Pugh was describes as the "latest a

Pugh was describes as the "latest addition to a long tradition of fashion-as-performance-art that stretches back through Alexander McQueen, John Galliano, and Vivienne Westwood to the eighties club culture of Leigh Bowery." (Pugh, however, dismisses frequent Bowery comparisons as "lazy journalism.") Klaus Nomi has also been suggested as an influence on Pugh. Pugh's collections are autobiographical rather than referential, and draw inspiration from Britain's extreme club scene. Pugh's trademark is his experimentation with form and volume. He often uses "nonsensically shaped, wearable sculptures" to "distort[] the human body almost beyond recognition." Elements in his designs include PVC inflated into voluminous coats, black and white patchwork squares, Perspex discs linked like chain mail, and shiny latex masks and leggings; he has used materials including mink, parachute silk, foam footballs, afro-weave synthetic hair, and electrically charged plastic in his clothing. Pugh describes his designs as being "about the struggle between lightness and darkness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัคห์ถูกอธิบายว่าเ​​ป็น "สมาชิกใหม่ล่าสุดในยาวประเพณีของแฟชั่น-as-ประสิทธิภาพการทำงานศิลปะที่ทอดยาวกลับผ่าน Alexander McQueen, John Galliano และ Vivienne Westwood กับวัฒนธรรมสโมสรแปดของ Leigh ร่ม." (พัคห์ แต่ห้ามการเปรียบเทียบร่มบ่อยว่า "วารสารศาสตร์ขี้เกียจ.") เคลาส์ Nomi ยังได้รับการแนะนำให้เป็นอิทธิพลที่มีต่อพัคห์คอลเลกชันพัคห์เป็นอัตชีวประวัติมากกว่าอ้างอิงและวาดแรงบันดาลใจจากฉากสโมสรของอังกฤษมาก เครื่องหมายการค้าพัคห์คือการทดลองของเขากับรูปแบบและปริมาณ เขามักจะใช้ "อย่างไร้สาระที่มีรูปทรงประติมากรรมสวมใส่ได้" กับ "บิดเบือน [] ร่างกายมนุษย์เกือบจนจำไม่ได้." องค์ประกอบในการออกแบบของเขารวมถึงพีวีซีที่สูงเกินจริงเข้าไปในเสื้อโค้ทขนาดใหญ่,สีดำและสีขาวสี่เหลี่ยมเย็บปะติดปะต่อกัน, แผ่นโปร่งใสเชื่อมโยงเช่นเกราะและหน้ากากยางเงากางเกงและ; เขาได้ใช้วัสดุรวมถึงมิงค์, ผ้าไหมร่มชูชีพฟุตบอลโฟม, Afro-สานผมสังเคราะห์และพลาสติกชาร์จไฟฟ้าในเสื้อผ้าของเขา พัคห์อธิบายการออกแบบของเขาเป็น "เกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างความสว่างและความมืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Pugh ถูกอธิบายเป็นการ "ล่าสุดนี้เป็นนานแฟชั่นเป็น--ศิลปะการแสดงที่ยาวเหยียดกลับผ่านอเล็กซานเดอร์แม็กควีน Galliano จอห์น และ Vivienne ซเวสท์วูดเพื่ออันดับคลับวัฒนธรรมบาวเวอรีลีห์" (Pugh ไร dismisses บ่อย Bowery เปรียบเป็น "ขี้เกียจวารสารศาสตร์") คลัส Nomi ยังได้ถูกแนะนำเป็นผลต่อการ Pugh คอลเลกชันของ Pugh อัตชีวประวัติ มากกว่าอ้างอิง และวาดแรงบันดาลใจจากฉากคลับมากของสหราชอาณาจักร เครื่องหมายการค้าของ Pugh เขาทดลองกับฟอร์มและปริมาณได้ เขามักจะใช้ "ประติมากรรมรูป nonsensically, wearable" เขว "]ร่างกายเกือบเกินการรับรู้" องค์ประกอบในการออกแบบของเขามีราคาสูงเกินจริงเป็นเสื้อ voluminous, PVC สี่เหลี่ยมขาวดำแพชเวิร์ค ดิสก์ Perspex เชื่อมโยงเช่น เกราะ และหน้ากากยางเงา และ leggings เขาได้ใช้วัสดุรวมถึงกระชัง ผ้าร่ม โฟมลูกฟุตบอล อัฟโฟรสนนราคาผมสังเคราะห์ และพลาสติกไฟฟ้าคิดค่าธรรมเนียมในเสื้อผ้าของเขา Pugh อธิบายงานออกแบบของเขาเป็น "เกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างความสว่างและความมืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

pugh ก็จะอธิบายถึงที่"ล่าสุดรวมถึงที่มาของแฟชั่นแบบดั้งเดิม - เป็น - ประสิทธิภาพ - ศิลปะที่ทอดตัวกลับโดยผ่านอเล็กซานเดอร์ร่วมมือระหว่างศิลปินไทย, John galliano ,และประเทศที่ขึ้นคลับวัฒนธรรมของ Leigh bowery "( pugh ,อย่างไรก็ตามการยกเลิกบ่อยครั้ง bowery การเปรียบเทียบว่า"ขี้เกียจวารสารศาสตร์")เคล้าส์ nomi ยังได้รับคำแนะนำที่ใช้สำหรับเป็นที่มีอิทธิพลใน pugh .คอลเลกชันของ pugh เป็นอัตชีวประวัติมากกว่าข้อมูลอ้างอิงเดิมเอาไว้และแรงบันดาลใจจาก ภาพ คลับ Extreme ของอังกฤษ เป็นเครื่องหมายการค้าของ pugh ทดลองของเขาพร้อมด้วยระดับเสียงและรูปแบบ เขามักใช้"งานประติมากรรมรูปสวมใส่ได้ nonsensically "เป็น"บิดเบือน[]ร่างกายมนุษย์ที่แทบจะไปจากการรับรู้"องค์ประกอบในการออกแบบของเขารวมถึงพีวีซีพองเข้าไปในเสื้อให้ลอนสี่เหลี่ยมจัตุรัสสีดำและสีขาวทีละเล็กทีละน้อยีแผ่นดิสก์เชื่อมโยงกับอีเมลและหน้ากากน้ำยางข้นและเป็นประกายเงางามพันขาเขาได้ใช้วัสดุรวมถึงตัวมิงคผ้าไหมร่มชูชีพสนับแข้งฟองผมทำจากเส้นใยสังเคราะห์แบบแอฟโร - ทอผ้าและพลาสติกไฟฟ้าชาร์จในเสื้อผ้าของเขา. pugh อธิบายถึงการออกแบบของเขาในฐานะที่เป็น"เกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างความมืดและน้ำหนักเบา