Doris’s suffering is due to being c

Doris’s suffering is due to being confronted with the fact that her husband had lived with a native for ten years. She is made painfully aware of the fact that he went to England with the sole intention of marrying a white women, implying that she was his last resort, ‘I don’t mind telling you that I was getting rather despondent about it when I met you’ (p.56, ll. 25–26). Guy’s determination to conceal his former cohabitation from his wife results from his (justified) fear of losing her (and what she represents: ‘civilized’ society), as he ‘couldn’t expect [her] to understand’ (p.56, l. 33). His secrecy is something she reproaches him for, as he failed to supply her with information that might have helped her decide whether she should marry him or not. For the most part, she conceals her misery behind a show of normal behaviour. Only little gestures and glances give away her desperate state of mind: ‘She wrung her hands, and her twisted, tortured fingers looked like little writhing snakes’ (p.60, ll. 29–31). The real cause for her decision to leave her husband, admitted only towards the end, lies in the stereotypical patterns of colonial thought, namely the demonization of natives who are believed to contaminate everything they touch: ‘It’s a physical thing […] I think of those thin black arms of hers round you and it fills me with a physical nausea. I think of you holding those little black babies in your arms. Oh, it’s loathsome. The touch of you is odious to me’ (p.64, ll. 1–5). Here, the native is described as ‘black’, a term that is generic for all non-white people. Doris’s behaviour confirms the view that women were less able to adapt to the ‘otherness’ of life in the colonies; this view seems to correspond to the natives’ point of view: ‘The old Sultan didn’t think it was a white woman’s country. He rather encouraged people to – keep house with native girls. Of course things have changed now.’ (p.44, ll. 3–5). Her return to England is a return to her previous social state – the drab, lower-middle-class existence of a secretary, caring for her widowed mother. Her future looks bleak, as she will probably end up as sour old maid in an insecure financial situation. This prospect may also have contributed to the long period of six months when she hesitates to make her final decision. Her failure to adapt to the new