้รับการขยายครั้งนับไม่ถ้วน การลดลงของน้ำที่สามารถเลื่อนในอากาศ พื้นผิวของมันให้ความรู้สึกมหัศจรรย์มากยิงแสงลงในทะเลสาบถูกระงับจากทุกทิศ แสงที่นับไม่ถ้วนแล้วมารวมกันในบางจุดที่น้ำทะเลใส และสดใสจากภายใน ต่อไปนี้อย่างใกล้ชิด รัศมีแสงมั่ว ๆ เข้ากัน หรืออาจจะสะท้อนคนอื่น ทำให้เกิดการมีสีสันแสงอ่อน การถ่ายภาพฉากสวยงาม และตื่นตาตื่นใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งแรกพบ มันดูเหมือนคล้ายกับรัฐเจ้าพูดในตำนาน เมื่อตรวจสอบอย่างระมัดระวัง เห็นว่า รังสีของแสงที่ถูกตรง หรือคด งอ ขึ้นรูปภูเขาในน้ำเพิ่มขึ้นมีภูเขาที่ไม่สูงหรือด้านบน นั่นเป็น เพราะอยู่สูงสุดเมื่อทุกทิศทาง ไม่ว่าจากมุมที่คุณเริ่มต้นขึ้นจาก ทิศทางที่คุณได้ซึ่งอาจถือว่าจุดสูงสุดมันไม่ได้มีสูงสุด แต่ภูเขาที่ยังคงมีตลิ่งและลำธาร กับหินขรุขระ และแปลก เมื่อภูเขา มีต้นไม้มากมายที่ดูคล้ายกับปะการัง ต้นไม้ที่เติบโตสูงบางเจคอบระหว่างต้นไม้และตลิ่งหิน เส้นทางรำไรเห็น กับเส้นทางเหล่านี้ซับซ้อน แคบ และสูงชันเป็นพิเศษลมที่ได้รับเกิดจากความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์เฉินช้าง Sheng เมื่อป้อนทะเลสาบ กลายเป็นช้า หมุนรอบที่ภูเขา และชมมันในขณะที่กำลังลำบากใจเล็กน้อยเขาเห็นว่า มีคลับดูเหมือนจะ เป็นประตูภายในส่วนลึกของเส้นทางภูเขาเบื้องหลังประตู ก็รู้จักเป็นถ้ามีเป็นคูหาหรือโลกขนาดเล็กคล้ายกับการศึกษาวังจนถึงขณะนี้ เขายังไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เขาถูกหัน แต่เขาสามารถยืนยันแล้วบางสิ่งบางอย่าง น้ำทะเลสาบ และราบหิมะที่มีการเผาออก ทั้งหมดมาจากสถานเดียวกัน และมีธรรมชาติเดียวกัน – ที่เหมาะสม นี้อันยิ่งใหญ่ของน้ำทะเลได้ทั้งหมดมาจากท้องฟ้ากลางคืนของโลกจริง และเรียกดาวสดใสภูเขาที่ซึ่งถูกล้อมรอบ ด้วยทะเลสาบเป็นหัวใจของเขาน้ำใสตามการไหลของน้ำในทะเลสาบ และธรรมชาติป้อน ความรู้สึกของเขาพระเจ้าถึงภูเขา เงียบลงจากรถระหว่างตลิ่งและต้นไม้สะดุดตาทาไม่รู้ตัว เขาเข้าใจว่า ทุกอย่างศูนย์กลางรอบที่ประตูท้ายของเส้นทางภูเขา เขาต้องการหาประตูที่ แต่ตลิ่งการป่าไม้มัน ไม่ได้มีทิศทางการขึ้นและลงที่สามารถจะพูดได้เข้าประตูอย่างต่อเนื่อง flitted ออกดู และเขาไม่สามารถแม้จะยืนยันตำแหน่ง ประสารับใกล้มันน้ำทะเลสาบ swelled เบา ๆ และยากจนที่ gust ของลมผ่านน้ำ แบกกับโฟมที่คล้ายมุก ลงจากรถเมื่อหินบนภูเขา การเฉกเช่นความเสียงอาจจะได้ยินเขาลดลงหัวของเขามอง ทั้งหมดที่เขาสามารถเห็นได้ว่า เท้าของเขาได้เหยียบย่ำวัชพืชบางโดยไม่ลังเล Chen Sheng ช้างเริ่มหัวเรื่องส่งต่อไปตามเส้นทางภูเขาสูงชัน และแคบเขาได้อยู่ในลึกลับ และลึกซึ้งมากสภาพจิตใจ ไม่มีความรู้สึกหรือความรู้ แม้ลืมเขาได้มาจากที่ใดหรือที่เขาต้องไป ทั้งหมดที่เขารู้คือว่า เขาจะดำเนินต่อไปข้างหน้า ว่า เขาต้องการหาประตูที่เส้นทางบิด และมี แต่คม เห็นเปิดสิบแปด เส้นทางช้าไม่นานเขาเดินสำหรับ เขายังคงอยู่ตามภูเขาไม่ มีเมฆ และ ไม่สิ้นสุด เขารู้สึกเหนื่อย แต่ไม่ได้หยุด และส่วนที่เหลือ blistered เท้าของเขา แต่เขาไม่สนใจเรื่องใด ๆ เขาวิ่งตามเส้นทางเดิน สังเกต หันกลับ วิ่ง เปิดอีกครั้ง รอบนี้อย่างต่อเนื่อง ค้นหาจากบนลงล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. ภายในร่างกายเฉินช้าง Sheng ของมีทะเลสาบ

