The composition of DF in legumes de

The composition of DF in legumes depends on its localisation in the hull (outer fibre) and the cotyledons (inner fibre) (Guillon & Champ, 2002; Pfoertner & Fischer, 2001). The polysaccharides in cell walls of the cotyledons include approximately 55% pectic substances, 9% cellulose, and 6–12% non-starchy non-cellulosic glucans (Van Laar, Tamminga, Williams, Verstegen, & Engels, 1999),while the seed coat possesses 35–57% cellulose and smaller amounts of hemicelluloses and pectins. While processing yellow soybean hulls, starch or other polysaccharides were completely
hydrolysed under conditions of pH 1.5–2.0, 60 C for 2 h to mimic digestive environment pH of the human stomach. The subsequent
dewatering step removed most of the water-soluble phenolics,
including pigments. Alkaline hydrolysis with conditions of pH
10–11, 60 C for 2 h released esterifed and bound phenolic aglycons
(Sosulski, Krygier, & Hogge, 1982; Yang, Liu, & Halim, 2009).
Insoluble-bound phenolic pigments, mainly in the form of b-glycosides,
were transferred in the water phase. Phenolic acid esters
remaining in the aqueous phase were then hydrolysed by alkali
or acid to liberate the acids to become free phenolic acids. For
example, a significant proportion of caffeic acid was released on
alkaline hydrolysis of soluble esters in potato flour. This alkali
was dewatered via centrifugation to release bound phenolics.
Through acid and base digestion, and dewatering, the phenolic pigments
in yellow soybean hulls were removed and their colour
altered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The composition of DF in legumes depends on its localisation in the hull (outer fibre) and the cotyledons (inner fibre) (Guillon & Champ, 2002; Pfoertner & Fischer, 2001). The polysaccharides in cell walls of the cotyledons include approximately 55% pectic substances, 9% cellulose, and 6–12% non-starchy non-cellulosic glucans (Van Laar, Tamminga, Williams, Verstegen, & Engels, 1999),while the seed coat possesses 35–57% cellulose and smaller amounts of hemicelluloses and pectins. While processing yellow soybean hulls, starch or other polysaccharides were completelyhydrolysed under conditions of pH 1.5–2.0, 60 C for 2 h to mimic digestive environment pH of the human stomach. The subsequentdewatering step removed most of the water-soluble phenolics,including pigments. Alkaline hydrolysis with conditions of pH10–11, 60 C for 2 h released esterifed and bound phenolic aglycons(Sosulski, Krygier, & Hogge, 1982; Yang, Liu, & Halim, 2009).Insoluble-bound phenolic pigments, mainly in the form of b-glycosides,were transferred in the water phase. Phenolic acid estersremaining in the aqueous phase were then hydrolysed by alkalior acid to liberate the acids to become free phenolic acids. Forexample, a significant proportion of caffeic acid was released onalkaline hydrolysis of soluble esters in potato flour. This alkaliwas dewatered via centrifugation to release bound phenolics.กรด และย่อยอาหารพื้นฐาน และการแยกน้ำ ตัวฟีนอสีออก hulls ถั่วสีเหลืองและสีของพวกเขาเปลี่ยนแปลงไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบของ DF ในพืชตระกูลถั่วขึ้นอยู่กับท้องถิ่นในเรือ (เส้นใยด้านนอก) และใบเลี้ยง (ภายในเส้นใย) (Guillon และแชมป์ 2002; Pfoertner & ฟิชเชอร์, 2001) polysaccharides ในผนังเซลล์ของใบเลี้ยงรวมประมาณ 55% สารเพคตินเซลลูโลส 9% และ 6-12% ที่ไม่ใช่แป้งกลูแคนที่ไม่ใช่เซลลูโลส (Van Laar, Tamminga วิลเลียมส์, Verstegen และ Engels, 1999) ในขณะที่เมล็ด เสื้อมีเซลลูโลส 35-57% และจำนวนเงินขนาดเล็กของเฮมิเซลลูโลสและเพคติน ในขณะที่การประมวลผลเปลือกถั่วเหลืองสีเหลืองแป้งหรือ polysaccharides อื่น ๆ ได้อย่างสมบูรณ์
ย่อยภายใต้เงื่อนไขของค่า pH 1.5-2.0 ที่ 60 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 2 ชั่วโมงเพื่อเลียนแบบค่า pH สภาพแวดล้อมทางเดินอาหารของกระเพาะอาหารของมนุษย์ ภายหลัง
ขั้นตอน Dewatering ออกส่วนใหญ่ของฟีนอลที่ละลายน้ำ
รวมทั้งเม็ดสี ไฮโดรไลอัลคาไลน์ที่มีเงื่อนไขของค่า pH
10-11, 60 C เป็นเวลา 2 ชั่วโมงออก esterifed และผูกพัน aglycons ฟีนอล?