circumstances, to ‘go native’ herself, is at least partly due to her inability to overcome her middle-class Victorian prejudices about ‘blackness’ much more than repulsion at her husband’s hiding his former life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความทุกข์ทรมานของ Doris เป็น เพราะกำลังเผชิญกับความจริงว่า สามีของเธอได้อาศัยอยู่กับเจ้าของภาษาสิบปี เธอมีคนตระหนักถึงความจริงที่ว่าเขาไปอังกฤษ ด้วยความตั้งใจแต่เพียงผู้เดียวของการแต่งงานกับผู้หญิงสีขาว อ้างว่า เธอเป็นของเขาครั้งสุดท้ายรีสอร์ท 'ฉันไม่ใส่ใจบอกว่า ผมได้รับค่อนข้าง despondent เกี่ยวกับมันเมื่อฉันพบคุณ' (p.56, ll 25 – 26) ความมุ่งมั่นของคนปกปิดเขาออสเตรเลียเดิมจากผลของภรรยาของเขาจากความกลัวของเขา (ชิด) การสูญเสียของเธอ (เธอแสดง: 'อารยะ' สังคม), เขา 'ไม่สามารถคาดหวัง [เธอ] เข้าใจ' (p.56, l. 33) ความลับของเขาเป็นสิ่งที่เธอ reproaches เขาสำหรับ เช่นเขาไม่สามารถจัดหาเธอ ด้วยข้อมูลที่อาจช่วยเธอตัดสินใจว่า เธอจะแต่งงานกับเขา หรือไม่ ส่วนใหญ่ เธอปกปิดความทุกข์ยากของเธออยู่เบื้องหลังการแสดงพฤติกรรมปกติของ เพียงเล็กน้อยรูปแบบลายเส้น และหน้าปัดรวมให้สถานะของเธอหมดหวังใจ: 'เธอ wrung มือของเธอ และนิ้วบิด ทรมานเธอดูเหมือนงู writhing น้อย' (p.60, ll 29 – 31) สาเหตุแท้จริงสำหรับการตัดสินใจของเธอจะปล่อยให้สามีของเธอ ยอมรับเท่านั้นในตอนท้าย อยู่ในรูปแบบโคโลเนียลคิด stereotypical คือ demonization ของชาวบ้านที่เชื่อว่าจะปนเปื้อนทุกอย่างพวกเขาสัมผัส: ' มันเป็นสิ่งมีอยู่จริง [...] ผมคิดว่า ที่บางรอบแขนสีดำของเธอคุณ และมันเติมฉัน ด้วยความเกลียดชังมีอยู่จริง ผมคิดว่า คุณถือทารกเหล่านั้นดำน้อยในอ้อมแขนของคุณ โอ้ มันเป็น loathsome การสัมผัสของคุณเป็น odious ฉัน ' (p.64, ll 1 – 5) ที่นี่ native อธิบายเป็น 'สีดำ' คำทั่วไปสำหรับทุกคน-ขาว มุมมองที่ผู้หญิงน้อยสามารถปรับให้เข้ากับ 'otherness' ของชีวิตในอาณานิคม ยืนยันพฤติกรรมของดอริส มุมมองนี้ดูเหมือนว่าจะ สอดคล้องกับมุมมองของชาวบ้าน: ' สุลต่านเก่าไม่คิดว่า มันเป็นประเทศของผู้หญิงสีขาว เขาจะสนับสนุนให้ผู้คน – บ้านให้กับเจ้าสาว แน่นอนมันได้เปลี่ยนตอนนี้ ' (p.44 จะ 3-5) กลับไปอังกฤษจะกลับไปสถานะทางสังคมของเธอก่อนหน้า – เลขานุการ สำหรับแม่คู่สมรสเสียชีวิตดำรงเรียบ ระดับล่างกลาง อนาคตของเธอดูหม่นหมอง เช่นเธออาจจะจบลงเป็นแม่บ้านเก่าเปรี้ยวในสถานการณ์ทางการเงินที่ไม่ปลอดภัย โอกาสนี้ยังอาจมีส่วนร่วมไปนาน 6 เดือนเมื่อเธอ hesitates การตัดสินเธอ เธอล้มเหลวในการปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ใหม่ ไป 'ดั้งเดิม ' ที่ตัวเอง มีน้อยส่วนหนึ่งเนื่องจากไม่สามารถจะเอาชนะเธอวิคตอเรียชั้นกลางอคติเกี่ยวกับ 'มืด' อื่น ๆ อีกมากมายกว่าเขม่นที่สามีของซ่อนชีวิตเก่าของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความทุกข์ทรมานของดอริสเป็นเพราะถูกเผชิญหน้ากับความจริงที่ว่าสามีของเธอได้อาศัยอยู่กับชาวสิบปี เธอจะทำอย่างเจ็บปวดตระหนักถึงความจริงที่ว่าเขาไปอังกฤษด้วยความตั้งใจเพียงอย่างเดียวของการแต่งงานกับผู้หญิงผิวขาวหมายความว่าเธอเป็นคนสุดท้ายของเขา 'ฉันไม่คิดบอกคุณว่าผมได้รับค่อนข้างเศร้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อผมได้พบกับ คุณ '(หน้า 56, LL. 25-26) ความมุ่งมั่นของผู้ชายที่จะปกปิดการอยู่ร่วมกันในอดีตของเขาจากผลภรรยาของเขาจากเขา (ธรรม) กลัวการสูญเสียของเธอ (และสิ่งที่เธอหมายถึง: 'อารยะ' สังคม) ในขณะที่เขา 'ไม่สามารถคาดหวัง [เธอ] จะเข้าใจ' (หน้า 56, ล. 33) ความลับของเขาคือสิ่งที่เธอตำหนิเขาในขณะที่เขาล้มเหลวในการจัดหาของเธอกับข้อมูลที่อาจจะช่วยให้เธอตัดสินใจว่าเธอควรจะแต่งงานกับเขาหรือไม่ ส่วนใหญ่เธอซ่อนเร้นความทุกข์ยากของเธอที่อยู่เบื้องหลังการแสดงของพฤติกรรมปกติ เพียงเล็กน้อยและท่าทางสายตาให้ออกไปรัฐหมดหวังของเธอจากใจ: 'เธอบีบมือของเธอและบิดนิ้วทรมานของเธอดูเหมือนงูบิดน้อย' (. หน้า 60, 29-31 LL) สาเหตุที่แท้จริงสำหรับการตัดสินใจของเธอที่จะปล่อยให้สามีของเธอเข้ารับการรักษาเพียงปลายอยู่ในรูปแบบของโปรเฟสเซอร์คิดอาณานิคมคือปีศาจของชาวพื้นเมืองที่มีความเชื่อว่าจะปนเปื้อนในสิ่งที่สัมผัส: 'มันเป็นสิ่งที่มีอยู่จริง [ ... ] ผมคิดว่า ของผู้ที่แขนสีดำบางของเธอรอบตัวคุณและเติมผมด้วยอาการคลื่นไส้ทางกายภาพ ผมคิดว่าตัวคุณถือทารกสีดำเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านั้นอยู่ในอ้อมแขนของคุณ โอ้มันน่าขยะแขยง สัมผัสของคุณเป็นที่เกลียดชังของฉัน '(p.64, LL. 1-5) นี่พื้นเมืองอธิบายว่าเป็น 'สีดำ' ที่มีการทั่วไปสำหรับทุกคนที่ไม่ใช่สีขาว พฤติกรรมของดอริสยืนยันมุมมองที่ผู้หญิงไม่สามารถที่จะปรับตัวเข้ากับ 'แตกต่างกัน' ของชีวิตในอาณานิคม; มุมมองนี้ดูเหมือนว่าจะสอดคล้องกับชาวพื้นเมือง 'มุมมอง' เก่าสุลต่านไม่ได้คิดว่ามันเป็นประเทศที่ผู้หญิงสีขาว เขาอยากกระตุ้นให้คน - ให้บ้านกับสาวพื้นเมือง แน่นอนสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงในขณะนี้. (p.44, LL. 3-5) เธอกลับไปยังประเทศอังกฤษคือการกลับไปสู่สถานะทางสังคมของเธอก่อนหน้านี้ - สดใสดำรงอยู่ต่ำกว่าชนชั้นกลางของเลขานุการดูแลแม่ของเธอเป็นม่าย อนาคตของเธอดูเยือกเย็นขณะที่เธออาจจะสิ้นสุดสาวแก่เป็นเปรี้ยวในสถานการณ์ทางการเงินที่ไม่ปลอดภัย โอกาสนี้อาจยังมีส่วนร่วมในระยะเวลานานหกเดือนเมื่อเธอลังเลที่จะทำให้การตัดสินใจสุดท้ายของเธอ ความล้มเหลวของเธอที่จะปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ใหม่ 'ไปพื้นเมือง' ตัวเองเป็นอย่างน้อยส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่สามารถที่จะเอาชนะอคติชนชั้นกลางวิคตอเรียเธอเกี่ยวกับ 