ที่เหมาะสมก็จะต้องมีการบอกว่ามันเป็นทะเลสาบและไม่ยืดของน้ำในรูปแบบของทะเลสาบว่าเป็นเพราะทะเลสาบแห่งนี้ถูกระงับภายในกลางอากาศ; มันก็ไม่ได้ใจแคบให้ Gazer ที่ไม่ จำกัด และเห็นคุณค่ามุมมอง.

เมื่อเฉินช้าง Sheng ครุ่นคิดครั้งแรกที่เขาได้เห็นทะเลสาบแห่งนี้ แต่ในขณะที่ความสนใจมากที่สุดของเขาก็มุ่งไปที่ธรรมดาหิมะ ช่วงเวลาที่เขาเห็นทะเลสาบนี้เขาได้รับการพูดตกใจ แต่เขาก็เก็บมันไว้ชั่วคราวดังนั้นในช่วงเวลาต่อไปเนื่องจากจะเข้าสู่อาการโคม่าหลังจากที่มีการตั้งค่าลงหิมะธรรมดาเขาไม่ได้มีโอกาสที่จะระมัดระวัง ตรวจสอบทะเลสาบแห่งนี้.

ในเวลานี้ความรู้สึกของพระเจ้าของเขาก็คล้ายกับมีลมกระโชกแรงของลมภายในนับหมื่นไมล์ในทันที เขาผ่านที่ราบหิมะและมาถึงก่อนที่ทะเลสาบในที่สุดเขาก็สามารถสังเกตเห็นทะเลสาบได้อย่างชัดเจน แต่มันก็ยากที่จะอธิบาย.
ทะเลสาบเป็นคล้ายกับลูกบอลกระจกขนาดใหญ่กว้างขวางโปร่งใสและสดใสยังพื้นผิวของมันแสดงให้เห็นสัญญาณของน้ำ ระลอกทำให้มันยังมีลักษณะคล้ายกับการลดลงของน้ำที่ได้รับการขยายตัวนับครั้งไม่ถ้วนหยดน้ำที่สามารถเลื่อนเมาส์ไปวางในอากาศให้ความรู้สึกที่น่าอัศจรรย์ผิดปกติ.

รังสีนับไม่ถ้วนของการยิงแสงลงไปในทะเลสาบที่ห้อยลงมาจากทุกทิศทุกทางแล้วมาร่วมกัน ในบางจุดลึกภายในน้ำในทะเลสาบโปร่งใสและสดใส อย่างใกล้ชิดต่อไปนี้รังสีแสงหลอมรวมในแต่ละอื่น ๆ หรือบางทีอาจจะสะท้อนออกมาอีกคนหนึ่งที่ก่อให้เกิดรังสีมีสีสันมากขึ้นของแสงกับฉากที่เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งพราวและสวยงาม.

