Morphometric methods mostly follow

Morphometric methods mostly follow Gill (1998) for easier species comparison within the genus. The length of the specimens is presented as standard length + caudal-fin length. Standard length (SL) is measured from the median anterior point of the upper lip to the base of the caudal fin (posterior end of the hypural plate). Morphometric data presented are given as percentages of SL. Measurements: head length is taken from the median anterior point of the snout tip to the fleshy edge of the operculum; eye diameter is the horizontal (greatest) fleshy diameter; head width

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการ Morphometric ตามเหงือก (1998) สำหรับการเปรียบเทียบพันธุ์ง่ายภายในตระกูลนี้ส่วนใหญ่ ความยาวของไว้เป็นตัวอย่างที่แสดงเป็นความยาวมาตรฐาน caudal หูยาว ความยาวมาตรฐาน (SL) วัดจากจุดแอนทีเรียร์มัธยฐานของปากบนฐานของครีบ caudal (หลังสิ้นสุดของแผ่น hypural) ได้ข้อมูล Morphometric ที่แสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของการวัด SL.: ยาวใหญ่ออกมาใช้จากจุดแอนทีเรียร์มัธยฐานของ snout ปลายขอบ fleshy operculum เส้นผ่าศูนย์กลางของตาอยู่ในแนวนอน (สุด) fleshy เส้นผ่าศูนย์กลาง ความกว้างใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีเมตริกส่วนใหญ่ปฏิบัติตามกิลล์ (1998) สำหรับการเปรียบเทียบสายพันธุ์ที่ง่ายขึ้นในประเภท ความยาวของชิ้นงานที่จะนำเสนอเป็นความยาวมาตรฐาน + ระยะเวลาในหางครีบ ความยาวมาตรฐาน (SL) ที่วัดจากจุดหน้าค่ามัธยฐานของริมฝีปากบนฐานของครีบหาง (ท้ายหลังของแผ่น hypural) ข้อมูลเมตริกนำเสนอจะได้รับเป็นร้อยละของ SL วัดความยาวหัวถูกนำมาจากจุดก่อนเฉลี่ยของปลายจมูกไปที่ขอบเนื้อของเพอคิวลั; เส้นผ่าศูนย์กลางตาเป็นแนวนอน (ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด) ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางอ้วน; ความกว้างของหัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการส่วนใหญ่ตามลักษณะเหงือก ( 1998 ) เพื่อง่ายชนิดเปรียบเทียบภายในสกุล ความยาวของตัวอย่างที่นำเสนอเป็นมาตรฐานความยาวครีบหางยาว ความยาวมาตรฐาน ( SL ) วัดจากจุดหน้าค่ามัธยฐานของริมฝีปากบนฐานของครีบหาง ( ปลายด้านหลังของแผ่นไฮพูรอลล์ ) ขนาดข้อมูลที่นำเสนอจะได้รับเป็นค่าการวัด : )ความยาวหัวถ่ายจากจุดด้านหน้าที่มีจมูกปลายขอบใหญ่ของโอเพอร์คูลัม เส้นผ่าศูนย์กลางตาเป็นแนวนอน ( มาก ) ขนาดความกว้างหัวอ้วน ;