groups. Recent developments such as

groups. Recent developments such as participatory budgeting, deliberative polling and e-democracy engage citizens in new ways with the politics of policy-making, but also impact on those politicians willing to trust to the ‘wisdom of the crowds’. Beyond the policy-making process itself, the growth of social media reduces the barriers to social movement formation and increases citizens’ ability to mobilize and to create alternative forms of political activity.

These changes pose questions about the relationship of public managers to politicians. Peters (2009) explores this by distinguishing between neutral and responsive competence. Neutral competence positions the public servant as a functionary of the state, undertaking the tasks allocated by the executive politician or determined by legislation. Thus, this individual is neutral with respect to political values, parties or outcomes. Recruitment is on the basis of ability to do the job. Responsive competence, on the other hand, involves recruitment on the basis of a commitment to the partisan programme of the politician or government. What mate ters here is the individual’s willingness to make the political programme a reality. This does not necessarily require party membership, but the capacity to drive the programme forward.

The changing nature of the political process suggests a third possibility. This can be termed civic competence. NPM, network governance and the applications of ICT are exposing public managers to much greater visibility than in the past and placing them in arenas that previously would have been the reserve of politicians. This requires public mane agers who are competent in engaging with media, citizens and other actors outside government, yet retain an acute awareness of the responsibilities of their role and relationship to politicians. Through intention or accident, public servants become the buffer between publics and politicians. This requires a different set of skills to those of the neutral civil servant or politically responsive cadre: one which will be essential to develop regardless of the system of government applying in a country.

Questions for review and discussion

1 What are the main advantages and disadvantages of the ‘separation of powers’?
2 Explain the differences between representative and deliberative democracy. Which is more likely to generate trust of citizens in politicians?
3 What are the main mechanisms in non-democratic states for the aspirations and concerns of citizens to be brought into the decision-making process? What are the main strengths and weaknesses of these mechanisms?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลุ่มนี้ การพัฒนาล่าสุดเช่นการจัดทำงบประมาณแบบมีส่วนร่วม โพลล์สำนัก และ e-ประชาธิปไตยมีส่วนร่วมประชาชนในรูปแบบใหม่กับการเมืองของเผย แต่ยัง ผลกระทบต่อนักการเมืองเหล่านั้นยินดีที่ไว้วางใจให้ 'ภูมิปัญญาของฝูงชน' เกินกว่ากระบวนการเผยตัวเอง การเติบโตของสังคมช่วยลดอุปสรรคการก่อตัวทางสังคมการเคลื่อนไหว และเพิ่มความสามารถของประชาชน เพื่อระดม และสร้างทางเลือกรูปแบบของกิจกรรมทางการเมือง การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของผู้จัดการที่สาธารณะเพื่อนักการเมือง ปีเตอร์ส (2009) สำรวจนี้ โดยแยกระหว่างความเป็นกลาง และตอบสนอง ความสามารถกลาง ๆ ตำแหน่งราชการการเป็น functionary ของรัฐ ดำเนินงานจัดสรร โดยนักการเมืองผู้บริหาร หรือกำหนด โดยกฎหมาย ดังนั้น นี่เป็นกลางเกี่ยวกับค่าทางการเมือง บุคคล หรือผล สรรหาบุคลากรบนพื้นฐานของความสามารถในการทำงานได้ ตอบสนองความสามารถ กัน เกี่ยวข้องกับการสรรหาบุคลากรบนพื้นฐานของความมุ่งมั่นของโครงการพรรคของนักการเมืองหรือรัฐบาล Ters เมทอะไรนี่คือ ความตั้งใจของแต่ละบุคคลจะทำให้โปรแกรมการเมืองความเป็นจริง นี้จำเป็นต้องเป็นสมาชิกพรรค แต่ความจุการขับเคลื่อนโครงการ ลักษณะการเปลี่ยนแปลงของการเมืองแนะนำคือ นี้สามารถเรียกว่าฝึกทักษะพลเมือง NPM บริหารจัดการเครือข่าย และการใช้งานของ ICT เปิดเผยผู้จัดการสาธารณะสามารถมองเห็นมากขึ้นกว่าในอดีต และวางในสถานที่ก่อนหน้านี้ จะได้รับเงินสำรองของนักการเมือง นี้ต้องร่ำแผงคอที่สาธารณะที่มีความสามารถในการมีส่วนร่วมกับสื่อ พลเมืองและนักแสดงอื่น ๆ นอกรัฐบาล ยังคงรู้ความรับผิดชอบของบทบาทและความสัมพันธ์กับนักการเมือง ผ่านความตั้งใจหรืออุบัติเหตุ ข้าราชการกลายเป็น บัฟเฟอร์ระหว่างชนและนักการเมือง ต้องมีชุดของทักษะของข้าราชการพลเรือนเป็นกลางหรือทางการเมืองตอบสนอง cadre: หนึ่งซึ่งจะเป็นสิ่งจำเป็นในการพัฒนาคำนึงถึงระบบของรัฐบาลที่ใช้ในประเทศ คำถามเพื่อตรวจสอบและอภิปราย 1 หลักข้อดีและข้อเสียของการ 'แยกอำนาจ' คืออะไร 2 อธิบายความแตกต่างระหว่างประชาธิปไตยตัวแทน และสำนัก ซึ่งมีแนวโน้มในการสร้างความไว้วางใจของประชาชนในนักการเมือง 3 กลไกหลักในรัฐประชาธิปไตยสำหรับแรงบันดาลใจและความกังวลของประชาชนจะนำเข้าสู่กระบวนการตัดสินใจคืออะไร หลักจุดแข็งและจุดอ่อนของกลไกเหล่านี้คืออะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่ม ความคืบหน้าล่าสุดเช่นการจัดทำงบประมาณแบบมีส่วนร่วมเลือกตั้งอภิปรายและ e-ประชาธิปไตยประชาชนมีส่วนร่วมในรูปแบบใหม่กับการเมืองของนโยบายทำ แต่ยังส่งผลกระทบต่อนักการเมืองผู้ที่เต็มใจให้ความไว้วางใจกับ 'ภูมิปัญญาของฝูงชน' นอกเหนือจากกระบวนการกำหนดนโยบายการทำของตัวเองเจริญเติบโตของสื่อทางสังคมจะช่วยลดอุปสรรคในการความสามารถในการเคลื่อนไหวทางสังคมก่อตัวและการเพิ่มขึ้นของประชาชนในการระดมและการสร้างรูปแบบทางเลือกของกิจกรรมทางการเมือง.

การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของผู้จัดการสาธารณะเพื่อนักการเมือง ปีเตอร์ส (2009) สำรวจนี้โดยความแตกต่างระหว่างความสามารถที่เป็นกลางและตอบสนอง ความสามารถที่เป็นกลางตำแหน่งข้าราชการเป็นงามของรัฐที่ดำเนินการงานที่จัดสรรโดยนักการเมืองผู้บริหารหรือกำหนดโดยกฎหมาย ดังนั้นบุคคลนี้เป็นธรรมชาติที่เกี่ยวกับค่านิยมทางการเมืองฝ่ายหรือผลลัพธ์ การรับสมัครอยู่บนพื้นฐานของความสามารถในการทำงาน ความสามารถในการตอบสนองในมืออื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการรับสมัครงานบนพื้นฐานของความมุ่งมั่นในโปรแกรมพรรคพวกของนักการเมืองหรือรัฐบาล อะไรที่นี่ ters Mate เป็นความตั้งใจของแต่ละบุคคลที่จะทำให้โปรแกรมทางการเมืองจริง นี้ไม่จำเป็นต้องเป็นสมาชิกพรรค แต่ความสามารถในการขับรถไปข้างหน้าโปรแกรม.

ลักษณะการเปลี่ยนแปลงของกระบวนการทางการเมืองที่แสดงให้เห็นความเป็นไปได้ที่สาม นี้สามารถเรียกว่าความสามารถของเทศบาล NPM การกำกับดูแลเครือข่ายและการประยุกต์ใช้ไอซีทีเปิดเผยผู้จัดการสาธารณะเพื่อการมองเห็นมากขึ้นกว่าในอดีตและวางไว้ใน arenas ที่ก่อนหน้านี้จะได้รับเงินสำรองของนักการเมือง นี้ต้องใช้นิวเอจแผงคอของประชาชนที่มีความรู้ความสามารถในการมีส่วนร่วมกับสื่อประชาชนและนักแสดงอื่น ๆ นอกรัฐบาลยังคงไว้ซึ่งความตระหนักเฉียบพลันของความรับผิดชอบของบทบาทของพวกเขาและความสัมพันธ์กับนักการเมือง ผ่านความตั้งใจหรืออุบัติเหตุข้าราชการกลายเป็นกันชนระหว่างประชาชนและนักการเมือง เรื่องนี้ต้องมีการตั้งค่าที่แตกต่างกันของทักษะกับบรรดาข้าราชการพลเรือนเป็นกลางหรือนายทหารฝ่ายเสนาธิการตอบสนองทางการเมืองอย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งจะมีความสำคัญในการพัฒนาโดยไม่คำนึงถึงระบบการทำงานของรัฐบาลที่จะใช้ในประเทศ.