ที่เห็นครั้งแรกก็ลำบากคล้ายกับรัฐพระเจ้าพูดถึงใน ตำนาน; เมื่อตรวจสอบอย่างรอบคอบก็อาจจะเห็นว่าแสงมีความแตกต่างตรงหรือคดเคี้ยวขึ้นรูปภูเขาที่อยู่ในน้ำ.

ภูเขาที่ไม่มีจุดสูงสุดหรือด้านบน; นั่นเป็นเพราะการมีชีวิตอยู่บนยอดเขาทุกทิศทุกทาง ไม่ว่าจากมุมที่คุณจะเริ่มต้นขึ้นจากไม่มีทิศทางที่คุณกำลังเผชิญอาจจะพิจารณาจุดสูงสุด.

มันไม่ได้มีจุดสูงสุด แต่ภูเขาที่ยังคงมีหน้าผาและลำธารด้วยหินขรุขระและแปลก บนภูเขามีต้นไม้นับไม่ถ้วนที่ดูคล้ายกับปะการังต้นไม้ที่ได้เติบโตขึ้นไปความสูงบางล้ำค่า.
ระหว่างต้นไม้และหน้าผาหินเส้นทางอาจแผ่วเบาจะเห็นมีเส้นทางที่กำลังซับซ้อนแคบมากและสูงชันเป็นพิเศษ.

ลมที่ได้รับการสร้างขึ้นมาจากความรู้สึกของพระเจ้าเฉินช้างของ Sheng เมื่อเข้าสู่ทะเลสาบกลายเป็นช้า; หมุนไปรอบ ๆ ภูเขาแปลกที่และจ้องมันในขณะที่กำลังสับสนเล็กน้อย.

เขาเห็นว่ามีรางดูเหมือนจะเป็นประตูอยู่ในส่วนลึกของเส้นทางภูเขา.

หลังประตูมันเป็นที่รู้จักเป็นไปได้ถ้ามีถ้ำหรือโลกขนาดเล็ก คล้ายกับพระราชวังศึกษา.

ถึงช่วงเวลานี้เขายังไม่สามารถให้แน่ใจว่าเป็นสิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่ แต่เขาอยู่แล้วสามารถยืนยันบางสิ่งบางอย่างที่น้ำในทะเลสาบและธรรมดาหิมะที่ได้รับแล้วเผาออกทั้งหมดมาจาก สถานที่เดียวกันและมีลักษณะเดียวกัน - ที่เหมาะสมปริมาณอันยิ่งใหญ่ของน้ำในทะเลสาบได้มาทั้งหมดจากท้องฟ้ายามค่ำคืนของโลกแห่งความจริงและถูกเรียกว่าดาวสดใส.

ภูเขาที่ถูกล้อมรอบด้วยทะเลสาบเป็นหัวใจของเขา.

น้ำใสตามทะเลสาบ การไหลของน้ำและเข้ามาตามธรรมชาติ ความรู้สึกของพระเจ้ามาถึงภูเขาที่เงียบการลงระหว่างหน้าผาและต้นไม้สะดุดตาตระการตา.

จิตใต้สำนึกเขาเข้าใจว่าทุกอย่างแน่นิ่งประตูว่าที่ส่วนท้ายของเส้นทางภูเขาเขาต้องการที่จะหาประตู แต่หน้าผาปกคลุมมัน ไม่ได้มีทิศทางของการขึ้นและลงที่ใด ๆ ที่สามารถพูด.
ประตู flitted ต่อเนื่องในและออกจากมุมมองและเขาไม่สามารถที่จะยืนยันสถานที่ของตนให้อยู่คนเดียวได้รับใกล้มัน.

น้ำทะเลสาบพองเบา ๆ และมีลมกระโชกแรงของลมที่ ยากจนผ่านน้ำที่ดำเนินการกับมันโฟมที่คล้ายไข่มุก, การลงบนหินบนภูเขา เสียงพึมพำอาจจะได้ยินและเขาลดลงหัวของเขาจะมองทุกอย่างที่เขาจะได้เห็นคือการที่เท้าของเขาได้เหยียบย่ำวัชพืชบาง.