'ความมืด' มากขึ้นกว่าการขับไล่ที่สามีของเธอซ่อนตัวอยู่ในชีวิตในอดีตของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกข์ดอริสเป็นเนื่องจากถูกเผชิญหน้ากับความจริงที่ว่า สามีของเธอได้อาศัยอยู่กับเจ้าของภาษาสำหรับสิบปี เธอถูกทำให้เจ็บปวดตระหนักถึงความจริงที่ว่าเขาไปอังกฤษ ที่มีความตั้งใจ แต่เพียงผู้เดียวของแต่งงานสีขาวผู้หญิง บอกว่าเธอเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเขา ผมไม่รังเกียจที่จะบอกคุณว่า ฉันกำลังจะค่อนข้างหดหู่เกี่ยวกับมันเมื่อฉันได้พบกับเธอ ( p.56 LL . 25 - 26 ) เขาพยายามปกปิดการอยู่ร่วมกันในอดีตของเขาจากภรรยาของเขา ( ธรรม ) ผลจากความกลัวของการสูญเสียของเธอ ( และสิ่งที่เธอหมายถึง " อารยะ " สังคม ) เนื่องจากเขาไม่สามารถคาดหวัง [ เธอ ] เข้าใจ " ( p.56 L . 33 ) ความลับของเขาเป็นสิ่งที่เธอตำหนิเขา เขาล้มเหลวในการจัดหาข้อมูลที่อาจช่วยเธอตัดสินใจว่า เธอต้องแต่งงานกับเขาหรือไม่ สำหรับส่วนใหญ่ที่เธอปกปิดความทุกข์ของเธอ หลังแสดงพฤติกรรมปกติ แต่ท่าทางและสายตาให้ห่างเธอความปรารถนาของจิตใจ : " เธอบีบมือเธอ เธอบิด ทรมานนิ้วเหมือนงูน้อย 2 " ( p.60 LL . 29 - 31 ) สาเหตุที่แท้จริงที่เธอตัดสินใจจะทิ้งสามีของเธอยอมรับเพียงปลายอยู่ในรูปแบบแสดงความคิดอาณานิคมคือปีศาจของชาวพื้นเมืองที่เชื่อว่าปนเปื้อนทุกอย่างที่พวกเขาสัมผัส : " มันเป็นสิ่งที่ทางกายภาพ [ . . . ] ฉันคิดว่าของเหล่านั้นบางสีดำแขนของเธอรอบคุณและมันทำให้ข้ากับอาการทางกาย ฉันคิดว่าคุณอุ้มทารกสีดำเล็กๆ ที่อยู่ในอ้อมแขนของคุณ โอ้ มันแย่ที่สุด สัมผัสของคุณเป็นน่ารังเกียจฉัน ( p.64 LL . 1 – 5 ) ที่นี่ , พื้นเมืองจะอธิบายเป็น " สีดำ " , ระยะเวลาที่เป็นทั่วไปสำหรับทั้งหมดที่ไม่ใช่สีขาวคน ดอริสเป็นพฤติกรรมยืนยันมุมมองที่ผู้หญิงสามารถน้อยเพื่อปรับให้เข้ากับความเป็น " " ของชีวิตในอาณานิคม ; มุมมองนี้ดูเหมือนจะสอดคล้องกับชาวพื้นเมือง " มุมมอง " แก่สุลต่านไม่คิดว่ามันคือประเทศสีขาวหญิง เขาค่อนข้าง กําลังใจคน–ดูแลบ้านกับหญิงพื้นเมือง แน่นอน สิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงในขณะนี้ . " ( p.44 LL . 3 – 5 ) เธอกลับไปอังกฤษจะกลับไปสถานะทางสังคมของเธอก่อนหน้านี้และจืดชืด ชีวิตชนชั้นกลางล่าง ของเลขานุการ ดูแลแม่ หม้าย เธอ อนาคตของเธอดูอ้างว้าง เมื่อเธออาจจะลงเอยด้วยการเป็นสาวแก่เปรี้ยวในสถานการณ์ทางการเงินที่ไม่มั่นคง โอกาสนี้ยังอาจมีส่วนร่วมในการ นาน ระยะเวลาหกเดือนเมื่อเธอลังเลที่จะตัดสินใจขั้นสุดท้ายของเธอ เธอล้มเหลวที่จะปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ใหม่ " ไปพื้นเมือง " ตัวเองเป็นอย่างน้อยส่วนหนึ่งเนื่องจากการไร้ความสามารถของเธอที่จะเอาชนะอคติเกี่ยวกับชนชั้นกลางนางวิคตอเรีย " ความมืด " มากกว่าการขับไล่ที่สามีของเธอซ่อนชีวิตในอดีตของเขา