คำถามสำหรับความคิดเห็นและอภิปราย

1 สิ่งที่เป็นข้อได้เปรียบหลักและข้อเสีย ของ 'แยกอำนาจ'?
2 อธิบายความแตกต่างระหว่างตัวแทนประชาธิปไตยและการอภิปราย ซึ่งมีแนวโน้มที่จะสร้างความไว้วางใจของประชาชนในนักการเมือง?
3 สิ่งที่เป็นกลไกหลักในรัฐไม่ใช่ประชาธิปไตยสำหรับแรงบันดาลใจและความกังวลของประชาชนที่จะถูกนำเข้าสู่กระบวนการตัดสินใจหรือไม่ อะไรคือจุดแข็งและจุดอ่อนหลักของกลไกเหล่านี้หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่ม ความคืบหน้าล่าสุด เช่น งบประมาณแบบมีส่วนร่วม และหน่วยเลือกตั้งโดยไตร่ตรอง e-democracy มีส่วนร่วมประชาชนในรูปแบบใหม่กับการเมืองในการกำหนดนโยบาย แต่ยังส่งผลกระทบต่อนักการเมืองเหล่านั้นยินดีที่จะไว้วางใจ " ปัญญาของฝูงชน " นอกเหนือจากการสร้างกระบวนการเอง การเติบโตของสื่อทางสังคมจะช่วยลดอุปสรรคในการสร้างขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม และเพิ่มความสามารถในการเคลื่อนย้ายของประชาชนและเพื่อสร้างรูปแบบทางเลือกของกิจกรรมทางการเมืองการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ก่อให้เกิดคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของผู้บริหารภาครัฐ นักการเมือง ปีเตอร์ ( 2009 ) แสดงโดยความแตกต่างระหว่างกลางและตอบสนองความสามารถ เป็นกลางในตําแหน่งข้าราชการเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ กิจการงาน จัดสรรโดยผู้บริหาร นักการเมือง หรือกำหนดโดยกฎหมาย ดังนั้น บุคคลนี้เป็นกลางด้วยความเคารพค่านิยมทางการเมือง พรรคการเมือง หรือผลลัพธ์ สรรหาบุคลากรบนพื้นฐานของความสามารถในการทำงาน ความสามารถในการตอบสนองบนมืออื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการสรรหาบุคลากรบนพื้นฐานของความมุ่งมั่นในโครงการของพรรคการเมือง หรือรัฐบาล สิ่งที่เพื่อน ters ที่นี่คือความเต็มใจของบุคคลเพื่อให้โครงการทางการเมืองที่เป็นจริง ไม่จําเป็นต้องเป็นสมาชิกพรรค แต่ความสามารถในการไดรฟ์ โปรแกรมต่อไปการเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของกระบวนการทางการเมืองชี้ให้เห็นความเป็นไปได้ที่สาม นี้สามารถจะเรียกว่าความสามารถของพลเมือง ยังเป็นกิจการเครือข่ายและการประยุกต์ใช้ไอซีทีจะเปิดเผยผู้จัดการสาธารณะเพื่อการมองเห็นมากขึ้นกว่าในอดีต และวางไว้ใน arenas ที่ก่อนหน้านี้จะได้รับเงินของนักการเมือง นี้ต้องใช้ agers แผงคอสาธารณะที่มีความรู้ความสามารถในการมีส่วนร่วมกับสื่อ ประชาชน และนักแสดงอื่น ๆนอกราชการ แต่รักษาความตระหนักเฉียบพลันของความรับผิดชอบในบทบาทและความสัมพันธ์กับนักการเมือง ผ่านเจตนาหรืออุบัติเหตุ ข้าราชการเป็นกันชนระหว่างประชาชนและนักการเมือง มันต้องมีการตั้งค่าที่แตกต่างกันของทักษะที่เป็นกลางทางการเมือง ข้าราชการ หรือตอบสนอง cadre : หนึ่งซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการพัฒนาโดยไม่คำนึงถึงระบบของรัฐบาลที่ใช้ในประเทศคำถามสำหรับการทบทวนและอภิปราย1 อะไรคือข้อดีและข้อเสียของ " การแยกอำนาจ "2 อธิบายความแตกต่างระหว่างตัวแทนและประชาธิปไตยโดยไตร่ตรอง . ซึ่งมีโอกาสที่จะสร้างความไว้วางใจของประชาชนในการเมือง ?3 สิ่งที่เป็นหลัก ไม่ใช่ประชาธิปไตย กลไกในรัฐสำหรับแรงบันดาลใจและความกังวลของประชาชนที่จะมาใช้ในการตัดสินใจ ? อะไรคือจุดแข็งและจุดอ่อนหลักของกลไกเหล่านี้ ?