โดยไม่ลังเลใดเฉินช้าง Sheng เริ่มต้นที่จะมุ่งไปข้างหน้าพร้อมสูงชันและเส้นทางภูเขาที่แคบ.
เขาเป็นในปัจจุบัน ลึกลับมากและลึกซึ้งสภาพจิตใจโดยไม่รู้สึกหรือความรู้แม้ลืมที่เขาได้มาจากหรือที่เขาต้องไป ทั้งหมดที่เขารู้ว่าเขามีเพื่อดำเนินการต่อไปข้างหน้าว่าเขาอยากจะหาประตูที่.

เส้นทางบิดและด้วย แต่อย่างรวดเร็วชั่วคราวแปดผลัดกันอาจจะเห็นเส้นทางได้ช้าและไม่ว่านานแค่ไหนเขาเดินเขาก็ยังคง ยังคงอยู่บนภูเขา.
ไม่มีเมฆและไม่มีที่สิ้นสุดเขาเริ่มที่จะรู้สึกเหนื่อย แต่ก็ไม่ได้หยุดและส่วนที่เหลือเท้าของเขาพอง แต่เขาไม่ได้จ่ายเงินให้ความสนใจใด ๆ เขาวิ่งไปตามเส้นทางเดินสังเกตหันกลับวิ่งหันกลับมาอีกครั้ง รอบนี้ยังคงค้นหาจากบนลงล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายในร่างกายของเฉินฉาง เซิง มีทะเลสาบใช่แล้ว มันต้องบอกว่า มันเป็นทะเลสาบและไม่ยืดของน้ำในรูปของทะเลสาบ เพราะทะเลสาบนี้ถูกระงับภายในกลางอากาศ ; มันไม่ได้ใจแคบ การให้ Gazer ทิวทัศน์อันและเห็นคุณค่า .เมื่อเฉินฉาง เซิง ก่อนนั่งสมาธิ เขาได้เห็นทะเลสาบนี้ แต่ในเวลาส่วนใหญ่ของความสนใจของเขาถูกเน้นบนหิมะธรรมดา ตอนนั้นที่เขาเห็นทะเลสาบนี้ เขาตกใจพูดอะไรไม่ออก แต่เขาก็เก็บมันไว้ชั่วคราว ดังนั้นในช่วงเวลาถัดไป เนื่องจากเข้าสู่อาการโคม่า หลังจากตั้งค่าหิมะธรรมดาแล้ว เขาไม่ได้มีโอกาสที่จะตรวจสอบอย่างละเอียดทะเลสาบนี้ในเวลานี้ความรู้สึกของเขาศักดิ์สิทธิ์คือคล้ายกับการกระโชกของลม ประมาณหมื่นพันไมล์ทันที เขาผ่านหิมะและทะเลสาบที่ราบมาถึงก่อน เขาจะได้สังเกตทะเลสาบได้อย่างชัดเจน แต่มันก็ยากที่จะอธิบายทะเลสาบขนาดใหญ่คล้ายกับเป็นอย่างมหาศาลบอลแก้ว ใส ผิวเปล่งปลั่ง ยังพบร่องรอยของน้ำกระเพื่อม ทำให้มันยังเหมือนหยดน้ำที่ถูกขยายจนนับครั้งไม่ถ้วน หยดของน้ำที่สามารถเลื่อนไปในอากาศ ให้ความรู้สึกที่มหัศจรรย์อย่างยิ่งรังสีของแสงนับไม่ถ้วนยิงเข้าไประงับทะเลสาบจากทุกทิศทาง แล้วมาด้วยกันในบางจุดลึกลงไปใน น้ำในทะเลสาบใส และสว่างสดใส อย่างใกล้ชิดต่อไปนี้ รังสีแสง melded ในแต่ละอื่น ๆหรือบางทีอาจจะสะท้อนซึ่งกันและกัน ให้สูงขึ้นไปอีก สีสัน แสง กับฉากที่ถูกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเจิดจ้าและสวยงามครั้งแรก มันดูคล้ายกับเทพรัฐพูดในตำนาน ; เมื่อระวังการตรวจ จะเห็นว่าแสงรังสีได้นานาเนกตรงหรือเบี้ยวรูปภูเขาในน้ำภูเขาที่ไม่มียอด