(Sosulski, Krygier และ Hogge 1982; หยางหลิวและ Halim, 2009).
สีฟีนอลที่ไม่ละลายน้ำที่ถูกผูกไว้ส่วนใหญ่อยู่ใน รูปแบบของไกลโคไซด์ B-ที่
ถูกย้ายในช่วงน้ำ เอสเทอกรดฟีนอล
ที่เหลืออยู่ในเฟสน้ำถูกย่อยแล้วโดยด่าง
หรือกรดเพื่อปลดปล่อยกรดที่จะกลายเป็นกรดฟีนอลฟรี สำหรับ
ตัวอย่างเช่นสัดส่วนที่สำคัญของกรด caffeic รับการปล่อยตัวใน
การย่อยสลายเป็นด่างของเอสเทอละลายในแป้งมันฝรั่ง ด่างนี้
ถูก dewatered ผ่านการหมุนเหวี่ยงที่จะปล่อยฟีนอล จำกัด .
ผ่านกรดและการย่อยอาหารพื้นฐานและ Dewatering, สีฟีนอล
ในเปลือกถั่วเหลืองสีเหลืองถูกถอดออกและสีของพวกเขา
เปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์ประกอบของ DF ในพืชขึ้นอยู่กับท้องถิ่นในเรือ ( นอกเส้นใย ( ไฟเบอร์ ) และการแสดงออกภายใน ) ( กิลเลิน&แชมป์ , 2002 ; pfoertner &ฟิชเชอร์ , 2001 ) polysaccharides ในผนังเซลล์ของการแสดงออก รวมประมาณ 55 % ที่มีสาร , 9% เซลลูโลส และ 6 – 12 % ไม่มีแป้งไม่มีเซลลูโลส กลูแคน ( รถตู้ laar tamminga , , วิลเลี่ยม verstegen & , ภาษาอังกฤษ , 1999 )ส่วนเยื่อหุ้มเมล็ดมี 35 – 57 เซลลูโลสและเพกตินและปริมาณขนาดเล็กของ hemicelluloses . ขณะที่การแปรรูปเปลือกถั่วเหลืองเหลือง แป้ง หรืออื่น ๆทั้งหมดถูกพบโดย
ภายใต้สภาวะ pH 1.5 – 2.0 , 60  C 2 H ให้เลียนแบบสภาพแวดล้อมของระบบย่อยอาหารในกระเพาะอ มนุษย์ ต่อมา
dewatering ขั้นตอนลบส่วนใหญ่ของผลละลายน้ำ
รวมทั้งสีการย่อยสลายด้วยเงื่อนไขของความเป็นกรดด่าง
10 – 11 , 60  C 2 H ออก esterifed และผูกฟีน aglycons
( sosulski krygier & , , hogge , 1982 ; หยางหลิว & Halim , 2009 ) .
ไม่ผูกสีดำ ส่วนใหญ่ในรูปแบบของ b-glycosides
, ถูกย้ายไปในน้ำ เฟส . ฟีโนลิก กรดเอสเทอร์
ที่เหลือในเฟสแล้ว โดยน้ำที่เป็นด่าง
หรือกรดเพื่อปลดปล่อยกรดเป็นกรดฟีโนลิก ฟรี สำหรับ
ตัวอย่างส่วนใหญ่ของกรด Caffeic ถูกปล่อยตัวในการย่อยสลายด่างละลาย
เอสเทอร์ในแป้ง มันฝรั่ง นี้เป็นด่าง
dewatered ผ่าน 3 ปล่อยไว้ผล .
ผ่านกรดและย่อยอาหาร ฐานและ dewatering , สีฟีนอลในเปลือกถั่วเหลืองออก

และ สีเปลี่ยน