หรือด้านบน เพราะเป็นยอดมีอยู่อยู่ทุกทิศ ไม่ว่าจะจากมุมไหนคุณเริ่มขึ้นจากทิศทางที่คุณกำลังเผชิญถือเป็นจุดสูงสุดมันไม่ได้มีจุดสูงสุด แต่เขายังมีหน้าผาลำธารคดเคี้ยวและแปลกกับหิน บนภูเขา มีต้นไม้มากมายที่ดูคล้ายกับปะการัง ต้นไม้ที่เติบโตถึงบางประเมินค่าไม่ได้สูงระหว่างต้นไม้และผาหิน เส้นทางอาจจะเห็นจางๆ กับเส้นทางที่ซับซ้อนมาก แคบ และชันมากสายลมที่เคยเกิดขึ้นจากเฉินฉาง เซิง จากความรู้สึก เมื่อเข้าสู่ทะเลสาบ กลายเป็นช้า หมุนไปรอบ ๆภูเขาและจ้องที่แปลกเมื่อมันในขณะที่เล็กน้อยสับสนเขาเห็นลางๆเหมือนจะเป็นประตูภายในส่วนลึกของภูเขาเส้นทางหลังประตู มันไม่รู้จักว่าหากมีคูหาหรือโลกขนาดเล็กคล้ายกับวังษาถึงเวลานี้ เขายังคงไม่มั่นใจว่าสิ่งที่เขากำลังเผชิญ แต่เขาก็ยืนยันบางอย่าง ทะเลสาบน้ำหิมะธรรมดาที่ได้รับการเผาออก ทั้งหมดมาจากสถานที่เดียวกัน และถูกของเดียวกันธรรมชาติ–ใช่แล้ว เล่มนี้เวิ้งว้างของทะเลได้ทั้งหมด มาคืนจากโลกจริงของท้องฟ้าและถูกเรียกว่า ดาวประกาย .ที่ภูเขาซึ่งล้อมรอบด้วยทะเลสาบคือหัวใจของเขาใสตามการไหลของน้ำในทะเลสาบและธรรมชาติเข้า ความรู้สึกของเขาศักดิ์สิทธิ์ถึงภูเขาเงียบลงระหว่างผาไทยต้นไม้และสะดุดตาจิตใต้สํานึก เขาเข้าใจทุกอย่างที่เป็นศูนย์กลางรอบประตูที่ท้ายของเส้นทางเป็นภูเขา เขาต้องการหาประตู แต่ผาปกคลุม หรือมีทิศทางขึ้นและลงที่สามารถพูดประตูตลอดเวลา flitted ในและออกจากมุมมอง และเขาไม่สามารถยืนยันสถานที่ อย่าว่าแต่เข้าใกล้มันทะเลสาบน้ำค่อย ๆพองตัวและกระโชกของลมฝ่าน้ำ แบกด้วยโฟมที่เหมือนไข่มุก ลงบนหินบนภูเขา เป็นเสียงเสียงอาจจะได้ยินและเขาก้มหัวดู สิ่งที่เขาเห็นคือที่เท้าของเขาเหยียบย่ำวัชพืชบางอย่าง .โดยไม่ต้องลังเล ฉางเฉินเซิงเริ่มมุ่งหน้าไปตามเส้นทางที่ชันและแคบ ภูเขาเขาอยู่ในที่ลึกลับมากและลึกซึ้ง จิตใจ โดยไม่รู้สึก หรือความรู้ ก็ลืมที่เขาจากมา หรือที่เขาต้องไป ทั้งหมดที่เขารู้คือเขาจะยังคงเดินหน้า ว่า เขาต้องการที่จะหาประตูเส้นทางและบิดด้วย แต่คร่าว ๆสบาย ๆ , สิบแปดกลายเป็นสามารถเห็นร่องรอยได้ช้า และไม่ว่าจะนานแค่ไหน เขาเดินมา เขาก็ยังคงอยู่บนภูเขาที่ไม่มีเมฆ ไม่มีสิ้นสุด เขาเริ่มรู้สึกเหนื่อย แต่ไม่ได้หยุด และพัก เท้าพอง แต่เขาไม่ได้จ่ายความสนใจใด ๆ เขาวิ่งตามเส้นทางเดิน สังเกต หันหลังกลับ วิ่งหันหลังกลับอีกครั้ง รอบนี้ยังคงหาจากบนลงล่าง